H τάξη της Β’ Λυκείου του σχολείου μας, επισκέφτηκε την πινακοθήκη Balkan Art Gallery (Βενιζέλου 6) και παρακολούθησε την παρουσίαση της έκθεσης των έργων των καθηγητών καλλιτεχνικών των σχολείων της Ξάνθης. Τη συγκεκριμένη έκθεση επισκέφτηκαν  200 μαθητές. Πέρα από την έκθεση, είχαμε την τιμή να συνομιλήσουμε και με τον κ. Αλέκο Λαζαρίδη, τον ιδιοκτήτη της gallery, ο οποίος μας ενημέρωσε και για την πορεία της.

Η gallery λειτουργεί στη Ξάνθη εδώ και 10 χρονιά. Είναι, ουσιαστικά, μια πινακοθήκη που παρουσιάζει έργα γλυπτικής, ζωγραφικής, κεραμικής ακόμα και performance, δηλαδή  ζωντανές εκδηλώσεις. Είναι η πρώτη ιδιωτική πινακοθήκη στην Ξάνθη, πέρα από τη Δημοτική. Στην αρχή, ο κ. Λαζαρίδης εξέταζε το ενδεχόμενο να φέρνει επιτυχημένους και γνωστούς καλλιτέχνες ώστε να γίνει γνωστή και η gallery και γενικότερα προωθούσε πολύ αυτή τη νέα δουλειά. Πλέον, ενημερώνει για κάθε καινούρια έκθεση μέσα από τη σελίδα της gallery στο  facebook.  Συνήθως, προσκαλεί καλλιτέχνες με ενδιαφέρον για το έργο τους, όμως  δεν είναι λίγες οι φορές που και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες τον προσεγγίζουν . Συνεργάζεται με τη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης και της Φλώρινας και πολλές φόρες εκθέτουν τα έργα τους οι νέοι φοιτητές.  Όπως μας είπε, δεν έχει σπουδάσει κάτι σχετικό με τη  ζωγραφική, αλλά έχει ασχοληθεί πολύ με το αντικείμενο και η gallery εκφράζει τη δίκη του άποψη. Ο χώρος της έκθεσης είναι μικρός για να είναι πιο ξεκούραστη κι ευχάριστη η περιήγηση σε αυτόν.

Εκθεση «ART TEACHER’S» 

Θεματολογία: Εντυπώσεις και βιώματα από τη Ξάνθη

Καλλιτέχνες: Καθηγητές Καλλιτεχνικών στα σχολεία της Ξάνθης

Λίγα λόγια για τα έργα:

1) Ο δημιουργός ήθελε να αναπαραστήσει τα σκυλιά. Τον εντυπωσίασε που είχαν λεπτό τρίχωμα και φαίνονταν οι μύες  με το φως. Έτσι, έκανε αυτό το «παιχνίδι» με άσπρο-μαύρο. Αυτό το έργο είναι δουλεμένο χωρίς πινέλα. (Γιάννης Παυλίδης)

2) Ο Άκης Ουλκέρογλου έχει σπουδάσει στη Φλωρεντία, όπου η θεματολογία κάθε σχολής καθορίζεται από τους καθηγητές της. Στο πρώτο έργο (αριστερά), έχει χρησιμοποιήσει μια εξαιρετική τεχνική με ψυχρά και θερμά χρώματα (μπλε, κόκκινο, λευκό) και δεν χρησιμοποιεί διαγράμμιση.  Το νόημα του πορτρέτου δεν είναι να σε κάνει όμοιο σαν φωτογραφία, αλλά να περάσει το συναίσθημα, το βλέμμα, τη ματιά, το πώς το βιώνει, έτσι ώστε βλέποντας κάτι τέτοιο να αντιλαμβάνεσαι είτε θυμό, είτε προβληματισμό, είτε ένα φευγάτο βλέμμα.  Ο Άκης ξεχωρίζει με αυτές τις πινελιές, χωρίς πολλή λεπτομέρεια, με ελεύθερη κίνηση. Στο άλλο έργο (δεξιά), βάζει λεπτομέρεια.

3) Αυτά τα έργα φανερώνουν αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας, φόβους, προβληματισμούς. Συγκεκριμένα φόβο για τις νυχτερίδες και φόβο «μην σπάσει η κούνια και πέσει».

