Ζωρζ Σαρή “Ο θησαυρός της Βαγίας”
Περίληψη του μυθιστορήματος:
Το πρώτο βιβλίο της Ζωρζ Σαρή, το οποίο ξεκίνησε ένα καλοκαίρι στην Αίγινα σαν παιχνίδι με τα παιδιά της. Μια γνήσια περιπέτεια, όπου οι κυνηγοί του θησαυρού εδώ δεν είναι οι μεγάλοι, αλλά τα παιδιά. Έτσι, πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά της και οι φίλοι τους, ενώ όλα τα μέρη που περιγράφει είναι απολύτως αληθινά!
Μια παρέα παιδιών περνάει τις καλοκαιρινές της διακοπές στην Αίγινα. Εκεί τους επισκέπτεται μια οικογενειακή φίλη από τη Γαλλία, η οποία δούλευε ως βοηθός ενός ψυχιάτρου στο Παρίσι. Αποστολή της να ανακαλύψει κάποια στοιχεία που επαναλαμβάνει ένας Γερμανός ασθενής, ο οποίος πάσχει από αμνησία μετά την έκρηξη μιας νάρκης που πάτησε στην Αίγινα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Λέξεις σκόρπιες που προσπαθούν τα παιδιά να ενώσουν, για να βγάλουν νόημα. Ώσπου επισκέπτονται στη Βαγία την οικογένεια Χαλδαίου, στο σπίτι της οποίας έμενε ο Χανς στη διάρκεια του πολέμου. Εκεί μαθαίνουν πως ο Χανς έχει κλέψει από την οικογένεια χρυσές λίρες. Έτσι, αρχίζει η αναζήτηση ενός χαμένου θησαυρού, που οδηγεί τα παιδιά σε περιπέτειες…
Οι ήρωες του βιβλίου:
Αλέξης: Είναι δεκατεσσάρων χρονών και ο βασικός χαρακτήρας του μυθιστορήματος. Αρχικά παρουσιάζεται γκρινιάρης, εγωιστής και συνεχώς δυσαρεστημένος. Στην πορεία, όμως, η συμπεριφορά του αλλάζει και αναδεικνύεται η ηγετική φυσιογνωμία του, η τρυφερότητα και το πόσο καλός φίλος είναι.
Λίνα: Αδελφή του Αλέξη, δέκα χρονών και η ψυχή της παρέας. Είναι ζωηρή, ενθουσιώδης, άτακτη, αλλά ταυτόχρονα και πολύ έξυπνη.
Κλου: Δεκατεσσάρων χρονών. Μιλάει ελληνικά με ευκολία, αλλά κάνει λάθη που προξενούν γέλιο στους φίλους του. Του αρέσει η αλλαγή, η περιπέτεια και θέλει να γνωρίζει καινούριους τόπους.
Άγγελος: Μέλος της παρέας, δεκαπέντε χρονών και πολυμαθής. Με τις ιδέες του προσπαθεί να βοηθήσει στην ανακάλυψη του θησαυρού και συμμετέχει σε ό,τι σχεδιάζουν οι φίλοι του.
Νικόλ: Είκοσι έξι χρονών. Ελληνογαλλίδα που ζει στο Παρίσι. Έχει τελειώσει ψυχολογία, είναι έξυπνη, δραστήρια, φλύαρη και αυθόρμητη, αλλά και πολύ ευγενική. Λόγω της δουλειάς της δίνει σημαντικές πληροφορίες στα παιδιά.
Σόφη και Ράνια: Συμμετέχουν σε έλα τα σχέδια της παρέας χωρίς να φέρνουν αντίρρηση, αλλά λένε πάντα τη γνώμη τους. Η Ράνια αγαπάει πολύ τη μικρότερη αδερφή της, τη Σόφη, και αναλαμβάνει και πρωτοβουλίες, για να πετύχουν τα σχέδιά τους. Συμμετέχουν σε ό,τι κι αν αποφασίζει η παρέα και ποτέ δεν φοβούνται.
Μηνύματα του βιβλίου:Τα μηνύματα που λαμβάνουμε από αυτό το μυθιστόρημα είναι ότι νιώσαμε ότι μεταφερθήκαμε σε μια άλλη εποχή, ανέμελη, γεμάτη χαρά και περιπέτεια και μας έμαθε ότι η αξία της ομαδικότητας, της επιμονής και της υπομονής είναι ανεκτίμητη.
