Στήλη: Χριστούγεννα

Christmas Customs In The United Kingdom

by Kapetanios Antontios

With Christmas, one of the greatest religious and cultural celebrations among billions of people all around the world, being just around the corner, it is an excellent opportunity to take a better look at the British Christmas Customs.

Advent


Advent, originally celebrated in Germany, is not much popular in England. However, it is used by the church’s calendar as the official start for the run up to Christmas. Its celebration starts four Sundays before Christmas Day.

To traditions of Advent, that can be found in England, are the Advent Calendar and the Advent Candle. The first one, Advent Calendar, was first used by Protestant Christians in Germany in the 19th Century. It was introduced as chalk lines (usually one for each day of December until Christmas Eve), but now they are replaced by rectangular cards with twenty-four doors numbered 1 through 24. Door number one is opened on the 1st day of December, number 2 one the 2nd etc. Behind each door there is a Christmas scene.

On the other side, an Advent candle often has 25 marks on it, a little bit of the candle is burned down by one mark each day. In some homes, 24 candles are kept, one for each night from December 1 through Christmas Eve. Nowadays, it is more common to have 4 candles representing the four weeks before Christmas.

Christmas Eve


In the UK, less emphasis is placed on Christmas Eve than in other countries. Carol singing, midnight church services and going out to the pub are some of the most popular activities that take place on the 24th of December. Santa or Father Christmas comes. They hang up their stockings and go to sleep. Santa and his elves make all the toys for Christmas in his home in Greenland. On Christmas Eve he piles all of the toys onto his sleigh and rides across the sky with his 9 reindeer. According to the tradition, on Christmas Eve mince pies and sherry (or milk) are left out for Santa and nowadays carrots are left for his reindeer.

Christmas Day


On Christmas Day (25th of December) families get up to open their Christmas presents, later in the day they have the Great Christmas Dinner. Initially Christmas Day had nothing to do with presents. But during Queen Victoria’s reign, Christmas became a time for gift giving, and a special season for children.

Boxing Day


Boxing Day is celebrated on the 26th of December. Traditionally, on Boxing Day people share gifts with their friends and tradesmen.

It originated in medieval times, when every priest was supposed to empty the alms box of his church and distribute gifts to the poor. Wealthy people indulged in huge Christmas feasts, and when they were finished, packed up the remains of feasts in boxes and gave them out to their servants. It didn’t become widely celebrated though until Victorian England.

Λίγα λόγια για τον Άι Βασίλη

γράφει η Λαμπροπούλου Σοφία, μαθήτρια της Γ” τάξης

   Ο Άι Βασίλης αποτελεί σήμερα μία διεθνή λαογραφική μορφή η οποία διανέμει δώρα σε παιδιά και ενηλίκους ανεξαιρέτως. Η γνωστή χαμογελαστή παρουσία του με κόκκινη στολή, λευκή γενειάδα, με τα γυαλιά του και  με το σάκο με τα δώρα, πάνω σε έλκηθρο που το σέρνουν ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα  σύμβολο  των Χριστουγέννων. Είναι  ο πλέον αγαπημένος ήρωας των παιδιών τις ημέρες των εορτών, ακόμη και σε χώρες μη χριστιανικές.

   Για τους Ορθόδοξους χριστιανούς ο Άι Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, ο οποίος έζησε στη Καππαδοκία και αφιέρωσε σχεδόν όλη του τη ζωή στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο . Θεωρείται στη παγκόσμια ιστορία ως ο εμπνευστής, αλλά και ο πρώτος δημιουργός της οργανωμένης φιλανθρωπίας. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μέγας Βασίλειος ήταν ψηλόλιγνος, με μαύρα μάτια και γένια.

   Συνήθως, τα περισσότερα παιδιά ,όταν φτάσουν στην ηλικία της εφηβείας, χάνουν την πίστη τους σε αυτόν. Αρχίζουν να πιστεύουν πως αυτή τη μορφή την επινόησαν οι ενήλικες, για να ψυχαγωγούν τα παιδιά και ότι τα δώρα τα φέρνουν οι γονείς. Φυσικά αυτή η άποψη είναι μερικών και δεν αντιπροσωπεύει όλους τους εφήβους, αφού κάποιοι μένουν πιστοί  στον  Άι Βασίλη.

