Το βιβλίο του νεκροταφείου (The graveyard book), είναι ένα βιβλίο γραμμένο για εφήβους από τον Άγγλο συγγραφέα Neil Gaiman,το 2008. Αν και η θεματολογία του θα μπορούσε να θεωρηθεί τρομαχτική, ο τρόπος που παρουσιάζεται στο βιβλίο την κάνει σχεδόν φυσιολογική. Η ιστορία αρχίζει με την δολοφονία της οικογένειας ενός μωρού. Το μωρό καταλήγει τυχαία σε ένα πολύ παλιό νεκροταφείο. Εκεί το βρίσκουν τα φαντάσματα των «ενοίκων» των τάφων περασμένων αιώνων και αφού το προστατέψουν από τον δολοφόνο που το ψάχνει αποφασίζουν να το υιοθετήσουν και να το μεγαλώσουν στο νεκροταφείο. Βοηθός τους και προστάτης του μωρού θα είναι ένας μυστηριώδης άντρας που ζει στο κλειδωμένο παρεκκλήσι, ο Σίλας. Το μωρό παίρνει το όνομα Nobody (Κανένας) Owens (το επώνυμο του ζευγαριού που τον υιοθετεί). Ο Bod μετά την υιοθεσία του, μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος μέσα στο νεκροταφείο και να κάνει κάποια πράγματα που μόνο φαντάσματα μπορούν, π.χ. να μπαίνει στα όνειρα άλλων ανθρώπων, και να περνάει μέσα από τοίχους.
Μεγαλώνοντας ο Bod θα μάθει ανάγνωση από τις ταφόπλακες, αριθμητική από φαντάσματα δασκάλων και πως να μιλάει στα πλάσματα της νύχτας από την κυρία Λουπέσκου που καμιά φορά αντικαθιστά τον Σίλα όταν εκείνος πρέπει να λείψει στις μυστηριώδεις αποστολές του. Όταν ο Bod αρχίζει το Γυμνάσιο τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς έξω από το νεκροταφείο δεν περνά τόσο εύκολα απαρατήρητος.
Ο Neil Gaiman, έχει πει πως εμπνεύστηκε το βιβλίο όταν πήγαινε το παιδί του να κάνει ποδήλατο σε ένα παλιό Βικτωριανό νεκροταφείο κοντά στο σπίτι του, σε συνδυασμό με το Βιβλίο της Ζούγκλας του Kipling όπου ένα παιδί, ο Μόγλης υιοθετείται από τα ζώα της ζούγκλας.
Ευγενία Μ. ΣΤ2
