Halloween, Halloween
creepy, crawly Halloween.
Trick or treating all in fun,
October 31st has come.
Halloween, Halloween
spooky, kooky Halloween
kids in costumes, what a sight
on Halloween tonight!
|
Χάλοουιν, Χάλοουιν
ανατριχιαστικό, φρικιαστικό Χάλοουιν.
Όλοι διασκεδάζουν με φάρσα ή κέρασμα,
την 31η του Οκτώβρη.
Χάλοουιν, Χάλοουιν
στοιχειωμένο, τρελό Χάλοουιν
τι ωραίο θέαμα τα παιδιά με στολές
απόψε τη μέρα του Χάλοουιν!
|
To Χάλοουϊν (Halloween) είναι μία γιορτή που γιορτάζεται την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου στις καθολικές και προτεσταντικές χώρες (σε εμάς τις απόκριες), κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται κυρίως σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, το γνωστό μας «trick or treat» (φάρσα ή κέρασμα). Η γιορτή αυτή μπορεί να ταυτιστεί με τις Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά.
Η ρίζα της λέξης αυτής προέρχεται από το All-hallow-even και δηλώνει την παραμονή (eve) της γιορτής των Αγίων Πάντων (AllHallows Day - All Saints Day). Το Halloween συνδέεται με την υπερφυσική δραστηριότητα. Πολλές πολιτιστικές παραδόσεις θεωρούν την ημέρα αυτή ως μία από τις ελάχιστες μέρες που μπορεί να υπάρξει επαφή με τον κόσμο των πνευμάτων καθώς και ότι είναι η μέρα που η μαγεία, και γενικότερα οποιαδήποτε ενέργεια που έχει να κάνει με το υπερφυσικό, είναι στο ζενίθ.
Αρχαίες παραδόσεις
Στα αρχαία χρόνια η ημέρα αυτή ήταν πολύ σημαντική, κυρίως στο κέλτικο ημερολόγιο στο οποίο αναπαριστούσε ένα σημείο στη μέση του χρόνου, το Samhain ή τέλος του χειμώνα. Ήταν ακριβώς αντίθετη από τη μέρα του μεγάλου φεστιβάλ της άνοιξης το Μάη, το Beltain. Έτσι η μέρα αυτή αναπαριστούσε το σημείο που άλλαζε ο χρόνος, την παραμονή της νέας χρονιάς με το ξεκίνημα της σκοτεινής περιόδου του χρόνου. Και παρόλο που γιορτάζονταν από τους Κέλτες, η προέλευση της ημέρας αυτής συνδέεται και με άλλους πολιτισμούς, όπως η Αίγυπτος και το Μεξικό, στο τελευταίο ως Dia de la Muerta, ή ημέρα των νεκρών.
Οι Κέλτες πίστευαν ότι οι κανονικοί νόμοι του χώρου και του χρόνου δεν τηρούνταν τη χρονική αυτή περίοδο, κι έτσι ο κόσμος των πνευμάτων μπορούσε να αναμειχθεί με τον κόσμο των ζωντανών. Ήταν μια νύχτα που οι νεκροί μπορούσαν να διαπεράσουν το παραπέτασμα και να επιστρέψουν στη γη των ζωντανών για να γιορτάσουν με την οικογένεια ή τη φυλή τους. Γι αυτό οι γεμάτοι με τάφους λόφοι της Ιρλανδίας φωτίζονταν με πυρσούς στους εσωτερικούς τοίχους, έτσι ώστε τα πνεύματα των νεκρών να μπορέσουν να βρουν το δρόμο τους.
Αρχικά στην Ιρλανδία έπαιρναν ρέβες και τις έσκαβαν βάζοντας στο εσωτερικό τους ένα κερί για να τις χρησιμοποιήσουν ως φανάρια, ώστε να βοηθήσουν να οδηγηθεί το χαμένο πνεύμα του Jack πίσω στο σπίτι του. Κι έτσι προέκυψε η ονομασία, Φανάρια του Jack. Αργότερα, όταν ήρθαν μετανάστες στο Νέο Κόσμο οι κολοκύθες ήταν πιο εύκολο να βρεθούν κι έτσι σκάλιζαν αυτές ανθρώπινα χαρακτηριστικά, άλλοτε πιο χιουμοριστικά και άλλοτε πιο τρομαχτικά και έβαζαν μέσα κεριά για να τις κάνουν φανάρια.