της Βασιλικής Ματζαρλή
Ashulia, 21 Σεπτεμβρίου 2017, 10:12μμ
Μόλις γύρισα από τη δουλειά. Είμαι εξουθενωμένος. Όλη τη μέρα έραβα ενδύματα που θα πουληθούν έναντι μιας εξευτελιστικής τιμής. Έχω βαρεθεί να κάνω το ίδιο πράγμα εδώ και 5 χρόνια. Θέλω να πάω στο σχολείο, όπως τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου. Το μόνο που αντικρίζω είναι χρωματιστά υφάσματα και ταλαιπωρημένες γυναίκες. Σαν να μην ήταν αρκετά αυτά, εργαζόμαστε υπό άθλιες συνθήκες, αλλά και εγκαταστάσεις. Το εργοστάσιο είναι ετοιμόρροπο και ο μισθός μηδαμινός. Μάλιστα, δουλεύουμε περίπου 15 ώρες κάθε μέρα, με μικρό διάλλειμα και ελάχιστο φαγητό. Δεν αντέχω άλλο. Θέλω να ζήσω σαν κανονικό παιδί και όχι σαν φυλακισμένος.
Ashulia, 2 Οκτωβρίου 2017, 02:00πμ
Λόγω των αυξημένων ζητήσεων της εταιρείας, δουλεύουμε μέχρι πολύ αργά. Πλέον κοιμάμαι 4 με 5 ώρες, το πολύ. Είμαι 13 χρονών και από τη κούραση αισθάνομαι 53. ‘Έχω μία ιδέα, αλλά δε ξέρω αν θα έχει καλό τέλος.
Ashulia, 5 Οκτωβρίου 2017, 17:00μμ
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο πάρκο. Δε μπορώ να το συνειδητοποιήσω! Σήμερα δε πήγα στη δουλειά. Συνεννοηθήκαμε με άλλα 3 παιδιά από το εργοστάσιο και κάναμε μια βόλτα στη πόλη. Την είδα με άλλο μάτι! Συνήθως, τη διέσχιζα με φόβο και λύπη για να πάω στη δουλειά. Σήμερα όμως, αν και περπάτησα παραπάνω, δε κουράστηκα σχεδόν καθόλου. Ελπίζω η απουσία μου να μην έχει γίνει αντιληπτή.
Ashulia, 6 Οκτωβρίου 2017, 11:00πμ
Πριν από 4 ώρες ήρθα στη δουλειά. Ήμουν χαρούμενος από τη χθεσινή κοπάνα…Βέβαια, ο υπεύθυνος κατάλαβε τι είχε γίνει τη προηγούμενη. Μάζεψε, λοιπόν, και τα υπόλοιπα παιδιά και άρχισε να μας φωνάζει. Αφού μας έβρισε και μας χτύπησε, μας απομόνωσε. Πλέον θα δουλεύουμε όλη τη μέρα, με μόνο 2 ώρες για ύπνο. Ελπίζω να μπει μια τελεία σε αυτή την υπόθεση και να ζήσω μια φυσιολογική παιδική ηλικία.
Πηγή εικόνας: Εδώ
