Στις σύγχρονες δημοκρατίες, ο λειτουργικός ρόλος της φυλακής λέγεται πως είναι ο σωφρονισμός. Συνεπώς οι φυλακές ενός κράτους διαδραματίζουν έναν σπουδαίο ρόλο. Συγκεκριμένα έχουν ως καθήκον τόσο την ασφάλεια των πολιτών όσο και τον σωφρονισμό ατόμων που παραβαίνουν τους νόμους. Για αυτό τον λόγο θα κάνουμε κάποιες ερωτήσεις στη σωφρονιστική υπάλληλο κα Τσόπανου Παναγιώτα η οποία εργάζεται σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα. Ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
ΕΡΩΤ.-κα Τσόπανου, πού ακριβώς εργάζεστε ;
ΑΠΑΝΤ. -Εργάζομαι στο κατάστημα κράτησης γυναικών στον Ελεώνα Θήβας. Αρχικά διορίστηκα ως φύλακας και πλέον εργάζομαι ως νοσοκόμα.
ΕΡΩΤ.-Πόσα χρόνια ασκείτε αυτό το επάγγελμα ;
ΑΠΑΝΤ. -Ασκώ αυτό το λειτούργημα 17 χρόνια. Για εμένα δεν είναι ένα απλό επάγγελμα, διότι ο ρόλος που μου ανατέθηκε δεν είναι απλά η προσοχή αυτών των ανθρώπων, αλλά η σωφρόνιση , η υγεία αλλά και η εκπαίδευση τους.
ΕΡΩΤ. -Πώς νιώθετε όταν εργάζεστε ;
ΑΠΑΝΤ. -Μέσα μου με κυριεύει ένα πλήθος συναισθημάτων… αγωνία, ταραχή, ένταση, αμφιβολία αλλά πάντα προσπαθώ να νιώθω ψύχραιμη και δυνατή για να μπορέσω να ανταπεξέλθω σε οποιαδήποτε κατάσταση, ό,τι και αν απαιτηθεί να αντιμετωπίσω .
ΕΡΩΤ.- Τι σας παρότρυνε να εργαστείτε ως υπάλληλος στις φυλακές;
ΑΠΑΝΤ. -Η επιλογή μου να εργαστώ ως σωφρονιστικός υπάλληλος δεν ήταν ένα όνειρο ή μια επιθυμία μου…αλλά η αγάπη που ένιωθα για ανθρώπους που η ζωή τους δεν ήταν εύκολη και οι συνθήκες δύσκολες. Παράλληλα η αγάπη, η ειρήνη, το ενδιαφέρον, χαρακτηριστικά γνώριμα για όλους εμάς για αυτούς όμως ανύπαρκτα και ξένα.. Εκείνοι οι άνθρωποι οδηγήθηκαν στο έγκλημα, στην απάτη, στον φόνο, δίχως να γνωρίζουν ότι αυτό που τους λείπει πραγματικά είναι η αγάπη και η ευτυχία οι οποίες δεν υπάρχουν στα χρήματα ή σε ένα κελί αλλά στην ψυχή μας! Ίσως αν είχαν μεγαλώσει με στοργή, ενδιαφέρον και φροντίδα να μην είχαν καταλήξει σε ένα κελί μόνοι τους κοιτώντας τη ζωή από ένα μικρό παράθυρο..
ΕΡΩΤ. -Πώς συμπεριφέρεστε σε ανθρώπους που έχουν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα και έχουν δεχθεί κοινωνική κατακραυγή;
ΑΠΑΝΤ. -Ακριβώς ως ανθρώπους! Εργάζομαι σε έναν χώρο με πολλούς, δυνατούς, ευαίσθητους , ταλαιπωρημένους στην ψυχή ανθρώπους! Η συμπεριφορά της ευγένειας, της προσφοράς, της αγάπης είναι γνωρίσματα που υπάρχουν σε κάθε χώρο εργασίας είτε αντιμετωπίζω ανθρώπους είτε ζώα. Οι κρατούμενοι είναι σαν μικρά παιδιά τα οποία ζητούν προσοχή, σημασία και αγάπη, τα οποία εκλείπουν από την παιδική τους ηλικία αλλά και από την κοινωνία .
ΕΡΩΤ. -Πώς ανταποκρίνεστε σε ένα σοβαρό περιστατικό;
ΑΠΑΝΤ. -Με ψυχραιμία, διαύγεια πνεύματος και ενδιαφέρον προς τον πλησίον. Η διαχείριση «κρίσεων» ξεκινά πρώτα από μέσα μας .
