Στην οδό Αν. Ζίννη βρίσκεται το όμορφο κτίριο της Β´ Ευαγγελικής Εκκλησίας που κτίστηκε από Μικρασιάτες πρόσφυγες. Στις 15/02/2017 επισκεφτήκαμε την εκκλησία και πήραμε συνέντευξη από τον αιδεσιμώτατο Γεώργιο Αδάμ.

Πόσο δύσκολη ήταν η ανέγερση της εκκλησίας;

Η ανέγερση ήταν δύσκολη, οι άνθρωποι ήταν πάρα πολύ φτωχοί και πολλοί δεν είχαν δουλειά. Είχαν φύγει από τον τόπο τους και ήταν δύσκολο να νιώσουν σαν το σπίτι τους. Η εκκλησία παρ” όλα αυτά κατάφερε να φτιαχτεί μέσα σε 7 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν το 1929.

Διαβάσαμε στην ιστοσελίδα σας για τις αντιδράσεις που υπήρχαν στην περιοχή όταν χτιζόταν η εκκλησία. Εξακολουθούν κάποιοι άνθρωποι να μην θέλουν την εκκλησία;

Δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάποια αρνητική αντίδραση προς την εκκλησία. Τότε ήταν δύσκολο να την αποδεχτούν γιατί όταν κάτι είναι διαφορετικό είναι και δύσκολο να το αποδεχθείς. Όταν κάτι δεν το ξέρεις, το φοβάσαι. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα! Είμαστε χαρούμενοι που είμαστε εδώ!

Διαβάσαμε στην ιστοσελίδα σας για τις αντιδράσεις που υπήρχαν στην περιοχή όταν χτιζόταν η εκκλησία. Υπήρξαν Κουκακιώτες που σας υποστήριξαν τότε;

Δεν υπήρξαν Κουκακιώτες που βοήθησαν τότε, το Κουκάκι δεν ήταν τότε όπως το ξέρετε τώρα, σε φωτογραφίες της εποχής φαίνονται κάποια ελάχιστα σπίτια. Οι άνθρωποι που ήταν πρόσφυγες και ήρθαν να μείνουν στο Κουκάκι ουσιαστικά βοήθησαν. Για κάποια χρόνια τα πράγματα ήταν δύσκολα, υπήρχαν συρματοπλέγματα απ” έξω γιατί συχνά έκαναν “επιθέσεις” και πολλές φορές κατέστρεφαν κάποια μέρη της εκκλησίας. Ευτυχώς αυτά τα περιστατικά σταδιακά εξαφανίστηκαν.

Τι αλλαγές έχετε παρατηρήσει στη γειτονιά στα χρόνια που υπηρετείτε εδώ;

Υπήρξαν αλλαγές στη σύνθεση του πληθυσμού όπως ότι προστέθηκαν μετανάστες από άλλες χώρες. Αυξήθηκε η φτώχεια και η ανεργία. Δυστυχώς με την οικονομική κρίση πολλά μαγαζιά έκλεισαν και γνωστοί μας άνθρωποι, που ήταν φτωχοί, έμειναν στον δρόμο. Στα 15 χρόνια που είμαι εδώ έχω παρατηρήσει αύξηση των προβλημάτων και στα οικονομικά και στην ανεργία. Βέβαια υπάρχει μια μικρή άνθηση στις καφετέριες και τα εστιατόρια.

Τα μουσικά όργανα της εκκλησίας

Τι κάνουν τα παιδιά τις Κυριακές;

Τα παιδιά έρχονται στις 10:00 για το κατηχητικό σχολείο, ανεβαίνουν στον 2ο όροφο και ψάλλουν χριστιανικούς ύμνους, μαθαίνουν κάποιο εδάφιο της Αγίας Γραφής και μετά χωρίζονται στις τάξεις του κατηχητικού σχολείου ανάλογα με την ηλικία τους.

Στις 11:00 που ξεκινάει η λειτουργία, τα παιδιά έχουν το δικό τους κομμάτι: κατεβαίνουν κάτω και ψάλλουν 2 παιδικούς ύμνους. Έπειτα τα παιδιά που είναι πολύ μικρά ανεβαίνουν πάλι πάνω με μια-δύο δασκάλες για να απασχοληθούν δημιουργικά και να μπορέσουν οι μεγάλοι να ακούσουν το κήρυγμα της Κυριακής χωρίς ενοχλήσεις.

Πέρα απ’ αυτό υπάρχουν και πολλές άλλες εκδηλώσεις και προγράμματα για τα παιδιά.

Η λειτουργία μεταφράζεται και σε άλλες γλώσσες

Αντιμετωπίζει προβλήματα η εκκλησία; Τι θα θέλατε να βελτιώσετε;

Η εκκλησία δεν αντιμετωπίζει προβλήματα. Αντιμετωπίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Προσπαθεί να υποστηρίξει τις φτωχές οικογένειες, να υποστηρίξει τους ανθρώπους που έχουν χάσει τη δουλειά τους, που είναι ηλικιωμένοι, που μένουν μόνοι χωρίς οικογενειακή υποστήριξη. Θέλουμε να βοηθούμε με όποιον τρόπο μπορούμε την κοινότητα μας.

Γι’ αυτό οργανώνουμε εθελοντικές καθαριότητες, συσσίτια, παιχνίδια στην παιδική χαρά, το στέκι μας για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη κ.α.

Πηγές : Ιστοσελίδα Β´ Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας

Υπεύθυνη ομάδα: Ε2 – Αλκυόνη, Κατερίνα, Σαχντ, Μελίνα,  Αλέξανδρος