   Ωστόσο, αν και πολλοί παύουν να πιστεύουν στον Άγιο συνεχίζουν τις γιορτινές μέρες να ζητούν δώρα. Τα δώρα αυτά διαφοροποιούνται ανάλογα με τις ηλικίες. Τα παιδιά μικρότερης ηλικίας συνήθως ζητούν διάφορα παιχνίδια, ενώ οι έφηβοι έχουν άλλες προτιμήσεις. Κυρίως, ζητούν δώρα που έχουν σχέση με την τεχνολογία π.χ. κινητά, tablets, υπολογιστές κλπ.

Το μυστικό είναι η πίστη, τότε βλέπεις την πραγματική μαγεία των Χριστουγέννων!!!

Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση

γράφει η Χρύσας Γκουτσίδου, μαθήτρια της Β τάξης

   Οι γιορτές πλησιάζουν και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση του σπιτιού μας.Τ ο να στολίσεις όμως χριστουγεννιάτικα το σπίτι δεν σημαίνει να κατεβάσεις απλώς το έλατο από το πατάρι και να κρεμάσεις μερικές μπάλες.Ξεκίνησα, λοιπόν ,να σκέφτομαι τι θα κάνω και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου. Τα Χριστούγεννα ξεκινούν από τη διακόσμηση της εισόδου του σπιτιού μας.Διακοσμούμε την εξωτερική πόρτα με μια εντυπωσιακή κορδέλα  σε χρυσό χρώμα, την οποία δένουμε σε σχήμα δώρου.Στην άκρη της εισόδου μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα μικρό έλκηθρο με ταράνδους και να ρίξουμε στο πάτωμα λίγο ψεύτικο χιόνι.

   Ένα από τα πιο σημαντικά δωμάτια στο σπίτι μας είναι το σαλόνι, όπου θα περάσουμε και τις περισσότερες ώρες στις γιορτές και θα χαλαρώσουμε με τους φίλους μας και την οικογένειά μας.Πρώτα -πρώτα αν έχουμε τζάκι βάζουμε επάνω καρτούλες , που έχουμε φτιάξει μόνοι μας και κρεμάμε κάλτσες  ,μία για κάθε μέλος της οικογένειας.Στα παράθυρα ζωγραφίζουμε αστεράκια ,καμπανούλες και κρεμάμε μικρά λευκά φωτάκια.Φυσικά, θα στρώσουμε τα έπιπλα μας με χρυσά υφάσματα και θα γεμίσουμε πιατέλες με κουκουνάρια ,μπάλες ,πορτοκάλια τρυπημένα με γαρύφαλλα  και πράσινα φυλλαράκια.Ένα μεγάλο κηροπήγιο στην τραπεζαρία δίνει ρομαντική διάθεση στο χώρο.Και να μην ξεχάσουμε να βγάλουμε από τα ντουλάπια μας τα καλύτερα πιάτα μας και τα κρυστάλλινα ποτήρια μας.Τυλίγουμε τα μαχαιροπίρουνα μας με άσπρες πετσέτες δεμένες με κόκκινες κορδέλες.

   Σε μια γωνιά ονειρεμένη θα τοποθετήσουμε  το χριστουγεννιάτικο δέντρο.Θα το στολίσουμε όλοι μαζί, παιδιά και γονείς,  με στολίδια που θα φτιάξουμε μόνοι μας από φυσικά υλικά ,όπως κουκουνάρια  και κλαδιά από φυτά,  που θα βάψουμε χρυσά.Επίσης, μπορούμε να κρεμάσουμε μικρά χρυσά χαρτονάκια με ευχές για τον καθένα.

  Ας σκεφτούμε όμως και το μπαλκόνι μας.Μικρό ή μεγάλο θα είναι η βιτρίνα του σπιτιού μας και θα πρέπει να είναι η διακόσμησή του προσεγμένη και πρωτότυπη.Δημιουργούμε μια όμορφη γωνιά με πράσινα φυτά και πολλά ανθισμένα κατακόκκινα αλεξανδρινά.Κρεμάμε στα κάγκελα του σπιτιού μας μια πράσινη γιρλάντα και μικρά λευκά φωτάκια που αναβοσβήνουν.Ένας Άγιος Βασίλης, που προσπαθεί να ανέβει ,για να φέρει δώρα στα παιδιά, συμπληρώνει την εικόνα.

Καλές γιορτές!

