Δημιουργίες μαθητών… ποιητική αδεία
ΤΟ ΧΑΟΣ
Πολεμικές ψυχές, στο Χάρο πια δοσμένες,
σαν παραμύθι αδειανό χωρίς κακούς και ξένες‧
πεταλούδες του βουνού στα χώματα ριγμένες
που σαν τους πάρουν τα φτερά μένουν να κλαιν μονάχες!
Και σαν τα αηδόνια κελαηδούν,
χωρίς χαρά και πόνο,
περνούν τα παλικάρια μοναχά από της ζωής το δρόμο,
και χάνονται περήφανα μέσα στου αγρού το χώμα
σαν πεινασμένα πια μωρά να κλαίνε οι μανάδες.
Και είναι πικρός και αδειανός ο πόνος‧ σαν του ουρανού τα ύψη
να κλείνουνε τα στόματα πριν καν καλά μιλήσουν
χαμόγελα να δώσουνε χωρίς σκοπό με χάρη,
να μην προκάμουνε να πουν λόγια αντρειωμένα.
Νίκος Κανάκης
Στάθης Καρακίτσος
Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ
Ένα παραμύθι θα σου πω
όταν απ’ τον πόλεμο θα ’ρθω
Για μια πεταλούδα μοναχή
που κλαίει και μονολογεί.
Ψυχές που δίνανε ζωή
τώρα δίνουν λύπη και οργή
και τα σώματα που βρήκα στον γκρεμό
κάθομαι και τα κοιτώ.
Και τότε ένα αηδόνι που έρχεται απ’ τον ουρανό
δίνει ελπίδα στον χαμό.
Δημήτρης Αντωνίου
Κατερίνα Λάμπρου
Σταύρος Λάτσης
ΜΑΤΑΙΑ ΔΟΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΨΥΧΕΣ
Μάταια δοσμένες οι ψυχές
το νιώθω λες και ήταν χθες
στα σαγόνια του θανάτου, χαμόγελα πικρά
περιμένουνε ένα αηδόνι, να τους φέρει συντροφιά
παραμύθι να λαλήσει, την αλήθεια να αποκρύψει.
Μάταια δοσμένες οι ψυχές
το νιώθω λες και ήταν χθες
πεταλούδα μικρή
παλεύει να σωθεί
δίπλα από τα σώματα
που παλεύουν με οργή
Μάταια δοσμένες οι ψυχές
το νιώθω λες και ήταν χθες.
Όλγα Λάτση
Κωνσταντίνα Μαλτέζου
Χρύσα Μιχαλούτσου
Τα παραπάνω ποιήματα συνέθεσαν οι μαθητές του Β1 τμήματος στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας με υπεύθυνη την καθηγήτρια κ. Παναγιώτα Ανδρακάκου.
