Τις τελευταίες μέρες, οι μαθητές και οι μαθήτριες του σχολείου μας, έζησαν μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Διαχρονικά, το σχολείο μας φημίζεται για τις εξαιρετικές μουσικές παραστάσεις και μουσικές δραστηριότητες που πραγματοποιεί. Σπανίως ακούγεται για αθλητικές επιτυχίες. Να που φέτος ακούστηκε. Η ομάδα βόλεϋ που κατέβηκε στο σχολικό πρωτάθλημα, όχι μόνο είχε μια εξαιρετική παρουσία άλλα έφτασε μισό βήμα πριν την κατάκτηση του τροπαίου κόντρα σε πολύ δυνατές ομάδες!
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ
Τον Σεπτέμβρη του 2016, μια ιδέα του κυρίου Κρυστάλη, τότε γυμναστή του σχολείου, ήταν ικανή για να παρακινήσει τα αγόρια του Λυκείου να παίξουν βόλεϋ. Έτσι, αποφασίστηκε το σχολείο να κατεβάσει ομάδα βόλεϋ στους σχολικούς αγώνες, και αντρική και γυναικεία μάλιστα. Τα μέλη εκείνης την ομάδας αποτελούνταν από τους: Αλεξούδη Αντώνη (Αρχηγός), Ασικίδη Σάββα, Γερνά Γιώργο, Καρτάλη Πέτρο, Αναστασιάδη Σίμο, Δελιανίδη Μπάμπη, Μακρή Νικόλα και Καραγιώργο Γιώργο.
Όταν αρχίσαμε να παίζουμε βόλεϋ δεν ήμασταν καθόλου καλοί. Μας πήρε 1-2 μήνες να προσαρμοστούμε με το άθλημα. Μάθαμε πολλά πράγματα από τον κύριο Κρυστάλη και τον ευχαριστούμε για αυτό. Όσο προχωρούσε ο καιρός, η ομάδα δενόταν στις προπονήσεις και έβγαζε καλά στοιχεία. Είχε όμως ένα μεγάλο αρνητικό. Τα μέλη της ομάδας δεν ήταν και οι πιο ήρεμοι χαρακτήρες, για αυτόν τον λόγο έβγαλε πολλές φόρες δείγματα απειθαρχίας και άσχημες συμπεριφορές. Η ομάδα, παρ’ότι αποτελούνταν από παιδιά της Α Λυκείου κυρίως, είχε πολλές προσδοκίες. Η κληρωτίδα έφερε αντιμέτωπη την ομάδα μας με το Εκκλησιαστικό Λύκειο. Με το άκουσμα τις κλήρωσης όλοι χάρηκαν και ήταν ενθουσιασμένοι. Όλοι ήταν βέβαιοι για την πρόκριση. Η 14η Φλεβάρη του 2017 λοιπόν, ήταν η μέρα του αγώνα. Όλοι ήταν προετοιμασμένοι και έτοιμοι για την πρόκριση. Η ομάδα μπήκε πολύ δυνατά και κέρδισε το πρώτο σετ εύκολα. Όλα έδειχναν μια εύκολη πρόκριση. Όμως τα κρούσματα απειθαρχίας και κακής συμπεριφοράς των παιχτών εμφανίστηκαν στο δεύτερο σετ, το οποίο χάθηκε. Όλα θα κρινόταν στο τάι μπρέικ. Εκεί, το Μουσικό πάλεψε, άλλα τελικά πραγματοποίησε μια ήττα ντροπή και αποκλείστηκε πολύ πρόωρα. Μερικοί παίχτες στεναχωρήθηκαν απίστευτα, άλλοι λιγότερο. Για να μην μασάμε τα λόγια μας, ήταν ντροπή μια ήττα από το Εκκλησιαστικό όταν η ομάδα προετοιμαζόταν για αυτό το ματς, 5 μήνες πριν. Αμέτρητες ώρες προπόνησης πήγαν τζάμπα…Τζάμπα ε? Μην είστε τόσο σίγουροι…
Η ΦΕΤΙΝΗ ΟΜΑΔΑ
“Το βόλεϋ είναι το μόνο άθλημα που μπορούμε να παίξουμε γιατί δεν έχουμε άτομα ούτε για ποδόσφαιρο ούτε για μπάσκετ’. Αυτά ήταν τα λόγια των παιδιών του Μουσικού φέτος στην αρχή της χρονιάς…Μετά από μεγάλη διστακτικότητα, αποφασίστηκε να κατεβάσουμε ξανά ομάδα στο βόλεϋ. Το φάντασμα της ήττας από το Εκκλησιαστικό, ακόμα δεν είχε σταματήσει να υπάρχει. Φέτος τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Δεν γινόταν τακτικές προπονήσεις όπως πέρσι. Δεν είχαμε άτομο να μας επιβλέπει τις σπάνιες φόρες που παίζαμε. Δεν υπήρχαν μπάλες, ούτε καν φιλέ…Μόλις γυρίσαμε από τις διακοπές των Χριστουγέννων, τοποθετήσαμε φιλέ και αρχίσαμε να παίζουμε πιο συχνά. Καμιά σχέση με τις προπονήσεις που κάναμε πέρσι σαν να είμασταν επαγγελματική ομάδα βόλεϋ. Φέτος παίζαμε διπλάκι με άτομα που ούτε καν ήταν στην ομάδα. Λες και παίζαμε στην παραλία.
Στις αρχές Φλεβάρη μάθαμε την κλήρωση…Εκκλησιαστικό στον προημιτελικό…Ξανά…Ήρθε η ώρα της εκδίκησης σκέφτηκαν όλοι…Από εκεί και πέρα το πήραμε πιο σοβαρά. Προπονήσεις κάθε μέρα, το κακό ήταν ότι είμασταν μόνο 7 άτομα και δεν μπορούσαμε να κάνουμε προπονήσεις σαν τις περσινές…Τελικά μια τροποποίηση στο πρόγραμμα άλλαξε κάπως τα δεδομένα. Το Εκκλησιαστικό θα έπαιζε με το 2ο ΓΕΛ στον προημιτελικό και ο νικητής του ζευγαριού θα έπαιζε με εμάς για μια θέση στον τελικό. Αυτή η αλλαγή ήταν πολύ καλή γιατί είχαμε μια βδομάδα ακόμη να προπονηθούμε και να τακτοποιήσουμε τα διαδικαστικά θέματα. Στην φετινή ομάδα συμμετείχαν οι Καρτάλης Πέτρος (Αρχηγός), Αλεξούδης Αντώνης, Αναστασιάδης Σίμος, Ασικίδης Σάββας, Δελιανίδης Μπάμπης, Γερνάς Γιώργος και ο Αχταρίδης Στέλιος. Ο κορμός της ομάδας ήταν ίδιος και αποτελούνταν από τα παιδιά της Β Λυκείου.
Το 2ο ΓΕΛ ξεπέρασε πολύ εύκολα το εμπόδιο του Εκκλησιαστικού. Όλοι θεώρησαν (ακόμα και οι περισσότεροι παίχτες της ομάδας μας) ότι θα μας κέρδιζε και εμάς εύκολα. Μια πολύ ποιοτική ομάδα με 3 παίχτες από τον Ερμογένη Ξάνθης. Πολύ δύσκολη η απστολή της ομάδας μας. Φέτος όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά, όλοι ήμασταν πολύ δεμένοι και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε αντίπαλο. Στις 21 Φλεβάρη λοιπόν έφτασε η μεγάλη ώρα. Μουσικό εναντίον 2ου ΓΕΛ. Όλοι πήγαμε στο ματς με τον ρόλο του αουτσάιντερ αλλά αποφασισμένοι ότι θα διεκδικήσουμε τις λίγες πιθανότητες που είχαμε. Φέτος, είχαμε την στήριξη και μαθητών από το σχολείο μας οι οποίοι έκαναν τρομερή κερκίδα. Χάσαμε το πρώτο σετ εύκολα, πολύ εύκολα, με μεγάλη διάφορα. Από δικά μας λάθη…Δεν είχαμε πει την τελευταία μας λέξη. Με βόλεϋ για σεμινάριο και απίστευτη κατάθεση ψυχής, η ομάδα μας έκανε το 1-1 στα σετ. Τάι μπρέικ…Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τώρα όμως εμείς είμαστε στην θέση του Εκκλησιαστικού. Το 2ο είχε το άγχος της νίκης, όχι εμείς. Μπαίνουμε λοιπόν στο τελευταίο σετ, τους καταπίνουμε 15-5 και τελικός…
Απίστευτο πάθος, πολύ έντονοι πανηγυρισμοί μετά το ματς. Ήταν μια δικαίωση για όλους μας για όλα όσα ακούσαμε μετά την περσινή ήττα. Όχι μόνο ξεπλύναμε την περσινή ντροπή άλλα κάναμε και κάτι αδιανόητο για τα δεδομένα του σχολείου μας. Ναι, το Μουσικό απέκλεισε το 2ο ΓΕΛ και πέρασε στον τελικό. Φυσικά και για την επίτευξη της νίκης, τεράστιο ρόλο έπαιξαν τα παιδιά στην κερκίδα. Ήταν πραγματικά ο MVP της ομαδας μας.
Έφτασε η ώρα του τελικού. Με το 1ο ΓΕΛ, το “μεγαθήριο” της πόλης μας, με παράδοση στο άθλημα. Εξαιρετικά δύσκολη αποστολή. Δεν υπήρχε άγχος, και μόνο που αποκλείσαμε το 2ο ήταν ένας άθλος, ένα θαύμα. Η πλειοψηφία των παικτών του 1ου είναι βολειμπολίστες του Ερμογένη. Παιδιά που ασχολούνται με το άθλημα και το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά. Όταν έμαθαν για την πρόκριση του Μουσικού χάρηκαν, θεωρούσαν ότι θα μας κερδίσουν πανεύκολα. Εμείς πήγαμε στον τελικό με την ίδια λογική όπως στο προηγούμενο ματς, να παλέψουμε δηλαδή και να εξαντλήσουμε όλες τις πιθανότητες που είχαμε. Αυτήν την φορά τα παιδιά στην κερκίδα ήταν ακόμα περισσότερα και κέρδισαν κατά κράτος την άτυπη μάχη από τους μαθητές του 1ου γενικού.
Ο τελικός ξεκινάει. Τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα όσο τα φανταζόταν οι αντίπαλοι μας. Οι ομάδες πηγαίνουν χέρι-χέρι μέχρι το 17-17. Εκεί, κάποια λάθη των παιχτών, μας κοστίζουν το πρώτο σετ (25-19). Στο δεύτερο σετ, μπαίνουμε με πολύ πάθος και αποφασισμένοι. Το σετ είναι πάλι ντέρμπι ως το 18-18 περίπου. Εκεί, κάνουμε ένα σερί και παίρνουμε το σετ 25-21. Πάλι, όλα θα κριθούν στο τάι μπρέικ. Πλέον, το 1ο έχει απίστευτη πίεση για να κερδίσει το ματς ,τεράστιο άγχος. Εμείς, απλά παίζουμε για το ΑΠΟΛΥΤΟ θαύμα. Και ναι… είμαστε εξαιρετικά κοντά. Δυστυχώς όμως, κάποια φτηνά λάθη, η έλλειψη εμπειρίας και κάποιες περίεργες, αρκετά περίεργες, διαιτητικές αποφάσεις στερούν από την ομάδα μας την κατάκτηση της κορυφής. Το τάι μπρέικ κερδίζει το 1ο ΓΕΛ με 15-11 και είναι πρωταθλητές.
Μια απίστευτη πορεία για το σχολείο μας, τελειώνει εδώ. Η κερκιδάρα του σχολείου αναγνωρίζει την προσπάθεια και αποθεώνει τους παιχταράδες του Μουσικού σε μια πραγματικά απίστευτη στιγμή. Οι βολευμπολίστες του 1ου γενικού, παθαίνουν πλάκα με την ομάδα μας, το πάθος και την μαχητικότητα που δείξαμε σε όλο το ματς. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη για μας. Η καθολική αναγνώριση από όλους. Ένα τεράστιο μπράβο στον προπονητή-διευθυντή του σχολείου, τον κύριο Ρούμογλου, ο οποίος καθοδήγησε μαεστρικά την ομάδα. Ένα τεράστιο Μπράβο στην κερκιδάρα μας που ήταν υποδειγματική. Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους του παίχτες της ομαδάρας μας, η οποία γέμισε υπερηφάνεια όλη την οικογένεια του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης και έκανε το σχολείο μας να ακουστεί και για κάτι διαφορετικό, πέραν των συνηθισμένων.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
Αναστασιάδης Σίμος (Παίχτης της ομάδας): Λοιπόν…Μια ομάδα από άλλο παραμύθι, η οποία έκανε την έκπληξη και με το πάθος που έδειξε, την άψογη συνεργασία μεταξύ των μελών της και την στήριξη από την κερκίδα, κατάφερε να φτάσει πολύ κοντά στην κούπα. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου θα κάνουμε ακόμη ένα βήμα.
Μπάμπης Δελιανίδης (Παίχτης της ομάδας): Η συμμετοχή μας στους σχολικούς αγώνες ήταν απίστευτη, καθώς είμαστε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του Μουσικού που φτάνει στον τελικό!! Πέρα από κάποια λαθάκια που κάναμε, ειδικά στο τελευταίο σετ του τελικού, η παρουσία μας ήταν άψογη.