Τι είναι ο Άι Βασίλης;

γράφει η Μαντζιουκοπούλου Θεοδώρα, μαθήτρια της Γ” τάξης

     Τα Χριστούγεννα είναι μία από τις ωραιότερες γιορτές του χρόνου. Είναι μία γιορτή που μοιράζει απλόχερα αγάπη και χαμόγελα στους ανθρώπους, κυρίως στα παιδιά. Τις Άγιες αυτές μέρες τις έχουμε συνδέσει με τον Άι Βασίλη. Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε και πιστεύουμε από την μικρή μας ηλικία, ο Άι Βασίλης με τα κόκκινα ρούχα του, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς μοιράζει δώρα στα παιδιά αφήνοντας τα κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Άλλοι, βέβαια, θεωρούν μύθο  τον Άι Βασίλη, καθώς ξέρουν ότι τα Χριστούγεννα μετατρέπονται οι γονείς σε αυτόν τον Άγιο και αφήνουν δώρα κάτω από το δέντρο, κρυφά από τα παιδιά τους.

   Η ουσία, όμως, δεν είναι αυτή. Μερικοί από εμάς κάνουν διάφορες σκέψεις για τον Άι Βασίλη, όμως ποτέ δεν βρίσκουν λέξεις για να εκφράσουν τις σκέψεις αυτές. Αν κοιτάξουμε «βαθύτερα», θα δούμε πως η έννοια του Άι Βασίλη, διαφέρει από ηλικία σε ηλικία. Πολλές φορές, συζητώντας με συνομήλικους μου, καθώς και μεγαλύτερους, συνειδητοποιώ πως δεν μπορούν να εκφράσουν την άποψη τους για το τι είναι πραγματικά ο Άι Βασίλης. Όταν, λοιπόν, μου έρχονται στο μυαλό αυτές οι συζητήσεις, κατανοώ αυτό που εννοούν για τον Άι Βασίλη, μα δεν μπορούν να βρουν λέξεις. Ο Άι Βασίλης, δεν είναι ένας χοντρός κύριος με κόκκινη στολή που μπαίνει από τις καμινάδες των σπιτιών μας και αφήνει δώρα στα παιδιά. Ο Άι Βασίλης είναι το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα που μοιράζει αγάπη και ευτυχία στους ανθρώπους αυτές τις μέρες. Είναι μια κίνηση αγάπης, ένα δώρο από καρδιάς, οι στιγμές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ένας φίλος που προσφέρεται να βοηθήσει για κάτι.

   Συμπερασματικά, είναι όλες αυτές οι στιγμές αγάπης και ευτυχίας, αυτές τις ημέρες τις οποίες  περνάμε όμορφα, δίπλα από το στολισμένο δέντρο του σπιτιού μας. Ουσιαστικά αυτό είναι και το σημαντικότερο. Τα Χριστούγεννα έχουν οριστεί ως μέρες αγάπης και οφείλουμε να τις περνάμε όσο καλύτερα μπορούμε, καθώς και να κάνουμε ευτυχισμένους τους ανθρώπους που αγαπάμε, βασιζόμενοι στο Άι Βασίλη βέβαια, ο οποίος κρύβεται μέσα μας και κάθε Χριστούγεννα εκδηλώνει την αγάπη προς τους ανθρώπους, με τον πιο γλυκό τρόπο.

Τα Χριστούγεννα της κρίσης

της Ειρήνης Λαμπροπούλου  και της Σοφίας-Ειρήνης Ιωαννίδου μαθήτριες της Β τάξης

   Τα Χριστούγεννα δηλώνουν την ετησία χριστιανική εορτή της Γέννησης του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου και κατ” επέκταση το σύνολο των εορτών από της Γέννησης μέχρι των Θεοφανίων στις 6 Ιανουαρίου .Τα τελευταία χρονιά η παγκόσμια κοινότητα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης το οποίο αρχικά εμφανίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη συνεχεία εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα σε  όλες τις αναπτυγμένες χώρες και στη συνεχεία σε όλο το κόσμο με πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην λειτουργία των τραπεζών και των επιχειρήσεων.

    Έτσι όχι μονό τα Χριστούγεννα αλλά γενικά όλο το χρόνο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες λόγω του προβλήματος αυτού .Μετά από όλα αυτά που έχουν συμβεί είναι δύσκολο να ανταπεξέλθουν ακόμα και στα αυτονόητα λόγω της οικονομικής κρίσης .Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο κυρίως τις γιορτινές αυτές μέρες καθώς οι άνθρωποι δεν έχουν το απαραίτητο εισόδημα ώστε να μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους και αυτό οδηγεί σε ένα αρνητικό αποτέλεσμα που δεν βοηθά του ανθρώπους να είναι αισιόδοξοι και να χαμογελούν .