4) Αυτό είναι το πορτρέτο της δημιουργού, αυτοπροσωπογραφία. Μπορεί να είναι και 3 πρόσωπα μέσα, αφηρημένα. (Ζουφιλήντα Νικολέτα)

5) Ακολουθεί η Άρτεμις, η οποία τέλειωσε πέρσι τις σπουδές της και αυτή είναι η πρώτη της έκθεση. Έχει κάνει με ακουαρέλα μια φύση, ένα βουνό και αφήνει αφαιρετικά το χρώμα να κινηθεί έντονα. Από κάτω έχει κάνει μια εξαιρετική τεχνική, που μοιάζει σα να είναι δέντρο, ενώ είναι απλά χρώματα σε χαρτί. (Άρτεμις Θεοδώρου)

6) Εδώ η Τσβετελίνα, έχει αναπαραστήσει τον Χίτλερ να διευθύνει μια ορχήστρα. Το έργο επιδέχεται διάφορων ερμηνειών, ανάλογα και με την οπτική ματιά του θεατή. Ακολουθεί μια τεχνική με το μολύβι, ενώ πάνω αφήνει και λίγο χρώμα. (Πετρά Τσβετελίνα)

7) Παρακάτω, η Μαρία, έχει ασχοληθεί με το μαλλί. Έχει αναπαραστήσει ένα κοπάδι πρόβατα. Ουσιαστικά, δείχνει το πώς ο κόσμος καθοδηγείται σε «στενά», πως παρασυρόμαστε από την τηλεόραση, τις διαφημίσεις, τις ειδήσεις. Πρέπει να αντιδράμε σε αυτό, να μην είμαστε «πρόβατα». Έχει πολλές έννοιες το έργο. (Γαλαζούλα Μαρία)

8) Εδώ έχουμε χαρακτική, μια άλλη τεχνική. Με πιο απλά λόγια, κάτι σαν σφραγίδα. Το χαρακτικό μπορεί να γίνει πάνω σε ξύλο, σε μέταλλο και σε πλαστικό. Οι χαράκτες στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι. Από τους  5000 ζωγράφους, οι χαράκτες είναι κοντά στους 300.  Το πάνω αριστερά έργο, έχει να κάνει με τα καφενεία της παλιάς πόλης που  εντυπωσίασαν τη δημιουργό, το πάνω δεξιά είναι κάτι σαν φράχτης και τα υπόλοιπα είναι δάση.  (Παπαδοπούλου Αναστασία)

9) Εδώ έχουμε μια τελείως διαφορετική σχολή, από τη Ρωσία, πιο πολύ χρώμα, ακουαρέλα. Έχει τοπία, δύο κοπέλες , νεκρή φύση κι ένα που απεικονίζει την Παλιά Πόλη της Ξάνθης. (Χουρσουντιάν Αναίδα)

Γενικώς, οι εντυπώσεις μας απ’την Gallery και την Έκθεση εξαιρετικές. Χαιρόμαστε να υπάρχουν τέτοιοι χώροι στην πόλη μας και να δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα πολιτισμού και αισθητικής.

Επιμέλεια: Χαρά Σουμάδη

•Επειδή οι καλές και αγαπημένες σειρές της τηλεόρασης δεν χώρεσαν σε ένα άρθρο, είπα να τις χωρίσω σε δυο μέρη. Παρακάτω θα δείτε 5 ελληνικές σειρές τις οποίες επέλεξα γιατί πιστεύω ότι περνούν σωστά μηνύματα ή απλά γιατί μου αρέσουν. Ελπίζω να τις απολαύσετε και εσείς όπως και εγώ.•

1.Κούκλες: Τέσσερις γυναίκες ηλικίας απο 30 εως 40 (και κάτι). Τέσσερις διαφορετικές ζωές. Τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες. Η Άννα, μια νοικοκυρά που ζει στην επαρχία, αποφασίζει να αλλάξει την ζωή της κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα. Μπαίνει σε ένα τρένο με προορισμό την Αθήνα έχοντας σκοπό να βρει ένα νέο νόημα. Στον δρόμο της, θα συναντήσει την Κορίνα, την Μιμή και την Κατερίνα. Η Κορίνα, μια μελλοντική δημοσιογράφος, ψάχνει να βρει την ολοκλήρωση μέσα απο έναν άντρα. Η Μιμή, δυναμική, εργατική αλλά και με μια αδυναμία στους μικρότερους άντρες, προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής της και να σταθεί πόδια της. Και τέλος η Κατερίνα, μια νοικοκυρά, μητέρα και σύζυγος, θα προσπαθήσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που θα προκύψουν στην «ιδανική» ζωή της. Συνδετικός κρίκος γι’αυτές και την φιλία που θα αναπτυχθεί ανάμεσα τους αποτελεί ένας γυναικολόγος. Φυσικά την πλοκή θα επηρεάσουν και τα πρόσωπα που υπάρχουν στις ζωές τους. Ίσως είναι δύσκολη αυτή η «νέα αρχή». Κάποιες όμως προσπαθούν να μας δείξουν το αντίθετο. Θα τα καταφέρουν;

2.Λάκης ο Γλυκούλης: Είναι δυνατόν ένας θάνατος να σημάνει μια νέα αρχή; Η απάντηση βρίσκεται στην παρακάτω ιστορία. Ο Λάκης Λαμπρόπουλος είναι ένας έντιμος, καλόκαρδος, αθώος και εργατικός άνθρωπος, ο οποίος παράτησε το σχολείο για να μεγαλώσει την οικογένειά του, ενώ η γυναίκα του, Βούλα, τον απατά με τον αδερφό του το Νίκο. Ο πατέρας του, επιτυχημένος γιατρός, πεθαίνει και αφήνει πίσω μια διαθήκη, σύμφωνα με την οποία αν ο Λάκης τελειώσει το σχολείο, μπει στο πανεπιστήμιο και πάρει ένα οποιοδήποτε πτυχίο θα γίνει ιδιοκτήτης της μισής κλινικής του πατέρα του (ο άλλος συνιδιοκτήτης είναι ο Νίκος μέσω της γυναίκας του Ναταλίας στην οποία ανήκουν οι μετοχές της κλινικής). Ο Λάκης αποφασίζει για πρώτη φορά, να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, αρχίζει ξανά το σχολείο, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που συναντά εξαιτίας του Νίκου, και καταφέρνει να το τελειώσει γράφοντας στις Πανελλήνιες οριακά για να περάσει στην Ιατρική για να κερδίσει το όποιο μερίδιο του αντιστοιχούσε σύμφωνα με τη διαθήκη. Επίσης, συναντιέται ξανά με τον παιδικό του έρωτα Μέλινα, η οποία έχει όμως καθηλωθεί σε αναπηρική καρέκλα. Παρά τις δυσκολίες, ο Λάκης μαθαίνει ότι η διαθήκη που είχε στα χέρια του είναι ψεύτικη και μαζί με τη δικηγόρο Φαίδρα βάζουν σκοπό να βρουν την αληθινή. Στο τέλος δικαιώνονται, καθώς βρίσκουν την αληθινή διαθήκη, σύμφωνα με την οποία, ο Λάκης κερδίζει όλη τη κληρονομιά και παίρνει πίσω όλα όσα ο Νίκος είχε σφετεριστεί. – Ένας άνθρωπος που απλά τόλμησε. -

3.Ονειροπαγίδα: Μπορεί ο εφιάλτης να γίνει ένα όμορφο όνειρο; Μόνο εαν πας σε αυτό το μέρος. Το μέρος όπου όλα τα όνειρα πραγματοποιούνται. Τι χαζομάρες λέω εε; Κι όμως, μια μέρα, μια γυναίκα ναυάγησε πηγαίνοντας για τον γάμο της. Για καλή της τύχη, την βρίσκει ένας άντρας και της προσφέρει έναν ξενώνα στην «Ονειροπαγίδα» (το μέρος που λέγαμε πριν). Το όνομα της; Κατερίνα. Το όνομα του; Πέτρος. Αυτή θα μάθει πως τα χρήματα δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχουν τα όνειρα που κάνεις να τα νιώθεις και να τα πιστεύεις. Θα μάθει πως το να βρίσκουμε προσωρινές «λύσεις» δεν βοηθάει αλλά καθυστερεί την ζωή μας. Αυτός πάλι, θα μάθει να ερωτεύεται και να ρισκάρει ξανά. Θα ξαναβρεί αυτή τη γλυκιά τρέλα. Είναι όμως αυτά αρκετά για να κρατήσουν δυο ζωές ενωμένες;

4.Μ+Μ: Το ένα Μ είναι γυναίκα. Η Μαργαρίτα είναι μπαλαρίνα. Η ζωή της είναι ισορροπημένη και προγραμματισμένη. Δεν χωρούν ανατροπές. Δεν της αρέσει η φασαρία και προτιμάει την κλασική μουσική. Το άλλο Μ είναι άντρας. Ο Μιχάλης είναι κιθαρίστας/τραγουδιστής. Δεν σκέφτεται ποτέ το αύριο αλλά το τώρα. Του αρέσει η βαβούρα και προτιμάει την ροκ μουσική. Δυο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ χαρακτήρες που με το παιχνίδι της μοίρας συναντώνται. Φυσικά ρόλο παίζουν και τα παιδιά τους, μιας και οι δυο είχαν παντρευτεί και οι σύζηγοι τους έχουν απεβιώσει. Αυτή έχει τα αγόρια της και αυτός τα κορίτσια του. Τι θα γίνει όταν βρεθεί η μέρα με την νύχτα; Θα μπορέσουν να βρουν μια κοινή γραμμή ώστε να μοιραστούν τις ζωές τους;

5.Τέσσερις (4): Οι «4″ είναι ο Άλκης, ο Πέτρος, ο Βασίλης και ο Άρης. Είναι τέσσερις άντρες, τέσσερα αδέλφια ή αλλιώς τέσσερις εποχές, όπως έλεγε η μητέρα τους, όταν ήταν παιδιά. Πρόκειται για 4 διαφορετικούς τύπους ανδρών με διαφορετικές ζωές, διαφορετικές γυναίκες και καριέρες, διαφορετικά θέλω και πρέπει. Αυτό που τους ενώνει και παράλληλα τους χωρίζει είναι η οικογένειά τους. Μια οικογένεια φαινομενικά άψογη. Όλα θα ανατραπούν και η οικογένεια θα αναγκαστεί να έρθει αντιμέτωπη με την αληθινή ζωή. Αλήθειες που δεν παραδεχόμαστε, λάθη που κουβαλάμε, σκέψεις που κάνουμε, σχέσεις που χρειαζόμαστε και έρωτες που ονειρευόμαστε να ζήσουμε. Τι γίνεται όταν ανακαλύπτουμε πως τελικά στη ζωή μας θέλουμε άλλα από αυτά που νομίζαμε; Είναι αργά για αλλαγή πλεύσης; Αρκεί ένα απρόσμενο γεγονός και οι ζωές των τεσσάρων ανδρών θα ελευθερωθούν για πάντα.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας ❤

