Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΛΟΥΔΑΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΥΛΙΝΑ ΧΑΡΕΛΑ!

          Στις 6 και 7 Νοεμβρίου 2021 παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης η θεατρική παράσταση «Σκηνές από έναν γάμο» σε σκηνοθεσία  Αντώνη Λουδάρου. Στο έργο αυτό πρωταγωνιστές είναι ο Γιόχαν και η Μαριάννα, ένα ανδρόγυνο, το οποίο αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα μετά από πολλά χρόνια γάμου. Τον ρόλο του Γιόχαν ερμηνεύει ο Αντώνης Λουδάρος και τον ρόλο της Μαριάννας η Παυλίνα Χαρέλα. Ο Αντώνης Λουδάρος είναι ένας δημοφιλής ηθοποιός, γνωστός από τη δουλειά του στο θέατρο και την τηλεόραση. Τον γνωρίζουμε από τη συμμετοχή του σε πολλές τηλεοπτικές σειρές. Η Παυλίνα Χαρέλα είναι από τη Θεσσαλονίκη και είναι καλλιτεχνική διευθύντρια και ψυχή του θεάτρου Σοφούλη. Είναι ηθοποιός, ασχολείται με τη σκηνοθεσία και διδάσκει στα εργαστήρια του θεάτρου Σοφούλη.

   Όταν ζητήσαμε από τους δύο καλούς ηθοποιούς να μας παραχωρήσουν συνέντευξη, δέχτηκαν με πολύ μεγάλη προθυμία. Και έτσι πραγματοποιήθηκε η συνάντηση μαζί τους στο Δημοτικό θέατρο της πόλης μας. Πρώτα συναντήσαμε την κυρία Χαρέλα, η οποία προσπάθησε να μας κάνει να νιώσουμε άνετα και απάντησε στις ερωτήσεις που της κάναμε. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξή της.

-Κυρία Χαρέλα, εκτός από ηθοποιός, είστε και σκηνοθέτης και καλλιτεχνική διευθύντρια ενός θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, του θεάτρου Σοφούλη. Τι ακριβώς κάνει μια καλλιτεχνική διευθύντρια ενός θεάτρου;

-Είναι υπεύθυνη για όλα: για το τι παραστάσεις θα παιχτούνε, για το πότε θα παιχτούνε, πότε θα γίνουνε πρόβες, τι σεμινάρια θα γίνουν στο θέατρο, γενικά για όλο τον προγραμματισμό ενός θεάτρου. Γιατί στο θέατρό μας κάνουμε και μαθήματα για παιδιά, για εφήβους, για ενήλικες και όλα αυτά θέλουν έναν άνθρωπο, έναν «αρχηγό», για να τα βάλει όλα σε μια τάξη, σε μια σειρά, για να κυλήσει ωραία ο προγραμματισμός του θεάτρου. Τα πάντα περνάνε απ’ αυτόν.

-Πώς καταφέρνετε να συνδυάζετε και την ηθοποιία και τη σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική διεύθυνση ενός θεάτρου; Είναι δύσκολο; Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα από τα τρία, ποιο θα κρατούσατε και γιατί;

-Η αγάπη μου είναι το θέατρο και η ηθοποιία. Παίζω θέατρο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Και όχι μόνο μπροστά στον καθρέφτη, όπως κάνετε και εσείς. Από μικρή έπαιζα σε παραστάσεις παιδικού θεάτρου. Οπότε αυτό θα διάλεγα, την ηθοποιία.  Από εκεί και πέρα ο συνδυασμός είναι δύσκολος. Αποφεύγω να παίζω και να σκηνοθετώ συγχρόνως, γιατί δεν έχω την εμπειρία, όπως έχει ο κύριος Λουδάρος. Είναι  διαφορετικοί ρόλοι που πρέπει να τους κάνω σωστά. Γι’ αυτό όταν είμαι ηθοποιός, είμαι μόνο ηθοποιός, όταν είμαι σκηνοθέτης, είμαι μόνο σκηνοθέτης και όσο για την καλλιτεχνική διεύθυνση, ισχύουν αυτά που σας είπα πριν.

