Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ” Γυμνασίου στα πλαίσια του μαθήματος της Βιολογίας και υπό την καθοδήγηση της κας Μαρίας Τασούλα, βιολόγου του σχολείου μας, πραγματοποίησαν έρευνα για τις σημαντικότερες ασθένειες που πλήττουν την ανθρωπότητα. Άλλες απ” αυτές είναι απότοκοι συνηθειών ή καταχρήσεων της εποχής μας, ενώ άλλες ταλανίζουν την ανθρωπότητα για αιώνες. Και ενώ η ίασή τους φαινόταν οριστική, συχνά επανακάμπτουν ισχυρότερες και πιο επικίνδυνες. Χρήσιμο λοιπόν είναι να είμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα ενημερωμένοι γι” αυτούς τους ύπουλους εχθρούς της υγείας μας.
Ξεκινάμε την παρουσίαση των εργασιών με την έρευνα για τη φυματίωση που πραγματοποίησε η
Νικολέτα Κουκουμάνη.
Συνεχίζουμε με την εργασία του Αντώνη Κουτσή για τις δερματικές μυκητιάσεις.
Οι μύκητες είναι μικροοργανισμοί, οι οποίοι κατατάσσονται μεταξύ των πρωτογόνων φυτών και των πρωτόζωων. Υπάρχουν περίπου 100.000 έως 250.000 είδη μυκήτων. Από αυτά όμως ευτυχώς μόνο 200 ενοχοποιούνται ότι προκαλούν παθήσεις στον άνθρωπο. Η ανάπτυξη των μυκήτων στην επιδερμίδα, στους όνυχες και στις τρίχες του ανθρώπου προκαλεί λοιμώξεις, τις μυκητιάσεις, οι οποίες διακρίνονται, ανάλογα με την εντόπισή τους, σε μυκητιάσεις του τριχωτού της κεφαλής, του δέρματος, των μηρογεννητικών και μεσοδακτυλικών πτυχών και σε μυκητιάσεις των ονύχων χειρών και ποδών.
Ειδικότερα οι μυκητιάσεις αυτές είναι οι εξής :
α. Ποικιλόχρους πιτυρίαση και άλλες παθήσεις σχετιζόμενες με το Pityrosporum sp.
β. Δερματοφυτίες (λοιμώξεις από δερματόφυτα):
- Δερματοφυτία του ψιλού δέρματος.
- Δερματοφυτία των ονύχων (ονυχομυκητίαση)
- Δερματοφυτία των τριχών της κεφαλής.
γ. Καντιντιάσεις του δέρματος και των βλεννογόνων:
- Στοματική καντιντίαση.
- Καντιντίαση του γεννητικού συστήματος.
- Δερματική καντιντίαση.
δ. Υποδερματικές μυκητιάσεις π.χ. σποροτρίχωση.
ε. Δερματικές εκδηλώσεις συστηματικών μυκητιάσεων, π.χ καντιντιασική σηψαιμία και συστηματική ασπεργίλλωση.
ΠΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΥΚΗΤΕΣ
Οι μύκητες μεταδίδονται είτε με άμεση επαφή, από άνθρωπο σε άνθρωπο, από ζώα σε άνθρωπο, είτε με έμμεση. Είναι δυνατόν, δηλαδή, να μεταδοθούν από το έδαφος, την άμμο και τις πετσέτες στον άνθρωπο. Γι΄ αυτό είναι προτιμότερο να αποφεύγεται η άμεση κατάκλιση στην άμμο ή στο έδαφος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, χωρίς τη χρήση κάποιας ψάθας ή πετσέτας, η οποία είτε να χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τα ίδια άτομα κάθε φορά είτε από άτομα που γνωρίζουμε ασφαλώς ότι δεν εμφανίζουν κάποια μορφή μυκητιάσεως. Επίσης εάν σ΄ εμάς τους ιδίους έχει αναπτυχθεί μόλυνση από μύκητες, είναι καλύτερο να χρησιμοποιούμε ψάθα αντί για πετσέτα στην παραλία, την οποία, μάλιστα, να πλένουμε με νερό πριν από κάθε χρήση
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία των μυκητιάσεων του δέρματος είναι τοπική ή συστηματική ( λήψη δισκίων από το στόμα ). Γενικά η θεραπεία είναι γρήγορη, ασφαλής και αποτελεσματική. Η επιλογή της γενικής ή της τοπικής αγωγής ή ο συνδυασμός και των δύο εξαρτάται από την εντόπιση των βλαβών, την κλινική εικόνα και την ταυτοποίηση του υπεύθυνου για τις βλάβες μύκητα.
Τα πιο γνωστά τοπικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε κρέμες ή σε διαλύματα είναι :
- Αμορολφίνη
- Παράγωγα αλλυλαμινών
- Παράγωγα ιμιδαζολίου
Τα φάρμακα από το στόμα είναι τα εξής :
- Γκριζεοφουλβίνη
- Κετοκοναζόλη
- Ιτρακοναζόλη
- Φλουκοναζόλη
- Τερμπιναφίνη