Γράφει η Μαρία Στεφανοπούλου, μαθήτρια του Γ5 τμήματος.
Πολλά παιδιά ,όπως και εγώ, έχουμε την απορία πού θα μας χρησιμεύσουν οι ξένες γλώσσες. Άραγε θα μας ωφελήσουν τόσα χρόνια που πηγαίναμε σε φροντιστήρια, αντί να ασχοληθούμε με μια εξωσχολική δραστηριότητα ή με τα μαθήματα του σχολείου;
Νομίζω πως η απάντηση στα ερωτήματα αυτά δεν είναι τόσο περίπλοκη. Στην εποχή που ζούμε η χρήση ξένων γλωσσών είναι αναγκαία. Αρχικά, τα παιδιά εξασφαλίζουν μια καλύτερη επαγγελματική θέση πηγαίνοντας σε πανεπιστήμια του εξωτερικού για σπουδές .Επίσης, ανοίγουν οι πόρτες του τουρισμού, καθώς πολλοί τουρίστες επισκέπτονται την χώρα μας ,οπότε είναι απαραίτητο οι κάτοικοι να γνωρίζουν ξένες γλώσσες, ώστε να τους υποδεχτούν και να μπορέσουν να συνεννοηθούν μαζί τους. Ακόμη, τους δίνεται η δυνατότητα με άνεση να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο, γνωρίζοντας νέους ανθρώπους και χωρίς να έχουν ανασφάλειες αν δεν καταλάβουν οτιδήποτε τους πουν. Τέλος, οι νέοι γίνονται ανεξάρτητοι, γιατί μπορούν να διαβάσουν βιβλία, περιοδικά ,να παρακολουθήσουν ταινίες σε άλλες γλώσσες και να είναι πλήρως ενημερωμένοι για το τι συμβαίνει γύρω τους.
Με αφορμή όσα αναφέρθηκαν παραπάνω θα ήθελα να αναφέρω μια ιστορία που μου είχε πει ο παππούς μου μικρή, για να καταλάβω την αξία της ξένης γλώσσας. Λοιπόν, μια φορά και έναν καιρό ήταν μια γάτα και ένας ποντικός. Το ποντίκι μόλις άκουγε τα νιαουρίσματα της γάτας κρυβόταν μέσα στην φωλιά του .Τότε μια μέρα η γάτα αποφάσισε να μην νιαουρίζει ,αλλά να κάνει τον σκύλο ,οπότε άρχισε να γαβγίζει. Έτσι, λοιπόν ,το ποντίκι βγήκε από την φωλιά του και η γάτα το άρπαξε. Τότε το ποντίκι της είπε: «Κυρία γάτα, πριν με φας, θέλω να μου λύσεις μια απορία .Γιατί έκανες την φωνή του σκύλου;». Και η γάτα του απάντησε πως, αν δεν ξέρει κάποιος μια ξένη γλώσσα, δεν μπορεί να επιβιώσει στη σύγχρονη εποχή.
Από αυτή την απλοϊκή ιστορία διαφαίνεται η αναγκαιότητα να μπορεί κανείς να κατανοεί και άλλες γλώσσες , εκτός από τη μητρική του, ώστε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της όλο και πιο απαιτητικής καθημερινότητας. Εξάλλου, κανείς δε θα ήθελε να βρεθεί απροετοίμαστος, όταν θα χρειαστεί τη γλωσσομάθεια σαν τον μικρό ποντικό της ιστορίας μας.
Πηγή εικόνας: https://razukraski.com/%D1%80%D0%B0%D1%81%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%81%D0%BA%D0%B82/cats/%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%B8%D0%B7%D0%BE%D0%BD%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B%D0%B5/razukraski-com-cats%20(17).jpg
Πολύ ωραίο άρθρο! Απλή, αλλά σοφή η ιστορία του παππού σας και μπράβο που μας τη μεταφέρατε!
Πολύ σωστά! Και μην ξεχνάμε ότι, γνωρίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός λαού και του πολιτισμού του, καταρρίπτονται στερεότυπα και προκαταλήψεις, γεγονός που συμβάλλει στον περιορισμό εκδήλωσης φαινομένων ρατσισμού και στη συμφιλίωση λαών.