Η 21η Φεβρουαρίου θεσπίστηκε ως Διεθνής Ημέρα Μητρικής Γλώσσας εξαιτίας του γεγονότος που είναι γνωστό ως Σφαγή του Ντακά. Πρόκειται για την αιματοχυσία που ακολούθησε την εξέγερση φοιτητών του Μπαγκλαντές, οι οποίοι ξεχύθηκαν μαζικά στους δρόμους το 1952, για να διαδηλώσουν κατά της απόφασης της τότε Κυβέρνησης της χώρας που ήθελε να καταργήσει τη γλώσσα τους, τη μειονοτική διάλεκτο «Μπενγκάλι». Το γεγονός αυτό δείχνει πόσο σημαντική είναι για κάθε λαό η διατήρηση και προστασία της γλώσσας του.
Πράγματι, η γλώσσα είναι πολύ σημαντική γιατί είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε, που επικοινωνούμε, που εκφράζουμε τις απόψεις μας και τα συναισθήματά μας, που κατακτούμε τη γνώση, που μεταδίδουμε τον πολιτισμό μας . Είναι το βασικό στοιχείο της ταυτότητας ενός λαού που ενσωματώνει τα ήθη και τα έθιμά του και τον κάνει να νιώθει ότι ανήκει σε μια κοινότητα.
Όσο πιο καλά τη γνωρίζουμε, τόσο πιο αποτελεσματικά μπορούμε να επικοινωνούμε και να κατανοούμε τον κόσμο που μας περιβάλλει. «Τα όρια τής γλώσσας μου ορίζουν τα όρια τού κόσμου μου» σύμφωνα με τον φιλόσοφο, Wittgestein. Είναι σημαντικό λοιπόν, να τη γνωρίζουμε καλά και να την προστατεύουμε. Μάλιστα, η δική μας γλώσσα, η ελληνική, έχει και κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα που την καθιστούν μοναδική, όπως είναι για παράδειγμα η παλαιότητα, η ενότητα και η διαχρονικότητά της.
Η προστασία της και η διατήρησή της είναι αναγκαία, όπως άλλωστε είναι για κάθε λαό η δική του γλώσσα, ο δικός του κόσμος. Σεβόμαστε τη δική μας γλώσσα, την ελληνική, που απλώνεται σε όλη την ελληνική επικράτεια αλλά και έξω από τα όρια της, στις εστίες ελληνισμού, που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Σεβόμαστε τη γλώσσα των άλλων λαών, με τους οποίους συνυπάρχουμε στον πλανήτη. H διατήρηση και ο σεβασμός της γλωσσικής πολυμορφίας αποτελεί ένα δείγμα ειρηνικής συνύπαρξης και ισότητας των λαών.
Ζωή Τακαβάκογλου
