Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί διεθνώς ως Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος. Επιλέχθηκε, επειδή κατά την ημέρα αυτή, το 1945, τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το Άουσβιτς-Μπιρκενάου, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης του ναζιστικού καθεστώτος.
Με αφορμή την ημέρα αυτή, στο σχολείο μας προβλήθηκε η ταινία «Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες». Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας έκριναν ότι η συγκεκριμένη ταινία προβάλλει όλη την φρίκη, τα συναισθήματα και την εξαθλίωση που έζησαν οι Εβραίοι στο Άουσβιτς και σε όλα τα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ναζιστικής Γερμανίας. Και είναι καθήκον της εκπαίδευσης να μην επιτρέψει να ξεχαστεί το Ολοκαύτωμα, αλλά να μεταδώσει στις μελλοντικές γενιές τα διδάγματά του, ώστε να βοηθήσει στην πρόληψη μελλοντικών πράξεων γενοκτονίας.
« Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες» είναι μια ταινία αγγλικής παραγωγής, κυκλοφόρησε το 2008 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Mark Herman και είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ιρλανδού συγγραφέα John Boyne. Έχει διάρκεια 95 λεπτά. Πρωταγωνιστούν: Asa Butterfield, Jack Scanlon, Vera Farmiga.
Λίγα λόγια για την υπόθεση της ταινίας:
Αυτή η ταινία μας εξιστορεί την φιλία δύο αγοριών. Ο ένας είναι ο Μπρούνο, που είναι Γερμανός. Ο άλλος είναι ο Σμούελ, που είναι Εβραίος. Ο Μπρούνο δεν έχει ιδέα τι περνάνε οι λαοί τη Ευρώπης εξαιτίας της Γερμανίας ούτε φαντάζεται τα μαρτύρια των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάποια στιγμή μετακομίζει με την οικογένειά του σε ένα σπίτι κοντά σε ένα στρατόπεδο με Εβραίους. Εκεί συναντά τον Σμούελ, ένα αγόρι που ζει στην άλλη μεριά του συρματοπλέγματος και φοράει μια στολή εργασίας, κάτι σαν ριγέ πιτζάμες. Τα δύο αγόρια γίνονται φίλοι. Ώσπου μια μέρα ο Μπρούνο θα περάσει το συρματόπλεγμα και θα ανακαλύψει με τον πιο φρικτό τρόπο πώς εξόντωναν τους Εβραίους οι Ναζί.
Κριτική ταινίας:
Αν και η ιστορία της ταινίας είναι προϊόν φαντασίας του John Boyne, συγγραφέα του ομώνυμου βιβλίου, μας δείχνει με άμεσο και παραστατικό τρόπο την φρίκη του πολέμου και τον απάνθρωπη αντιμετώπιση του εβραϊκού λαού από την ναζιστική Γερμανία. Παρακολουθώντας την ταινία νιώθουμε βαθιά θλίψη για την μοίρα αυτών των ανθρώπων. Όμως μέσα στη φρίκη υπάρχει ελπίδα: δύο μικρά παιδιά ξεπέρασαν τις διακρίσεις και τον ρατσισμό και έγιναν φίλοι δίνοντάς μας μαθήματα φιλίας, καλοσύνης και ανθρωπιάς. Οι φοβερές ερμηνείες των δύο μικρών πρωταγωνιστών πραγματικά συγκλονίζουν τον θεατή. Η καλογραμμένη υπόθεση κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Η μουσική επένδυση φορτίζει ακόμα περισσότερο συναισθηματικά τις σκηνές. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια καθηλωτική ταινία που αγγίζει την ψυχή του θεατή.
Μουρουζίδου Παναγιώτα
Μούτλια Αλίκη
