Της Χαράς Κουφιδάκη, μαθήτριας του Α1

 Οι Black Veil Brides (BVB) είναι ένα rock αμερικάνικο συγκρότημα από το Hollywood California.Το συγκρότημα σχηματίστηκε το 2006 στο  Cincinnati και σήμερα αποτελείται από τους Andy Biersack (τραγουδιστής), Αshley Purdy (μπάσο, φωνητικά), Jake Pitts (βασική κιθάρα), Jinxx (ρυθμική κιθάρα,βιολί), Christian ‘’CC’’ Coma (ντραμς). Οι Black Veil Brides είναι γνωστοί για το μαύρο make-up, το  body paint, τα μαύρα-στενά ρούχα και τα μακριά μαλλιά που εμπνευστήκαν από τους KISS και τους Motley Crue και από άλλα glam rock συγκροτήματα του 1980.

Άλμπουμς

Οι Black Veil Brides έχουν κάνει πολλές μεταβολές στην μουσική τους καθώς στο πρώτο τους άλμπουμ ήταν glam metal/hard rock. Στο δεύτερο άλμπουμ τους, We Stitch These Wounds, είχαν έναν μελωδικό metalcore, post-hardcore ήχο, με άφθονο harsh screaming. Στο τρίτο τους άλμπουμ, Wretched and Divine: The Story of The Wild Ones, επανέρχονται στο glam metal/rock. Και το τέταρτο τους άλμπουμ, ανακοίνωσε ο τραγουδιστής Andy Biersack, θα είναι πιο Heavy από τα παραδοσιακά Rock n’ Roll και τις προηγούμενες προσπάθειες τους.

Η σημασία των τραγουδιών…

Οι BVB έχουν πει ότι οι στίχοι  τους έχουν θέμα τους ανθρώπους που νιώθουν σαν outcasts (άτομα που απορρίπτονται ή αποκλείονται από μια κοινωνική ομάδα π.χ. σχολειό) στην κοινωνία.

‘’Νοιαζόμαστε για το μήνυμα , να πιστεύεις στον εαυτό σου και να μην αφήνεις κανέναν να λέει το αντίθετο. Υποστηρίζουμε τους αδύναμους. Οτιδήποτε παράξενο, περίεργο, μοναδικό το αγκαλιάζουμε. Οπότε στήριξε τον εαυτό σου, περνά καλά και ζήσε την ζωή σου όπως εσύ διαλέγεις. Έχεις μόνο μια ζωή, ζήσε την όσο περισσότερο μπορείς.’’ (Ashley Purdy)

Προέλευση Ονόματος

‘’Βlack Veil Brides (Το Μαύρο Πέπλο της Νύφης) είναι ένας καθολικός όρος που χρησιμοποιείται όταν μια γυναίκα  παντρεύεται  το Θεό αφιερώνεται σ’ αυτόν και αφήνει όλες τις απολαύσεις της ζωής (μοναχή). Με ανάλογο τρόπο ένα rock συγκρότημα  πρέπει να θυσιάσει πολλά πράγματα  προκειμένου να  ακολουθήσει ό,τι το  παθιάζει  ή ό,τι πιστεύει.

Επικρίσεις

‘’Oι ΒVB αποκαλούνταν emo λόγο της εμφάνιση τους.’’

Η απάντηση τους σε αυτές τις κριτικές είναι πως ό,τι και αν λένε για σένα δεν πρέπει να δίνεις σημασία. «Κάνεις αυτό που  πιστεύεις,  ντύνεσαι όπως εσύ θες, άκου ό,τι μουσική σου αρέσει και  μην σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι. Γίνε διαφορετικός και εμείς είμαστε εδώ να σε στηρίξουμε». Και αυτό το επιβεβαιώνουν με τους στίχους τους  στο τραγούδι Fallen Angels ‘’Take joy in who you are. We know our wings are flawed. We’re bored to death in heaven and down alone in hell. We only want to be ourselves’’.
Οι  Black Veil Brides στέλνουν  με τον δικό τους τρόπο πολλά ‘’μηνύματα’’ στο κοινό τους για να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι. Μέσα από τα τραγούδια, τους στίχους , τους λογαριασμούς τους στο twitter αλλά και στις συνεντεύξεις τους δίνουν ελπίδα και υποστήριξη:

‘’Stand up for what you believe in even if that means standing alone’’(Andy Biersack)

‘’When people hurt you over and over, I think is like sandpaper. They may scratch and hurt you a bit, but in the end you end up polished and they end up useless’’(Andy Biersack)

‘’Live your life. Listen your music way too loud , be as crazy and as ‘’different’’ as you want to be and always remember , you’re not alone’’ (Andy Biersack)

‘’Always believe in yourself and never give in and I promise you’ll get through it’’ (Andy Biersack)

Στο τραγούδι Knives and Pens το αγόρι στο βιντεοκλίπ υποδύεται τον τραγουδιστή του συγκροτήματος  που είχε υποστεί bullying για το  ντύσιμο του.

The Legion Of the Black

Το 2013 γυρίστηκε η ταινία  τους με τον παραπάνω τίτλο που  περιέχει  τραγούδια από το άλμπουμ Wretched and Divine. Η ιστορία ξεκινάει με ένα κορίτσι του γυμνασίου , θαυμάστρια του συγκροτήματος,  που ζει και αγωνίζεται σε έναν κόσμο όπου η διαφορετικότητά της αντιμετωπίζεται σαν κάτι  που της κάνει κακό. Παράλληλα με τη δική της περιπέτεια, ζει με τη φαντασία της  μια ιστορία με υπερδυνάμεις, μασκοφόρους κακοποιούς.  Στην ταινία προβάλλονται και  μικρά  μουσικά βίντεο με όλα  τα τραγούδια του άλμπουμ. Θα μπορούσατε να αφιερώσετε 45 λεπτά για να την δείτε εδώ:

Το νέο άλμπουμ BVB4..

Για τους fans  που  ανυπομονούν να τους ακούσουν σε κάτι καινούργιο, το τέταρτο άλμπουμ του συγκροτήματος με τίτλο ‘’Black Veil Brides’’  κυκλοφόρησε στις 28  Οκτωβρίου.  Στο YouTube  έχουν ανεβεί μόνο τρία τραγούδια  από το νέο τους άλμπουμ : το Heart of  Fire, το Faithless και το Goodbye Agony.

Έτσι λοιπόν,  για αρχή,  για όσους θέλουν να ακούσουν τραγούδια τους και να γνωρίσουν τους BVB ορίστε οι δικές μου προτάσεις:

Perfect Weapon

Coffin

Unbroken

Legacy

Shadows Die

In The End

New Religion

Revelation

Days Are Numbered

We Don’t Belong Here

Wretched and Divine

I am Bulletproof

New Years Day

Από τις Χριστίνα Ορμάνη, Άννα Πουσίνη και Δήμητρα Σαλαμάνη, μαθήτριες του Α2

Το συγκρότημα «Λυμένα Κορδόνια» είναι από τα γνωστότερα συγκροτήματα της περιοχής μας με σημαντική παρουσία στο χώρο της ελληνικής μουσικής. Με τα μέλη του μουσικού αυτού σχήματος, τον Νίκο και τη Σταυρούλα, είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με την ιστορία και τις δραστηριότητες του συγκροτήματός τους, την οποία και σας παραθέτουμε:

-Η πρώτη αυθόρμητη ερώτηση που μας έρχεται στο μυαλό είναι  πως ξεκινήσατε το τραγούδι.

