Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν ξυπνούν στις δύο η ώρα»
«Σαν τον ποδηλάτη πρέπει να κινώ συνέχεια τα πόδια μου, να βρίσκομαι σε διαρκή κίνηση, για να μην πέσω κάτω»!
Πιστεύω πως το ενδιαφέρον σε αυτό τον στοχασμό του Βιττγκενστάϊν (Βιττγκενστάϊν, Στοχασμοί, Πρόλογος-Επιλογή- Μετάφραση- σχόλια Κ.Μ. Κωβαίος, αθήνα 2008, 509, 105) βρίσκεται στη φαντασιακή εικόνα του ποδηλάτη που βρίσκεται σε μία συνεχή κίνηση! Συνδέει έτσι τη ζωή με την κίνηση, μας φωνάζει πως αυτά τα δύο είναι στην πραγματικότητα ένα: αν σταματήσεις να κινείσαι δεν υπάρχεις.

«Τὸ ἐπ’ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δεν θὰ παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τάς πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, να ὕμνῳ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, να περιγράφω μετ΄ἔρωτος τὴν φύσιν καὶ να ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια ἑλληνικὰ ἤθη».
Το άρωμα που αποπνέουν τα παραπάνω λόγια είναι προφανές και σου έρχεται στο μυαλό το έργο του κυρ Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από το οποίο προέρχονται. Ακόμη και οι λέξεις έχουν από μόνες τους μία ειδική φόρτιση που σε οδηγούν στη εποχή του, την Ελλάδα του τέλους του 19ου αι. και των αρχών του 20ου. Οπότε στο μυαλό σου αρχίζουν να περνάνε οι ήρωες από τα αγαπημένα κείμενά του: «Η Μετανάστις», «Οι Έμποροι των Εθνών», «Η Γυφτοπούλα», «Η Φόνισσα»…
Δε χρειάζεται, αγαπητοί φίλοι, ο εορτασμός των 100 χρόνων από το θάνατο του Άγιου των ελληνικών γραμμάτων, που συμβαίνει φέτος, για να θυμηθούμε το έργο του. Άλλωστε είναι πάντοτε παρόν, ακόμη και αν χρειαστεί μετάφραση για να το καταλάβουμε. Να ανησυχήσουμε γι’ αυτό; Δε νομίζω. Άλλωστε η γλώσσα είναι ζωντανός οργανισμός, που συνέχεια εξελίσσεται. Ας έχουμε λοιπόν εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους, που δημιουργούν κώδικες επικοινωνίας και έχουν τις αξίες και τα ιδανικά τους.
To 14Press, το ηλεκτρονικό περιοδικό μας, που τώρα έχετε εμπρός σας το 3ο τεύχος του, εμπιστεύεται απόλυτα τους νέους ανθρώπους. Γι’ αυτό θα δείτε πως πολλά άρθρα του υπογράφονται από τα παιδιά μας, τους μαθητές μας. Ταυτόχρονα θα βρείτε και όλους τους παλιούς συνεργάτες του. Υπάρχουν λοιπόν δουλειές με παιδαγωγικό χαρακτήρα, με οικολογικό προσανατολισμό, θέματα υγείας κοκ. Εμείς πιστεύουμε πως όλα είναι όμορφα, όπως και η ζωή μας στο 14ο Γυμνάσιο Λάρισας που είναι το δεύτερο σπίτι μας. Σας ευχόμαστε λοιπόν να χαρείτε τη μαγεία της ανάγνωσης και θα περιμένουμε με ανυπομονησία –να είστε σίγουροι γι’ αυτό- τις παρατηρήσεις σας, τις υποδείξεις σας και τα σχόλιά σας. Όλα θα μας είναι πολύ χρήσιμα!
Νίκος Παύλου
Η γνωριμία μου με το έργο του Νίκου Καββαδία, που φέτος γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, δεν άρχισε, όπως θα το ’θελα, στα ακρογιάλια των Κυκλάδων αλλά στις πολύβουες λεωφόρους της Αθήνας των φοιτητικών χρόνων. Όμως τα εχέγγυα γι’ αυτή υπήρχαν: ο καλύτερος παιδικός φίλος έγινε ναυτικός. Τελευταία φορά που είχα νέα του ήταν από μία κάρτα, που μου την έστειλε ενώ βρίσκονταν «πέρα απ’ τη γέφυρα του Αδάμ στη νότια Κίνα». Παράλληλα η ευτυχής συγκυρία να γνωρίσω στα εφηβικά χρόνια μία εκλεκτή φίλη του ποιητή συνέβαλε στην αγάπη μου για το έργο του.
Αν το περιοδικό μας ήταν έντυπο θα αρχίζαμε με το τυποποιημένο «Αυτή τη στιγμή κρατάτε στα χέρια σας…» . Όμως η έκδοσή μας είναι ηλεκτρονική. Προσπαθούμε λοιπόν να επικοινωνήσουμε μαζί σας με ένα καΐκι που προσπαθεί να ανοιχτεί στον ιντερνετικό ωκεανό. Ξέρουμε πως αυτό είναι δύσκολο. Όμως, για να θυμηθούμε τον μεγάλο Αλεξανδρινό, δεν φοβούμαστε «τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα».