Μετά την νομιμοποίηση των εκτρώσεων στην Αργεντινή πέρυσι και την πρόσφατη αποποινικοποίηση τους στο Μεξικό, τη σκυτάλη πήρε φέτος η Κολομβία. H απόφαση αυτή είναι άλλο ένα παράδειγμα της ασταμάτητης δυναμικής που έχει το πράσινο ποτάμι στη Λατινική Αμερική, με τις γυναίκες από ολόκληρη τη χώρα να ζητωκραυγάζουν για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Μόνο η Γυναίκα που κυοφορεί πρέπει να έχει δικαίωμα και λόγο για το τι πρόκειται να συμβεί στο σώμα της, είναι η μόνη η οποία γνωρίζει τις αντοχές της και τους στόχους που θέλει να πραγματοποιήσει στη ζωή της, καθώς και την οικονομική της κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, εάν ρίξουμε μία ματιά στο νομικό πλαίσιο δεκάδων χωρών, όπως της Μάλτας, των Φιλιππίνων και της Αιγύπτου, οι εκτρώσεις ακόμα είναι παράνομη ενέργεια.
Κάπου εδώ να τονιστεί ότι η απαγόρευση των εκτρώσεων δεν αποτρέπει ουσιαστικά τις εκτρώσεις, αλλά βάζει τις γυναίκες στη διαδικασία να προχωρούν στην πραγματοποίηση τους με πιο άτυπους και επικίνδυνους τρόπους.
Κατά την άποψη μου, οι αμβλώσεις καλό θα ήταν να είναι επιτρεπτές για θέματα τα οποία είναι σοβαρά και το ζευγάρι ή, ακόμα και, μια ελεύθερη γυναίκα που κυοφορεί είναι αναγκασμένη να σταματήσει την κύηση. Δεν υποστηρίζω τις αμβλώσεις που γίνονται χωρίς λόγο, καθώς θεωρώ ότι είναι πράξεις απάνθρωπες. Τέλος, υποστηρίζω ότι σε καμία περίπτωση οι κυβερνήσεις δεν θα έπρεπε να εκφέρουν άποψη για μία απόφαση που αφορά τις προσωπικές επιλογές των γυναικών και κυρίως να νομοθετούν με αυτή τη λογική.
Παυλίνα Μπάκα
Πηγές
Womanlikeyou
amnestygreece
