Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου ήταν ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς σε ηλικία 17 ετών.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου του 1927, από ευκατάστατους γονείς καταγόμενους από τη Σπάρτη. Μαθήτρια ακόμη του Γυμνασίου οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση κατά των δυνάμεων Κατοχής. Στις αρχές Ιουλίου του 1944, μία ομάδα των Ταγμάτων Ασφαλείας εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειάς της στην οδό Βεΐκου 57 στο Κουκάκι και τη συνέβαλαν, αφού πρώτα τη βασάνισαν. Οι γονείς της, χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες τους, κατόρθωσαν να την απελευθερώσουν. Αλλά μόνο προσωρινά…

Τα Ες-Ες τη συνέλαβαν για δεύτερη φορά στις 31 Ιουλίου, ύστερα από ένα σαμποτάζ σε τρένο που μετέφερε πυρομαχικά για λογαριασμό των δυνάμεων κατοχής. Την έκλεισαν στα κρατητήρια της «Κομαντατούρ» στην οδό Μέρλιν και τη βασάνισαν για τρεις εβδομάδες, προκειμένου να μαρτυρήσει τους συντρόφους της στην οργάνωση. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια, ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέδωσαν και τελικά την οδήγησαν στην πτέρυγα μελλοθανάτων του στρατοπέδου Χαϊδαρίου.

Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 οδηγήθηκε μαζί με άλλους 49 κρατουμένους στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκτελέστηκε με 17 σφαίρες – όσα τα χρόνια της – για «παραδειγματισμό», όπως είπαν οι χιτλερικοί. Η Ηρώ έπεσε για τη λευτεριά τής πατρίδας, 37 μέρες προτού απελευθερωθεί η Ελλάδα.

Εικόνα από www.mixanitouxronou.gr

Άγαλμα της Ηρώς στην πλατεία Τερψιθέας στον Πειραιά

Στις 29 Δεκεμβρίου του 1977 η Ακαδημία Αθηνών, με εισήγηση του καθηγητή της Φιλοσοφίας, Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, τίμησε την ηρωίδα με μεταθανάτιο βραβείο για την υπέρτατη θυσία της, αναγνωρίζοντας έτσι και τη συμβολή της ΕΠΟΝ στον απελευθερωτικό αγώνα.

Στον Πειραιά, στην πλατεία Τερψιθέας υπάρχει το άγαλμα της Ηρώς.

Διαβάζοντας την ιστορία της λυπηθήκαμε πολύ  για όλα αυτά που έπαθε η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, που την βασάνισαν φριχτά στα 17 της χρόνια, δηλαδή ούτε καν τη μισή της ζωή. Νιώσαμε πάρα πολύ λυπημένες και περήφανες που τη φυλάκισαν δύο φορές αλλά δεν υποχώρησε.

Επίσης το σπίτι της έπρεπε αντί να το αφήσουν εγκαταλελειμμένο  να το κανουν μουσείο τουλάχιστον με όσα πράγματα  είχαν απομείνει. Δεν μας άρεσε που υπάρχουν αφίσες και ζωγραφιές.  Οι άνθρωποι που τα έκαναν αυτά, αν ήξεραν ποιας είναι το σπίτι θα το είχαν σεβαστεί ή θα το είχαν βανδαλίσει;

Άρα προτείνουμε  να τοποθετηθεί  μια ταμπέλα για να ξέρουν ποιας ήταν το σπίτι.

Το σπίτι της Ηρώς Κωνσταντοπούλου στην οδό Βεΐκου 57

Πηγή : https://www.sansimera.gr

Υπεύθυνη Ομάδα : Ε2 – Βέσα, Σαχντ

Το Κουκάκι το 1910. Εικόνα από elia.org.gr

Η συνοικία του Κουκάκη (ή όπως έχει επικρατήσει, το Κουκάκι) βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του λόφου Φιλοπάππου στην Αθήνα. Συνορεύει με τις περιοχές των Πετραλώνων, του Νέου Κόσμου και της Ακρόπολης και διασχίζεται από την λεωφόρο Συγγρού. Το Κουκάκι είναι πυκνοδομημένη περιοχή, κορεσμένη ήδη από τις δεκαετίες του 1960 και 1970. Παραμένει όμως ακριβή συνοικία, λόγω τοποθεσίας. Από το Κουκάκι διέρχεται η γραμμή 2 του μετρό και εξυπηρετείται από τον σταθμό Φιξ. Γύρω στις αρχές του 20ου αιώνα εγκαταστάθηκε στην περιοχή του σημερινού Κουκακίου ο επιχειρηματίας βιοτέχνης Γεώργιος Κουκάκης, κατασκευαστής σιδερένιων κρεβατιών. Το σπίτι του βρισκόταν στη θέση της σημερινής γωνιακής πολυκατοικίας στον αριθμό 89 της οδού Δημητρακοπούλου και Γεωργάκη Ολυμπίου· διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960 και σ’ αυτό κατοίκησαν και οι απόγονοί του.

Στο Κουκάκι μας αρέσει ότι είναι πολύ κοντά στην Ακρόπολη και ότι πολλοί τουρίστες έχουν την δυνατότητα να το επισκεφθούν. Το μόνο που δεν μας αρέσει είναι ότι ο κόσμος δεν εκτιμάει τον τόπο που ζει όσο του αξίζει. Δεν θα αλλάζαμε τίποτα στο Κουκάκι, θα θέλαμε όμως να πάρουμε ένα μαγικό ραβδί και να κάνουμε τους ανθρώπους να εκτιμήσουν αυτό το μέρος.

Πηγές : Βικιπαίδεια

Βιβλίο «Κουκάκι Φιλοπάππου Γαργαρέττα» των Μάρω Βουγιούκα – Βασίλη Μεγαρίδη, Εκδόσεις Φιλιππότη

Υπεύθυνη ομάδα: Ε2 – Εύα, Κατερίνα