«Σκισμένες» σελίδες ημερολογίου (μέρος β΄)

ημερολόγιο2

Από τους μαθητές και τις μαθήτριες του τμήματος Γ1 Γυμνασίου

Πώς περνά τον καιρό του ένας έφηβος την εποχή του κορωνοϊού και των περιορισμών; Τι σκέφτεται, πώς αντιδρά σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες;

Μαθητές και μαθήτριες του Γ1 «σκίζουν» σελίδες από το ημερολόγιο τους και μας απαντούν…

ΜΕΡΟΣ Β΄

«Αγαπητό μου ημερολόγιο,

16|4|2020

σήμερα ήθελα  να σου μιλήσω για το πώς περνάω τον χρόνο μου αυτές τις μέρες του κορωνοϊού. Να σου πω την αλήθεια έχω τόσες πολλές ασχολίες που δεν προλαβαίνω να βαρεθώ. Καταρχάς μου αρέσει να κάθομαι και να ακούω με τις ώρες μουσική και να διαβάζω εξωσχολικά βιβλία, κάποιες φορές μαγειρεύω και μία από τα πιο αγαπημένες ασχολίες είναι να συμμαζεύω δικά μου μέρη [το δωμάτιο μου]. Είμαι αρκετά χαρούμενη που δεν χρειάζεται να πάω σχολείο ή φροντιστήριο και να είμαι την μισή μέρα στους δρόμους, ενώ τώρα το μόνο που έχω να κάνω είναι να παρακολουθώ μαθήματα στο διαδίκτυο.

26|4|2020

Οι ώρες μου κυλάνε γρήγορα, τα μαθήματα σιγά σιγά αρχίζουν να με κουράζουν, εύχομαι όλο αυτό να ήταν ένα όνειρο. Προτιμώ να είμαι στο σχολείο και στα φροντιστήρια και να γυρνάω σπίτι λιώμα, παρά να είμαι κλεισμένη. Κάθε μέρα που περνάει σκέφτομαι τι θα έκανα αν ήμουν σχολείο, θα έπαιζα έξω στην αυλή του σχολείου, καμία έγνοια άμα θα κολλήσω κορωνοϊό. Θα έβλεπα τους συγγενείς και τους φίλους μου όποτε ήθελα. Πρέπει να σε αφήσω τώρα, με φωνάζει η αδερφή μου να παίξουμε Μονόπολη. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα σου γράψω να έχει τελειώσει όλο αυτό.» 

 

 

«25/3/2020

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Μπορεί να σου φανεί περίεργο αλλά μου αρέσει αρκετά αυτή η κατάσταση, εννοώ χρειαζόμουν ένα διάλειμμα, λίγο χρόνο να ηρεμήσω και να ξεκουραστώ, γιατί ξέρεις ότι είχαν ξεφύγει τα πράγματα. Επίσης, αλήθεια, δεν καταλαβαίνω καθόλου τους ανθρώπους. ΟΛΟΙ παραπονιούνται, δεν αντέχουν κλεισμένοι, λένε ότι δεν υπάρχει τίποτα να κάνουν.

Εγώ όμως όχι. Ίσα, ίσα είμαι αρκετά ανακουφισμένη. Που δεν θα χρειάζεται να ανησυχώ για το τι θα βάλω το πρωί ή το τι θα πουν οι άλλοι για εμένα, δεν θα ντρέπομαι να περάσω τους διαδρόμους του σχολείου ή να πάω στο κυλικείο ή να μου λένε συνέχεια ότι δεν είναι καλό να μένω σπίτι τα Σαββατοκύριακα. Νιώθω πραγματικά ανακούφιση. Έχω να κάνω τόσα πράγματα στο σπίτι που δεν προλάβαινα πριν, μπορώ να ζωγραφίσω, να κάνω γιόγκα, να χορέψω με δυνατή μουσική, να φτιάξω τον δικό μου κήπο ή ακόμα και να ετοιμάσω ένα μιούζικαλ με τις αδελφές μου. Ναι το ξέρω ακούγεται λίγο τραβηγμένο αλλά … Τέλος πάντων παρόλο που είναι πραγματικά τραγικό αυτό που περνάμε, ο καθένας μας μπορεί να εκμεταλλευτεί τον χρόνο του κατάλληλα.

Εντάξει, εντάξει, το παραδέχομαι, είναι αρκετά πιεστική κατάσταση, άμα το σκεφτείς λογικά … αλλά και πάλι είναι καλή ευκαιρία για να μάθεις και να δοκιμάσεις καινούρια πράγματα.

Πάντως είναι πολύ περίεργο που νιώθω ότι έχω τόσα πράγματα να κάνω που δεν προλαβαίνω, ενώ έχω όλη την ήμερα για τον εαυτό μου. Χαίρομαι πολύ που δεν υπάρχει το άγχος του σχολείου, αν και έχω ένα κάρο ασκήσεις. Δεν πειράζει όμως είμαι ευγνώμων για τον ελεύθερο χρόνο που πρώτη φορά έχω. Έχω χρόνο ακόμα και να χαζεύω τον τοίχο. Ειλικρινά δεν θέλω καθόλου να ανοίξουν τα σχολεία.

Καληνύχτα αγαπημένο μου ημερολόγιο πρέπει να πάω για ύπνο αύριο έχω πάλι διαδικτυακό μάθημα και λέω να φτιάξω κρουασάν για πρωινό, οπότε πρέπει να ξυπνήσω νωρίς.»

 

 

«28/4/2020

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Εδώ και περίπου ένα μήνα βρισκόμαστε σε καραντίνα λόγω της πανδημίας του covid-19.

Είμαστε όλη την ημέρα στο σπίτι για να αποτρέψουμε τις ευπαθείς ομάδες από τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου.

Είναι ο πιο βαρετός μήνας της ζωής μου μέχρι τώρα… αφού να φανταστείς θέλω να ξαναπάω στο σχολείο… και όχι μόνο εγώ, αλλά και μαθητές οι οποίοι απεχθάνονται να πηγαίνουν σχολείο και να διαβάζουν… Παρόλα αυτά η οικογένεια μου έχει έρθει πιο κοντά και περνάμε άπλετο ποιοτικό χρόνο μαζί, κάτι που πριν το φαινόμενο του covid-19 ούτε το φανταζόμασταν. Αρχικά παίζουμε διάφορα επιτραπέζια μαζί, μαγειρεύουμε μαζί και καθόμαστε όλοι την ίδια ώρα στο τραπέζι χωρίς να χρειάζεται να ξαναστρώνουμε … Τώρα προσευχόμαστε όλοι μαζί για την ευλογία του Θεού που έχουμε ένα πιάτο φαγητό κάθε μέρα για να φάμε. Ωστόσο, θέλω να ξαναγυρίσω στην καθημερινότητα μου, όσο και να μου αρέσει που έχω δημιουργήσει μια πολύ ουσιαστική σχέση με τους γονείς μου.

Καληνύχτα αγαπητό μου ημερολόγιο

Η φίλη σου…

ΥΓ. Πάω να παίξω με την μαμά ένα καινούριο επιτραπέζιο που παραγγείλαμε προχθές και ήρθε το πρωί μέσω μεταφορικής.»

Αφήστε το σχόλιο σας στο "«Σκισμένες» σελίδες ημερολογίου (μέρος β΄)"

Σχολιάστε

Top