 - Διαβάσαμε ότι σας αρέσει ιδιαίτερα να σκηνοθετείτε παραστάσεις για παιδιά και γενικά να δουλεύετε με παιδιά .Έχετε πάει και σε σχολεία που σας έχουν καλέσει .Τι είναι αυτό που σας αρέσει στην συνεργασία σας με παιδιά; Τι σας προσφέρει; 

-Νομίζω ότι μπορώ να συνεννοηθώ καλύτερα με τα παιδιά από ό,τι με τους μεγάλους, είτε πρόκειται για παιδιά 5 χρονών είτε για παιδιά στην δική σας ηλικία. Τα βρίσκω καλυτέρα μαζί τους, περνάω πάρα πολύ καλά .Έχουμε πολλά κοινά με τα παιδιά. Δεν τα αντιμετωπίζω σαν παιδάκια, αλλά σαν ενήλικες και μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η ενασχόληση. Από εκεί και πέρα μου αρέσει να σκηνοθετώ θέατρο για παιδιά, γιατί στήνοντας μια παράσταση για παιδιά μπορώ να την βλέπω με τα μάτια ενός παιδιού, δηλαδή ξέρω σε ποιο σημείο μπορεί να βαρεθεί το παιδί ή σε ποιο σημείο μπορεί να γελάσει ή να συγκινηθεί. Έχω ένα ένστικτο  να μπορώ να καταλαβαίνω πώς μπορούν τα παιδιά να δούνε μια παράσταση και γι’αυτό θέλω κυρίως να κάνω αυτό, να σκηνοθετώ μόνο για παιδιά.

- Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση  «Σκηνές από ένα γάμο»; Τι βρήκατε σε αυτήν την παράσταση και αποφασίσατε να συνεργαστείτε με τον κ. Λουδάρο ; 

-Θέλαμε εδώ και καιρό να συνεργαστούμε και να κάνουμε μια παράσταση, μιας και γνωριζόμαστε από παλιά. Έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι ωραίο και δυνατό οι δυο μας. Είχαμε δει αυτήν την παράσταση με δυο πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς, την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τον Μηνά Χατζησάββα. Είδαμε συμπτωματικά μαζί το έργο και, όταν κοιταχτήκαμε στα μάτια, είπαμε πως αυτό το έργο θέλουμε να κάνουμε! Έτσι προέκυψε αυτή η συνεργασία, η οποία ήταν δύσκολη, γιατί ο κ.Λουδάρος μένει μόνιμα στην Αθήνα και εγώ μόνιμα στην Θεσσαλονίκη. Άρα μπορείτε να καταλάβετε τι τρέλα πήγαμε να κάνουμε! Πήγαινα εγώ μισή εβδομάδα στην Αθήνα, γιατί είχε παραστάσεις εκεί ο κ.Λουδάρος και έπαιζε. Την άλλη μισή εβδομάδα ερχόταν αυτός στη Θεσσαλονίκη. Τα καταφέραμε όμως !!!

-Κυρία Χαρέλα, σας ευχαριστούμε πολύ!

   Μετά από τη συνέντευξη με την κυρία Παυλίνα Χαρέλα, διασχίσαμε την πλατεία του θεάτρου και πήγαμε στα παρασκήνια. Εκεί συναντήσαμε τον κύριο Αντώνη Λουδάρο. Απολαύστε τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.

-Κύριε Λουδάρο, σας ευχαριστούμε πολύ που μας δεχτήκατε Από που κατάγεστε και από πού  μας έρχεστε;

-Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Μετά τον μεγάλο εγκλεισμό που ζήσαμε λόγω πανδημίας αποφασίσαμε με την Παυλίνα να κάνουμε μια περιοδεία στην Ελλάδα με την παράστασή μας.  Έτσι βρεθήκαμε στην Αλεξανδρούπολη και ήρθαμε εδώ από τη Δράμα.

