Θεοδωρίδου Ροσούλα Α2

Γενικά

Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μια πολιτική σάτιρα, αναφερόμενη κυρίως στα γεγονότα, τα οποία οδήγησαν στη Ρωσική Επανάσταση του 1917, καθώς και της περιόδου της κυριαρχίας του Στάλιν στη Σοβιετική Ένωση.

Με πιο απλά λόγια, ο Όργουελ κάνει ξεκάθαρη την αλλαγή συμπεριφοράς της νέας και πολλά υποσχόμενης ηγεσίας, που μόλις καταλαμβάνει την εξουσία, μεταβάλλει ριζικά τη στάση της και γίνεται ό,τι και οι προηγούμενες.

Οι χαρακτήρες του βιβλίου

Ξεκινάμε με την εμφάνιση του κ. Τζόουνς, ο οποίος είχε στην κατοχή του ένα πολύ ξακουστό κτήμα στην Αγγλία.

Από τα ζώα, πρώτο γνωρίζουμε τον Γερο-Ταγματάρχη, το μεγαλύτερο ηλικιακά γουρούνι, το οποίο «φυτεύει» τον σπόρο της επανάστασης και παρομοιάζεται με τον Λένιν.

Στη συνέχεια, δύο ζώα που θα παίξουνε πολύ καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας, είναι τα γουρούνια Ναπολέων και Σνόουμπολ. Ο πρώτος συσχετίζεται με τον Στάλιν, ενώ στον δεύτερο παρατηρούνται τόσο στο χαρακτήρα όσο και στη συμπεριφορά, στοιχεία της προσωπικότητας του Λένιν.

Ο Σκουήλερ, είναι ένα μικρότερο γουρούνι το οποίο αποτελεί το δεξί χέρι και τη φωνή του Ναπολέοντα, αφού κατέχει την ρητορική ικανότητα, κάτι που στερείται ο αρχηγός τους.

Οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι φυσικά το ζώα που κατοικούν στο κτήμα, με τον Μπόξερ, το πιο γεροδεμένο άλογο να ξεχωρίζει σημαντικά από τους υπόλοιπους.

Η υπόθεση του βιβλίου

Ο κ. Τζόουνς, κάτοχος ενός πολύ ξακουστού κτήματος, συχνά αντιμετωπίζει δυσκολίες στη διαχείρισή του, λόγω της κατάστασης μέθης, στην οποία καθημερινά βρίσκεται. Τα ζώα του κτήματος του μένουν παραμελημένα ακόμη και για μέρες χωρίς τροφή και νερό, γεγονός τα οποίο οδηγεί τον Γερο-Ταγματάρχη στο να τους μεταδώσει την ιδέα της επανάστασης, έναντι των ανθρώπων.

Μετά τον θάνατο του Ταγματάρχη, την εξουσία αναλαμβάνουν τα γουρούνια, με επικεφαλείς τους Ναπολέοντα και Σνόουμπολ. Έπειτα από μία τεράστια εξέγερση, τα ζώα του κτήματος καταφέρνουν να διώξουν με επιτυχία τους ανθρώπους και να πάρουν στα χέρια τους την κυριαρχία.

Μετά την μεγάλη αυτή επανάσταση, η κατάσταση φαίνεται να ευημερεί, με τον Σνόουμπολ να κάνει φιλόδοξα σχέδια για την κατασκευή ενός μύλου, ο οποίος θα προσφέρει στα ζώα ακόμη περισσότερες ανέσεις.

Ο Ναπολέοντας όμως, θέλοντας να μονοπωλήσει την εξουσία, βρίσκει λόγους για τους οποίους θα μπορούσε να διώξει τον μέχρι τότε  σύμμαχό του, πιστεύοντας πως αποτελεί απειλή ως προς τον δικό του τρόπο διακυβέρνησης.

Καταφέρνοντας λοιπόν να επιτύχει τον σκοπό του, ξεκινάει ο ίδιος την κατασκευή του μύλου, υποκλέπτοντας τα ήδη υπάρχοντα σχέδια του Σνόουμπολ.

Τα περιθώρια ελευθερίας των ζώων μέσα στο κτήμα αρχίζουν να στενεύουν αφού, ο Ναπολέων σταδιακά υιοθετεί τις παλιές συνήθειες του κ. Τζόουνς, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες τους οποίους ο ίδιος είχε θεσπίσει με την αρχή της επανάστασης.

Η ανισότητα αυτή αποκτά όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, και έπειτα από μια σειρά γεγονότων που το αποδεικνύουν, έρχεται η μεγαλύτερη προδοσία. Ο Ναπολέων δίνει για σφαγή το πιο τίμιο και εργατικό άλογο του κτήματος, τον Μπόξερ, με απώτερο σκοπό το κέρδος, για να ικανοποιήσει τα προσωπικά του συμφέροντα.

Το έργο κλείνει με τη γενική διαπίστωση των ζώων του κτήματος, πως πλέον δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα γουρούνια και τους ανθρώπους.

Η άποψή μου για το βιβλίο

«Η φάρμα των ζώων» είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και σχετικά εύκολο βιβλίο, για κάποιον ο οποίος δεν έχει εξασκηθεί στην ανάγνωση μεγάλων έργων. Μέσα σε μόλις 144 σελίδες εκτυλίσσεται μία δυνατή ιστορία, που καθηλώνει τον αναγνώστη από την πρώτη λέξη μέχρι και την τελευταία τελεία. Η πλοκή σε πολλά σημεία είναι απρόβλεπτη και πάντα θέλεις να διαβάσεις… λίγο παραπάνω. Όσο για το γενικότερο μήνυμα του βιβλίου, πώς η πολλά υποσχόμενη ηγεσία με το που αποκτήσει την εξουσία, εμφανίζει τα ίδια σημάδια στη συμπεριφορά με την προηγούμενη, είναι αρκετά επίκαιρο, αφού τέτοια φαινόμενα συναντώνται και στο σύγχρονο κόσμο κι όπως είναι επόμενο, θα συνεχίσουν να υπάρχουν.