Η αντιπολεμική κραυγή μας…!
Φεβρουάριος 2022…
Κι ενώ η πανδημία άρχισε να περιορίζεται και εμείς να βιώνουμε δειλά δειλά την επιστροφή στην κανονικότητα με αισιοδοξία, τέλη Φεβρουαρίου ξεσπάει ένας ακόμα πόλεμος στην Ευρώπη. Την αισιοδοξία σκιάζει πάλι η αγωνία, ο φόβος, η θλίψη, η οργή. Εικόνες ενόπλων και αμάχων, συγκλονιστικές, καταλαμβάνουν για μέρες τις οθόνες μας και το νου μας. Πώς μπορείς να αδιαφορήσεις, όταν η επικαιρότητα σε κατακλύζει;
Ένας συμμαθητής μας ουκρανικής καταγωγής με συγγενείς εγκλωβισμένους στην εμπόλεμη ζώνη ζει στιγμές προσωπικής αγωνίας και έντασης για μέρες… Πώς μπορείς να αδιαφορήσεις ειδικά όταν η επικαιρότητα σε αφορά;
Αποφασίσαμε να καταγγείλουμε όλοι μαζί τον πόλεμο, αυτόν και κάθε άλλον, οπουδήποτε…, οποτεδήποτε…
Η κραυγή μας πήρε μορφή, έγινε σκίτσα, έγινε λόγος διαμαρτυρίας, έγινε μουσική, ταυτίστηκε με στίχους αρχαίας τραγωδίας. Ένα βίντεο ενσωμάτωσε τελικά τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις προσμονές μας για καλύτερες μέρες, για μέρες ειρήνευσης και αλληλεγγύης!
Μερόπη Δημητροπούλου
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΗ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΗ
«Το να μιλάς για τον πόλεμο είναι εύκολο! Είναι εύκολο να αναλύεις, να ψάχνεις υπεύθυνους, ενόχους. Σίγουρα υπάρχουν. Σίγουρα δεν είναι οι γυναίκες, τα κορίτσια, οι μητέρες που ξαφνικά αναγκάστηκαν να φύγουν! Δεν είναι ούτε τα παιδιά τους που τις κρατούν απο το χέρι λες και πάνε βόλτα και δεν καταλαβαίνουν τώρα – αλλά ούτε και θα καταλάβουν- γιατί δεν είναι απλώς μια βόλτα. ΔΕΝ είναι βόλτα, γιατί τη βόλτα σου τη διαλέγεις ενώ είσαι έτοιμος γι΄αυτή, με τα κλειδιά στην τσάντα, βέβαιος πως το σπίτι σου σε περιμένει πίσω, ασφαλές, άθικτο, ακέραιο και ΔΙΚΟ ΣΟΥ!
Τώρα τα κλειδιά τα κρατάνε οι άλλοι, αυτοί που έμειναν να το προστατέψουν. Γιατί ο άνθρωπος που απειλείται δεν μπορεί παρά να αντισταθεί. Τώρα ο άνθρωπος που απειλείται νιώθει χρέος να θυσιαστεί για την ελευθερία, τη δική του και όσων του άφησαν στα χέρια τα κλειδιά.
Τελικά, δεν ήταν και τόσο εύκολο να μιλήσω για τον πόλεμο. Δύσκολο να μιλήσω για όσους πολεμάνε. Αδύνατον για όσους επιτίθενται. Θα ήταν εύκολο, αν δεν με αφορούσε.
Όλοι μπορούν να σκεφτούν λογικά, κατάλαβα όμως ότι η λογική απουσιάζει, από κάθε εικόνα, κάθε στιγμιότυπο αυτής της τραγωδίας.
Η ειρήνη στην Ευρώπη ήταν απολύτως δεδομένη! Από ΄δω και πέρα η ζωή μας θα αλλάξει και πρέπει όπως μπορούμε, όσο μπορούμε, γιατί όλοι μπορούμε με τον τρόπο μας να αρχίσουμε τον δικό μας αγώνα, μικρότερο, αλλά σπουδαίο με όπλο μας τον λόγο και εχθρό μας τη σιωπή…»
Αποστόλης Γκουτζιαμάνης
Δείτε το βίντεο που δημιουργήσαμε, την αντιπολεμική κραυγή μας!