-Πότε πήρατε την απόφαση να γίνετε ηθοποιός και να ασχοληθείτε με το θέατρο; Τι είναι αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να γίνετε ηθοποιός;

-Την απόφαση την πήρα στο λύκειο. Επειδή είχαμε μια θεατρική ομάδα στο λύκειο και συμμετείχα σ’ αυτήν, εκεί κατάλαβα και εγώ ο ίδιος, αλλά μου το είπανε και οι άλλοι, ότι θα πρέπει να ασχοληθώ με την ηθοποιία. Αλλά αυτό που με έκανε να αποφασίσω ότι θα σπουδάσω ηθοποιός ήταν ότι σε αυτό το επάγγελμα έβρισκα μεγάλη χαρά και ότι αυτό θα με έκανε ευτυχισμένο στη ζωή μου. Ήταν, λοιπόν, μονόδρομος για μένα, αφού έβρισκα σε αυτό το κομμάτι την ευτυχία μου. Έτσι πρέπει να εργαζόμαστε όλοι . Να κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί πολύ. Και υπάρχουν επαγγέλματα που μπορεί να κάνει κάποιος και να τον ευχαριστούν.

-Οι γονείς σας σας έχουν στηρίξει στην πορεία σας; 

-Ναι, με στηρίξανε πολύ. Μου είπανε «κάνε αυτό που θέλεις, άμα σε ευχαριστεί». Αυτό είναι στήριξη. Είχα την έγκρισή τους και δεν χρειαζόταν κάτι άλλο. Με ενθάρρυναν να προχωρήσω.

-Όταν τους είπατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός, η αντίδραση τους ήταν καλή;

-Όχι απλά καλή, ήταν καταπληκτική. Οι ίδιοι, παρόλο που δεν είχαν σχέση με το θέατρο, αγαπούσαν τους καλλιτέχνες, με πηγαίνανε στο θέατρο και το θεωρούσαν πολύ τιμητικό το παιδί τους να γίνει ηθοποιός.

-Θυμάστε την πρώτη σας δουλειά, στην οποία συμμετείχατε ως ηθοποιός; Τι συναισθήματα νιώσατε;

-Ένιωσα μεγάλη χαρά και ένα κύμα ευτυχίας, επειδή τα κατάφερα και ξεκινούσα σε αυτό το επάγγελμα που αγαπώ και έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στα χρόνια που ήμουν φοιτητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έπαιξα στο Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο.

-Πληροφορηθήκαμε ότι έχετε ωραία φωνή. Σας έχει βοηθήσει αυτό στη δουλειά σας; Έχετε κάνει μουσικές σπουδές;

-Ο ηθοποιός πρέπει όλα τα εκφραστικά του μέσα να τα χρησιμοποιεί και να τα σπουδάζει. Στη δουλειά μας χρειάζεται και χορός, χρειάζεται και τραγούδι. Δεν έχω πάρει δίπλωμα στο τραγούδι και τον χορό, αλλά έχω κάνει και μαθήματα χορού και μαθήματα τραγουδιού. Η επιμόρφωση είναι κάτι που δεν τελειώνει, δεν σταματάει ποτέ. Οπότε, όταν χρειάζεται, βρίσκω δάσκαλο και αρχίζω νέο κύκλο μαθημάτων. Γιατί αυτό το πράγμα θέλει συνεχή εξάσκηση.

-Άρα πιστεύετε ότι το να τραγουδάτε είναι  σημαντικό προσόν για τη δουλειά σας;

-Ναι, να τραγουδάς και να χορεύεις είναι μεγάλο προσόν. Ένας ηθοποιός που τραγουδάει ωραία, παίζει ωραία και χορεύει ωραία -με την έννοια ότι η κίνησή του είναι αρμονική πάνω στη σκηνή- έχει προσόντα, τα οποία εκτιμάει και το κοινό που παρακολουθεί την παράσταση. Έχω παίξει σε πολλά μιούζικαλ. Το μιούζικαλ θέλει φωνή εξασκημένη και απαιτεί και μαθήματα πάνω σ’ αυτό.