Επιμέλεια: Δώρα Παπαντοπούλου

Για όσους δεν ξέρουν τι παίζει:

Η «Ελπίδα» είναι μια προσκοπική κατασκήνωση, πιο συγκεκριμένα για τους Ανιχνευτές (τους προσκόπους ηλικίας 15-18 χρονών) παρέχοντας τους την δυνατότητα να γνωρίσουν νέα μέρη, νέους ανθρώπους.

Χωρίζεται σε 2 μέρη:

Α” μέρος: Διάσχιση βουνών. Στην δική μας «Ελπίδα», η οποία έλαβε μέρος στην Πελοπόννησο, χωριστήκαμε σε 4 ομάδες ανάλογα με το πιο βουνό είχαμε επιλέξει, διαμορφώνοντας έτσι τις «Συσκηνίες», συνονόματες των βουνών αυτών: «Ταΰγετος», «Χελμός», «Πάρνωνας» και «Μαίναλο»

Β” Μέρος: Σταθερή Κατασκήνωση, όπου όλοι συγκεντρωθήκαμε στην Αρχαία Ολυμπία, στις όχθες του Αχέροντα.

Σημείωση: Οι συσκηνίες χωρίζονται σε  «Κοινότητες της Ελπίδας» των 20-25 ατόμων, οι οποίες προκύπτουν από την ένωση 2-3 κοινοτήτων από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας, κατόπιν κλήρωσης. Εμείς, έτυχε (και πέτυχε) να είμαστε με μια κοινότητα από το Ρέθυμνο, και μαζί αποτελέσαμε την 11η Κοινότητα του Μαινάλου)

Ά μέρος:

Όλοι οι συμμετέχοντες, ήμασταν 8:00, έξω από το γήπεδο του Καραΐσκάκη, για να χωριστούμε σε συσκηνίες και να μπούμε στα λεωφορεία, με προορισμό, κάθε συσκηνία, διαφορετική πόλη, ανάλογα με το πιο βουνό θα  είχε κληθεί να διασχίσει. Π.χ. Η Συσκηνία του Μαίναλου, το πρώτο  βράδυ θα έμενε, στην Τρίπολη, στο 9ο Δημοτικό Σχολείο.

Αφού είχαμε αφήσει την πρώτη μέρα, όσα πράγματα δεν θα χρειαζόμασταν στο βουνό, αρχίσαμε να διασχίζουμε τα καταπράσινα μονοπάτια του Μαινάλου, μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο όπου θα στήναμε τις σκηνές μας για το βράδυ. Αργά το απόγευμα εκείνης της ημέρας, αρχίσαμε να παίρνουμε το μονοπάτι προς την κορυφή Οστρακίνα (στα 1981 μέτρα) Η θέα τόσο στην κορυφή, αλλά και κατά την διαδρομή ήταν απερίγραπτη. Ήταν η ώρα που από την μια έδυε ο ήλιος και από την άλλη άρχιζε να ξεπροβάλλει η πανσέληνος. Αυτή η θέα, αυτή η γαλήνη που απέπνεε η φύση γύρω μας εκείνη την στιγμή, αυτή ήταν η αποζημίωση για τις ώρες που περπατήσαμε με το σακίδιο στην πλάτη, για κάθε σταγόνα ιδρώτα που αφήσαμε και για κάθε σταγόνα νερού που αναζητήσαμε.

Την επόμενη μέρα, ανεβήκαμε στο χωριό «Βυτίνα», όπου μείναμε στο εκκλησάκι λίγο πιο έξω. Το πρωί ανεβήκαμε στα λεωφορεία και κατευθυνθήκαμε προς τη «Δημιτσάνα», ένα γραφικό ορεινό χωριό, όπου επισκεφθήκαμε το «Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης». Ευτυχισμένοι που το πιο κουραστικό μέρος είχε μείνει πίσω, γυρίσαμε στην Τρίπολη όπου θα μέναμε την τελευταία μέρα (πριν κατεβούμε στην Αρχαία Ολυμπία). Εκεί, κάναμε ένα tour στα αξιοθέατα της πόλης, καθώς επίσης φτιάξαμε ξύλινες πινακίδες για να τοποθετηθούν σε ένα πάρκο της πόλης. Έτσι αφού μαζέψαμε τα πράγματά μας, το μεσημέρι, ανεβήκαμε στο λεωφορείο για να πάμε στην Αρχαία Ολυμπία. Το Β” μέρος της Κατασκήνωσης μας περίμενε..