-Ξεκινήσαμε σαν μια παρέα φίλων που μας άρεσε η μουσική , πριν από περίπου  έξι χρόνια.

-Τι σπουδές έχετε κάνει πάνω στην μουσική και τη φωνητική;

-Ο Νίκος έχει κάνει τις βασικές σπουδές στο μπουζούκι ,κιθάρα, μπαγλαμά και στα θεωρητικά ,και η Σταυρούλα συνεχίζει τις σπουδές της στο βιολί το πιάνο και έχει πάρει το πτυχίο της αρμονίας.

-Πως αισθάνεστε όταν βρίσκεστε πάνω στην σκηνή;

-Αισθανόμαστε πολύ όμορφα, γιατί κάνουμε αυτό που αγαπάμε, είναι κάτι που μας αρέσει  το διασκεδάζουμε, και χαιρόμαστε όταν ο κόσμος διασκεδάζει μαζί μας.

-Πως σας ήρθε η ιδέα  να ονομάσετε ¨λυμένα κορδόνια¨ το συγκρότημα σας;

-Δεν ήταν δικιά μας ιδέα αλλά ενός κοντινού μας φίλου, που  στο άκουσμά   της  άρεσε σε όλους μας. Σκεφτήκαμε να υιοθετήσουμε  κάποιο άλλο όνομα ,αλλά το κρατήσαμε γιατί έτσι μας γνώρισε ο κόσμος.

-Έχετε σκεφτεί να γράψετε δικά σας τραγούδια και να τα μελοποιήσετε στο μέλλον;

-Ναι , φυσικά το έχουμε σκεφτεί και το τελευταίο διάστημα  ετοιμάζουμε  κάποιους στίχους και ευχόμαστε στο  άμεσο μέλλον  να κάνουμε και ένα CD.

-Φέτος εμφανίζεστε σε κάποιο νυχτερινό μαγαζί;

-Εμφανιζόμαστε κάθε Παρασκευή στο ¨ΔΑΣΑΚΙ¨ Αριδαίας και  ανά τακτά  χρονικά διαστήματα  στον Άγιο Αθανάσιο  Πέλλας και σε διάφορα άλλα νυχτερινά  μαγαζιά της περιοχής .

-Σταυρούλα  εσύ σπουδάζεις είσαι φοιτήτρια  στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, είναι δύσκολο  να συνδυάζεις τις σπουδές σου στο πανεπιστήμιο με τη μουσική; Και στο μέλλον τι θα ήθελες επαγγελματικά να συνεχίσεις αυτό που σπουδάζεις, ή να συνεχίσεις επαγγελματικά με την μουσική και το τραγούδι;

-Κάποιες φορές είναι πολύ δύσκολο  γατί και τα δύο απαιτούν πολύ χρόνο και ξενύχτι, αλλά  επειδή με ευχαριστούν ψυχικά και συναισθηματικά  τα κάνω και τα δύο με πολύ αγάπη. Στο μέλλον αν μπορούσα θα έκανα και τα δύο  αλλά αν έπρεπε να επιλέξω θα επέλεγα αυτό που αγαπώ περισσότερο,  ¨τη μουσική.¨

-Έχετε  συνεργαστεί  με γνωστούς  Έλληνες  καλλιτέχνες ;

-Ναι, είχαμε την τιμή και την χαρά να συνεργαστούμε  με τον γερόλυκο της Ελληνικής  Rock μουσικής , Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με την Ευρυδίκη, τον   Δημήτρη Κοργιαλά , αλλά να έχουμε και  συμμετοχή στο River Party στο Νεστόριο Καστοριάς, μαζί  με πολύ γνωστά  μουσικά  συγκροτήματα.

Το παρακάτω κείμενο επιμελήθηκε η μαθήτρια της Γ” τάξης Ευρυάνθη Μαραντίδου, υπό την καθοδήγηση της κας Ελένης Μαζγαλτζίδου, φιλολόγου του Γυμνασίου Προμάχων

IΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ  ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ

                        Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά

                         εμένα μ” αγαπούνε,

                         μόλις θα μ” αντικρύσουνε

                        θυσία θα γενούνε

 τραγουδούσε το 1937 ο Μάρκος Βαμβακάρης.

Oι παραπάνω στίχοι, ενδεικτικοί της ευαισθησίας και της αλληλεγγύης που χαρακτηρίζει τους ρεμπέτες,  είναι από τους πιο γνωστούς και αισιόδοξους στίχους του ρεμπέτικου τραγουδιού…

Πριν ανατρέξουμε στην ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού κρίναμε σκόπιμο   να δώσουμε την ερμηνεία του όρου ρεμπέτικο  καθώς και του όρου ρεμπέτης. Ρεμπέτικο ονομάζεται το ελληνικό αστικό τραγούδι που εμφανίστηκε στα τέλη του 19oυ αιώνα στα λιμάνια ελληνικών πόλεων (Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Ερμούπολη,  Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη) -όπου ζούσε η εργατική τάξη- και  που απέκτησε την γνώριμή του μορφή μέχρι την τρίτη δεκαετία του 20ου  αιώνα, αφού πέρασε και σε άλλα  μεγάλα αστικά κέντρα.

Το ρεμπέτικο τραγούδι γεννήθηκε από άτομα κατώτερων κοινωνικών ομάδων σαν αντίδραση στην αστικοποίηση που παρατηρήθηκε στα λιμάνια και στα αστικά κέντρα και εκφράζει τους καημούς, τους πόθους και τις αντιλήψεις των περιθωριακών ατόμων, τα οποία χαρακτηρίστηκαν ή αυτοχαρακτηρίστηκαν ρεμπέτες. Την εποχή αυτή εμφανίζονται στον Πειραιά ως πρωτορεμπέτικα τα γιαλάδικα. Αυτά πήραν το όνομά τους από την επαναλαμβανόμενη φράση γιάλα-γιάλα, ή αμάν-γιάλα ή γιαλελέλι.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ρεμπέτες αποκαλούσαν τα τραγούδια τους λαϊκά τραγούδια. Ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο οποίος εξέδωσε το 1968 το βιβλίο Ρεμπέτικα, τα ορίζει ως μικρά, απλά τραγούδια που τραγουδάνε απλοί άνθρωποι, οι ρεμπέτες. Αν και κατ’ αρχήν ερωτικά, τα ρεμπέτικα είναι κατά βάθος μάλλον κοινωνικού περιεχομένου τραγούδια. Τους ρεμπέτες εξάλλου  τους λέγανε και μάγκες. Αυτοί οι μάγκες, λοιπόν, συχνά αυτοσχεδίαζαν στίχους και νότες και χρησιμοποιούσαν συνθηματικές λέξεις καθώς και τη δική τους διάλεκτο, την αργκό, για να μη γίνονται κατανοητοί απ’ όλους. Πριν την έκδοση του βιβλίου του Ηλία Πετρόπουλου τα ρεμπέτικα ήταν γνωστά ως μάγκικα, μόρτικα, σερέτικα, μουρμούρικα, κουτσαβάκικα κ.ά.