Η συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας. Θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες συγγραφείς στη χώρα μας. Η Ζωρζ Σαρή ή Γεωργία Σαρηβαξεβάνη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 23 Μαΐου του 1925 στην Αθήνα από Μικρασιάτη πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Από πολύ μικρή άρχισε να ασχολείται με το θέατρο, με δάσκαλο τον Βασίλη Ρώτα. Στα χρόνια της Κατοχής φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Το 1947, στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές της στην υποκριτική στη σχολή του Σαρλ Νιτλόν. Στη γαλλική πρωτεύουσα γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρουργό Μάρκελλο Καρακώστα, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Το 1962 επέστρεψε οριστικά στην Ελλάδα και άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Ως συγγραφέας πρωτοεμφανίστηκε το 1969 με το μυθιστόρημα «Ο θησαυρός της Βαγίας», που ξεκίνησε σαν παιχνίδι με τα παιδιά της και τους φίλους τους. Το βιβλίο είχε και εξακολουθεί να έχει εκδοτική επιτυχία. Το 1984 μεταφέρθηκε στην τηλεόραση. Το 1994 βραβεύτηκε με το βραβείο παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου για το μυθιστόρημα «Νινέτ». Το 1995 και το 1999 βραβεύτηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Το 1988 προτάθηκε για το διεθνές βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ως ηθοποιός τιμήθηκε το 1960 με το βραβείο Β΄Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη «Έγκλημα στα παρασκήνια».
Η Γεωργία Σαρηβαξεβανίδη (Ζωρζ Σαρή) πέθανε στις 9 Ιουνίου 2012 σε ηλικία 87 ετών. Κάποια από τα σπουδαία και πολυδιαβασμένα μυθιστορήματα που έγραψε είναι:
Το ψέμα (1970)
Όταν ο ήλιος… (1971)
Κόκκινη κλωστή δεμένη (1974)
Τα γενέθλια (1977)
Παιδικά βιβλία: «Το γαϊτανάκι» (1973), «Ο Φρίκος ο Κοντορεβυθούλης μου» (1980), «Η σοφή μας η δασκάλα»(1982).
Θεατρικά: «Το τρακ» (1988)
Φιλμογραφία:
«Το τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1958)
«Ο άνθρωπος του τραίνου» του Ντίνου Δημόπουλου (1958)
«Φαίδρα» του Ζιλ Ντασέν (1962)
Η Ζωρζ Σαρή αντιπροσώπευε αυτό ακριβώς που είχε γράψει: «Η ζωή θέλει να την αγαπάνε. Να την αγαπάνε χωρίς παζαρέματα, πολύ και αλογάριαστα. Μικρή κατάλαβε πως για να τα καταφέρει έπρεπε πρώτα ν’αγαπήσει αυτή τους ανθρώπους. Αγαπούσε όπως πεινούσε, όπως διψούσε, όπως πονούσε, όπως γελούσε».
“Ο θησαυρός της Βαγίας” προβλήθηκε ως σειρά το 1984 στην δημόσια τηλεόραση της ΕΡΤ σε διασκευή από τον Δημήτρη Δημογεροντάκη. Τη σειρά αυτή μπορούν να απολαύσουν οι λιλιπούτειοι θεατές αλλά και να ξαναδούν με χαρά οι γονείς τους μέσω της συχνότητας του ΕΡΤFLIX. Πρόκειται για μια σειρά 6 επεισοδίων που αποτελεί μια αξιόλογη μεταφορά του ομότιτλου παιδικού μυθιστορήματος.
Παλιότερη έκδοση του βιβλίου.
Επίσης, το βιβλίο πρόσφατα κυκλοφόρησε και σε grafhic novel από τις εκδόσεις Πατάκη γεγονός που αναδεικνύει τη διαχρονική του αξία.
Η προσωπική μας άποψη για το βιβλίο:
Πιστεύουμε πως το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα σύγχρονα «κλασικά» βιβλία για παιδιά και νέους, όπου μαζί με την αναζήτηση του κρυμμένου θησαυρού έρχεται στην επιφάνεια το φως, η χαρά, η ανεμελιά, ο ήλιος της Ελλάδας. Είναι συναρπαστικό, καθώς και περιπετειώδες. Στον καθένα θα του δημιουργήσει ένα υπέροχο, μυστηριώδες συναίσθημα. Επιπλέον, η περιγραφή των τοπίων που κάνει η συγγραφέας είναι τόσο αληθινή, που μπορείς να νιώσεις ότι βρίσκεσαι μέσα στο βιβλίο!!!!
Οι μαθητές του σχολείου μας πρέπει να το διαβάσουν, γιατί είναι ένα υπέροχο βιβλίο περιπέτειας με δράση που δεν είναι βαρετή, αλλά κυρίως γιατί έχει ωραίο τέλος, όχι μόνο γιατί τα παιδιά τελικά βρήκαν τις λίρες, αλλά γιατί αυτό που έγινε ήταν το σωστό και το δίκαιο και η οικογένεια πήρε πίσω αυτά που της ανήκαν. Μέσα από τα βιβλία πρέπει να παίρνουμε το καλό παράδειγμα και να υιοθετούμε σωστά πρότυπα. Το τέλος του συγκεκριμένου βιβλίου μας βοηθάει να πιστέψουμε πως το καλό και το δίκαιο έχουν θέση ακόμη στον κόσμο μας.
Καπούτση Ιωάννα
Παπαδοπούλου Μαριάννα
