Γράφει η Μαρίνα Καλλαρά
Στις μέρες μας είναι συχνό φαινόμενο να αγχώνονται οι μαθητές κατά τη διάρκεια κάθε σχολικού έτους. Τα αίτια του φαινομένου αυτού είναι πολλά και μπορεί να οδηγήσουν τους μαθητές σε δυσάρεστες σκέψεις και συναισθήματα.
Το σχολείο είναι μια βασική πηγή άγχους. Οι μαθητές αγχώνονται κυρίως για την ύλη των μαθημάτων, η οποία τους φαίνεται βουνό και αναρωτιούνται πώς θα καταφέρουν να την αφομοιώσουν. Άλλη αιτία που δημιουργεί άγχος είναι η επιθυμία για αριστεία. Η σύγκριση ενός παιδιού με ένα αριστούχο μαθητή μπορεί να το κάνει να νιώσει μειονεκτικά. Ακόμα, πολλές φορές οι καθηγητές με τις απαιτήσεις τους μπορεί να τρομάξουν τα παιδιά με αποτέλεσμα να αποκτήσουν επιπρόσθετο άγχος και ανησυχία.
Όπως καταλαβαίνουμε, αυτό έχει αρνητικές παρενέργειες τόσο στην τάξη, όσο και στην καθημερινότητα των παιδιών γενικότερα. Για παράδειγμα, την ώρα μιας προφορικής εξέτασης η φωνή ενός αγχωμένου μαθητή μπορεί να τρέμει ή και ο ίδιος ο μαθητής μπορεί να ξεχάσει εντελώς τι θέλει να πει, με αποτέλεσμα να νιώσει άβολα μπροστά σε όλη την τάξη, εξαιτίας του επίμονου άγχους που τον καταβάλλει. Ενδέχεται, επίσης, να ιδρώνει, να έχει ταχυπαλμία, να ανασαίνει γρήγορα, ένδειξη ότι παθαίνει κρίσεις πανικού. Εκτός από τα παραπάνω, το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές του ύπνου, αλλά και σε προβλήματα κοινωνικοποίησης των παιδιών.
Βέβαια, για όλα τα προβλήματα υπάρχει μια λύση. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του άγχους είναι μια ήρεμη συζήτηση με τους γονείς, οι οποίοι μπορούν να υποστηρίξουν το παιδί τους ψυχολογικά ή να το βοηθήσουν στα μαθήματα για περισσότερη σιγουριά. Κάτι άλλο που θα βοηθούσε είναι ένα σωστό και οργανωμένο πρόγραμμα, έτσι ώστε ο μαθητής να διαβάζει σωστά και να μην αγχώνεται για εργασίες που δεν έχει ολοκληρώσει. Εφόσον ο μαθητής δημιουργήσει ένα πρόγραμμα, θα του απομείνει ελεύθερος χρόνος, τον οποίο μπορεί να αξιοποιήσει βγαίνοντας έξω για να πάρει λίγο καθαρό αέρα, πηγαίνοντας βόλτες με φίλους, παρακολουθώντας ταινίες στον κινηματογράφο ή κάνοντας ψώνια. Πολύ σημαντικό ρόλο, επίσης, παίζει το παιδί να βρει μια ασχολία την οποία να αγαπήσει, να βρει ένα τρόπο να εκφράζεται. Τέτοιοι τρόποι είναι η ενασχόληση με κάποιο άθλημα ή άλλες δημιουργικές δραστηριότητες. Τέλος, σε περίπτωση που δεν υποχωρεί το άγχος , το παιδί μπορεί να απευθυνθεί σε έναν ειδικό που θα του υποδείξει τρόπους καταπολέμησής του.
Επομένως , το άγχος δεν είναι εύκολη υπόθεση για τους μαθητές. Υπάρχουν όμως πολλά και αποτελεσματικά μέσα αντιμετώπισής του. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και αποφασιστικότητα ,γιατί τίποτα δεν είναι αδύνατο.
Σκίτσο Καλλαρά Μαρίνα