Η λέξη ρεμπέτης είναι πιθανότατα τουρκικής προέλευσης (ρεμπέτ = άτακτος, ανυπότακτος). Σύμφωνα με κάποια ερμηνεία η λέξη ρεμπέτης σημαίνει αλήτης. Πιθανότατα να προέρχεται από τη σέρβικη λέξη ρεμπέτ, που σημαίνει αντάρτης ή ακόμη και από τη βενετική λέξη rebelo ή την ισπανική  rebelde, που σημαίνει επίσης αντάρτης, ανυπότακτος. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή η λέξη σχετίζεται ετυμολογικά  με το μεσαιωνικό ρήμα ρέμπομαι, που το συναντούμε και στον Ερωτόκριτο, και σημαίνει γυρίζω, περηφανεύομαι, ρεμβάζω.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

  Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφέρουμε ότι το ρεμπέτικο τραγούδι, που έχει πλέον περάσει στη συνείδηση και στην καθημερινότητα του νεοέλληνα ανεξάρτητα από την κοινωνική του τάξη και το πνευματικό του επίπεδο, δεν ήταν πάντοτε δεδομένο ως αυτονόητη ελληνική παράδοση. Θεωρήθηκε ιδιαίτερα παρεξηγημένο, γι” αυτό και εναντίον του ξέσπασαν αρχικά έντονες αντιδράσεις, οι οποίες ξεκίνησαν από την Αθήνα.

Το πρώτο επιχείρημα εναντίον του ρεμπέτικου είχε σχέση με τη προέλευσή του. Επρόκειτο για κατάλοιπο της μακροχρόνιας τουρκικής σκλαβιάς, πράγμα που δεν ταίριαζε με την ελληνική πραγματικότητα. Το δεύτερο είχε σχέση με τη θεματογραφία του, η οποία σχετίζονταν με την προσφυγιά, με την αναζήτηση -με κάθε μέσο- καλύτερης τύχης και επιβίωσης, με τον έρωτα και τη φυλακή ακόμη και  με τον υπόκοσμο. Τα επιχειρήματα αυτά δεν ήταν ισχυρά, αλλά η αντίδραση εκδηλώθηκε έντονα, δεδομένου ότι οι πολέμιοι του ρεμπέτικου είχαν πρόσβαση στα μέσα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Ωστόσο η ρεμπέτικη μουσική έμελε να μπει στη ζωή των Ελλήνων  και να την επηρεάσει έντονα ως στις μέρες μας…

ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΟΥ   ΡΕΜΕΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

1922-1932: Περίοδος κυριαρχίας των σμυρναίικων στίχων

Είναι βέβαιο πως το ρεμπέτικο τραγούδι αρχίζει να μορφοποιείται μετά το 1922, χρονιά της Μικρασιατικής καταστροφής. Με την αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών, που υπαγόρευε η Συνθήκη της Λοζάνης , πολλοί  μικρασιάτες εγκαθίστανται στα μεγάλα αστικά κέντρα της Ελλάδας. Πρόκειται για κοσμοπολίτες με ευρεία παιδεία και διευρυμένους πνευματικούς ορίζοντες, που έφεραν  μαζί τους  τα ήθη, τα έθιμα και  τις μουσικές παραδόσεις από τις Χαμένες Πατρίδες.

Είναι η εποχή που κυριαρχούν στο ρεμπέτικο  τραγούδι στοιχεία από τη μουσική της Σμύρνης και  της Κωνσταντινούπολης και γενικότερα της ανατολής. Είναι η εποχή που η Ελλάδα γνωρίζει τα καφωδεία και τα καφέ αμάν, όπου συρρέουν πρόσφυγες και ντόπιοι, για να ακούσουν ρεμπέτες τραγουδιστές  να  εξυμνούν τον έρωτα, να αναφέρονται στις φυλακές -βασικό μοτίβο στη θεματολογία του ρεμπέτικου- να εκφράζουν τα προβλήματα και τα βάσανα της καθημερινής τους ζωής -κυρίως της προσφυγιάς- και  να εξευμενίζουν το θάνατο.

Αξιόλογη δημιουργία της περιόδου αυτής είναι η Μισυρλού -που σημαίνει Αιγύπτια- σε στίχους του Μιχάλη Πατρινού, που πρωτοπαίχθηκε στην Ελλάδα το 1927. Σημαντικές δημιουργίες της περιόδου αυτής είναι τα παρακάτω  τραγούδια: Η γκαρσόνα (Ρόζα Εσκενάζυ), Αμάν Κατερίνα μου (Γιάννης Τούντας), Σε γελάσανε (Κώστας Σκαρβέλης), Ο Αντώνης ο βαρκάρης (Σπύρος Περιστέρης),  Πίνω και μεθώ (Ζαχαρίας Κασιμάτης) κ.ά.

1932-1942    Κλασική περίοδος του ρεμπέτικου τραγουδιού

Η Τετράς του Πειραιά

 Κατά τη δεύτερη περίοδο του ρεμπέτικου τραγουδιού  εμφανίζεται η πρώτη ρεμπέτικη κομπανία, η περίφημη Τετράς του Πειραιώς, αποτελούμενη από  μεγάλους  δημιουργούς όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης (από τη Σύρο) ο Γιώργος Μπάτης (από τον Πειραιά), ο Ανέστης Δελιάς (από τη Σμύρνη) και ο Στράτος Παγιουμτζής (από τη Μικρά Ασία). Αυτή εκφράζει με τον πιο αυθεντικό τρόπο την θεματολογία του ρεμπέτικου, που αυτήν την περίοδο διευρύνεται. Ενώ κατά την πρώτη περίοδο του ρεμπέτικου τραγουδιού κύριο μουσικό όργανο ήταν το σαντούρι, τα βασικά όργανα  των ρεμπέτηδων της κλασικής περιόδου είναι το ακορντεόν, το μπουζούκι, το μπαγλαμαδάκι και η κιθάρα, ενώ ως κρουστά χρησιμοποιούνται επίσης  τα κουτάλια και τα ζίλια.

Μάρκος Βαμβακάρης

Από τα πιο γνωστά τραγούδια της εποχής είναι  Η γυφτοπούλα του Γιώργου Μπάτη (1934). Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι πατέρας του ρεμπέτικου τραγουδιού αναδείχθηκε ο Μάρκος Βαμβακάρης, που το 1932 εμπνεύστηκε σε παραλιακή  ταβέρνα της Σύρου τη Φραγκοσυριανή. Ο ίδιος δήλωσε χαρακτηριστικά: «Εγώ όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοιτούσα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω πάνω, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ τη σκεφτόμουν, τη σκεφτόμουν… Κι ύστερα πήρα χαρτί και μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:

                 Μια φούντωση, μια φλόγα

                 έχω μέσα στην καρδιά

                 λες και μάγια μου ‘χεις κάνει

                 Φραγκοσυριανή γλυκιά…»

Βασίλης Τσιτσάνης

Κορυφαία μορφή στο χώρο  του  ρεμπέτικου τραγουδιού αναδεικνύεται ωστόσο και ο Βασίλης Τσιτσάνης. Ένα τραγούδι που άφησε ιστορία στο ρεμπέτικο τραγούδι είναι η Αρχόντισσα (1938), την οποία έγραψε στη Θεσσαλονίκη ο Τσιτσάνης, όταν υπηρετούσε ως τηλεγραφητής. Πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο, την αριστοκρατικής καταγωγής Ελίζα, η οποία  με την αδιαφορία της προς τον παράφορα ερωτευμένο φίλο του ενέπνευσε στον Τσιτσάνη τους παρακάτω στίχους:

            Αρχόντισσα τα μαγικά σου μάτια

                Τα ζήλεψα, τα έκλαψα πολύ

               Φαντάστηκα, σκεφτόμουνα παλάτια

              Μα εσύ μου γέμισες μαρτύρια τη ζωή.

