Η μαθήτρια Μ.Σ. της Γ΄ Τάξης επιμελήθηκε το συγκεκριμένο άρθρο.
Το Νομισματικό Μουσείο είναι ένα από τα παλαιότερα κρατικά μουσεία της Ελλάδος. Θεσμοθετήθηκε το 1834, την ίδια χρονιά με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η αρχαιολατρία της εποχής διαδεδομένη σε όλη την Ευρώπη και η πρόσφατη ίδρυση του νεοελληνικού κράτους δημιούργησαν τις συνθήκες της προστασίας της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Έτσι, από την αρχή, η ιστορία του Μουσείου συνδέθηκε άμεσα με την ιστορία του νεοελληνικού κράτους, τις κοινωνικές συνθήκες και τις πολιτιστικές κατευθύνσεις της κάθε εποχής.
Το 1984 στο Υπουργείο Πολιτισμού παραχωρείται το Ιλίου Μελάθρου για τη στέγαση του Νομισματικού Μουσείου. Το μνημείο έχει ανάγκη από εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης των τοιχογραφιών και των ψηφιδωτών.
Το 1998, μετά από τις χρονοβόρες εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης, στον πρώτο όροφο του Ιλίου Μελάθρου εγκαινιάζεται η μόνιμη έκθεση του Μουσείου, που παρουσιάζει το αρχαίο ελληνικό νόμισμα, την ιστορία του Νομισματικού Μουσείου και στοιχεία για τον Ερρίκο Σλήμαν, τον πρώτο ένοικο του Ιλίου Μελάθρου.
Το 2003, μεταφέρονται οι συλλογές, η βιβλιοθήκη και ο εξοπλισμός του Μουσείου στο Ιλίου Μέλαθρον. Πραγματοποιούνται εργασίες αποκατάστασης των όψεων του κτηρίου και η συντήρηση της διακόσμησης του δευτέρου ορόφου, ενώ παράλληλα δημιουργούνται υποδομές για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, όπως ο ανελκυστήρας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες και το αναψυκτήριο στον κήπο του Μουσείου.
Το 2007 ολοκληρώνεται η μόνιμη έκθεση στον δεύτερο όροφο του Ιλίου Μελάθρου με την παρουσίαση της ιστορίας του νομίσματος από τη ρωμαϊκή μέχρι τη σύγχρονη εποχή.
Tο Iλίου Mέλαθρον κτίστηκε το διάστημα 1878-1879 σε σχέδια του γερμανού αρχιτέκτονα Eρνέστου Tσίλερ, ως κατοικία της οικογένειας Σλήμαν και θεωρείται από τα πιο αξιόλογα έργα του Τσίλερ. Το όνομά του, που σημαίνει «μέγαρο της Tροίας», σχετίζεται με την αποκάλυψη της αρχαίας πόλης από τον Eρρίκο Σλήμαν. Το κτήριο είναι διώροφο με ιδιαίτερα εντυπωσιακή διακόσμηση. Ακολουθεί το νεοκλασικό ρυθμό συνδυάζοντας στοιχεία από την ιταλική αναγέννηση, όπως οι δύο εξώστες στην πρόσοψη, που προσδίδουν ελαφρότητα και κομψότητα στον όγκο του κτηρίου. Στο κτήριο εφαρμόστηκαν τεχνολογικοί νεωτερισμοί, όπως ο εξαερισμός με αγωγούς πίσω από τη διάτρητη γύψινη άκανθα που διατρέχει την οροφή κάθε δωματίου, η θέρμανση με φωταέριο, αλλά και η προστασία από πυρκαγιά με τη χρήση ξύλου μόνο στις πόρτες και στα παράθυρα.