Β” μέρος:

Με το που φτάσαμε στην κατασκήνωση, στήσαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε τις σκηνές μας, μιας και ο χρόνος μας πίεζε γιατί είχαμε την επίσημη «Τελετή Έναρξης». Εκεί, μας υποδέχθηκαν ο Γιάννης Χατζηγεωργίου και ο Ευτύχης Μπλέτσας, παρακολουθήσαμε βιντεάκια με φωτογραφίες των προηγούμενων ημερών και ανάψαμε την «Φλόγα της Ελπίδας»

Τις υπόλοιπες μέρες, εξερευνήσαμε το «Πράσινο χωριό» όπου δεν έλειπαν η ποίηση, οι γρίφοι που ζητούσαν απάντηση στα «Escape room», καθώς και οι οργανισμοί και Μ.Κ.Ο. έτοιμοι να μας ενημερώσουν.

Χορέψαμε ένα βράδυ στο «Συνελπίς», πέσαμε-χτυπήσαμε-σηκωθήκαμε στην απέναντι όχθη του Αχέροντα παίζοντας «Scoutvor», κατασκευάσαμε μνημεία όπως οι πυραμίδες με καστανιές, βυθιστήκαμε σε γαλανά νερά με εξοπλισμό κατάδυσης, ανοιχτήκαμε στο πέλαγος με ναυτοπροσκοπικές λέμβους…

Και τέλος, δημιουργήσαμε αναμνήσεις που μας ακολουθούν και θα μας ακολουθούν για πολύ καιρό ακόμη, με ανθρώπους που κι αν μας χωρίζουν χιλιόμετρα και πελάγη, εμείς τους νιώθουμε κοντά μας, και τους αγαπήσαμε, κι ας ακούγεται υπερβολικό. Δεν είναι.

Μαρία

Αθανασοπούλου

Μερικές αγαπημένες ελληνικές σειρές που μπήκαν στη  καρδιά μου. Πιστεύω πως η κάθε μια περνάει τα δικά της μηνύματα και γι’αυτό τις ξεχωρίζω. Είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να παίρνουν πράγματα από την καθημερινότητα και να τα εντάσσουν στην ζωή τους (αφού τα φιλτράρουν πρώτα). Και αφού πλέον βρισκόμαστε όλοι -λίγο πολύ- μπροστά από μια οθόνη, ας βρούμε τον τρόπο να κερδίσουμε μέσα από αυτό.

1.Εθνική Ελλάδος: Μια σειρά που συνδυάζει την διαφορετικότητα με την συνηθισμένη αντίδραση προς αυτή. Όλα ξεκινούν όταν μια γυναίκα, που δεν αντέχει άλλο τις αποτυχίες στον επαγγελματικό τομέα, αποφασίζει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, κάτι που έχει ιδιαίτερο ρόλο στην ζωή της. Βρίσκει τρεις γυναίκες, όχι και τόσο όμοιες τις, με τις οποίες αποφασίζει να συμμετάσχει σε ένα άθλημα όχι και τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα. Το κέρλινγκ! Μετά από αυτή τους την απόφαση, τα πράγματα θα εξελιχθούν με απρόβλεπτο τρόπο. Η Νίκη, η Φοίβη, η Στάλω και η Φρόσω μπήκαν σε έναν μακρύ δρόμο που θα δυσκολευτούν να  φέρουν στα «μέτρα» τους.

Το σενάριο από έναν αγαπημένο επαγγελματία, που βάζει την δική του πινελιά στις δημιουργίες του και μας προβληματίζει. Αυτή η σειρά επιλέχθηκε γιατί περνάει πολλά και σοβαρά μηνύματα στον κόσμο, άσχετα αν κάποιοι συνεχίζουν να κλείνουν τα μάτια.

2.Μάνα Χ ουρανού: Μια κλασική οικογένεια του 2016, με κλασικά προβλήματα και όχι μόνο. Πολλές υποχρεώσεις πέφτουν πάνω στην μητέρα, εξου και ο τίτλος, μιας και δεν έχει βοήθεια από τα παιδιά και τον άντρα της. Σημαντικό ρόλο στην πλοκή παίζουν τα παιδιά, που βρίσκονται στην εφηβεία και έχουν τα δικά τους «προβλήματα». Ίσως από την αρχή να μην φαίνεται το πραγματικό της νόημα αλλά μπορείτε να το ανακαλύψετε.  Μια σειρά που την ανακάλυψα τυχαία και μου κέντρισε το ενδιαφέρον.

3.Μπρούσκο: Δυο άνθρωποι που βρέθηκαν στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή. Ή και όχι; Νόμιζαν ότι ήταν μόνο μια νύχτα, η μοίρα όμως ήθελε να τους μπλέξει. Και το έκανε ίσως με τον πιο διακριτικό τρόπο. Η ιστορία ενός αληθινού έρωτα αλλά και αγάπης μαζί. Φρέσκοι ηθοποιοί γιο το 2013 που κέρδισαν τον κόσμο. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο όπως και την σκηνοθεσία ανέλαβε να εκτελέσει ο Αντρέας Γεωργίου. Ένας νέος δημιουργός που ομολογώ πως η δουλεία του με έχει καταπλήξει. Το σενάριο υπογράφει η Βάνα Δημητρίου με τον δικό της χαρακτηριστικό και μοναδικό τρόπο. Για μένα, άψογο!