Το τέλος της Ελίζας του τραγουδιού δεν ήταν καλό. Τη σκότωσαν οι Γερμανοί. Όμως η Αρχόντισσα παίζονταν για χρόνια απ όλες τις λατέρνες της  Αθήνας και της Θεσσαλονίκης -όπως δήλωσε ο μεγάλος δημιουργός της- και τραγουδιέται ακόμη και σήμερα. Ο Τσιτσάνης  αναφέρεται στην θεματολογία του ρεμπέτικου τραγουδιού με την παρακάτω δήλωση: «Τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, διότι και αυτό το θεωρούσα χρέος. Έγραψα για την Ελλάδα, για τη γυναίκα για την εργατιά, για τον πόνο, για την αδικία, για το χαμό, για τη φυγή, για τη λευτεριά, για τον πόθο, για το ανικανοποίητο. Και πού δεν φτερούγισε η φαντασία μου». Αξιοσημείωτο  είναι το γεγονός ότι, μετά την κήρυξη του πολέμου του 1940,  γνωστοί ρεμπέτες της εποχής έγραψαν αξιόλογα τραγούδια για τη νίκη των Ελλήνων φαντάρων όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης  (Ο Μάρκος ο Φαντάρος) και ο  γνωστός ως Μπαγιαντέρας (Στις Πίνδου τα βουνά). Είναι η περίοδος όπου το ρεμπέτικο τραγούδι δυστυχώς λογοκρίνεται. H περίοδος της Κατοχής, εξάλλου, σημαδεύεται από την παρακμή του ρεμπέτικου τραγουδιού.

1942-1952: Εποχή της μαζικής αποδοχής του ρεμπέτικου τραγουδιού

 Την τρίτη περίοδο της ιστορίας του το ρεμπέτικο ευτυχώς απενοχοποιείται, απελευθερώνεται, καταξιώνεται σαν λαϊκή μουσική αποδεκτή  στις ευρύτερες μάζες και αποπεριθωριοποιείται, το ποιητικό του ύφος εμπλουτίζεται, ενώ ο δημιουργός του  τώρα πια είναι πάντα επώνυμος.

Βασικός εκπρόσωπος του ρεμπέτικου τραγουδιού παραμένει ο Βασίλης Τσιτσάνης. Η Συννεφιασμένη Κυριακή, βγαλμένη από τη συννεφιά της κατοχής, μας συνεπήρε όλους, λέει ο συνθέτης  της Βασίλης Τσιτσάνης, που άρχισε στη Θεσσαλονίκη τη σύνθεσή της  κατά την περίοδο της Κατοχής (1943)  και την ολοκλήρωσε στην Αθήνα (1948). Το τραγούδι εμπνεύστηκε ο Τσιτσάνης από ένα σκοτωμένο παλικάρι. Εξάλλου στο χώρο του ρεμπέτικου ξεχώρισαν οι παρακάτω εκπρόσωποί του: Απόστολος Χατζηχρήστος (Ψεύτη Ντουνιά, 1951), Γιάννης Παπαϊωάννου (Βαγγελίτσα μου, Φαλιριώτισσα, 1936), Γιώργος Μητσάκης (Ένα καράβι απ’ τον Περαία, ντουέτο με τη Σωτηρία Μπέλλου και τον Στελλάκη Περπινιάδη), Απόστολος Καλδάρας (Εβίβα, ρεμπέτες, 1947). O  Δημήτρης Γκόγκος -γνωστός ως Μπαγιαντέρας και μικρότερος γιος μιας οικογένειας με 23 παιδιά- γράφει το Χατζηκυριάκειο, που αναφέρεται σε γνωστή συνοικία του Πειραιά.

Γιάννης Παπαϊωάννου

Δημήτρης Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας

Γιώργος Μητσάκης

Απόστολος Καλδάρας

Επιτυχία σημείωσε άλλωστε το τραγούδι Είμαστε αλάνια σε στίχους Ευγενίας Παπαγιαννοπούλου, σε μουσική Βασίλη Τσιτσάνη και πρώτη μουσική εκτέλεση  του Πρόδρομου Τσαουσάκη (1951). Το μινόρε της αυγής (1947) σε στίχους  Mίνου Μάτσα, μουσική Σπύρου Περιστέρη και πρώτους ερμηνευτές τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Γιάννη Σταμούλη και τον Απόστολο Χατζηχρήστο είναι από τα λίγα τραγούδια που μιλάνε απευθείας στην ψυχή μας. Το τραγούδι Πριν το χάραμα  του Μάρκου Βαμβακάρη ( 1948 ) ακούγεται και τραγουδιέται ως τις μέρες μας.

Η γυναικεία παρουσία στο χώρο του ρεμπέτικου τραγουδιού είναι έντονη (Mαρίκα Νίνου, Ιωάννα Γεωργακοπούλου). Η αξέχαστη ρεμπέτισσα Σωτηρία Μπέλλου άφησε εποχή με ερμηνείες όπως ο Απόκληρος, Μη μου ξαναφύγεις πια, μάγκα μου.

Ιωάννα Γεωργακοπούλου

Σωτηρία Μπέλλου

Μαρίκα Νίνου

Παρακμή και Αναβίωση του ρεμπέτικου

Οι περισσότεροι μελετητές του ρεμπέτικου, όπως ο Μάνος Χατζηδάκις, πιστεύουν ότι το γνήσιο ρεμπέτικο πεθαίνει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας το “50. Την περίοδο αυτή σταματούν και οι ηχογραφήσεις των ρεμπέτικων τραγουδιών στις δισκογραφικές εταιρίες. Και αυτό γιατί το ρεπερτόριο γίνεται στερεότυπο, φτωχαίνουν οι μουσικές φόρμες, ο στίχος γίνεται απλοϊκός.

Μανώλης Χιώτης

Παρήγορο είναι το γεγονός ότι στη δεκαετία του ’60 αρχίζει η εποχή της πρώτης αναβίωσης του ρεμπέτικου. Τη θέση του ρεμπέτικου παίρνει τώρα το αρχοντορεμπέτικο, μια νόθα μορφή ρεμπέτικου, που έγινε ευρέως αποδεκτή. Τότε επανηχογραφούνται παλαιότερες επιτυχίες και γίνονται νέες ηχογραφήσεις. Αρχοντορεμπέτικα έγραψε και ο Μανώλης Χιώτης ενώ ο Μιχάλης Σουγιούλ  έγραψε Το τραμ το τελευταίο (1946) με τον Γιώργο Γούναρη σε πρώτη εκτέλεση.  Κάποιοι είπαν ότι το αρχοντορεμπέτικο πεθαίνει με το θάνατο του Σουγιούλ. Αξίζει επίσης να επισημάνουμε ότι από το ρεμπέτικο προήλθε το καινούργιο ελληνικό τραγούδι, το αποκαλούμενο σαν έντεχνο.