-Είστε τενόρος ;

-Ήμουν τενόρος, αλλά σιγά – σιγά με την ηλικία γίνομαι βαρύτονος. Ήμουν «τενοράκι», όταν ήμουν πιτσιρικάς.

-Οι σπουδές, για να γίνει κάποιος ηθοποιός. είναι σημαντικές. Τελικά, όμως, ηθοποιός γεννιέσαι ή γίνεσαι ;

-Νομίζω ότι οι σπουδές είναι απαραίτητες. Το να έχει κανείς ένα ταλέντο σε κάτι, αυτό είναι το φυσικό του χάρισμα. Εγώ, ας πούμε, είχα το ταλέντο να βγαίνω πάνω στη σκηνή και να μη νιώθω δυσκολία ή ότι μου κόβονται τα πόδια, ίσα ίσα με ευχαριστούσε να βγαίνω στη σκηνή. Ένα φυσικό χάρισμα μπορεί να έχει ο καθένας είτε στα χέρια του είτε στη φωνή του είτε οπουδήποτε. Με αυτό γεννιέται. Ο καθένας μας έχει μια δεξιότητα σε κάτι, ακόμα και αν δεν έχει φτάσει ο καιρός να την ανακαλύψει. Κάποια στιγμή, όμως, θα βγει. Αυτό που ευχαριστεί πολύ κάποιον και τον κάνει να νιώθει ευτυχισμένος, αυτό είναι και η δεξιότητα του και με αυτό πρέπει να ασχοληθεί. Γεννιέσαι, λοιπόν με ένα χάρισμα. Γίνεσαι, όμως, με σπουδές.

-Η δουλειά στο θέατρο και στην τηλεόραση είναι ομαδική και βασίζεται στην καλή συνεργασία με τους άλλους. Εσείς τα πάτε καλά με τους άλλους; Ποιο νομίζετε ότι είναι το μυστικό της καλής συνεργασίας;

-Να σέβεσαι τον διπλανό σου, να καταλαβαίνεις την διαφορετικότητα του. Δεν είναι όλοι σαν εμένα, δεν σκέφτονται όλοι σας εμένα, πρέπει αυτό να το σέβομαι . Είμαστε όλοι ίσοι στα δικαιώματα που έχουμε, αλλά και πολύ διαφορετικοί μεταξύ μας. Γιατί ο καθένας μας έχει  μεγαλώσει διαφορετικά. Το βασικό, λοιπόν για να λειτουργήσει μια ομάδα είναι να μην  κριτικάρεις τους άλλους, αλλά να τους αποδέχεσαι με τον τρόπο που μπορούν να λειτουργήσουν. Φυσικά υπάρχουν και δύσκολες συνεργασίες, αλλά σιγά σιγά μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι έναν κακό συνεργάτη.

-Ποιο είναι το χειρότερο ελάττωμα ενός ηθοποιού ;

-Να είναι υπερφίαλος . Να περηφανεύεται συνέχεια για τον εαυτό του.

-Στην  παράσταση «Σκηνές από ένα γάμο» εκτός από ηθοποιός είστε και σκηνοθέτης. Αυτή η παράσταση είναι η πρώτη που σκηνοθετείτε ή έχετε σκηνοθετήσει και άλλες;

-Έχω σκηνοθετήσει και άλλες παραστάσεις εκτός από το «Σκηνές από έναν γάμο». Παραστάσεις για παιδιά, παραστάσεις για μεγάλους… Δεν έχω, όμως, σκηνοθετήσει μιούζικαλ και θα ήθελα πολύ να το κάνω. Γενικά, θα ήθελα να κάνω όλα τα είδη του θεάτρου.

