Την Πέμπτη 25 Απριλίου, όλα τα μέλη της εφημερίδας μας, ΄΄Πεντόβολα, η νέα γενιά΄΄, καθώς και οι υπόλοιποι/ες συμμαθητές/τριες μας που συμμετείχαν στη δημιουργία του διαδικτυακού παιχνιδιού μας ΄΄Παίζοντας με τον Εγκέλαδο΄΄ επισκεφθήκαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Έτσι, αφού παρακολουθήσαμε την πρώτη διδακτική ώρα, με συνοδούς την κυρία Γυπαράκη και τον κύριο Λαπιδάκη, είκοσι μαθητές/τριες κινήσαμε για τη στάση της «Πράσινης Γραμμής».
Όταν φτάσαμε στο μουσείο, διαπιστώσαμε όλοι/ες ότι ο δεινόσαυρος στην είσοδο, μάλλον δεν ήταν και τόσο … τρομακτικός, όσο τον θυμόμασταν από παλαιότερες επισκέψεις! Οι υπεύθυνοι του Μουσείου μάς καλωσόρισαν και ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στον κόσμο της φύσης, που μας επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις!
Η περιήγηση ξεκίνησε από το υπόγειο του Μουσείου και τον προσομοιωτή σεισμού. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και η κάθε μία, αντίστοιχα, πληροφορηθήκαμε γενικότερα για τους σεισμούς και τα τσουνάμι, μέσα από μία σύντομη παρουσίαση. Έπειτα, το δάπεδο άρχισε να ανυψώνεται και φτάσαμε να βιώνουμε τον σεισμό σε μια «σχολική αίθουσα». Ο Εγκέλαδος αρχικά «χτύπησε» στα πέντε Ρίχτερ, πρώτα στο ισόγειο ενός κτηρίου κι έπειτα στον τρίτο όροφο, με τη διαφορά ανάμεσα στα δύο να είναι έντονα αισθητή. Ακολούθησαν προσομοιώσεις για δύο μεγάλους σεισμούς, αυτόν της Ταϊβάν, 7,6 Ρίχτερ, με εμάς να βρισκόμαστε μακριά απ” το επίκεντρο. Είχε μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με τον επακόλουθο, αυτόν του Κόμπε, τον επιφανειακό σεισμό. Ο σεισμογράφος σημείωσε 6,9 Ρίχτερ κι εμείς, αυτή τη φορά, ήμασταν στο επίκεντρο.
Εκπαιδευτική Επίσκεψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας
Μετά από αυτήν την αρκετά τρομακτική εμπειρία που -κυριολεκτικά και μεταφορικά- μας ταρακούνησε, ακολούθησε η ελεύθερη ξενάγηση. Μπήκαμε στην αίθουσα των ενδημικών και, κατόπιν, αντικρίσαμε απολιθώματα και πετρώματα από το υπέδαφος της Κρήτης. Περάσαμε, επεξεργαστήκαμε και, επί τη ευκαιρία, φωτογραφηθήκαμε με τους διαδραστικούς και τεράστιους δεινόσαυρους και, λίγο παραδίπλα, συναντήσαμε τον πρώτο σεισμογράφο, φτιαγμένο στην Κίνα και τον παρατηρήσαμε συγκριτικά με έναν σύγχρονο. Ακολούθησε η αίθουσα των ερπετών και των τρωκτικών και είδαμε, πίσω απ” το τζάμι, χάμστερ, φίδια, ποντικάκια και άλλα.
Ανεβαίνοντας ορόφους, περάσαμε από έναν μικρό υγρότοπο που είχε δημιουργηθεί αποκλειστικά και μόνο για το Μουσείο. Μετά κάναμε τις ανασκαφές μας σε ένα παραλληλόγραμμο δοχείο γεμάτο άμμο, ανακαλύψαμε κόκκαλα δεινόσαυρου και εν συνεχεία εξετάσαμε τη βιοποικιλότητα της Μεσογείου. Είδαμε αναπαραστάσεις του δάσους Οξείας Ηπειρωτικής Ελλάδας, το μικτό και το δρυόδασος Ηπειρωτικής Ελλάδας, όλα εμπλουτισμένα με βαλσαμωμένα ζώα που αναπνέουν στα παραπάνω φυσικά περιβάλλοντα. Ακολούθησαν τα ορεινά κωνοφόρα της νότιας Τουρκίας, της νότιας Βουλγαρίας και του Λιβάνου.
Την επίσκεψή μας απογείωσε η αίθουσα με τα οπτικά παράδοξα, στην οποία διαδράσαμε με κάθε λογής οπτική ψευδαίσθηση, όπως αυτή της μαγικής ντουλάπας. Αν το μισό σου σώμα ήταν έξω απ” αυτή τη ντουλάπα-καθρέφτη, τότε οποίος περνούσε από μπροστά σου θα αντίκριζε μια όχι και τόσο… συνηθισμένη εικόνα σου!
Το ταξίδι μας είχε τότε φτάσει στο τέλος του κι αφού ευχαριστήσαμε τους υπεύθυνους του Μουσείου για τη φιλοξενία τους, γεμάτοι/-ες από εμπειρίες και γνώσεις, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Με αυτήν την ενδιαφέρουσα διδακτική επίσκεψη, ολοκληρώσαμε και τον φετινό κύκλο των δράσεων στο πλαίσιο του ομίλου/προγράμματος Ηλεκτρονική εφημερίδα ΄΄Πεντόβολα, η νέα γενιά΄΄ αλλά και του Προγράμματος ΄΄Παίζοντας με τον Εγκέλαδο΄΄, στο οποίο επίσης συμμετείχε σύσσωμη η ομάδα μας.
Αριστερά αντίγραφο κινέζικου αρχαίου σεισμογράφου και δεξιά μοντέλο σύγχρονου σεισμογράφου
Κείμενο: Σφακιανάκη Άννα Μαρία
Φωτογραφίες και βίντεο: Βούρου Τζίνα & Σκαλιδάκη Κωνσταντίνα