Τελειώνοντας το σύντομο αφιέρωμά μας στην ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού θα θέλαμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στους παρακάτω αντιπροσωπευτικούς για το ρεμπέτικο τραγούδι αισιόδοξους στίχους του Απόστολου Καλδάρα, που παραπέμπουν σε μία ευτυχισμένη ζωή:

                      Εβίβα, ρεμπέτες, εβίβα παιδιά

                      μες στη ρεμπέτικη τούτη βραδιά

                      παίξε μπουζούκι μου κι όχι πολλά

                     λίγα χρόνια και καλά!

Της Μαρίας Φάφκα, μαθήτριας της Γ” τάξης

Ο Νίκος Βέρτης κατάγεται από ένα χωριό της Καβάλας. Γεννήθηκε στην Ολλανδία και από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική. Παίζει μπουζούκι από 7 χρονών και η πρώτη του επαφή με το τραγούδι έγινε σε ηλικία μόλις 15 ετών.

Ξεκίνησε να τραγουδά σε μικρά μαγαζιά της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας. Το 2002 ξεχώρισε τόσο στο καλοκαιρινό όσο και στο χειμερινό σχήμα του «ΡΟΔΟΝ» όπου και έμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 2003!

Τον Φεβρουάριο του 2003 κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Πολύ απότομα βραδιάζει». Τραγούδια όπως το «Αστέρι μου», το «Πολύ απότομα βραδιάζει», το «Αν φύγεις» αλλά και το «Σαν τρελός σε αγαπάω» έγιναν τεράστιες μουσικές επιτυχίες και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ο Νίκος έδωσε αμέσως το στίγμα του στη δισκογραφία και τη νυχτερινή διασκέδαση!

Τον χειμώνα 2003 – 2004 έρχεται στην Αθήνα όπου συνεργάζεται με την Πέγκυ Ζήνα με πολύ μεγάλη επιτυχία. Η συνεργασία τους μάλιστα σφραγίστηκε με δύο ντουέτα, το «Είμαστε χώρια» και το «Χανόμαστε», δυο ακόμη μεγάλες ραδιοφωνικές επιτυχίες…

Τον Σεπτέμβριο του 2004 κυκλοφορεί ο δεύτερος προσωπικός δίσκος, «Πάμε ψυχή μου» με τραγούδια του Γιώργου Θεοφάνους και αμέσως γνωρίζει μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό! Τραγούδια όπως το ομότιτλο, το «Πως τολμάς», το «Θυμάμαι», το «Σε μένα» κ.ά. έχουν γίνει επιτυχίες!

Το καλοκαίρι του 2005 κυκλοφορεί το πλατινένιο single «ΠΕΣ ΤΟ ΜΟΥ ΞΑΝΑ» και γίνεται το τραγούδι της χρονιάς! Το Δεκέμβριο του 2005 κυκλοφορεί το πλατινένιο album «ΠΩΣ ΠΕΡΝΩ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΟΝΟΣ», σε μουσική του Κυριάκου Παπαδόπουλου και στίχους του Ηλία Φιλίππου, με μεγάλες επιτυχίες όπως το «ΠΕΣ ΤΟ ΜΟΥ ΞΑΝΑ», «ΠΟΙΑ ΕΣΥ», «ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ», «ΔΕΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ», «ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΔΕΙΣ», κ.ά.

Το Μάρτη του 2007 απομονώνεται με τους συνεργάτες του σε ένα σαλέ στη Βασιλίτσα Γρεβενών και ηχογραφεί εκεί (κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα) τη νέα του δισκογραφική δουλειά. Τον Μάιο κυκλοφορεί το album «ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ». Το ομότιτλο τραγούδι και το «ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΑ» γίνονται τα hits του καλοκαιριού. Δυο μήνες μετά την κυκλοφορία γίνεται πλατινένιο το album και αρχές 2008 γίνεται διπλά πλατινένιο…

Ο Νίκος Βέρτης αναμφισβήτητα γίνεται ο τραγουδιστής της χρονιάς!

Τον Οκτώβριο του 2007, κυκλοφορεί το τρίτο κατά σειρά video clip από το album, το «ΔΕΝ Μ” ΑΓΑΠΑΣ». Τον Ιούνιο του 2008 παραλαμβάνει το βραβείο για το καλύτερο video clip στην κατηγορία σύγχρονο λαϊκό, από το μουσικό κανάλι MAD.

Εκεί έγινε και η παρουσίαση του νέου του τραγουδιού, «ΟΝΕΙΡΟ ΑΛΗΘΙΝΟ». Μετά την επιτυχία του στο Posidonio τον Οκτώβριο του 2008 ξεκινάει για την παγκόσμια περιοδεία του σε Αυστραλία, Αμερική, Καναδά και Ευρώπη. Τελευταίος σταθμός των συναυλιών, ήταν το Λονδίνο στις 17/01/2009.

Το Μάρτιο παρέλαβε το ετήσιο βραβείο «ΧΡΥΣΗ ΠΟΡΕΙΑ» για τη μέχρι τότε προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι. Στα τέλη του ίδιου μήνα, κυκλοφορεί και ο νέος του δίσκος, με τίτλο «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ».

Ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Βασίλης Γιαννόπουλος, ο Αντώνης Βαρδής, ο Ποσειδώνας Γιαννόπουλος, η Βίκυ Γεροθόδωρου, ο Δημήτρης Δέκος, ο Νίκος Γρίτσης, ο Παναγιώτης Παυλής, ο Αδάμος και ο ίδιος ο Νίκος Βέρτης, υπογράφουν τα 12 τραγούδια που εμπεριέχονται σε αυτόν. Τραγούδια όπως το «Να μ” αγαπάς» , το «Δεν τελειώσαμε» έχουν γίνει μεγάλες ραδιοφωνικές επιτυχίες. Μέρα με την μέρα ο κόσμος αγαπά όλο και περισσότερο τα τραγούδια του δίσκου.

Λίγο μετά το Πάσχα, συγκεκριμένα στις 23 Απριλίου2009, ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο «Κέντρο Αθηνών», για πρώτη φορά στο κέντρο της Αθήνας σε καλοκαιρινή σεζόν, οι οποίες συνεχίζονται με επιτυχία καθώς ο κόσμος για άλλη μια φορά δείχνει την αγάπη του γεμίζοντας κάθε βραδύ το μαγαζί .

Στις 9 Μαΐου 2010 ο ΝΙΚΟΣ ΒΕΡΤΗΣ ολοκληρώνει την σειρά εμφανίσεων κάνοντας ένα νέο απίστευτο ρεκόρ! Σχεδόν δεκατρείς μήνες σεζόν στο «Κέντρο Αθηνών» με τρομερή επιτυχία! Ο Νίκος Βέρτης, παράλληλα με την προετοιμασία και τις πρόβες για τις επικείμενες εμφανίσεις του στη Θεσσαλονίκη, συνεργάστηκε με τη Νατάσα Θεοδωρίδου για ένα νέο τραγούδι σε μουσική και στίχους του Γιώργου Μουκίδη, με τίτλο «Ένα φίλο μου καλό να βρω». Πρόκειται για ένα τραγούδι που συνδυάζει το λαϊκό και τον μοντέρνο ήχο.

Την Πέμπτη, 19 Αυγούστου 2010, ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο «ΟΡΑΜΑ» Θεσσαλονίκης, έχοντας γεμίσει τις μπαταρίες του, με πολύ όρεξη και κέφι να προσφέρει στο κοινό της Θεσσαλονίκης την καλύτερη διασκέδαση! 17 Οκτώβρη ολοκληρώνει με επιτυχία τις εμφανίσεις στο μαγαζί που εμφανίζεται και ετοιμάζεται για μοναδικές εμφανίσεις σε Κύπρο, Γερμανία, Ολλανδία με τελευταία στάση στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας στις 3 Απριλίου 2011. Επιπλέον το 2011 μετά από δισκογραφική απουσία δύο ετών ο Νίκος Βέρτης επιστρέφει με ολοκαίνουρια δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Είμαι μαζί σου». Ο δίσκος περιλαμβάνει και ένα ντουέτο με την Sharit Haddad, τη Madonna του Ισραήλ. Εμφανίζεται στην Αθήνα στο “Fantasia live” κάνοντας και εκεί μεγάλη επιτυχία ενώ πραγματοποιεί και λίγες εμφανίσεις στο “Όραμα” στη Θεσσαλονίκη. Τον Φεβρουάριο του 2013 πραγματοποιεί και 3 εμφανίσεις στην Αυστραλία. Το 2013 επιστρέφει με τη νέα του δισκογραφική δουλειά στην οποία υπογράφει την μουσική εφτά τραγουδιών. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους πραγματοποιεί την πρώτη του περιοδεία με μια παραγωγή διεθνών προδιαγραφών σε 10 πόλεις της Ελλάδας.

Δύο από τα τραγούδια του που μου αρέσουν είναι το «ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ’’ και το «ΕΝΑ ΨΕΜΑ’’

ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ

Δεν μπορώ να το πιστέψω
ότι εσύ είσαι αυτή που πέθαινε για μένα
πόσο θέατρο να παίξω
πόσο να υποκριθώ

Πώς να το εξηγήσω
τόσα βράδια μόνος και δεν έρχεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Θέλω να σου μιλήσω
μα για κάτι άλλο τώρα καίγεσαι
δεν με σκέφτεσαι

Κάνεις τα πάντα σαν μια ξένη να σε δώ
και να βγάλω απ’ το μυαλό
πως ακόμα σ’ αγαπώ
Κάνεις τα πάντα να πληγώσεις μια καρδιά
που για σένα μια ζωή
έπεφτε μεσ’ τη φωτιά

Δεν μπορώ να καταλάβω
αν κάπου εγώ έχω φταίξει
και μου φέρεσαι έτσι
Σου ’χω δώσει τη ζωή μου
πήρες ότι αγαπώ

Πώς να το εξηγήσω
τόσα βράδια μόνος και δεν έρχεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Θέλω να σου μιλήσω
μα για κάτι άλλο τώρα καίγεσαι
δεν με σκέφτεσαι

Κάνεις τα πάντα σαν μια ξένη να σε δώ
και να βγάλω απ’ το μυαλό
πως ακόμα σ’ αγαπώ
Κάνεις τα πάντα να πληγώσεις μια καρδιά
που για σένα μια ζωή
έπεφτε μεσ’ τη φωτιά

ΕΝΑ ΨΕΜΑ

Έφυγες νωρίς, μου `χεις λείψει
μόνος μου ξανά πώς να ζω
ό, τι αγαπώ το `χεις κρύψει
μοιάζει η σιωπή όνειρο κακό

Πες μου ένα ψέμα, για μένα είσαι ουρανός
πες πως θα γυρίσεις στη ζωή μου σαν το φως
πες ότι σου λείπω κι ανήκω σε ότι αγαπώ
έμαθα κοντά σου, μακριά σου πια δε ζω

Ζήσαμε πολλά που θυμάμαι
πράγματα μικρά που αγαπώ
με τις αναμνήσεις μου κοιμάμαι
όμως πάλι μόνος μου ξυπνώ

Πες μου ένα ψέμα, για μένα είσαι ουρανός
πες πως θα γυρίσεις στη ζωή μου σαν το φως
πες ότι σου λείπω κι ανήκω σε ότι αγαπώ
έμαθα κοντά σου, μακριά σου πια δε ζω

Από τις Άννα Μητσάνη (Γ’), Ελένη Μούγιου (Α’) και Κωνσταντίνα Τάτου (Γ’)

O Στέλιος Ρόκκος γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1965 στην Λήμνο της Λέσβου και συγκεκριμένα στην Καλλιόπη. Από πολύ μικρός θέλησε να ασχοληθεί με την μουσική και αποδείχτηκε εξαιρετικό ταλέντο. Μεγάλη του αγάπη ήταν και είναι η κιθάρα και ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά από το 1984 στη Λήμνο και από το 1988 στην υπόλοιπη Ελλάδα και κυρίως στην πρωτεύουσα.

Ο ίδιος αναπολεί με νοσταλγία τα παιδικά του χρόνια στο αγαπημένο του νησί. Όπως λέει, ζούσε ξέγνοιαστα με τους φίλους και την οικογένειά του και του άρεσε πολύ να ψαρεύει και πάντα να παίζει μουσική. Η απόφασή του να ασχοληθεί σε επαγγελματικό επίπεδο με την μουσική και την κιθάρα ήρθε όταν ήταν πολύ νέος. Σε ηλικία μόλις 15 ετών, έφηβος ακόμα, και σωστός κιθαρίστας, πραγματοποιούσε συναυλίες στην Ευρώπη, την Αμερική και το Ισραήλ σε συνεργασία με πολύ μεγάλα ονόματα του Ελληνικού μουσικού πενταγράμμου, αποκτώντας σπουδαία εμπειρία.

Μπορεί όμως η ερωμένη του Στέλιου Ρόκκου να ήταν η κιθάρα του, πάντα όμως είχε μέσα του μεγάλο πάθος για το τραγούδι αλλά και για την σύνθεση μουσικών κομματιών. Όλα αυτά ήθελε να τα μοιραστεί κάποια στιγμή με το κοινό καθώς τον μάγευε η εμπειρία του να ερμηνεύσει καλά τραγούδια μπροστά σε κόσμο. Έτσι άρχισε με αργά και σταθερά βήματα να εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές και μπουζούκια τραγουδώντας και παράλληλα παίζοντας μουσική με την κιθάρα του. Το κοινό τον ξεχώρισε αμέσως! Η μοναδική φωνή του, ο τρόπος που ερμήνευε τα τραγούδια και η ροκ εμφάνισή του τον βοήθησαν να διακριθεί αμέσως ανάμεσα στους υπόλοιπους καλλιτέχνες της εποχής του. Επέλεγε και επιλέγει ακόμα και σήμερα προσεκτικά τα κομμάτια που θα ερμηνεύσει. Πρόκειται για τραγούδια πιο ροκ αλλά μέχρι και αισθαντικές μπαλάντες με μοναδικούς στίχους που αγγίζουν τον καθένα. Ως νέος τραγουδιστής, είχε μακριά μαλλιά, ενώ οι ενδυματολογικές του προτιμήσεις και το στήσιμό του στην σκηνή δήλωναν ότι γεννιέται ένας μεγάλος σταρ, διαφορετικός από τους άλλους καλλιτέχνες. Σπουδαίοι άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου πίστεψαν σε αυτόν και από την αρχή είδαν με χαρά ότι η πορεία και οι επιλογές του Στέλιου θα τους δικαίωναν.

Στα πρώτα του δισκογραφικά βήματα, ο Στέλιος Ρόκκος έγραψε το τραγούδι με τίτλο «Αυγουστιάτικο Φεγγάρι». Την ίδια περίοδο το ταλέντο του στην σύνθεση κομματιών τον έκανε πολύ δημοφιλή και του ζητήθηκε να δώσει τραγούδια του και σε άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως ο Θέμης Αδαμαντίδης, ο Σταμάτης Γονίδης, ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος και άλλοι. Όλα αυτά τα τραγούδια αγαπήθηκαν από το κοινό και πολλά αποτέλεσαν τα μεγάλα hit της δεκαετίας.

Το 1994 κυκλοφορεί ο δεύτερος προσωπικός του δίσκος με τίτλο «Σμαράγδια και Ρουμπίνια». Το τραγούδι που φέρει τον ίδιο τίτλο με το άλμπουμ, ξεχώρισε αμέσως και το αγαπάμε μέχρι σήμερα. Είναι μία ερωτική μπαλάντα που άγγιξε κατευθείαν την καρδιά του κοινού. Το CD πουλιέται σε αντίτυπα που ο αριθμό τους ξεπερνάει κάθε προσδοκία και ο Στέλιος Ρόκκος αποκτά κοινό το οποίο όλο και αυξάνεται και τον ακολουθεί πιστά. Το γυναικείο κοινό παραμιλάει στο όνομά του και μία λαμπρή καριέρα φαίνεται να ανοίγεται μπροστά του. Τα τραγούδια του άλμπουμ «Απόψε θα γίνεις δική μου» και το «Καραβάνι» έγιναν κατευθείαν πολύ μεγάλα σουξέ και ακούγονται ακόμα και σήμερα.

Καλλιτεχνικός στόχος του Στέλιου Ρόκκου ήταν να συνδυάσει αρμονικά το ροκ στοιχείο, με το οποίο οι Έλληνες δεν ήταν τόσο εξοικειωμένοι, τα λαϊκά ακούσματα. Αυτό το κατάφερε άψογα στον δίσκο του με τίτλο «Σαν Αγρίμι». Το τραγούδι του με τίτλο «Στο ‘χα πει» έκανε πάταγο και το κοινό το λάτρεψε.

Το Πάσχα του επόμενου έτους κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος του Στέλιου Ρόκκου με τίτλο «Αγέρας». Είναι ένα άλμπουμ με επική επιτυχία για την δεκαετία που κυκλοφόρησε και αποτελεί σταθμό στην καριέρα του Στέλιου. Πολλά τραγούδια του δίσκου έγινα super hit και οι εκδηλώσεις θαυμασμού αυξάνονταν ραγδαία. Όπως ήταν αναμενόμενο η τόσο μεγάλη δισκογραφική επιτυχία οδήγησε στο να γίνει το άλμπουμ χρυσό μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που κυκλοφόρησε.

Παρότι βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του και όλα φαίνονταν ιδανικά, ο Στέλιος Ρόκκος εντυπωσίαζε και εντυπωσιάζει με την ταπεινή του στάση και την σεμνότητά του. Παραμένει απλός στην καθημερινότητά του και πολύ προσιτός. Αγαπημένο του χόμπι είναι το υποβρύχιο ψάρεμα, του αρέσει να συναντάει τους καλούς του φίλους και να επισκέπτεται το χωριό του στην Λήμνο. Αυτό όμως που τον συναρπάζει περισσότερο είναι η θάλασσα και γι’ αυτό όταν έχει ελεύθερο χρόνο πραγματοποιεί ταξίδια με το σκάφος του.

Την άνοιξη του 1997 , κυκλοφόρησε ο ολοκαίνουριος δίσκος του με τίτλο «Στο μάτι του κυκλώνα» ο οποίος σημείωσε απίστευτο αριθμό πωλήσεων και έγινε χρυσός όταν είχε συμπληρώσει μόνο έναν μήνα από την κυκλοφορία του. Φαίνεται ότι το πλήρωμα του χρόνου είχε έρθει , ώστε μετά από τρεις συνολικά χρυσούς δίσκους, να προσθέσει στο ενεργητικό του και τον πρώτο του πλατινένιο. Η καριέρα του απογειώθηκε με μεγάλα τραγούδια , όπως τα «Μπουρλότο» , «Τσιγάρα μπουκάλια» και «Μεγάλες αγάπες». Για άλλη μία φορά επιβεβαιώθηκε ότι ο αγαπημένος μας καλλιτέχνης εκτός από σπουδαίος τραγουδιστής είναι και εξαιρετικός τραγουδοποιός.

Την άνοιξη του 1998 το κοινό είχε στα χέρια του την επόμενη δισκογραφική δουλειά του Στέλιου Ρόκκου : το CD single με τίτλο «Ένα βήμα πριν». Το άλμπουμ περιείχε τέσσερα ολοκαίνουρια τραγούδια και μία απίστευτα πετυχημένη διασκευή του τραγουδιού «Να μ’ αγαπάς». Αυτό είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Στέλιου αλλά και του κόσμου, εδώ και πολλά χρόνια. Το τροποποίησε μουσικά, το ερμήνευσε με τον δικό του μοναδικό τρόπο και του έδωσε άλλη πνοή. Οι πωλήσεις του άλμπουμ ήταν πρωτοφανείς . Το CD έγινε πλατινένιο κατευθείαν, σχεδόν μέσα σε λίγες ώρες από την κυκλοφορία του , ενώ παράλληλα έμεινε στην κορυφή των πωλήσεων για έξι ολόκληρους μήνες. Ο Στέλιος Ρόκκος σημείωσε για άλλη μία φορά ένα μεγάλο ρεκόρ στον χώρο της ελληνικής δισκογραφίας.

Στην συνέχεια κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος του που γνώρισε εξίσου μεγάλη επιτυχία. Περιείχε 16 υπέροχα κομμάτια και το άλμπουμ έφερε τον τίτλο «Εν βρασμώ ψυχής». Νέες μεγάλες ραδιοφωνικές επιτυχίες ξεπήδησαν από αυτόν τον δίσκο. Τραγούδια που αγαπάμε μέχρι σήμερα και πιστοποιούν τη διαχρονικότητα του καλλιτέχνη. Πρόκειται για τα κομμάτια «Πόσες φορές», «Δεν είμαι αετός», «Εδώ» , «Χάντρα χάντρα» κ. ά.

Η επόμενη δουλειά του Στέλιου Ρόκκου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ανατρεπτική και σίγουρα πολύ διαφορετική από όσα μας είχε παρουσιάσει μέχρι τότε. Αυτό το δηλώνει και ο τίτλος του καινούριου δίσκου του που ονομάστηκε «Κάπως αλλιώς». Το CD single περιείχε τέσσερα κομμάτι πολύ ιδιαίτερα. Από αυτά αμέσως ξεχώρισαν δύο ντουέτα – έκπληξη: το «Είσαι ο ήλιος μου» με την Πέγκυ Ζήνα και το «Όσο έχω εσένα» με τον Σάκη Ρουβά, με τον οποίο ο Στέλιος Ρόκκος συνεργάστηκε και στην σκηνή.

