Οι ηφαιστειακές εκρήξεις κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το πόσο ισχυρές είναι. Για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιείται η κλίμακα VEI (Volcanic Explosivity Index). Αυτή η κλίμακα αρχίζει από VEI-0, οι οποίες είναι διαχυτικές, μη βίαιες εκρήξεις, και τελειώνει με VEI-9+,οι οποίες είναι υπερβολικά σπάνιες υπερκολλωσιαίες υπερηφαιστεακές εκρήξεις. Όμως εμείς τώρα ενδιαφερόμαστε μέχρι τις εκρήξεις VEI-7,οι οποίες είναι πάρα πολύ βίαιες ηφαιστειακές εκρήξεις, γιατί από εκεί και μετά είναι υπερηφαιστειακές.
Οι τρεις ισχυρότερες ηφαιστειακές εκρήξεις στην ιστορία ήταν:
3. mt Baektu, Κίνα & Β. Κορέα (946 μ.Χ.)
Η έκρηξη του 946 του βουνού Paektu στην Κορέα και την Κίνα, επίσης γνωστή ως έκρηξη της χιλιετίας ή έκρηξη Tianchi , ήταν μια από τις πιο ισχυρές ηφαιστειακές εκρήξεις στην καταγεγραμμένη ιστορία και χαρακτηρίζεται ως VEI-7 . Η έκρηξη είχε ως αποτέλεσμα μια σύντομη περίοδο σημαντικής αλλαγής του κλίματος στη Μαντζουρία . Το έτος της έκρηξης δεν έχει καθοριστεί με ακρίβεια, αλλά το πιθανότερο έτος είναι το 946 μ.Χ.
Η έκρηξη εκτόξευσε περίπου 100–120 κυβικά χιλιόμετρα τέφρας και το βουνό κατέρρευσε σε μια καλντέρα , η οποία περιέχει τώρα τη λίμνη κρατήρα που ονομάζεται Heaven Lake . Η έκρηξη ξεκίνησε με μια ισχυρή πλίνια στήλη και τελείωσε με ογκώδεις πυροκλαστικές ροές . Κατά μέσο όρο 5 εκατοστά από τέφρα κάλυψε περίπου 1.500.000 χλμ.² της Θάλασσας της Ιαπωνίας και της βόρειας Ιαπωνίας. Αυτό το στρώμα τέφρας ονομάστηκε «τέφρα Baegdusan-Tomakomai» (B-Tm). Πιθανότατα συνέβη τον χειμώνα στα τέλη του 946 μ.Χ. Αυτή ήταν μια από τις μεγαλύτερες και πιο βίαιες εκρήξεις τα τελευταία 5000 χρόνια, μαζί με τη μινωική έκρηξη της Θήρας , την έκρηξη Hatepe της λίμνης Taupo (περίπου το 180 μ.Χ.), την έκρηξη του 1257 του όρους Σαμαλά κοντά στο όρος Rinjani και την έκρηξη του 1815. του Όρους Ταμπόρα .
Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/946_eruption_of_Paektu_Mountain
2. Θήρα, Ελλάδα (1645 π.Χ.)
Περίπου το 1645 π.Χ., η Θήρα, ή όπως είναι πιο γνωστή, εξερράγη με ισχύ VEI-7. Η έκρηξη εκτίναξε μία στήλη τέφρας ύψους περίπου 38 km. Σύγχρονες έρευνες στους πάγους της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας μας δείχνουν πως η τέφρα και τα αέρια από την έκρηξη έκαναν τον γύρο της Γης τρεις φορές.
Από άλλες έρευνες που έχουν κάνει οι αρχαιολόγοι στους οικισμούς γύρω από την καλδέρα, το γεγονός ότι δεν έχουν βρεθεί ανθρώπινοι σκελετοί, αλλά ούτε και κοσμήματα, μας επιτρέπει να εικάζουμε ότι της έκρηξης προηγήθηκαν σεισμοί και μικρότερης ισχύος εκρήξεις, τα οποία έδωσαν στους κατοίκους της Θήρας την ευκαιρία να αντιληφθούν τι πρόκειται να συμβεί. Η έκρηξη του 1645 π.Χ., γνωστή και ως Μινωική έκρηξη, χαρακτηρίζεται ως η δεύτερη ισχυρότερη ηφαιστειακή έκρηξη στην ιστορία και ως η ισχυρότερη έκρηξη στην Ευρώπη.
Πηγή: Η ιστορία των Ελλήνων Τόμος 1, Εκδόσεις Δομή
1.Όρος Ταμπόρα, Ινδονησία (5-10/4/1815 μ.Χ.)
Στις 5/4/1815, το όρος Ταμπόρα στην Σαμπάουα της Ινδονησίας άρχισε την μία από τις δύο ηφαιστειακές εκρήξεις που σηματοδότησαν τον 19ο αιώνα (Η άλλη ήταν η VEI-6 έκρηξη του Ντανάν, στην πρώην νήσο Κρακατόα – αυτό το νησί διαλύθηκε από την έκρηξη – στις 27/8/1883) με μία έκρηξη VEI-2, η οποία σταδιακά έγινε VEI-3. Οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών πίστευαν ότι το “πνεύμα του βουνού” ήταν αδύναμο, οπότε αντί να εκκενώσουν κατευθείαν το χωριό, μείνανε και κοροιδεύαν το ηφαίστειο για τις αδύναμες εκρήξεις του. Λίγες μέρες αργότερα το ηφαίστειο επιδείνωσε ξαφνικά την έκρηξη σε VEI-7. Η πυροκλαστική ροή του, η οποία έτρεχε με ταχύτητα 200 km/h, έπνιξε την περιοχή και σκότωσε 11.000 ανθρώπους.
Συνολικά πέθαναν 71.000 άνθρωποι άμεσα και έμμεσα (πείνα, επιδημίες όπως τύφος) από την έκρηξη του 1815, η οποία θεωρείται η ισχυρότερη στα ιστορικά χρόνια, και η πιο θανατηφόρα τα τελευταία 75.000 χρόνια (Η υπερηφαιστειακή έκρηξη της λίμνης Τόμπα στην Σουμάτρα της Ινδονησίας, η οποία συνέβη 75.000 χρόνια πριν, δημιούργησε την τελευταία εποχή των παγετώνων, μαζί με την έκρηξη της λίμνης Τάουπο στην Νέα Ζηλανδία 22.500 χρόνια πριν, και έφερε την ανθρωπότητα στο χείλος της εξαφάνισης).
Πηγή: The volcano that changed the world(Δυστυχώς δεν είναι πια διαθέσιμο στο ERTFLIX)
Αρκετά ενδιαφέρον
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο καταπληκτική δουλειά.