H Άσσηρος, βρίσκεται πολύ κοντά, σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων, από το Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) στη Μαυροράχη, χωροθετήθηκε εντός της Γ Ζώνης Ramsar και απέχει 700 μέτρα από το δίκτυο NATURA.
Ο ΧΥΤΑ ξεκίνησε να λειτουργεί από τον Ιούνιο του 2008. Δυστυχώς από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του μέχρι και σήμερα, έχουμε πολλά προβλήματα.
Υποβαθμίζεται εγκληματικά το περιβάλλον και το επίπεδο ζωής μας. Καθημερινά, διέρχονται σχεδόν μέσα από τον οικισμό της Ασσήρου περί τα 150 απορριμματοφόρα όλου του Νομού Θεσσαλονίκης.
Παραβιάζονται κατάφωρα όλοι οι περιβαλλοντικοί όροι και οι μελέτες που έγιναν για να επιτραπεί να κατασκευαστεί αυτό το έργο. Από τον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας του διαπιστώθηκε ότι στο ΧΥΤΑ θάβονταν επικίνδυνα μολυσματικά νοσοκομειακά και ραδιενεργά απόβλητα, αλλά το πιο δυσάρεστο είναι το πρόβλημα που υπάρχει με τη συλλογή και επεξεργασία των στραγγιδίων στο βιολογικό από τα απορρίμματα, δηλητηριάζοντας κυριολεκτικά τον τόπο μας.
Αυτά τα επικίνδυνα υγρά, που καταστρέφουν την πανίδα και χλωρίδα της περιοχής μας, ρίχνονται ανεξέλεγκτα έξω από το ΧΥΤΑ στο παρακείμενο ρυάκι που χύνεται στον ποταμό Μπογδάνα, από τον οποίο παίρνουμε νερό για τα χωράφια μας, για τις διάφορες αγροτικές καλλιέργειες και εκτός αυτού ο ποταμός αυτός καταλήγει στην λίμνη Κορώνεια, που όλοι γνωρίζουμε την ιστορία της και τα πρόστιμα που πρέπει να πληρώσουμε σαν χώρα και έμμεσα όλοι μας, για μια άλλη τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή.
Η οικολογική καταστροφή που συντελείται είναι τεράστια και μάλιστα από ένα έργο που σκοπός της δημιουργία του, αλλά και οι υποσχέσεις των αρμοδίων (Ο.Τ.Α.) είχε ως στόχο την προστασία του περιβάλλοντος.
Δηλαδή κατασκευάστηκε ένα έργο, ξοδεύτηκαν τεράστια ευρωπαϊκά και εγχώρια κονδύλια που θα μπορούσαν να έχουν επενδυθεί αλλού ή αλλιώς, με σκοπό να προστατευθεί το περιβάλλον και να σταματήσει η υποβάθμισή του με τις παράνομες χωματερές και τελικά αυτό που επιτεύχθηκε ήταν η πλήρης υποβάθμισή του, μολύνοντας όχι μόνον τον υδροφόρος ορίζοντα αλλά και τον αέρα που αναπνέουμε.
Σε καθημερινή βάση, πρωί και βράδυ, από το χειμώνα του 2012,στο χωριό μυρίζει σκουπίδι, νιώθουμε μια αφόρητη αποπνικτική δυσοσμία και αυτό που μας φοβίζει περισσότερο δεν είναι μόνον η δυσαρέσκεια που προκαλείτε από την μυρωδιά, αλλά τους κινδύνους που ελοχεύει κάτι τέτοιο για την υγεία μας (αέριοι ρύποι).
Έχουν γίνει δεκάδες καταγγελίες από τους τοπικούς περιβαλλοντικούς συλλόγους και ενεργούς πολίτες της περιοχής, χωρίς να υπάρχει σχεδόν καμία βελτίωση. Πρόσφατα στις 23/11/2014 συζητήθηκε μετά από καταγγελία του συλλόγου «Φίλοι της γης» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η κακή λειτουργία του ΧΥΤΑ και αποδείχθηκε η επικινδυνότητα του έργου για την υγεία μας.
Οι αναληθείς δικαιολογίες των υπευθύνων του ΧΥΤΑ, αλλά και η ατιμωρησία τους από μέρους της Πολιτείας, τους δίνει το δικαίωμα να παρανομούν εις βάρος του πολυτιμότερου αγαθού του κάθε ανθρώπου, την υγεία του, ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ!
Βέβαια, στη χώρα μας δεν υπάρχει σωστή διαχείριση των απορριμμάτων, με πρόληψη, μείωση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση (κοινοτική οδηγία 98/2008), κάτι που σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχει σε μεγάλα ποσοστά, σε μας, η μόνη λύση που δόθηκε ήταν ο ΧΥΤΑ και αυτός λειτουργεί χειρότερα από μια χωματερή.
Αυτό όμως που μας λυπεί περισσότερο, μας απογοητεύει αλλά πιο πολύ μας κάνει να θυμώνουμε, ως σημερινούς έφηβους και αυριανούς ενήλικες και πολίτες αυτής της χώρας, είναι η ανικανότητα, η αδιαφορία, η υποκρισία και απληστία των ανθρώπων που οφείλουν να προστατεύουν εμάς και τον τόπο μας. Γιατί να μην λειτουργεί τίποτε σωστά, γιατί θα πρέπει εμείς να διεκδικούμε τα αυτονόητα;
Έργα που θα έπρεπε να αποφασίζονται, να κατασκευάζονται και κυρίως να λειτουργούν σεβόμενα τους περιβαλλοντικούς όρους και τις μελέτες, να απασχολούν και να προβληματίζουν τους κατοίκους της κάθε περιοχής, όπως της δικής μας.
Πώς να εμπιστευτούμε όλους αυτούς τους υπεύθυνους, που ανεύθυνα αποφασίζουν για το μέλλον μας, την υγεία μας, τον τόπο μας, σε ένα τόπο που θέλουμε να ζήσουμε, να δουλέψουμε και να προσφέρουμε;
Δεν είμαστε κατώτεροι από τους αντίστοιχους συνομηλίκους μας σε μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν κάποιοι, ότι δεν αγαπούμε το περιβάλλον και δεν το σεβόμαστε, υποτιμώντας την νοημοσύνη μας.
Το χωριό και γενικότερα όλη η περιοχή γύρω από την οποία κατοικούμε, καθημερινά βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα οικολογικό πρόβλημα, για το όποιο οι αρμόδιοι σιωπούν. Θυσιάζουν όμως έτσι στο βωμό του κέρδους χιλιάδες ψυχές!
Σαφώς και τον αγαπούμε, είμαστε εδώ όλοι και θα το προστατεύσουμε, με τον τρόπο που εμείς ξέρουμε, χωρίς μεθοδεύσεις αλλά με αξιοπρέπεια, όπως οφείλουμε άλλωστε να συμπεριφερόμαστε σε όλους τους ανθρώπους, ακόμη και σε αυτούς που πολεμούν το καλό του τόπου μας! Θα επιμείνουμε και θα αγωνιστούμε για το καλό του περιβάλλοντος που άλλωστε ανήκει σε όλους. Γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα στον καθαρό αέρα και νερό… δεν θέλουμε τον καρκίνο που απλόχερα μας προσφέρουν!
Νίκος Κουτσογιαννάκης – Ηλίας Κιοσές
ΠΗΓΗ:
Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ασσήρου »Φίλοι της Γης’-http://www.filoitisgis.gr