Σάββας Ασικίδης (Παίχτης της ομάδας): Μια ονειρική χρονιά για την ομάδα μας και το σχολείο μας. Αν και δεν ήμασταν το φαβορί, καταφέραμε να φτάσουμε στον τελικό. Οι οπαδοί μας, κατάφεραν να ζεστάνουν το κλίμα του παγωμένου γηπέδου και να δημιουργήσουν μια καυτή ατμόσφαιρα. Η υποστήριξη τους, ήταν φανταστική. Δυστυχώς όμως, κάποια σφυρίγματα του διαιτητή, μας στέρησαν τον τίτλο και χάσαμε τον τελικό. Ελπίζουμε του χρόνου να τα πάμε ακόμη καλύτερα.
Πέτρος Καρτάλης (Παίχτης της ομάδας): Νιώθω πολύ υπερήφανος που συμμετείχα σε αυτήν την ομάδα. Οι συμπαίκτες μου, ήταν εξαιρετικοί. Εγώ, από την πρώτη στιγμή πίστευα ότι αυτή η ομάδα μπορεί να καταφέρει κάτι πολύ καλό και προσπάθησα να το μεταδώσω και στους υπόλοιπους. Το μεγαλύτερο κέρδος για μένα είναι ότι πολλά παιδιά πλέον παίζουν αυτό το υπέροχο άθλημα στο σχολείο μας και ίσως να έχουμε παίξει και μεις κάποιον ρόλο σε αυτό. Μακάρι του χρόνου να ξανακατεβάσουμε ομάδα και να έχουμε μια ανάλογη πορεία. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά που μας στήριξαν στους αγώνες. Ήσασταν απίστευτοι.
Στέλιος Αχταρίδης (Παίχτης της ομάδας): Φέτος συμμετείχα για πρώτη φορά σε σχολικούς βόλεϊ και η ομάδα μου με βοήθησε να ανταπεξέλθω στα καινούργια δεδομένα, με τον καλύτερο τρόπο . Μπορεί να μην είμαστε επαγγελματίες βολεϊμπολίστες αλλά το πάθος και η ψυχή που βγάλαμε στο γήπεδο, δείχνει την μεγάλη προσπάθεια που καταβάλαμε για να φτάσουμε ως εδώ . Η φανέλα του Μουσικού είναι βαριά και εμείς την τιμήσαμε με τον καλύτερο τρόπο . Παίξαμε με δυο καλές ομάδες οι οποίες είχαν λίγο περισσότερη εμπειρία από εμάς . Παρόλα αυτά όμως, καταφέραμε και φτάσαμε στον τελικό αντίπαλοι με το «φαβορί», όπου και εκεί δείξαμε τις δυνατότητες που έχουμε σαν σύνολο. Βέβαια, η υποστήριξη που δεχτήκαμε από τα παιδιά του σχολείου έπαιξε μεγάλο ρόλο στην επίτευξη του στόχου.
ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
Γεωργία Αρβανιτάκη: Και οι δυο αγώνες ήταν φοβεροί. Δεν περίμενα να φτάσουμε τόσο μακριά αλλά ο στόχος τελικά επιτεύχθηκε. Το τελικό αποτέλεσμα δεν έχει καμιά σημασία μπροστά στην προσπάθεια που έδειξαν τα παιδιά που αγωνίστηκαν στην ομάδα μας. Αξίζει να σημειωθεί, πως κανένας από τους παίχτες της ομάδας μας δεν παίζει βόλεϋ σε ομάδα. Εξαιρετικοί!!
Νίκος Χαμηλάκης: Η συμμετοχή της ομάδας βόλεϋ του σχολείου μας στον τελικό των σχολικών αγώνων, αποτέλεσε πρωτόγνωρο γεγονός στα χρονικά του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης, και μια αξέχαστη εμπειρία όχι μόνο για τους παίκτες άλλα και για του παρευρισκόμενους στην κερκίδα.
Δώρα Παπαντοπούλου: Το θέαμα που προσέφερε η ομάδα μας, ήταν τέλειο. Έγινε ένα πολύ καλό παιχνίδι, που μας άφησε έκπληκτους. Υπάρχει μια στεναχώρια για το αποτέλεσμα, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ μικρή μπροστά στην περηφάνεια που νιώσαμε.
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΛΟΙΠΟΝ…(δείτε)
Επιμέλεια: Πέτρος Καρτάλης