4.Tαμάμ: Η απόφαση δύο ανθρώπων να ενώσουν τις ζωές τους, έφερε τα πάνω κάτω. Μια οικογένεια αποτελούμενη από Τούρκους και Έλληνες, μας δείχνει την δική της πορεία με βάση τα νέα δεδομένα στις ζωές όλων. Τα παιδιά με νέα αδέρφια αλλά και γονιό, οι γονείς με επιπλέον παιδιά και οι αντιδράσεις αυτών; Μόνο θετικές δεν είναι. Αναποδιές, νεύρα, εφηβεία, τσακωμοί, όμως και πολύ αγάπη. Πόσα ακόμη να χωρέσουν σε ένα σπίτι;

Επέλεξα αυτή τη σειρά, διότι έχει μέσα πολλά κομμάτια καθημερινότητας. Μου αρέσει πολύ το πάντρεμα των δυο χωρών και οι αντιδράσεις που αφήνει αυτό το γεγονός από ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας και κουλτούρας.

5.Μην αρχίζεις την μουρμούρα: Μια καθημερινή σειρά αποτελούμενη από τρία (πλέον τέσσερα) ζευγάρια. Καθημερινότητα, προβλήματα, ανεργία, κρίσης μέσης ηλικίας, αποχώρηση προσώπων, σύνταξη αλλά και πολύ αγάπη μέσα από τρεις διαφορετικές γενιές. Μερικές αναποδιές ίσως είναι αιτία τσακωμού, δεν κρατάει όμως για πολύ πολύ. Όποιος την δει, σίγουρα ταυτίζεται με πολλά από τα γεγονότα και αυτό γιατί παρουσιάζει την πραγματικότητα.                                                                                                         Πιστεύω ότι είναι μια πολύ καλοδουλεμένη σειρά, διότι το να παίξεις έναν ρόλο δεν είναι δύσκολο για κάποιον που το έχει σπουδάσει και δουλέψει. Το να δείχνεις όμως την πραγματικότητα του 2013 (έως σήμερα) σε ανθρώπους που την ζουν, θέλει περισσότερο κόπο. Μπορεί το κύριο στοιχείο της σειράς να είναι το κωμικό, αλλά μας παρουσιάζει και τις δυσκολίες της εποχής οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο για την ζωή του καθενός μας.

Τα αρχικά ζευγάρια->

Τα τωρινά ζευγάρια-> 

 Ελπίζω να σας άρεσαν οι σειρές που επέλεξα και να τις δείτε.(αν δεν το έχετε κάνει) 

Επιμέλεια: Δώρα Παπαντοπούλου

Γιώργος Χατζηπαύλου:

Έχει γεννηθεί στη Λειβαδιά. Είναι ενας από τους πρώτους stand up comedians της Ελλάδας. Έχει εμφανιστεί ως ηθοποιός στις σειρές «Σκερτσάκια», «Σφηνάκια», «Λες και το ξερες» και ως εκφωνητής στην εκπομπή «Κάτι ψήνεται». Επίσης είχε μια εκπομπή στο YouTube σε συνεργασία με το comedy lab ( στο οποίο υπήρξε ιδρυτικό μέλος). Είναι ο δημιουργός του πρώτου θεσμού κωμωδίας με όνομα «Stand up for U» ο οποίος έχει ξεκινήσει από το 2014 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Το 2007 παράτησε την εργασία του για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το stand up. Από το 2001 μέχρι τότε εργαζόταν ως διαφημιστής και παράλληλα έκανε κάποιες εμφανίσεις. Λατρεύει τη μουσική και τη συνδυάζει/παρομοιάζει με την κωμωδία. Έχει ασχοληθεί πολλά χρόνια με τη μουσική και από τα 16 μέχρι τα 20 του έκανε live με το συγκρότημά του. Η τελευταία του κωμική παράσταση έχει όνομα “Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα”(2014).

Κατερίνα Βρανά:

Είναι μια από τους πρώτους stand up comedians της Ελλάδας. Άρχισε να ασχολείται με κωμικό αυτοσχεδιασμό στην Αγγλία(2003), έπειτα έγραφε σκετσάκια και τελικά κατέληξε στο Stand up comedy. Έχει παίξει σε Αγγλία, Αυστραλία, ΗΠΑ και Ελλάδα. Έχει διοργανώσει παραστάσεις Open mic με τον Λάμπρο Φισφή και έχει όνειρο να ανοίξει ένα comedy club στην Αθήνα. Η τελευταία της κωμική παράσταση έχει όνομα «About sex»(2016).