   Όπως  γνωρίζουμε οι απαιτήσεις των νέων αυξάνονται διαρκώς και ιδίως την εποχή των Χριστουγέννων. Λόγω της κοινωνικοπολιτικοοικονομικής κρίσης που περνά η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, είναι αδύνατο για τους γονείς να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των παιδιών τους. Συνεπώς οι γονείς νιώθουν λύπη που δεν μπορούν να ευχαριστήσουν τα παιδιά τους και πολλές φορές αναγκάζονται να ζητούν δανεικά από τους συγγενείς και τους γνωστούς.

   Υπάρχουν άνθρωποι με κάποια σχετική οικονομική άνεση οι οποίοι βοηθούν αυτούς που περνάνε πιο δύσκολα και Έτσι κάπως ισορροπούν τις καταστάσεις .Ας ελπίσουμε ότι η κρίση θα ξεπεραστεί γρήγορα .

Πιστεύουμε σε ένα καλύτερο αύριο για όλους μας …

 

 

 

 

Έθιμα Χριστουγέννων

της Χρύσας Γκουτσίδου

   Με έθιμα και παραδόσεις που έχουν τις ρίζες τους βαθιά πίσω στο χρόνο ετοιμάζονται όλες οι πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας να υποδεχτούν τη γέννηση του Χριστού.Στολίζονται, φωταγωγούνται για την πιο χαρούμενη γιορτή της Χριστιανοσύνης.Όμως το πέρασμα των χρόνων , η τεχνολογία και ο σύγχρονος πολιτισμός μας έκαναν να ξεχάσουμε τα έθιμά μας .Για να θυμηθούμε τα έθιμα των παππούδων μας πρέπει όλοι εμείς να κρατήσουμε ζωντανό μέσα μας το κομμάτι της καταγωγή μας.Ας ανοίξουμε, λοιπόν, το μπαούλο της μνήμης και ας θυμηθούμε τις ετοιμασίες που γινόταν τέτοιο καιρό.

   Οι νοικοκυρές  έβγαζαν τις βελέντζες και τα υφαντά και καθάριζαν όλο το σπίτι. Τα παιδιά στόλιζαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τη φάτνη ή  το χριστουγεννιάτικο καράβι.Μάζευαν Χριστόξυλα από πεύκο ή ελιά  που θα καιγόταν  το βράδυ της παραμονής στο τζάκι.Τα μεσάνυχτα της παραμονής έβγαιναν οι κοπέλες  στα χωριά και πήγαιναν στη βρύση να πάρουν το αμίλητο νερό ,σύμβολο καλής τύχης.Σε άλλες περιοχές συναντούμε  σε όλη τη διάρκεια των γιορτών τους  Μωμόγερους που φορώντας τομάρια ζώων και κρατώντας  σπαθιά  γύριζαν στους δρόμους και εύχονταν στους περαστικούς <<Αρχή κάλαντα  κι αρχή του χρόνου, πάντα κάλαντα , πάντα του χρόνου>>.Παραλλαγή αυτού του εθίμου είναι τα Ραγκουτσάρια.Οι γυναίκες του σπιτιού έφτιαχναν  μελομακάρονα ,κουλουράκια και  οι άντρες έσφαζαν το γουρούνι, το οποίο το τάιζαν όλο το χρόνο για τη συγκεκριμένη μέρα της γουρουνοχαράς. Το πρωί της παραμονής ζύμωναν το Χριστόψωμο και το στολίζαν με ευλάβεια και τα παιδιά με τα τριγωνάκια τους  τραγουδούσαν τα κάλαντα.

Τα Χριστούγεννα έφτασαν.Οι καμπάνες χτυπούν και καλούν τους χριστιανούς στην εκκλησία.Μετά τη λειτουργία η οικογένεια μαζεύεται στο σπίτι των παππούδων για να τους φιλήσουν το χέρι και να πάρουν την ευχή τους.Η γιαγιά κερνάει <<μπουζούκο>> σε μικρά φλιτζανάκια , δηλαδή ζουμί από κοτόπουλο που έβρασε την παραμονή.Το τραπέζι ξεκινάει με  το Χριστόψωμο και τελειώνει με γλυκά.

Και του χρόνου!

 

Χριστουγεννιάτικες κατασκευές

Του Στρατή Παπαδημητρίου

Οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων πλησιάζουν. Ημέρες χαράς αγάπης και αλληλεγγύης. Καλό θα ήταν λοιπόν να χαρίσουμε έστω ένα μικρό χαμόγελο και να εκφράσουμε την αγάπη μας σε ένα κοντινό ή μακρινό πρόσωπο που μας στηρίζει και το στηρίζουμε με ένα χαριτωμένο χριστουγεννιάτικο στεφανάκι.

Το στεφανάκι αυτό το ξεσήκωσα από ένα σχέδιο που βρήκα για κάρτες. Μου άρεσαν τα χρώματα, τα υλικά και ο τρόπος που ήταν τοποθετημένα. Δεν ήξερα τι θα βγει και έτσι ,δεν είχα άλλη επιλογή από το να το κατασκευάσω. Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό και το δείχνω και σε εσάς.

Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι, στόκο, μαλλί (ό,τι χρώμα θέλετε) κουμπιά, κορδέλες, χρυσόσκονη, συρματάκια, καλώδιο πλακέ, λάστιχο, ξύλινες φιγούρες, αμάραντα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας.!

Κατασκευή:

 Αρχικά παίρνουμε το πλακέ καλώδιο ή το σύρμα και αφού το επεξεργάζεστε δίνεται τη μορφή ενός κύκλου σε όποιο μέγεθος θέλετε. Έπειτα τυλίγεται προσεχτικά το μαλλί γύρω από τον σχηματισμένο κύκλο μέχρι το στεφάνι να πάρει το πάχος που επιθυμείτε δένοντας στο τέλος την άκρη του μαλλιού.

Στη συνέχεια, κόβετε την τσόχα σε όποιο σχήμα θέλετε και τοποθετείτε το κουμπί στο κέντρο  του σχήματος και τα ράβετε. Αν έχετε πολλά σχήματα το ένα πάνω στο άλλο, κάνετε ακριβώς το ίδιο με τη διαφορά ότι ράβετε όλα τα σχήματα στο κουμπί μαζί.

 Το άλλο που μπορείτε να κάνετε είναι να κολλήσετε με σιλικόνη πάνω στο στεφάνι ξύλινες μικρές χριστουγεννιάτικες φιγούρες και ότι άλλο επιθυμείτε. Τέλος μπορείτε να το διακοσμήσετε με χρυσόσκονη, γκλίντερ ή ψεύτικο χιόνι.

 Καλή επιτυχία!!

Το νόημα των Χριστουγέννων

Της  Καλλιόπης Μουσκεφτάρα


   Καθώς πλησιάζουν οι πολυπόθητες γιορτές των Χριστουγέννων που όλοι αναμένουμε με λαχτάρα και ανυπομονησία,  αποφάσισα να γράψω ένα άρθρο σχετικό με το νόημα των Χριστουγέννων.

   Σίγουρα, η πλειοψηφία των ανθρώπων απολαμβάνει το γιορτινό κλίμα σε μεγάλο βαθμό, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Συγκεκριμένα, αν ρωτήσουμε άτομα διαφορετικής ηλικιακής ομάδας τους λόγους για τους οποίους χαίρονται αυτές τις ευλογημένες ημέρες, οι απαντήσεις που θα εισπράξουμε θα ειναι ποικίλες. Τα παιδιά και οι έφηβοι χαίρονται περισσότερο τη λήξη του σχολείου, το στόλισμα, τα γλυκά, τα παιχνίδια, το γιορτινό τράπεζι και τις χριστουγεννιάτικες εξόδους. Οι ενήλικες,  αντιθέτως, βρίσκουν την ευκαιρία να χαλαρώσουν από το άγχος των σπουδών ή της εργασίας τους και, τέλος, οι ηλικιωμένοι περνούν στιγμές χαράς με την αγαπημένη τους οικογένεια.

   Ωστόσο, παρατηρούμε πως τα περισσότερα άτομα θα παραλείψουν να αναφέρουν τον πρωταρχικό και σημαντικότερο στόχο των Χριστουγέννων: την ανιδιοτελή προσφορά στο συνάνθρωπο, τη βοήθεια και γενικότερα την αγάπη, την οποία μπορεί να στερήθηκε για πολυάριθμους λόγους. Σαφώς, επιβάλλεται να τονιστεί πως η ανθρωπιά δεν είναι μκα αρετή που την κατέχει το άτομο για δύο εβδομάδες και έπειτα τη χάνει. Είναι τρόπος ζωής και αυτές τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων αξίζει να επιχειρήσουμε να ευαισθητοποιηθούμε και να συνηθίσουμε σε αυτόν τον τρόπο, αρνούμενοι λίγο τον εαυτό μας και προσφέροντας στους άλλους. Επιπροσθέτως, ο τρόπος που γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα , βασισμένος σε έθιμα και παραδόσεις, αποβλέπει στην παρασκευή γλυκών, το στόλισμα και τη διανομή των δώρων. Όμως για ποιο λόγο είναι απαραίτητο να περιμένουμε την παραμονή της πρωτοχρονιάς, για να χαρίσουμε από ένα δώρο στα παιδιά μας ή να φάμε όλοι μαζί οικογενειακώς; Γιατί να μην αφιερώσουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, για να προσφέρουμε από την καρδιά μας, αν όχι πάντα, τουλάχιστον αυτές τις μέρες;

