“Δε θέλω” “Θα με ακούς όταν σου μιλάω” “Θέλω να αποφασίζω μόνη μου τώρα πια” “Είσαι πολύ μικρός για να επιλέγεις μόνος σου”. Φράσεις έντασης και συγκρούσεων που δεν μας είναι μάλλον άγνωστες. Οι σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών κατά τη διάρκεια της εφηβείας αντιμετωπίζουν αρκετές εντάσεις σε διάφορους τομείς. Οι σχέσεις τους δοκιμάζονται, καθώς η σχέση λατρείας που υπήρχε σε μικρότερη ηλικία από τα παιδιά προς τους γονείς σιγά-σιγά υποχωρεί, από τη στιγμή που μπαίνουν σιγά-σιγά στα χρόνια της εφηβείας. Οι έφηβοι έρχονται αντιμέτωποι με τη συνειδητοποίηση ότι οι γονείς δεν είναι αψεγάδιαστοι, όπως μέχρι τότε νόμιζαν…
Οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με τη νέα, διαφορετική συμπεριφορά του παιδιού του κι από την άλλη τα παιδιά αρχίζουν να μαθαίνουν νέες πτυχές του εαυτού του. Και κάπως έτσι οι συγκρούσεις είναι καθημερινές και ασταμάτητες. Οι περίοδοι ηρεμίας είναι μάλλον σπάνιες.
Η αλήθεια είναι ότι οι γονείς της σημερινής εποχής κάνουν προσπάθειες να έχουν πιο ανοιχτόμυαλες σχέσεις με τα παιδιά τους και τα κατανοούν καλύτερα απ’ ό,τι οι δικοί τους γονείς τους ίδιους όταν ήταν στην εφηβεία. Αυτό οφείλεται στο ότι οι σύγχρονοι γονείς είναι ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι για τις δυσκολίες και τις αλλαγές που αντιμετωπίζει ένα παιδί στην εφηβεία.
Φυσικά οι καυγάδες δεν λείπουν από κανένα σπίτι και κάτι τέτοιο δε θα έπρεπε να μας ανησυχεί, μιας και οι συγκρούσεις αποτελούν ένδειξη υγιών σχέσεων. Αυτό φυσικά δεν αναιρεί ότι οι καθημερινές διαμάχες βλάπτουν την ψυχική υγεία όλων των μελών της οικογένειας. Στους περισσότερους καβγάδες ούτε τα παιδιά αλλά ούτε και οι γονείς έχουν απόλυτο δίκιο. Οι περισσότεροι καβγάδες γίνονται για ασήμαντους λόγους στους οποίους πολλές φορές δίνονται μεγάλες διαστάσεις για τους γονείς. Κάποιες φορές η μία πλευρά απλώς έχει νεύρα και ξεσπά στην άλλη χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι σημαντικό. Βέβαια, σε έναν καβγά είναι υπεύθυνες και οι δύο πλευρές, οπότε όλα τα παιδιά με τη σειρά τους πρέπει να εκτιμούν τις υποχωρήσεις των γονιών τους και να προσπαθούν, όσο μπορούν, να βρουν έναν καλύτερο τρόπο επικοινωνίας.
Οι συγκρούσεις είναι περισσότερο αυξημένες, όταν υπάρχουν και άλλα παιδιά στην οικογένεια. Το έφηβο παιδί κρίνει πως τα αδέρφια του είναι πλέον μικρά και βαρετά, σταματά να ασχολείται με αυτά και έτσι η ησυχία στο σπίτι εξαφανίζεται για κάποια χρόνια.
Οι διαμάχες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν, είναι όμως σημαντικό οι γονείς να κρατούν κατά νου πως δε θα διαρκέσουν για πάντα οι εντάσεις και πως ίσως οι έφηβοι προσπαθούν κάτι να πουν μέσα από τις φωνές και τις διαμαρτυρίες τους. Ίσως προσπαθούν να πουν πως μεγαλώνουν και πως αυτό μερικές φορές αυτό τους τρομάζει τόσο όσο τρομάζει τους γονείς τους. Να λοιπόν και κάτι στο οποίο συμφωνούν…