ΕΡΩΤ. -Πώς είναι η καθημερινότητα και ο χώρος διαβίωσης των φυλακισμένων ;
ΑΠΑΝΤ. -Η καθημερινότητα και ο χώρος διαβίωσης των φυλακών είναι μια κλειστή κοινωνία όπως και στην κοινωνία μας. Με μόνη διαφορά ότι ο πιο φτωχός έχει ένα γεύμα και ένα κρεβάτι να κοιμηθεί, κάτι το οποίο η σημερινή κοινωνία συνήθως παραλείπει. Η ζωή εντός φυλακής περιλαμβάνει στους κρατούμενους “πρόγραμμα” για όσους ενδιαφέρονται να προοδεύσουν ακόμα και αν βρίσκονται σε μια φυλακή. Πραγματοποιείται διανομή πρωινού, μεσημεριανού και βραδινού γεύματος. Ώρες σχολείου όλων των βαθμίδων για όσους επιθυμούν να μορφωθούν. Πριν την ύπαρξη της ασθένειας του covid-19 υπήρχαν προγράμματα τεχνών, μουσικής, barista, μανικιούρ, συμμετοχή και οργάνωση παραστάσεων. Παράλληλα γινόντουσαν επισκέψεις από διάσημα πρόσωπα τα οποία συνομιλούσαν και διασκέδαζαν με τις κρατούμενες. Ταυτόχρονα υπάρχουν ώρες προαυλισμού καθώς και εγκλεισμού των κρατουμένων από τις 21.00 – 7.30 το πρωί. Το σπίτι τους είναι η λεγόμενη πτέρυγα με τους θαλάμους της. Πιο συγκεκριμένα οι θάλαμοι περιέχουν διπλές κουκέτες, κομοδίνα, ντουλάπες, κανονικές τουαλέτες και ντουζιέρες .
ΕΡΩΤ. -Η κράτηση των ανθρώπων είναι μέθοδος τιμωρίας ή σωφρονισμού ;
ΑΠΑΝΤ. -Εξαρτάται από την μέθοδο αντίληψης και πνεύματος κάθε ανθρώπου. Πιστεύω ότι είναι μέθοδος σωφρονισμού διότι η αλήθεια είναι ότι εξαρτάται από το σε τι βαθμό επιθυμεί να σωφρονιστεί ο κάθε ένας. Είναι χρέος κάθε γονιού να μεγαλώσει το παιδί του με αρχές και αξίες, να σέβεται τον συνάνθρωπο. Αν αυτά τα γνωρίσματα δεν τα γνωρίσει ένα παιδί και οδηγηθεί στη παρανομία τότε θα αναλάβει το κράτος να προστατεύσει τους πολίτες και την κοινωνία από αυτό. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι τα ιδρύματα της κοινωνίας που θα πρέπει να φροντίσουν αυτούς τους ανθρώπους είναι τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα ψυχιατρεία και όχι οι φυλακές . Η φυλακή είναι γεμάτη από ανθρώπους οι οποίοι “νοσούν” στην ψυχή τους και στο μυαλό τους και έχουν καταλήξει εκεί, διότι η ίδια η κοινωνία υστερεί να φροντίσει τους ίδιους τους ανθρώπους της.
ΕΡΩΤ. -Ποιο είναι το πιο απαιτητικό και δύσκολο περιστατικό που σας έχει συμβεί ;
ΑΠΑΝΤ. -Όλα είναι απαιτητικά και δύσκολα όταν αντιμετωπίζεις ανθρώπους που νοσούν πνευματικά, ο βαθμός δυσκολίας αλλάζει μόνο. Σημαντικά επικίνδυνες περιπτώσεις όμως είναι ο θάνατος και η εξέγερση στην οποία οι άνθρωποι μεταμορφώνονται σε άγρια ζώα και αδιαφορούν για το οτιδήποτε, καθώς ο μόνος τους σκοπός είναι η διαμαρτυρία τους.
ΕΡΩΤ. -Επηρεάζει τη καθημερινότητα και τις διαπροσωπικές σχέσεις σας οι συνθήκες της εργασίας σας;
ΑΠΑΝΤ. -Η σκληρότητα της φυλακής δεν μπόρεσε να αλλοιώσει την ευαισθησία μου προς τους ανθρώπους και τον τρόπο που τους αντιμετωπίζω οποίοι και να είναι. Η εργασία μου με έμαθε να είμαι προσεκτική με τους ανθρώπους αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητη εκεί που χρειάζεται.
ΕΡΩΤ. -Η λέξη κρατούμενη τι σημαίνει για εσάς ;
ΑΠΑΝΤ.- Όταν μια γυναίκα φτάσει να αποκαλείται κρατούμενη, ήρθε η στιγμή να αναζητήσει το εαυτό της και να αναλογιστεί τις πράξεις της. Δυστυχώς οι πιο πολλές αρνούνται να στερηθούν την αγάπη τους προς τα υλικά αγαθά, την παρανομία και δεν θέλουν να αποκτήσουν αξίες. Είναι όμως και κάποιες περιπτώσεις όπου η αγάπη και η ανθρωπιά αυτών των ανθρώπων τους οδήγησαν να αποκτήσουν τον τίτλο κρατούμενη για άλλων ανθρώπων τα σφάλματα.
-Σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και που μοιραστήκατε τις γνώσεις σας μαζί μας. Σας εύχομαι να συνεχίσετε να επιτελείτε το έργο σας με αγάπη.
Εξαιρετική συνέντευξη, πολύ διαφωτιστικές πληροφορίες για τη λειτουργία των φυλακών και των υπαλλήλων!