Μια μέρα ήρθε ο Γιάννης λαχανιασμένος, σχεδόν αλαφιασμένος. «Έχω μια ιδέα! Να βγάλουμε μια σχολική εφημερίδα του τμήματός μας! Τι λέτε;» «Δεν είναι κακή ιδέα!» είπαμε. Κι έτσι ξεκίνησαν όλα.
Στην αρχή συναντιόμασταν κάθε Παρασκευή. Οι ιδέες ήταν διάσπαρτες! Δεν ξέραμε από πού να αρχίσουμε. Σωστή ιδεοθύελλα!
Σιγά σιγά άρχισε να διαμορφώνεται μέσα μας και να παίρνει σάρκα και οστά! Δυστυχώς μας βρήκε η καραντίνα, αλλά δεν το ξεχάσαμε! Τα πρώτα άρθρα είχαν γραφτεί! Ναι, σε πείσμα όλων, έστω και καθυστερημένα, το όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Το πρώτο κουδούνι χτύπησε!
