Το πάρκο σήμερα

Το «Περιβολάκι» βρισκόταν στη Λεωφόρο Συγγρού, χονδρικά ανάμεσα στις οδούς Σικελίας και Γεωργάκη Ολυμπίου. Ήταν ένα μικρό πάρκο με δέντρα, παγκάκια, χαμηλή βλάστηση και μία δεξαμενή με χαμηλά τσιμεντένια τοιχώματα στο κέντρο του (μια πρωτόγονη πισίνα θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε),η οποία τα καλοκαίρια γέμιζε με νερό μέσα στο οποίο «πλατσούριζαν» τα μικρά παιδιά κάτω από την επίβλεψη των συνοδών τους που κάθονταν στα παγκάκια του πάρκου. Το παρκάκι ήταν αναμφισβήτητα μια «όαση» για την περιοχή, η οποία δεν είχε γενικά πολύ πράσινο, γι” αυτό και συγκέντρωνε πάντα αρκετό κόσμο. Στην Κατοχή ερημώθηκε και έχασε όλα του τα δέντρα , τα οποία κόπηκαν για καυσόξυλα, τα οποία σπάνιαζαν την εποχή εκείνη.

Η πέτρινη στήλη

Ένα τραγικό γεγονός στην ιστορία του πάρκου ήταν η εκτέλεση έξι νεαρών επονιτών, που έγινε στις 29 Αυγούστου 1944. Η ομάδα αυτή, πέντε αγόρια και μία κοπέλα, συνελήφθησαν από τις κατοχικές δυνάμεις σε ένα σπίτι της οδού Γενναίου Κολοκοτρώνη, κοντά στην Πλατεία Φιλοπάππου, το πιθανότερο ύστερα από προδοσία. Αμέσως κηρύχθηκε “μπλόκο” σε όλη την περιοχή, οι νεαροί μεταφέρθηκαν στο τέρμα της οδού Σικελίας και εκτελέστηκαν ένας ένας κάτω στην ακάλυπτη τότε και χωμάτινη η κοίτη του Ιλισσού, πλην της κοπέλας, η οποία αρνήθηκε να κατεβεί στην κοίτη και εκτελέστηκε επί τόπου. Τα ονόματά τους ήταν : Κούλα Αγγελή (Ξανθούλα), Μάρκος Γαβαλάς, Κώστας Δημητριάδης, Τάσος Ιωαννίδης, Πέτρος Καπότας και Παύλος Παπακωνσταντίνου.

Μία πέτρινη στήλη με τα ονόματα των εκτελεσμένων απαθανατίζει σήμερα το γεγονός και στο γεγονός αυτό οφείλεται η σημερινή επίσημη ονομασία του πάρκου που είναι Περιβολάκι Εθνικής Αντίστασης.

Μετά τον πόλεμο το πάρκο διευθετήθηκε, χωρίς όμως την “πισίνα” του, απέκτησε πρασιές, αρκετά δέντρα, μια λιμνούλα και μερικά παγκάκια, στις μέρες μας όμως παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης  με υποβαθμισμένη βλάστηση.

Άποψη του πάρκου

Το Περιβολάκι είναι ένας πολύ όμορφος τόπος και ιστορικός. Όμως αυτό που μας στενοχωρεί είναι ότι όταν βρισκόμαστε εκεί , μια δυσάρεστη μυρωδιά από ακαθαρσίες και περιττώματα κάνουν τον τόπο απωθητικό. Για αυτό τον λόγο θα παροτρύναμε τους ιδιοκτήτες των σκυλιών να μαζεύουν τις ακαθαρσίες των σκυλιών τους ώστε να χαιρόμαστε όλοι αυτό το όμορφο πάρκο.

Πηγή: Βιβλίο «Κουκάκι Φιλοπάππου Γαργαρέττα» των Μάρω Βουγιούκα – Βασίλη Μεγαρίδη, Εκδόσεις Φιλιππότη

Υπεύθυνη ομάδα: Ε2 – Δήμητρα, Άννα – Μαρία