Από τον Χρήστου Πέτρο, μαθητή του Α3
Η Ελλάδα θεωρείται από πολλούς μελετητές ένα ζωντανό «μουσείο της φύσης» πάνω στη γη. Οι απέραντες ακτογραμμές, τα ψηλά βουνά, τα οροπέδια, οι κλειστές κοιλάδες και τα φαράγγια, οι πεδιάδες, οι ορεινές και πεδινές λίμνες και τα ποτάμια πραγματικά μαγεύουν τους περιηγητές και τους επισκέπτες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Εθνικός Δρυμός της Πίνδου, ο οποίος συνδυάζει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά σε μία περιοχή. Είναι, λοιπόν, μία εξαιρετική ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία για έναν, όχι και τόσο πολυφημισμένο τόπο.
Ανάμεσα στους νομούς Γρεβενών και Ιωαννίνων υψώνεται η μεγαλύτερη οροσειρά της χώρας, η Πίνδος. Ο Δρυμός τοποθετείται στη βόρεια Πίνδο με επίσημη ονομασία «Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου». Ένας Δρυμός με έκταση πάνω από 69.000 στρέμματα που έχει μείνει ανεπηρέαστος από κάθε ανθρώπινη παρέμβαση. Είναι ένας από τους σπουδαιότερους Δρυμούς της Ελλάδας, του οποίου η εξέλιξη και η διαδοχή εξαρτώνται μόνο από φυσικούς παράγοντες.
Όσον αφορά τη μορφολογία του τόπου αυτού, χαρακτηρίζεται από την πανέμορφη κοιλάδα Βάλια Κάλντα, σε υψόμετρο 1.400 μ. Η κοιλάδα περικλείεται με βουνά με υψόμετρο άνω των 2.000 μ., με υψηλότερες κορυφές το Αυγό (2.177 μ.) και τη Φλέγκα (2.159 μ.). Η εικόνα που μπορεί να αντικρίσει κανείς είναι ξεχωριστή. Οι καταπράσινες πλαγιές των βουνών που συνδυάζονται στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου με το χιόνι και ψηλότερα με τις βραχώδεις κορυφές ή με τα οροπέδια στέπας. Τέλος, από κάτω βρίσκονται τα πετρόκτιστα γραφικά χωριά τα οποία διαρρέουν τα ποταμάκια και τα ρυάκια.
Αναζητώντας την πανίδα του τόπου, ο περιηγητής μπορεί να αντλήσει πληροφορίες για την ύπαρξη μέχρι προσφάτως της καφετιάς αρκούδας. Ακόμη, 72 είδη, αρπακτικών και μη, πουλιών, αγριόγιδα, ζαρκάδια, έντομα, αμφίβια και ερπετά δημιουργούν τη βιοποικιλία και συμβάλλουν στην μοναδικότητα του Δρυμού. Για την χλωρίδα συναντάμε τα σπάνια είδη μανιταριών και κόκκινης πεύκης, ενώ οξιές, δρυς, κέδροι, πεύκα και αμέτρητα είδη φυτών και λουλουδιών είναι πολυπληθή. Ο Δρυμός είναι χωρίς αμφιβολία ένας πολύτιμος εθνικός φυσικός πόρος που διακρίνεται για τη μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική, επιστημονική και γεωμορφολογική του αξία.
Κάθε χρόνο, δεκάδες επισκέπτες και περιπατητές επισκέπτονται την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα. Κινούνται μέσα σε πυκνά δάση που αναπτύσσονται ανέγγιχτα μέσα στην δροσιά, κάτω από την σκιά και τις οξείες κραυγές των αρπακτικών. Η Βάλια Κάλντα είναι μία από της ψυχρότερες περιοχές της Ελλάδας, όμως αποδεικνύεται ότι αυτό δεν εμποδίζει κανέναν να την επισκεφθεί. Η πρόσβαση είναι δυνατή από τρία σημεία. Τα χωριά Περιβόλι και Βωβούσα, τα χωριά Κρανιά και Μικρολίβαδο και τη γνωστή Μηλιά Μετσόβου.
Ο άνθρωπος ήταν ανέκαθεν κομμάτι της φύσης. Για αυτό και η φύση τον συνεπαίρνει, όταν την επισκέπτεται και την νιώθει. Τα καθαρότερα νερά, τις καταπράσινες πεδιάδες, τη μαγευτική θέα, την άγρια φύση, τον καθαρό αέρα, πουθενά αλλού δεν θα μπορέσεις να τα «γευτείς» παρά μόνο στο βουνό, και κυρίως σε έναν Εθνικό Δρυμό.
Βιβλιογραφία: Βιβλίο-Λεύκωμα «Βάλια Κάλντα» Απόστολος Διανέλλος – Βιβλιοθήκη 2ου ΓΕΛ