Λάμπρος Φισφής:

Άρχισε να ασχολείται με το stand up comedy επαγγελματικά το 2009. Οι πρώτες του παραστάσεις έγιναν στο εξωτερικό. Ήταν σεναριογράφος της τηλεοπτικής σειράς «Η γενιά των 592€» καθώς και της εκπομπής «Κάψε το σενάριο» το οποίο παρουσίαζε ο ίδιος. Επίσης παρουσίαζε το τηλεοπτικό παιχνίδι «quizdom the show». Έχει κάνει σεμινάρια stand up comedy. Η τελευταία του κωμική παράσταση έχει όνομα «Δες το θετικά +μωρό» (2017)

 Χρύσα Κατσαρίνη:

Έχει γεννηθεί στην Καβάλα και τις πρώτες της παραστάσεις, τις έκανε στη Θεσσαλονίκη. Έχει ασχοληθεί με κωμικά βίντεο στο YouTube μόνη της αλλά και σε συνεργασία με το comedy lab. Η τελευταία της κωμική παράσταση έχει όνομα «Ότι πολυτιμότερο έχω» (2017)

Δημήτρης Χριστοφορίδης:

Έχει γεννηθεί στη Βέροια. Ξεκίνησε με «κωμικές παρουσιάσεις» σε συνελεύσεις του ΤΕΙ που πήγαινε, αλλά επαγγελματικά πρωτοασχολήθηκε με το stand up comedy το 2008 στις «Νύχτες κωμωδίας» της Λουκίας Ρικάκη. Η τελευταία του κωμική παράσταση έχει όνομα «Lower με C»(2017).

Επιμέλεια: Χαρούλα Σουμάδη

Απολαύστε με δική σας ευθύνη…

Επιμέλεια: Μπάμπης Δελιανίδης

♪☻♥☺♫

Μπορεί να είσαι κι εσύ ένα από τα πολλά άτομα που αγαπάνε τα anime… όπως κι εγώ, όπως και άλλα εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Ή μπορεί και να απεχθάνεσαι τα anime(σ’αυτήν την περιπτωση, ίσως να μην είναι αυτό το πιο κατάλληλο άρθρο για εσενα). Ή πιο πιθανόν να μην εχεις καμία απολύτως ιδέα τι είναι τα anime αρα καλύτερα να συνεχίσεις να διαβάζεις…

Τι είναι λοιπόν τα anime;
Τα anime, είναι πολύ απλά, Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια. Η λέξη από μόνη της στα Ιαπωνικά σημαίνει animation(δηλαδή κινούμενα σχέδια) και γι’αυτό στην Ιαπωνία ως anime χαρακτηρίζονται όλα τα κινούμενα σχέδια ανεξάρτητα από την χώρα προέλευσής τους. Αντίθετα όμως, εκτός Ιαπωνίας έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζονται ως anime μόνο τα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια.

Για ποιούς είναι κατάλληλα τα anime;
Πολλοί άνθρωποι έχουν την άποψη πως επειδή τα anime είναι κινούμενα σχέδια, αυτό τα κάνει αυτομάτως «παιδικά» και πως δεν θα έπρεπε να τα παρακολουθούν έφηβοι ή ενήλικες αλλά μόνο τα μικρά παιδιά. Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Τα anime γενικότερα είναι κατάλληλα για όλους και δεν στοχεύουν προς κάποια συγκεκριμένη ηλικία ή κατηγορία ανθρώπων και φυσικά μπορεί να τα παρακολουθήσει οποιοσδήποτε θέλει. Παρόλα αυτά είναι γεγονός ότι υπάρχουν κατηγορίες σειρών ή ταινιών anime οι οποίες δεν είναι κατάλληλες για παιδιά καθώς έχουν πιο «σκοτεινό» περιεχόμενο. Βέβαια υπάρχουν και πάρα πολλές οι οποίες φυσικά είναι κατάλληλες και για μικρότερες ηλικίες όπως για παράδειγμα η πολυαγαπημένη σειρά Pokemon η οποία έκανε θραύση σε πάρα πολλές χώρες.

Γιατί όμως τα anime εχουν γίνει μια τόσο αγαπημένη ενασχόληση για τόσους ανθρώπους -κυρίως εφήβους- ;
Εκτός φυσικά απο το αυτονόητο, την ψυχαγωγία, η αλήθεια είναι πως υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους είναι καλό να βλέπει κανείς anime. Προσωπικά πιστεύω πως το να βλέπεις anime είναι ένας πολύ όμορφος, ξεχωριστός και ιδιαίτερος τρόπος να ξεφύγεις από την πραγματικότητα. Επίσης είναι ένας ευχάριστος τρόπος να μάθει κανείς καινούρια πράγματα, όπως την Ιαπωνική γλώσσα ή κουλτούρα και όχι μόνο, και βοηθάει στην καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικότητας. Και όλα αυτά γίνονται μέσω των ζωντανών χρωμάτων, τους αξιαγάπητους χαρακτήρες, τα Ιαπωνικά μυθολογικά πλάσματα και πολλά άλλα… Γι’αυτούς τους λόγους λοιπόν, σου προτείνω να δοκιμάσεις ή να ξαναδοκιμάσεις να παρακολουθήσεις anime. Και ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να σου είναι μια ευχάριστη έκπληξη…

♪☻♥☺♫

Μαρία Πατμάζογλου

Γλώσσα.

Ένας κρίκος που ενώνει πολλούς λαούς μεταξύ τους. Καναδοί, Ισπανοί, Γάλλοι, Γερμανοί μέσω μιας διαλέκτου μπορούν να ανταλλάσουν απόψεις, συναισθήματα, εμπειρίες. Στις μέρες μας, η πιο διαδεδομένη γλώσσα είναι τα Αγγλικά. Δεν θα ήταν κακό όμως να γνωρίζαμε και άλλες γλώσσες ή έστω και μερικές φράσεις διαφορετικών γλωσσών. Ας μάθουμε μαζί λοιπόν μερικές λέξεις, φράσεις και προτάσεις που χρησιμοποιούν και άλλοι λαοί.

• Ελληνικά: Ουρανός
• Ισπανικά: Cielo (σιέλο)
• Ιαπωνικά:空 (σόρα)
• Ρώσικα: небо (νίεμπα)
• Γερμανικά: Himmel (χέμελ)
• Γαλλικά: Ciel (σιέλ)
• Ιταλικά: Cielo (τσάελο)
• Ολλανδικά: Hemel (χέιμλ)

• Ελληνικά: Χάρηκα που σε γνώρισα
• Ισπανικά: Me alegro de verte (μι αλέγκρο ντε βέρτε)
• Ιαπωνικά: はじめまして (χατζίμε μάσιτε)
• Ρώσικα: Приятно познакомиться (πριγέτνα πας να κούμιστα)
• Γερμανικά: Schön dich zu treffen (σουν ντιχ τσου τρέφεν)
• Γαλλικά: Ravi de vous rencontrer (ραβί ντε βου ρεκοντρ)
• Ιταλικά: Piacere di conoscerti (πιοτσέρε ντι κονόσερτι)
• Ολλανδικά: Aangenaam kennis te maken (άνγκεναμ κένις τε μάκεν)

• Ελληνικά: Πως σε λένε;
• Ισπανικά: ¿Cuál es tu nombre? (κουάλ ες του νόμπρε;)
• Ιαπωνικά: あなたの名前は何ですか (Ανάτα νο ναμάε γουά ναν ντεσκά;)
• Ρώσικα: Как вас зовут? (κακ βας σεβούτ;)
• Γερμανικά: Wie heißt du? (βι χάιστ ντου;)
• Γαλλικά: Quel est votre nom? (κέλ βότρ νομ;)
• Ιταλικά: Come ti chiami? (κόμε τι κιάμι;)
• Ολλανδικά: Wat is je naam? (βάτ ις χε νάαμ;)

• Ελληνικά: Καληνύχτα,καλημέρα
• Ισπανικά: Buenas noches (μπουένας νότσες), buenos días(μπουένος ντίας)
• Ιαπωνικά: お休みなさい (ογιάσουμι νασάι),     おはようございます (οχαγιό γκοζαϊμάσου)
• Ρώσικα: спокойной ночи (σπακούνι νότσι), доброе утро (ντόμπρε ούλτρα)
• Γερμανικά: Gute Nacht (γκούτεναχτ), Guten Morgen (γκούτεν μόργκεν)
• Γαλλικά: Bonne nuit (μπόν νουί), Bonjour (μπονζούρ)
• Ιταλικά: Buona notte (μπουόνα νότε), buongiorno (μπονζούρνο)
• Ολλανδικά:Goede nacht (χούντε ναχτ), Goedemorgen (χούντε μόρχεν)

• Ελληνικά: Από που κατάγεσαι;
• Ισπανικά: ¿De donde eres? (ντε ντόντε έρες;)
• Ιαπωνικά: どこから来ましたか (ντόκο καρά κι μάσιτακα;)
• Ρώσικα: Откуда вы приехали из (ατκούντα βι πριγιέκαλι ιζ;)
• Γερμανικά: Wo kommen sie her (βο κόμεν ζι χέα;)
• Γαλλικά: Doù venez-vous (ντου βενέ βου;)
• Ιταλικά: Da dove vieni (ντα ντόβε βιένι;)
• Ολλανδικά: Waar kom je vandaan (βα κομ χε φαν ντάν;)

Μια εργασία φτιαγμένη από την Ελπίδα(hope)♥

Μείνετε συντονισμένοι στην ηλ.εφημερίδα μας για να διαβάσετε κι άλλα άρθρα που ίσως πλησιάζουν περισσότερο το ενδιαφέρον σας♥

Κάποιες ερωτήσεις στους συμμαθητές μας, για να ανακαλύψουμε πράγματα που τους αρέσουν,πράγματα που θυμούνται και πράγματα που «παίρνουν» απο τα Χριστούγεννα!

Read more →