   Συμπερασματικά, παρόλο που θεωρούμε τα Χριστούγεννα μια καλή ευκαιρία για ανάπαυση και ευχάριστες στιγμές, αξίζει να ρίξουμε μία ματιά στον κόσμο γύρω μας και να συνειδητοποιήσουμε τη σκληρότητα που επικρατεί. Σκληρότητα και θλίψη πέρα από κάθε φαντασία. Να αντιληφθούμε πως, ενώ εμείς μοιραζόμαστε στιγμές χαράς, άνθρωποι δίπλα μας υποφέρουν. Ας ελπίσουμε λοιπόν το 2015 να βελτιωθεί ο κόσμος,  αλλά πρωτίστως εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι. Ας ευχηθούμε ο νέος χρόνος να φέρει υγεία, αγάπη και ευτυχία σε όλο τον κόσμο. Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές σε όλους!

Χριστουγεννιάτικα έθιμα του Ρουμλουκιού

                                                                                                                             των Ευαγγελίας Τόζιου και Κυριακής Στεφανίδου

  Χριστούγεννα! Η πιο μαγευτική γιορτή του χρόνου. Η γιορτή που περιμένουμε όλοι μας! Η περίοδος που ευελπιστούμε να πραγματοποιηθούν όλες οι ευχές μας.  Πλήθος εθίμων αναβιώνουν αυτές τις ημέρες  σ” ολόκληρο τον κόσμο. Στην περιοχή μας σώζονται πολλά έθιμα, που ξαναζούν αυτήν τη γιορτινή περίοδο από τους κατοίκους.

Μερικά από αυτά τα έθιμα είναι:

Ρουγκάτσια: Τα «ρουγκάτσια» ήταν μια ομάδα ανδρών που ήταν υπέυθινοι για την είσπραξη χρημάτων ή γεννημάτων από κάθε σπίτι που επισκέπτονταν. Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τα ρουγκάτσια γύριζαν όλα τα χωριά μία φορά τον χρόνο  (την περίοδο του Δωδεκαημέρου) και εισέπρατταν ένα είδος φόρου από τους κατοίκους. Αυτό το έθιμο συνέχισε και στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας με τη συμπαράσταση της εκκλησίας. Ήταν μια παρέα δεκατριών αντρών με φουστανέλες που κρατούσαν σπαθιά και γυρνώντας στα χωριά του Ρουμλουκιού μάζευαν χρήματα και δημητριακά για το ταμείο της εκκλησίας του χωριού.  Με αυτά τα χρήματα οικοδομούνταν εκκλησίες, σχολεία και άλλα δημόσια κτήρια. Το έθιμο αυτό αναβιώνει και στις μέρες μας  και  κάθε νοικοκύρης τους υποδέχεται με χαρά και τους φιλεύει γλυκά και κεράσματα, αφού θεωρείται μεγάλη τιμή να μπει το ρουγκάτσι στο σπίτι τους.  Στη συνέχεια, το «ρουγκάτσι» σταυρώνει την εξώπορτα του σπιτιού και χορεύει στην αυλή.  Αυτό συνεχίζεται σε όλα τα σπίτια. Γενικά, είναι ένα από τα πολυαγαπημένα έθιμα του τόπου και του λαού που αναβιώνει στις μέρες μας και συνεχίζεται εδώ και πολλά χρόνια.

Γουρουνοχαρά: Ένα άλλο έθιμο που αναβιώνει τις μέρες των Χριστουγέννων στην περιοχή της Ημαθίας είναι η γουρουνοχαρά! Το σφάξιμο των οικόσιτων χοίρων είναι παλιό έθιμο.Τα παλιά χρόνια, όλοι στο χωριό εξέτρεφαν γουρούνια. Τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων οι ίδιοι οι νοικοκυραίοι ή μια ομάδα από άντρες έσφαζαν το μεγαλύτερο γουρούνι του σπιτιού.  Μετά το σφάξιμο του γουρουνιού ακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβανόταν την επόμενη, αλλά και την μεθεπόμενη μέρα. Αν μάλιστα τύχαινε και περνούσαν και τα «ρουγκάτσια», τότε το γλέντι ήταν τρικούβερτο! Οπως πίστευαν, η σφαγή του ζώου έφερνε το λεγόμενο «μπερικέτι» στο σπίτι, δηλαδή καλή σοδεία, καλή χρονιά.

