Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, στις 28 Φεβρουαρίου 2023, συγκλόνισε ολόκληρη τη χώρα.Το γεγονός ότι η πλειοψηφία των θυμάτων ήταν νέα παιδιά επέτεινε την τραγικότητα αυτής της πολύνεκρης τραγωδίας. Οι νέοι σε ολόκληρη τη χώρα εκδήλωσαν τη θλίψη τους για αυτό το γεγονός, αλλά και την αγανάκτησή τους απέναντι σε όποιον φέρει ευθύνη για αυτήν τη συμφορά με πολλούς τρόπους. Η μαθήτρια, Στεφανοπούλου Μαρία, της Γ΄τάξης του σχολείου μας έγραψε το παρακάτω ποίημα, για να εκφράσει τα συναισθήματα που της προκάλεσε ο χαμός τόσων ανθρώπων στην αιματοβαμμένη κοιλάδα των Τεμπών. Η καφαλαιογράμματη γραφή της Μαρίας και η σχεδόν παντελής απουσία σημείων στίξης καθιστούν το ποίημα μια κραυγή πόνου και θυμού για όσα συνέβησαν εκείνη τη μοιραία νύχτα, αλλά και για όσα θα έπρεπε να έχουν γίνει, ώστε να αποφευχθεί αυτή η καταστροφή.
Γράφει η Στεφανοπούλου Μαρία, μαθήτρια του Γ5 τμήματος.
ΗΤΑΝ Η ΚΑΚΙΑ Η ΩΡΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ
ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΒΓΑΛΑΝΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΝΕΟΙ ,ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΛΑΧΤΑΡΟΥΣΑΝ ΜΕ ΠΟΘΟ ΚΑΙ ΧΑΡΑ
ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ
ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΑΓΑΠΗΤΟ
ΜΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΝΑΝΕ ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΑΒΑΣΤΑΚΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ, ΒΑΡΥ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΝ ΟΛΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΟΗΣΙΑ
