Ορέστης: Ήταν ό,τι πιο άκαρδο είχα κάνει ποτέ, το να αγνοώ την Αντελίνα, μέσα στα μάτια της μπορούσα να διακρίνω

Όταν έφθασα σπίτι ήμουν πολύ αναστατωμένη, δε μπορούσα να πιστέψω ότι είχα πληγωθεί τόσο πολύ εξαιτίας του Ορέστη. Είχα ένα

Οι μέρες έμοιαζαν ατέλειωτες λες και είχα καταδικαστεί ισόβια σε μια επίγεια κόλαση .  Έτσι ήταν η ζωή μου πια.

Ένιωθα ότι όλα γύρω μου είχαν χάσει το νόημά τους.  Δεν πίστευα ποτέ ότι όλα θα μπορούσαν να αλλάξουν τόσο

Ορέστης: Ήμουν σίγουρος όλες αυτές οι φυσικές καταστροφές είχαν προέλθει από  τον  Άσερ.  Εκείνος έφταιγε για όλα και αν δεν

Δεν ήξερα τι με φόβιζε περισσότερο.   Το γεγονός ότι η βροχή είχε εξελιχθεί στην τρομακτική καταιγίδα του ονείρου που μου

Αγαπημένοι κι αγαπημένες καλησπέρα ! Απόψε δεν έχω να σας μιλήσω για τίποτα… Θα με ρωτήσετε:  Γιατί τις άλλες φορές

Ορέστης: Όλα συνέβησαν τόσο ξαφνικά.  Οι σεισμοί και η φωτιά δεν ήταν τυχαία γεγονότα, αλλά δε μπορούσα να καταλάβω ποιος

Πως θα μπορούσα να μοιραστώ κάτι που η ίδια δυσκολευόμουν να πιστέψω.  Τα όνειρα συνεχίζονταν κάθε βράδυ .  Ήταν ατέλειωτα.