-Μπορείτε να μας παρουσιάσετε με λίγα λόγια το περιεχόμενο του έργου «Σκηνές από ένα γάμο», για να καταλάβουμε και εμείς κάτι γι’ αυτήν, αφού δεν μπορούμε να τη δούμε;

-Η παράσταση αυτή έχει μια φρασεολογία σκληρή και πολύ βαθιά . Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ακούσει μια τέτοια φρασεολογία μέσα στο σπίτι μας, από τον πατέρα μας, τη μάνα μας, έναν θείο μας, τη θεία μας, έναν φίλο μας. Απλά υπάρχουν κάποιοι νόμοι, τους οποίους σεβόμαστε. Η παράσταση είναι κατάλληλη για ηλικίες άνω των 15. Ποιο είναι το θέμα της παράστασης; Η παράσταση δείχνει ένα ζευγάρι που είναι παντρεμένο, έχει παιδιά και αποφασίζει ο σύζυγος, επειδή ερωτεύεται μια άλλη γυναίκα, να εγκαταλείψει το σπίτι του και τα παιδιά του. Φεύγει από το σπίτι, κάνει τον κύκλο του, επειδή όλα αυτά, σπίτι, οικογένεια, παιδιά, τον έχουν πνίξει και δεν νιώθει καλά ψυχολογικά. Ξαναγυρίζει να τους δει, υπογράφουνε διαζύγιο… Βλέπουμε, λοιπόν, σκηνές από αυτόν τον γάμο. Γενικά, όμως, το έργο μιλάει για κάθε άνθρωπο που θέλει να φτιάξει μια σχέση στη ζωή του. Πόσο ειλικρινείς μπορούμε να είμαστε; Πόσο μπορούμε να μην κρύβουμε τα προβλήματα κάτω απ’ το χαλάκι; Πόσο ουσιαστικοί και καθαροί μπορούμε να είμαστε απέναντι στον άλλον, ακόμα και αν αυτό που θέλουμε έρχεται σε κόντρα με αυτό που θέλει ο άλλος;

-Σκεφτήκατε ποτέ να παρατήσετε την ηθοποιία; Μετανιώσατε ποτέ για την απόφασή σας να γίνετε ηθοποιός;

-Στις δυσκολίες το έχω σκεφτεί, γιατί είναι δύσκολο να είσαι ηθοποιός. Ενώ είναι ένα επάγγελμα που μου δίνει πολύ μεγάλη χαρά, ταυτόχρονα έχει τόσες δυσκολίες, που κάποιες φορές σε λυγίζουν. Αλλά, κορίτσια, είμαι πλέον πολύ μεγάλος, για να αλλάξω επάγγελμα.

-Η πανδημία ήταν ένας λόγος να σκεφτείτε να τα παρατήσετε;

-Η πανδημία, επειδή αναγκαστικά όλοι κλειστήκαμε στα σπίτια μας, ήταν ένας ωραίος λόγος να σκεφτώ τι έχω κάνει μέχρι τώρα, τι θέλω να κάνω  από εδώ και πέρα, να δω τα καλά και τα κακά μου όχι μόνο μέσα στο επάγγελμά μου, αλλά και στον εαυτό μου, και να τα διορθώσω.

   Είχαμε και άλλες ερωτήσεις να κάνουμε στον κύριο Λουδάρο, αλλά, δυστυχώς, δεν προλάβαμε. Ήρθε ο υπεύθυνος της παράστασης και ανακοίνωσε πως πρέπει το κοινό να αρχίσει να μπαίνει στην αίθουσα του θεάτρου και οι ηθοποιοί να ετοιμαστούν για την παράσταση. Έτσι, βγάλαμε μια αναμνηστική φωτογραφία και ζητήσαμε από τον κύριο Λουδάρο να γράψει μια αφιέρωση για τους συμμαθητές μας και τις συμμαθήτριές μας!

Ντούμπα Ιωάννα

Μούτλια Αλίκη

Θωμαΐδου Ανδριάνα

Γκαϊτατζή Παναγιώτα

Γκουμπέτη Ιωάννα

Αγωγιάτου Ελένη