Χριστόξυλο: Στα χωριά της περιοχής μας και γενικά στα χωριά της Βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει και διαλέγει το πιο καλό και γερό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται «Χριστόξυλο» και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών (από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα) στο τζάκι του σπιτιού ή και στην ξυλόσομπα. Οι νοικοκυρές τότε, προτού έρθει το «Χριστόξυλο», καθαρίζουν το σπίτι και ιδιαίτερα το τζάκι, εκεί δηλαδή όπου θα τοποθετηθεί το Χριστόξυλο. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο για να την βρούν καθαρή  οι καλικάντζαροι και τα κακά δαιμόνια, έτσι όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι. Έτσι το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, όταν όλη η οικογένεια βρίσκεται γύρω από το τζάκι, ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και τοποθετεί στο τζάκι το «Χριστόξυλο». Ο λαός λέει ότι καθώς καίγεται το «Χριστόξυλο», ζεσταίνεται ο Χριστός στη Βηθλεέμ .

Βασιλόπιτα: Η ιστορία της βασιλόπιτας,  είναι μια ιστορία που συνέβη πριν από εκατοντάδες χρόνια στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, πόλη της Μικράς Ασίας . Ο Μέγας Βασίλειος ήταν  δεσπότης της Καισαρείας  και ζούσε  εκεί βοηθώντας τους συνανθρώπους του σε ό,τι πρόβλημα και να αντιμετώπιζαν.

Κάποια μέρα, όμως, ένας αδίστακτος στρατηγός της περιοχής απείλησε τον Μέγα Βασίλειο πως θα πολιορκούσε και θα λεηλατούσε την πόλη, αν ο λαός της πόλης δεν του έδινε τον θησαυρούς τους. Εκείνη τη νύχτα ο Μέγας Βασίλειος την πέρασε στον ναό να προσεύχεται στον Θεό για να εισακουστούν οι προσευχές του και να προστατεύσει την πόλη. Την επόμενη μέρα, όμως, ο ανυπόμονος στρατηγός εισέβαλε στην πόλη και εκβίασε τον Μέγα Βασίλειο πως αν δεν του έδιναν τον θησαυρό τους θα τον εξόριζε κάπου μακρία ή και θα τον σκότωνε. Επειδή όμως ήταν πολύ αγαπητός στον λαό, οι χριστιανοί της πόλης μάζεψαν όσα χρυσαφικά είχαν και τα συγκέντρωσαν, για να σωθούν και να σώσουν τον αγαπημένο τους Δεσπότη.

Στο μεταξύ ο στρατηγός διέταξε να επιτεθεί ο στρατός του στο λαό. Όμως τότε ο λαός του πρόσφερε τον θησαυρό. Ο Μέγας Βασίλειος προσευχήθηκε για ακόμη μια φορά στον Θεό. Την ώρα λοιπόν  που ο στρατηγός πήγε να αρπάξει τον θησαυρό,  έγινε το θαύμα. Εμφανίστηκε  ένας καβαλάρης που έσωσε τον θησαυρό και όρμησε πάνω στον στατηγό και στους δικούς του. Ο καβαλάρης αυτός ήταν ο  Άγιος Μερκούριος, ενώ οι στρατιώτες ήταν άγγελοι.

Όμως από τη στιγμή που ο κακός στρατηγός δεν πήρε τον θησαυρό του λαού, ο Μέγας Βασίλειος ήταν αναγκασμένος να τον επιστρέψει πίσω στους κατοίκους της πόλης κι αυτό ήταν δύσκολο. Η μοιρασιά έπρεπε να είναι δίκαιη.Έτσι, σκέφτηκε με τη βοήθεια το θεού να ζυμώσει ψωμάκια και να βάλλει μέσα τα χρυσαφικά. Τα μοίρασε τότε στους ανθρώπους σαν ευλογία. Στην αρχή όλοι παραξενέυτηκαν, αλλά η έκπληξη που ένιωσαν στη συνέχεια ήταν ακόμη μεγαλύτερη, όταν βρήκαν μέσα τα χρυσαφικά.
Αυτή λοιπόν είναι η λεγόμενη βασιλόπιτα, την οποία φτιάχνουμε κι εμείς με το φλουρί μεσα την πρώτη ημέρα του χρόνου, την ημέρα που τιμάται ο Άγιος Βασίλειος.

Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα της Μακεδονίας: Τα κάλαντα της περιοχής μας, δηλαδή της Μακεδονίας, τα ψέλνουν το πρωί της παραμονής της πρωτοχρονιάς τα μικρά παιδιά. Ως αντάλλαγμα, παλιότερα, έπαιρναν γλυκίσματα και διάφορα άλλα τρόφιμα. Αντίθετα, σήμερα  παίρνουν ως αντάλλαγμα χρήματα.

Τα κάλαντα της περιοχής μας είναι συγκεκριμένα:

» Ήρθε πάλι νέον έτος, εις την πρώτην του μηνός,

ήρθα να σας χαιρετήσω, δούλος σας ο ταπεινός.

Ο Βασίλειος ο Μέγας, ιεράρχης θαυμαστός,

εις την οικογένειάν σας να’ναι πάντα βοηθός.

Με αγάπη και ειρήνη όλην την αρχή χρονιά,

να περάσετε κι εφέτος, δίχως να έχετε ζημιά.

Τα παιδιά εις το σχολείο να πηγαίνουνε συχνά,

να μαθαίνουνε τον βίο, της πατρίδος τα ιερά.

Δώστε μας τώρα την κότα, δώστε μας και τα αυγά

και κανένα ταλιράκι, ο Θεός να σας βλογά.

Και για τους ξενιτεμένους έχω να σας πώ πολλά.

Σας αφήνω καληνύχτα και του χρόνου με υγειά! «

Χριστούγεννα στη Γαλλία και τη Δανία

Της Καλλιόπης Μουσκεφτάρα

   Σε κάθε γωνιά του κόσμου τα Χριστούγεννα είναι μία από τις σπουδαιότερες γιορτές του έτους και τα χριστουγεννιάτικα έθιμα ποικίλουν. Στην περίπτωση της Ελλάδας, στολίζουμε το δέντρο ή το καράβι, κάνουμε παραδοσιακά γλυκά, όπως τη βασιλόπιτα, τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, και την παραμονή της πρωτοχρονιάς κάθε οικογένεια συγκεντρώνεται γύρω από το γιορτινό τραπέζι. Ας ρίξουμε και μια ματιά στις γιορτινές συνήθειες άλλων δυο χωρών της Ευρώπης.

  Στη Γαλλία, τα Χριστούγεννα αποτελούν την εορταστική κορύφωση του έτους, αλλά η εποχή προ Χριστουγέννων είναι λιγότερο σημαντική σε σχέση με την προεόρτια περίοδο στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Μάλιστα, η παραμονή των Χριστουγέννων είναι εργάσιμη μέρα. Το βράδυ, όμως, της παραμονής η οικογένεια συγκεντρώνεται για το Χριστουγεννιάτικο δείπνο. Ο Άγιος Βασίλης των Γάλλων φέρνει τα δώρα κατά το πέρασμα της 24ης προς 25η  Δεκεμβρίου. Τέλος, οι Γάλλοι χρησιμοποιούν τα αλεξανδριανά λουλούδια για τη διακόσμιση εσωτερικών χώρων, αλλά και ως δώρο σε όλην τη διάρκεια του έτους.

   Στη Δανία, την περίοδο πριν από τα Χριστούγεννα φτιάχνονται χειροποίητα στολίδια για τη διακόσμηση. Οι οικογένειες κατασκευάζουν το δικό τους αλεξανδριανό στεφάνι με τέσσερα κεριά, τα οποία συμβολίζουν τις τέσσερις Κυριακές μέχρι τα Χριστούγεννα. Επιπρόσθετα, υπάρχει και το έθιμο του κεριού που είναι ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά. Η παραμονή των Χριστουγέννων γιορτάζεται, κι εκεί, με ένα δείπνο μεταξύ των συγγενών. Ένα μεγάλο αμύγδαλο κρύβεται μέσα στο Δανέζικο γλυκό. Ο τυχερός που θα βρει το αμύγδαλο ανταμείβεται με το λεγόμενο «Δώρο του Αμυγδάλου».

   Πάντως, απ” όλα αυτά συμπεραίνουμε πως, παρά τα διαφορετικά εορταστικά έθιμα, τα Χριστούγεννα, παντού σχεδόν,  γιορτάζονται με χαρούμενη λαμπρότητα και με βασικότερο προσφερόμενο δώρο την αγάπη στον συνάνθρωπο..

Top