Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σωζόμενα δείγματα της αρχιτεκτονικής των αρχοντόσπιτων της Θεσσαλίας αποτελεί το Κονάκι μπέη στο Σωτήριο (πρώην Γιαχαλάρ). Σύμφωνα με μαρτυρίες αρχιτεκτόνων, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα Τσιφλικόσπιτου του Θεσσαλικού Κάμπου στο τέλος του 19ου αι.
Το κονάκι Μπέη στο Σωτήριο είναι χαρακτηρισμένο ως μνημείο με υπουργική απόφαση. Είναι το μοναδικό κονάκι που έχει σωθεί από την κατεδάφιση, μαζί με το αντίστοιχο του Λοφίσκου. Χρονολογείται από 1896. Αρχικά ήταν ιδιοκτησίας Χατζηγάκη (Κονάκι «Χατζηγάκη»). Στην συνέχεια πέρασε στη κατοχή του δεύτερου Χατζηγάκη, του Γεώργιου. Μετά τον θάνατό του πέρασε στα χέρια του Ιωάννη Καπερώνη. Μετά την απολύτρωση (1936) το κτίριο ανήκε στο χωριό ως μνημείο.
Σήμερα, μετά την καταβολή μεγάλου χρηματικού ποσού στο κράτος (6.000.000 δρχμ./18.000€) το κτίριο ανήκει στον Τριαντάφυλλο Χατζόπουλο ο οποίος το έχει ακατοίκητο εδώ και 15 χρόνια. Το κτίριο πλέον θεωρείται ιστορικό μνημείο. Ο 2ος όροφος έπεσε με τους καταστροφικούς σεισμούς του 1955. Επιπλέον έχει άμεση σύνδεση με το Αγροτικό Ζήτημα της Θεσσαλίας και του αγώνα των αγροτών-κολίγων για την απαλλοτρίωση των Τσιφλικιών και την απόδοσή τους στους φυσικούς δικαιούχους, που ήταν οι κολίγοι του Θεσσαλικού Κάμπου.
Θοδωρής Τσιάντος
