Γράμμα στον Linford Christie

Αγαπητέ αθλητή των Ολυμπιακών αγώνων,

Linford Christie, 

    Αρχικά θα ήθελα να σου δώσω συγχαρητήρια και ένα μεγάλο μπράβο για όλα αυτά που έχεις καταφέρει να κάνεις στο χώρο του αθλητισμού και των Ολυμπιακών αγώνων. Όπως μου ζήτησες, λοιπόν, στο παρακάτω κείμενο θα σου εξηγήσω τι σημαίνει για εμένα ο θεσμός των Ολυμπιακών αγώνων.
    Η χώρα μου, η Ελλάδα, έχει να προβάλλει μια μεγάλη και πλούσια πολιτιστική κληρονομιά με βαθιές ιστορικές, πολιτιστικές και αθλητικές ρίζες. Όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι χορηγός του ολυμπιακού πνεύματος στο οποίο αν και στην αρχή συμμετείχαν μόνο Έλληνες, στη συνέχεια ο θεσμός αυτός εξαπλώθηκε σε όλες τις χώρες του κόσμου. Η παγκοσμιοποίηση, λοιπόν των Ολυμπιακών αγώνων παρακίνησε τους ανθρώπους να καταβάλουν προσπάθεια έτσι ώστε να τελειοποιήσουν τις ικανότητες τους πετυχαίνοντας έτσι, μεγάλες επιδώσεις και ψυχοσωματική υγεία.
    Η προσφορά και η αξία των Ολυμπιακών αγώνων προς τον άνθρωπο είναι μεγάλη. Πιο αναλυτικά, η προσφορά του αθλητισμού στην αρμονική ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας είχε γίνει αντιληπτή από τους αρχαίους Έλληνες, γι’ αυτό και ο αθλητισμός απέκτησε, από τα αρχαία χρόνια, κοινωνικό χαρακτήρα με τη μορφή πανελλήνιων αγώνων που συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των πόλεων – κρατών. Το πνεύμα αυτό της συναδέλφωσης, της κοινής προσπάθειας, της άμιλλας εκφράζεται με την Ολυμπιακή Ιδέα, κατάλοιπα από τους Ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Ειδικότερα,  η αξία του αθλητισμού, ανυπέρβλητη όσον αφορά τη σωματική υγεία, καθώς και τη μεγιστοποίηση της σωματικής ευεξίας. Παράλληλα όμως, καλλιεργείται και η πνευματική υγεία. Στα πλαίσια της σωματικής άσκησης σφυρηλατείται ο αθλητής με επιμονή, αγωνιστικότητα, αυτοκυριαρχία. Συμβάλλει δηλαδή η άσκηση στη διαμόρφωση μιας υγειούς προσωπικότητας, αυτοκαθοριζόμενης και αυτοπροσδιοριζόμενης. Συντελεί στην ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων, αγωνιστικής διάθεσης, γιατί ωθεί τον άνθρωπο να θέτει ολοένα και υψηλότερους στόχους, στα πλαίσια της άμιλλας και να παλεύει με υπομονή και επιμονή χωρίς να εγκαταλείπει την προσπάθεια. Σίγουρα ο αθλητισμός ως ιδεώδες κοινωνικοποιεί και συνδέει με δεσμούς φιλίας τους συναγωνιζόμενους, εθίζει στην αναγνώριση της αξίας των αντιπάλων και στην ανάπτυξη σεβασμού. Εξάλλου οι μεγάλοι αθλητές λειτουργώντας ως πρότυπα μπορούν να επηρεάζουν τους νέους  σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα, όπως η βία και τα ναρκωτικά. Επιπλέον, οι ευεργετικές επιδράσεις του αθλητισμού επεκτείνονται και στην καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος, την αλληλεγγύη, τη συνεργασία, τις πολύτιμες κοινωνικές αρετές, οι οποίες είναι απαραίτητες για την προαγωγή της κοινωνικής ζωής. Εξάλλου ο αθλητισμός στοχεύει στον παραμερισμό των διαφορών και στην καλλιέργεια κοινής συνείδησης, στόχους που σήμερα βέβαια ελάχιστα εκπληρώνει με την εσωτερική κρίση που διέρχεται. Είναι ένα μήνυμα ειρήνης και σύμπνοιας, αφού και στην αρχαιότητα κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες σταματούσαν οι εχθροπραξίες. Kαι σήμερα φέρνουν τους λαούς σε επαφή και σε αρμονική συμβίωση και βοηθούν στην ανταλλαγή πολιτιστικών στοιχείων. Τέλος, οι Ολυμπιακοί αγώνες συνεισφέρουν στην οικονομική οργάνωση των λαών. Μία νέα αγορά έχει αναπτυχθεί με τις διαφημίσεις και τα καταναλωτικά προϊόντα. Οι αθλητικές συναντήσεις οδηγούν στην αύξηση της τουριστικής κίνησης και στην τόνωση της τοπικής οικονομίας.
    Ωστόσο, αν και η αρχική μου επιθυμία ήταν να μείνω μόνο στα θετικά των Ολυμπιακών αγώνων, ο αλλοτριωτικός χαρακτήρας της εποχής μας, με αναγκάζει, κατά κάποιο τρόπο, να αναφερθώ στην κρίση του Ολυμπιακού ιδεώδους. Ο σύγχρονος αθλητισμός αμαυρώνεται από αρνητικά στοιχεία που απέχουν πολύ από τα ιδεώδη και τις αξίες του. Είναι πανθομολογούμενο ότι η διάβρωση του αθλητικού ιδεώδους είναι σήμερα δεδομένη. Αν και ο αθλητισμός είναι εξαιρετικά δημοφιλής ωστόσο απέχει από το Ολυμπιακό ιδεώδες. Ο πρωταθλητισμός είναι μια πρώτη ένδειξη της διάβρωσης του αθλητισμού. Στόχος σήμερα είναι η νίκη με θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Τα αναβολικά, οι δωροδοκίες, οι προκαθορισμένοι αγώνες αποτελούν στοιχεία που παραπέμπουν στη νοοτροπία του πρωταθλητισμού. Η εμπορευματοποίηση του και η επικράτηση των οικονομικών συμφερόντων οδηγεί σε στείρο ανταγωνισμό, στην επιδίωξη του θεάματος και όχι στη διάθεση συμμετοχής και συναγωνισμού. Η έντονη άλλωστε εξάρτηση των παικτών από διάφορους αθλητικούς παράγοντες είναι εμφανής, καταλύοντας την πίστη στην αξία του αγώνα και οδηγώντας στην επαγγελματοποίηση του αθλητή. Εξίσου όμως ενδεικτική των δεδομένων που επικρατούν σήμερα στον χώρο των Ολυμπιακών αγώνων είναι και η στάση των φιλάθλων. Οι τελευταίοι έχοντας νοοτροπία αρένας φανατίζονται, ασκούν βία στους αντιπάλους και επιζητούν εντυπωσιακά θεάματα. Ο «χουλιγκανισμός» μετέτρεψε το θεατή σε φανατικό οπαδό, οδήγησε σε εξάρτηση του φανατισμού και σε θλιβερή διαστρέβλωση του ιδεώδους, που διδάσκει την άμιλλα, τη συνεργασία, την αναγνώριση του ανταγωνιστή. Ακόμη, οι πολιτικές σκοπιμότητες έχουν εισβάλλει και στον χώρο των Ολυμπιακών αγώνων. Ανελεύθερα καθεστώτα χρησιμοποιούν τον αθλητισμό σαν μέσο αποπροσανατολισμού του λαού από τα ουσιαστικά προβλήματα. Επίσης, αποτελεί μέσο προπαγάνδας για επίδειξη καθεστώτων και πολιτικής κυριαρχίας.
    Και κατά τη γνώμη μου, ο υλικός ευδαιμονισμός, ο άκρατος καταναλωτισμός, η ταύτιση του έχειν και του είναι, η αποτίμηση δηλαδή του ανθρώπου με βάση την ευπορία καθώς και ο αλλοτριωτικός χαρακτήρας της εποχής μας, έτσι όπως καθιερώνεται από τη μαζική κουλτούρα που κατά κόρον προβάλλεται και καθιερώνεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οδήγησε στην ισοπέδωση του πνεύματος του Ολυμπισμού.
    Αυτή είναι η γνώμη μου για τους Ολυμπιακούς αγώνες και πιστεύω πως και εσύ συμφωνείς με όλα όσα σου έγραψα πιο πάνω. Μακάρι οι ολυμπιακοί αγώνες στο μέλλον να αποκτήσουν και πάλι το πραγματικό τους νόημα. Αυτά από εμένα. Περιμένω με ανυπομονησία απάντησή σου!
                                                            Μετά χαράς,
                                               Η φίλη σου Λευκή – Ιωάννα

 

Σχολιάστε

Top