Γνωρίζοντας τους Λάργκο

Την 1η Δεκεμβρίου, εμφανίστηκαν στο Nostos Live, στην Ξάνθη, οι Λάργκο.  Φυσικά, δώσαμε το παρόν στη συναυλία τους, αλλά και μιλήσαμε μαζί τους πριν το live, για να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Αποδείχτηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα.

largo1

-Ποιοι είστε;

-Είμαστε 7 άτομα από όλη την Ελλάδα και έδρα μας είναι η Θεσσαλονίκη. Το συγκρότημα αποτελείται από τους Κωνσταντή Παπακωνσταντίνου στην κιθάρα και στη φωνή, Τάσο Κοφοδήμο στην ηλεκτρικοακουστική κιθάρα και τη φωνή, Μανώλη Σταματιάδη στο ακορντεόν και τα πλήκτρα, Παύλο Μέτσιο στην τρομπέτα, Ηλία Ρότσια στο ηλεκτρικό μπάσο, Φίλιππο Φασούλα στο κλαρίνο και Κώστα Αναγνώστου στα ντραμς.

download

- Πώς συστάθηκε το συγκρότημα; Πώς προέκυψε η ονομασία του;

- (Κωνσταντής): Αρχικά έγραφα κάποιες δικές μου μουσικές και ήθελα να τις παιξω live. Από πάντα μου άρεσε η προοπτική της μπάντας και όχι του καλλιτέχνη με τους μουσικούς του. Με τον Τάσο ήμασταν φίλοι και συγκάτοικοι, παίζαμε και μαζί μουσική, οπότε αποφασίσαμε να το τρέξουμε. Βρήκαμε κάποιους μουσικούς από τη Θεσσαλονίκη και αυτό το πράγμα έγινε μία οντότητα και σιγά σιγά αρχίσαμε να γράφουμε και τις μουσικές όλοι μαζί.

Δεν βρίσκαμε με τίποτα όνομα που να μπορεί να καλύψει ηχητικά αυτό που κάνουμε. Δεν μας ταίριαζε τίποτα, και επειδή μας πίεζαν να βγάλουμε μία αφίσα για να παίξουμε το πρώτο μας live, είπαμε ένα όνομα το οποίο μας ταίριαζε ηχητικά. Μας έβγαζε κάτι κινηματογραφικό. Το largo είναι μουσικός όρος που σημαίνει αργό τέμπο. Δεν το χρησιμοποιήσαμε για αυτό βέβαια γιατί δεν παίζουμε αργά, απλά μας ταίριαζε κάπως σαν ηχόχρωμα με τις μουσικές.

- Πότε ήταν η στιγμή που αποφασίσατε να αφοσιωθείτε στην μουσική;

- (Κωνσταντής): Φαντάζομαι για τον καθένα είναι διαφορετικό. Εγώ μάλλον στο πανεπιστήμιο αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτό και να το βάλω προτεραιότητα. Κατά βάθος όμως από όταν γεννήθηκα.

- Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές που σας ώθησαν να δημιουργήσετε την δική σας μουσική;

- Είναι δύσκολο να το περιγράψουμε. Εγώ, ας πούμε, ακούω πάρα πολλά είδη μουσικής τα οποία, θέλοντας και μη, περνάνε. Μία μπάντα που σίγουρα μας έχει στιγματίσει είναι οι “Τρύπες”. Επίσης, έχουμε ρέγκε και βαλκανικά στοιχεία.

- Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πράγμα που φοβηθήκατε στο ξεκίνημα σας και πώς καταφέρατε να το αντιμετωπίσετε;

- Καταρχάς το ξεκίνημα έγινε τέλη του 2013 -  αρχές 2014 και η πρώτη μας ηχογράφηση έρχεται το 2016 με πέντε τραγούδια σε παραγωγή “Αχός”. Σε κάθε νέο εγχείρημα πάντα υπάρχει φόβος αν κάτι δεν πάει καλά, αλλά άμα το αγαπάς αυτό, και το υποστηρίζεις, όλα θα πάνε καλά. Γενικά, εγώ δεν είχα πολλούς φόβους πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά στο μικρόφωνο δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω ούτε να τραγουδήσω. Αρχικά βάλαμε τον Τάσο και σίγα σίγα εγώ τα καταφέρνω.

