ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ…
ΜΕΡΟΣ Β΄: ΛΕΥΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (Mustafa Kemal Atatürk, Θεσσαλονίκη, 19 Μαΐου 1881 – Κωνσταντινούπολη, 10 Νοεμβρίου 1938) ήταν Τούρκος στρατιωτικός και πολιτικός. Ήταν ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ουσιαστικά ανέλαβε πραξικοπηματικά μια διαμελισμένη Οθωμανική αυτοκρατορία, της οποίας το εναπομείναν υπόλοιπο των εδαφών στην Ανατολία, κατόρθωσε να το μετατρέψει σε κράτος δυτικού προτύπου ονομάζοντάς το Τουρκία.
Προκειμένου να εφαρμόσει την πολιτική του, δεν δίστασε να συνεχίσει αγριότητες των Νεότουρκων, όπως η γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων. Θεωρείται, παρόλα αυτά, χαρισματικός ηγέτης, του οποίου η μορφή, σύμφωνα με τους σύγχρονους ιστορικούς, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες προσωπικότητες που επηρέασαν καθοριστικά με την παρουσία τους τον 20ό αιώνα. Από τον λαό ο Κεμάλ προσέλαβε τον χαρακτηρισμό «Ατατούρκ», που σημαίνει «πατέρας των Τούρκων»
Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους οργανώθηκαν στην Τουρκία τα τάγματα εργασίας, γνωστά ως Αμελέ Ταμπουρού, όπου στέλνονταν αναγκαστικά άνδρες που δεν ήταν μουσουλμάνοι για να εκτελέσουν βαριές εργασίες. Ήταν η εποχή που επανήλθε η πολιτική των Νεότουρκων με το τρίπτυχο εκσυγχρονισμός, ισλαμισμός, εκτουρκισμός. Τα τάγματα εργασίας στην πραγματικότητα ήταν μια εφιαλτική μέθοδος εθνοκάθαρσης, καθώς οι περισσότεροι δεν κατάφερναν να επιβιώσουν. Τα «αμελέ ταμπουρού» ονομάστηκαν τόποι βασανισμού και εξόντωσης, αφού οι συνθήκες εργασίας ήταν απάνθρωπες ενώ το φαγητό και το νερό ήταν πάντα λιγότερο από το κανονικό…
Τσέτες ήταν οι Τούρκοι που πολέμησαν κατά του ελληνικού στρατού στην περίοδο του μικρασιατικού πολέμου, οργανωμένοι σε τάγματα ή συμμορίες.
Οι Νεότουρκοι αποκάλυψαν το μεγαλεπήβολο σχέδιο τους, την εξόντωση δηλαδή όλων των ιθαγενών χριστιανών της Μ. Ασίας. Η »ερυθρά» σφαγή ολοκληρώθηκε από ένα σύστημα που λέγεται «Λευκή σφαγή». Πρόκειται για την αργή εξόντωση από την κακομεταχείριση, το κρύο, τις εκτοπίσεις, την παρατεταμένη στέρηση νερού και τροφής, ον αποκλεισμό σε μπουντρούμια τόσο μικρά που να μην χωράς όρθιος. Η τρομερή αυτή επινόηση ικανοποιούσε πλήρως το φανατισμό του Εμβέρ, την πιο ψυχρή, καθώς μπορούσαν να ισχυριστούν πως τις εκτοπίσεις τις απαιτούσαν οι στρατιωτικές ανάγκες, και πως τα χέρια τους δεν είχαν λερωθεί με αίμα, γιατί οι χριστιανοί πέθαιναν μόνοι τους στον δρόμο.
«ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ»
Έλληνες (ορθόδοξοι, δυτικοί, μελχίτες, έλληνες πολίτες): 2.660.316
Αρμένιοι (γρηγοριανοί, προτεστάντες): 637.268
Σύριοι χριστιανοί: 67.744
Δυτικοί: 30.397
Γαζέτη Μαρία-Γλυκερία