Αναμφίβολα ο Στέλιος Ρόκκος έχει όλο το πακέτο για να χαρακτηριστεί γνήσιος καλλιτέχνης και σταρ. Έχει απίστευτη ενέργεια και μοναδική επικοινωνία με το κοινό. Αγγίζει την καρδιά του κοινού με την υπέροχη φωνή του και την εκπληκτική του ερμηνεία σε κάθε κομμάτι. Ξεσηκώνει τους πάντες με ροκ αλλά και ελαφρολαϊκούς ρυθμούς και μας ταξιδεύει με αισθαντικές μπαλάντες. Τα νέα παιδιά ταυτίζονται μαζί του και θαυμάζουν την επαναστατική του διάθεση. Παράλληλα και οι μεγαλύτεροι ξεσηκώνονται μαζί του και ταυτίζονται με τα τραγούδια του.

Τον Οκτώβριο του 2001 κυκλοφόρησε ο επόμενος δίσκος του Στέλιου Ρόκκου με τίτλο «Άγγελοι είμαστε όλοι» . Πολλοί μίλησαν για τον πιο ολοκληρωμένο δίσκο στη μουσική του πορεία και χαρακτήρισαν τον καλλιτέχνη πιο ώριμο από ποτέ, κάτι που πέρασε και στα τραγούδια και την ερμηνεία του.

Οι δισκογραφικές επιτυχίες του καλλιτέχνη συνεχίζονται και τα επόμενα τρία χρόνια με τα CD «Βήματα» , «Δεν θέλω άλλο παραμύθι» και το 2004 φτάνει με έναν ακόμα δίσκο-έκπληξη που εντυπωσίασε τους πάντες. Ο τίτλος του ήταν «Δικά μου πράγματα» . Σε αυτό τον δίσκο ο Στέλιος Ρόκκος τραγούδησε προσωπικές εμπειρίες και βιώματα σε ρυθμούς ποπ και ροκ ξεσηκώνοντας τους πάντες. Μάλιστα στα περισσότερα κομμάτια την μουσική συνέθεσε ο ίδιος ο Στέλιος Ρόκκος ενώ έγραψε και στίχους. Ακόμα, στίχους έγραψε και η Μαρία Ιακώβου, ο Αλέκος Χαραλαμπίδης και ο Γιώργος Αλουπογιάννης. Σημαντικο στοιχείο του άλμπουμ είναι η εκπληκτική διασκευή στο τραγούδι του Mike Olfield , «Moonlight Shadow». Τους ελληνικούς στίχους έγραψε ο Θάνος Παπανικολάου και το νέο τραγούδι με τίτλο «Μια φωτιά στην άμμο» έγινε mega hit και αμέσως άρχισε να παίζεται μανιωδώς στα ραδιόφωνα.

Το 2006 κυκλοφορεί το ολοκαίνουριο CD «Υδροχόος» και το 2008 το «Πάνω απ’ τον κόσμο». Το τελευταίο CD αποτελεί μία πολύ ολοκληρωμένη δουλειά και μια νέα πρόταση για την ελληνική μουσική. Στον δίσκο αυτό είχε την τιμή να συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες, όπως η Χάρις Αλεξίου, ενώ το τραγούδι με τίτλο «Πόσο ακόμα» το ηχογράφησε με τον Γιάννη Στεργίου που τον συνόδευσε με την ερμηνεία του. Επίσης ο ίδιος ο Στέλιος Ρόκκος διασκεύασε την πασίγνωστη επιτυχία των Eurythmics, “Here comes the rain again”, που όμως τελικά δεν περιλήφθηκε στο άλμπουμ. Στον δίσκο αυτό ξεχώρισε και η συνεργασία του με τον Δημήτρη Μπάση στο εκπληκτικό τραγούδι, «Κράτα καρδιά».

Ο Στέλιος Ρόκκος στην σκηνή έχει συνεργαστεί με πολύ σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Πάριος, ο Τόλης Βοσκόπουλος, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Πασχάλης Τερζής, ο Γιάννης Βαρδής, ο Σάκης Ρουβάς, ο Νίκος Κουρκούλης, η Σοφία Αρβανίτη, η Πέγκυ Ζήνα κ. ά. Επίσης, έχει συνεργαστεί και με τον διεθνούς φήμης Γκόραν Μπρέγκοβιτς. Από το 2008 ο Στέλιος Ρόκκος, σε κάθε εμφάνισή του έχει στο πλευρό και τον αγαπημένο του γιο, Δημήτρη, που τον συνοδεύει με την κιθάρα του.

Δυο απ’ τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι τα παρακάτω:

«Αχ και να “ταν»

Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα
Χώθηκα στον καναπέ μου, μ’ έχει πιάσει ένα γινάτι
και μετράει το ρολόι πάλι ανάποδα
Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα

Αχ και να `ταν για λίγο να `ρχόσουνα
πως υπάρχω και `γω να θυμόσουνα
Αχ και να `ταν για λίγο να `ρχόσουνα
Αχ και να `ταν να ξαναγεννιόμουνα
πάλι πίσω σε σένα θα `ρχομουνα
αχ και να `ταν να ξαναγεννιόμουνα

Έχει πιάσει και νυχτώνει, και `γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα
Την οργή μου τη πληρώνει `κείνο το μικρό κουκλάκι
που σου είχα πάρει δώρο και στο φύλαγα

Έχει πιάσει και νυχτώνει και `γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα

Αχ και να `ταν για λίγο να `ρχόσουνα…

«Αν αγαπάς αληθινά»

Αν αγαπάς αληθινά
παίρνεις τα όρη τα βουνά
και τραγουδάς
τον έρωτά σου στη σελήνη

Κι ύστερα στέκεις σιωπηλά
να `ρθουν τ’ αστέρια χαμηλά
για να τους πεις
μέχρι που θα `φτανες για κείνη

Αν αγαπάς αληθινά
έχεις δυο μάτια φωτεινά
και μια καρδιά
παντοτινά ξελογιασμένη

Αν αγαπάς αληθινά
φεύγεις ταξίδια μακρινά
και το κορμί σου
να γυρίσεις περιμένει

Έτσι αγαπάω εγώ
έτσι αγαπώ
τίποτα για μένα
για μένα δεν κρατώ

Έτσι αγαπάω εγώ
έτσι αγαπώ
όλα εγώ τα δίνω
για κείνη που αγαπώ

Αν αγαπάς αληθινά
σου μοιάζουν όλα γιορτινά
δε νιώθεις κρύο
δεν αισθάνεσαι τον πόνο

Αν αγαπάς αληθινά
δε βλέπεις μαύρο πουθενά
και στο μυαλό σου
το κορμί της έχεις μόνο

Αν αγαπάς αληθινά
έχεις δυο μάτια φωτεινά
και μια καρδιά
παντοτινά ξελογιασμένη

Αν αγαπάς αληθινά
φεύγεις ταξίδια μακρινά
και το κορμί σου
να γυρίσεις περιμένει