- Είστε ένα συγκρότημα, το οποίο έχει τα δικά του τραγούδια, με λίγο πιο περίεργους και εναλλακτικούς ρυθμούς και ήχους. Αυτά τα τραγούδια είναι αποτέλεσμα ατομικής ή ομαδικής δουλειάς;

- Ομαδικής σίγουρα, γιατί είμαστε 7 άτομα που ο καθένας προσθέτει τις ιδέες του. Μπορεί να έχουμε μόνο μία μπασογραμμή και μετά θα το φτιάξουμε όλοι μαζί. Ακόμα και όταν υπάρχουν έτοιμα κομμάτια, κάποια που εγώ είχα βγάλει πιο πριν και στο YouTube, τα παίζουμε τελείως διαφορετικά. Αυτό είναι και το νόημα να έχεις μπάντα, είναι μία συλλογική υπόθεση.

- Πώς ξεκινάτε να γράψετε ένα τραγούδι; Χρειάζεται να βρίσκεστε σε μια συγκεκριμένη συναισθηματική περίοδο ή είστε έτοιμοι να γράψετε παντού και για το οποιοδήποτε θέμα;

- Είναι πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τη δημιουργία, είναι και η συναισθηματική κατάσταση, είναι πολλά πράγματα. Μπορεί να είναι και κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες που θα σε επηρεάσουν. Ας πούμε το τι γίνεται στην κοινωνία μας, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό. Δεχόμαστε επιρροές από πολλά πράγματα και δεν πιστεύω ότι είμαστε μία μπάντα που μπορεί να γράψει όποτε θέλει. Πρέπει να μας βγει, προφανώς. Το να είμαστε σε κατάσταση που δεν μπορούμε να γράψουμε ένα κομμάτι, και να το γράψουμε, δεν θέλουμε να το κάνουμε. Αυτό το πράγμα είναι πολύ εγκεφαλικό. Δεν έχει τίποτα το πηγαίο και υπάρχει και νοθεία στο αποτέλεσμα κατά την άποψή μου. Οπότε, ό,τι μας βγει και όποτε μας βγει. Γι” αυτό και παίζουμε τόσα χρόνια και έχουμε πέντε κομμάτια.

- Κατά την δημιουργία ενός τραγουδιού, επεξεργάζεστε και διορθώνετε συνεχώς πράγματα μέχρι να φτάσετε σε μια τελική μορφή που σας ικανοποιεί ή γράφετε και μουσική και στίχους αφιλτράριστα και μετά γυρνάτε πίσω για να διορθώσετε το οτιδήποτε;

- Καταρχάς στίχους δεν γράφουμε, γενικά. Τώρα κάνω κάποιες προσπάθειες σε κάποια καινούργια κομμάτια αλλά κυρίως παίρνουμε στίχους από άλλους στιχουργούς κατά βάση. Αλλαγές κάνουμε πάντα, δηλαδή ακόμα και αν γράψουμε ένα κομμάτι, μπορεί κάποια στιγμή να μη μας αρέσει κάτι. Θα το αλλάξουμε. Δεν μπορώ να πω όμως ότι έχουμε κάποιον στάνταρ τρόπο. Όπως μας βγει.

- Όταν τελειώνετε ένα τραγούδι, προβλέπετε στο περίπου τι αντίκρισμα θα έχει στο κοινό ή το αφήνετε να πάρει το δρόμο του;

- Δεν έχουμε ιδέα και τώρα σιγά-σιγά απλά βλέπουμε την ανταπόκριση του κόσμου και καταλαβαίνουμε αν κάποιο αρέσει πιο πολύ από κάποιο άλλο.

- Φοβάστε τη μέρα που ίσως δεν θα μπορείτε να γράψετε κάτι που σας ικανοποιεί; Πώς πιστεύετε πώς θα διαχειριστείτε ένα ενδεχόμενο καλλιτεχνικού «μουδιάσματός»;

- Όπως και πριν που είπαμε για τη δημιουργία, υπάρχει μία περίοδος που μπορεί να είσαι παραγωγικός και μια περίοδος που να μην είσαι καθόλου παραγωγικός. Εγώ πιστεύω κάποια στιγμή σταματάει αυτό το πράγμα σε κάποια ηλικία, σε άλλους πιο νωρίς, σε άλλους πιο αργά. Είναι φυσιολογικό να γίνει. Πιστεύω ότι απέχουμε από κει ακόμα, οπότε δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε πράγματα που πονάνε τόσο πολύ. Όταν θα έρθει η ώρα θα δούμε και εμείς. Το πιο ειλικρινές θα ήταν να σταματήσει κάποιος να γράφει αν ποτέ φτάσει σε αυτό το σημείο. Δεν είναι εύκολο. Τι θα κάνει αυτός ο άνθρωπος μετά; Αυτό έμαθε να κάνει. Αλλά νομίζω είναι πιο ειλικρινές να το πάρει απόφαση και να αποσυρθεί.

- Κατά την περίοδο της καριέρας σας, έχετε δεχθεί πολλές θετικές κριτικές. Παρ’όλα αυτά, έχετε λάβει ποτέ κάποιο αρνητικό σχόλιο που σας επηρέασε είτε αρνητικά είτε θετικά;

-Ναι, το να έρθει κάποιος να μας πει την κριτική του πάνω στη μουσική μας είτε σε live είτε για το άλμπουμ, έχει γίνει. Είναι θεμιτό από μας. Αν νιώθουμε ότι κρύβει κάποια αλήθεια ας πούμε, το παίρνουμε στα σοβαρά. Αρνητικά σχόλια έχουμε ακούσει λίγα γιατί τα περισσότερα δεν φτάνουν στα αυτιά σου, για αυτό το λόγο αλλά δεν μας επηρεάζουν.

- Ποια πιστεύετε πώς είναι τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα σας και αντίστοιχα τα μειονεκτήματα σας, σαν σύνολο;

- Πλεονέκτημα θεωρώ το ότι είμαστε επτά μουσικοί με διαφορετικά ακούσματα και είναι δύσκολο αυτό το πράγμα να σταματήσει να εξελίσσεται. Δηλαδή, δε γίνεται επτά άτομα να στερέψουν ταυτόχρονα. Αυτό συνεχώς μας βγάζει σε καινούργιους δρόμους. Ένα μειονέκτημα βασικό είναι ότι δεν γράφει κανένας στίχους και ότι πέρα από τον Τάσο οι υπόλοιποι έχουμε λίγο άθλιες φωνές.

- Σε μια εποχή όπου τα Μ.Μ.Ε. προβάλλουν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια, πώς ένας καλλιτέχνης ή ένα νέο συγκρότημα επικοινωνεί την δουλειά του;

- Με το ίντερνετ (Social Media), δεν έχεις ανάγκη τα Μ.Μ.Ε. πρώτο και βασικό. Τα live στη Θεσσαλονίκη, για μία μπάντα που θέλει να παίξει, είναι πολλά. Στα πανεπιστήμια, στα φεστιβάλ, θα σε δουν, θα σε ακούσουν. Όσο παίζεις εκτίθεσαι, σε μαθαίνει κόσμος. Αλλά νομίζω το μεγαλύτερο εργαλείο αυτή τη στιγμή είναι το ίντερνετ. Facebook και YouTube.

- Ποια είναι τα συναισθήματα σας απέναντι στην ελληνική κοινωνία; Ποια στοιχεία διακρίνετε σε αυτή;

-Φαντάζομαι όλοι γνωρίζουμε πως είναι η σημερινή κοινωνία. Εγώ θα στέκομαι πιο πολύ στο ότι η ελληνική κοινωνία, όσον αφορά τον τομέα της μουσικής, ακούει. Γενικά της αρέσει να ακούει. Στηρίζει νέα πράγματα. Από την άλλη, όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει οικονομική κρίση και κάποια live για κάποιους είναι απλησίαστα, ακόμα και live που έχουν χαμηλώσει λίγο τις τιμές. Υπάρχει μία ανέχεια, φτώχεια δηλαδή, στην ελληνική κοινωνία. Από την άλλη όμως, ο κόσμος θέλει να ξεφύγει από αυτό, δεν νιώθω τη μιζέρια. Υπάρχει και το κομμάτι του “μιζεριάζω” ας πούμε, αλλά ξεδίνει στο να ακούει. Εντάξει, υπάρχει και η άλλη πλευρά που ξεδίνει στο σκυλάδικο ή σε άλλες μουσικές που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν, αλλά υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που θα στηρίξουν και θα ακούσουν τα νέα πράγματα.

-Έχετε επηρεαστεί από τον πατέρα σας; (σσ. Ο πατέρας του Κωσταντή είναι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

- Λογικά ναι γιατί μεγάλωσα σε ένα σπίτι που άκουγα συνεχώς τις μουσικές του. Θέλοντας και μη, όταν ακούς τόσο πολύ, κάτι περνάει σίγουρα. Εγώ δε μπορώ να το εντοπίσω στα κομμάτια, αλλά προφανώς κάποιος εξωτερικός ακροατής μπορεί πιο εύκολα. Όπως όλες οι μουσικές που ακούμε όλοι μας περνάνε μέσα στους largo, φαντάζομαι έτσι και αυτό.

- Έχετε σκεφτεί τα επόμενα δισκογραφικά σας βήματα;

- Δουλεύουμε κάποια κομμάτια και πιστεύω μέσα στον επόμενο χρόνο θα ξεκινήσουμε τη διαδικασία να γράψουμε φουλ άλμπουμ αυτή τη φορά, όχι πέντε κομμάτια μόνο.

- Γιατί γράφετε; Τι σας γεμίζει σε αυτή την διαδικασία; Ποια μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από αυτή;

- Το γιατί γράφουμε δεν μπορώ να το εξηγήσω ξεκάθαρα. Γράφουμε από ανάγκη περισσότερο. Όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Για το τι θέλουμε να περάσουμε, επίσης δεν είμαι σίγουρος για την απάντηση. Πρώτα από όλα, προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θέλουμε να περάσουμε στο δικό μας τον εαυτό και μετά στους άλλους. Εγώ πιστεύω περισσότερο για μεταφορά συναισθημάτων. Τώρα, με τους στίχους τα πράγματα γίνονται πολύ πιο ξεκάθαρα. Εκεί πέρα λοιπόν, όταν επιλέγουμε ένα κομμάτι, θέλουμε να δώσουμε ένα σαφές μήνυμα στον κόσμο. Είναι ανάλογα. Αλλά ιδίως με την ορχηστρική μουσική είναι πιο θολά τα πράγματα. Συναισθήματα μεταφέρουμε κυρίως.

- Ποια θα ήταν η συμβουλή σας σε έναν νέο άνθρωπο που τώρα αρχίζει να περπατά τον δρόμο της μουσικής του καριέρας;

- Απλά να αγαπάει αυτό που κάνει και να εκφράζεται, να μην ακούει κανέναν και να κάνει ότι γουστάρει.

 

Επιμέλεια: Χαρούλα Σουμάδη

Σχολιάστε

Top