Αγαπητές Φίλες και Αγαπητοί Φίλοι

Αν το περιοδικό μας ήταν έντυπο θα αρχίζαμε με το τυποποιημένο «Αυτή τη στιγμή κρατάτε στα χέρια σας…» . Όμως η έκδοσή μας είναι ηλεκτρονική. Προσπαθούμε λοιπόν να επικοινωνήσουμε μαζί σας με ένα καΐκι που προσπαθεί να ανοιχτεί στον ιντερνετικό ωκεανό. Ξέρουμε πως αυτό είναι δύσκολο. Όμως, για να θυμηθούμε τον μεγάλο Αλεξανδρινό, δεν φοβούμαστε «τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα».

Έχουμε λοιπόν τη σιγουριά του πρωτάρη. Ένα ηλεκτρονικό περιοδικό είναι βέβαια μεγάλο στοίχημα για όλους εμάς που απαρτίζουμε τη συντακτική επιτροπή και γενικότερα την οικογένεια του 14^ου Γυμνασίου Λάρισας. Αλλά είμαστε αισιόδοξοι άνθρωποι. Η καθημερινή επικοινωνία με τους μαθητές μας αυτό μας έχει μάθει. Προχωράμε λοιπόν αταλάντευτα!

Το «14 Press» γεννήθηκε και πήρε μορφή από μία παρέα εκπαιδευτικών του 14. Οι συζητήσεις άρχισαν στο γραφείο του Συλλόγου Καθηγητών και συνεχίστηκαν στα όμορφα στέκια της Λάρισας. Εδώ, οι συνομιλίες έδιναν και έπαιρναν για τη μορφή που πρέπει να έχει. Το αν πέτυχαν ή όχι το αφήνουμε στη δική σου κρίση φίλη/ε αναγνώστρια/η.

Στο περιοδικό λοιπόν του σχολείου μας θα βρείτε μόνιμες στήλες που αφορούν τη δουλειά μας, που είναι ταυτόχρονα και μεγάλη μας αγάπη, την παιδεία. Θα δείτε ακόμη άρθρα για την οικολογία, το περιβάλλον, την υγεία. Οι συντάκτες τους δεν πιστεύουν πως έχουν το αλάθητο. Γι’ αυτό οι κριτικές σας θα είναι –ειλικρινά- πολύ σημαντικές για εμάς. Τις περιμένουμε λοιπόν. Ταυτόχρονα η στήλη των μαθητών μας εκφράζει τους προβληματισμούς τους και τις αγωνίες τους για το αύριο. Πιστεύουμε πως έχουν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Τα άρθρα που περιέχει το «14 Press» είναι δουλειά συναδέλφων, που δεν ανήκουν μόνο στο σχολείο μας. Αποτυπώνουν το μόχθο τους και αναδεικνύουν την επιστημονική και παιδαγωγική τους κατάρτιση. Είναι σημαντικές δουλειές. Περιμένουμε και τις δικές σας που είμαστε σίγουροι πως θα διακρίνονται για την ποιότητά τους.

Τελειώνοντας αυτό το σύντομο πρώτο σημείωμα, μας έρχεται στο νου η εικόνα του καϊκιού για το οποίο μιλήσαμε στην αρχή. Θα ήμασταν ευτυχείς αν αρμενίζαμε με αυτό στις απλωσιές του Αιγαίου. Όμως και τώρα αισθανόμαστε το ίδιο. Τελικά η συνάντηση με τον άλλο άνθρωπο είναι το καλύτερο και το ευτυχέστερο που μπορεί να συμβεί…

Καλή Ανάγνωση!

Για τη συντακτική ομάδα

Νίκος Παύλου

Δ/ντής του 14^ου Γυμνασίου Λάρισας