Την Κυριακή των Μυροφόρων, 14 μέρες μετά το Πάσχα, γιορτάζει ο Ταξιάρχης στον Μανταμάδο. Ο Αρχάγγελος, βέβαια, τιμάται από την εκκλησία των ‘’Ταξιαρχών’’ στις 8 Νοεμβρίου, μια ημερομηνία που η Λέσβος γιορτάζει και την απελευθέρωση της από τον ζυγό της Οθωμανοκρατίας. Το μεγάλο πανηγύρι γίνεται, όμως, στις ‘’15 της Λαμπρής’’. Τα θαύματα από παλιά οδήγησαν τους πιστούς για προσκύνημα στον ναό του Ταξιάρχη με τα πόδια, μιας και τότε οι ‘’γαιδαρόδρομοι’’και η τεχνολογία δεν είχαν δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να κινούνται με τα αυτοκίνητα.
Η πίστη και η αγάπη για τον Ταξιάρχη μεγάλωναν. Με κουλούρες στις τσάντες, πασχαλινά κουλούρια και διάφορα άλλα φαγώσιμα για το δρόμο, ξεκινούσαν από κάθε μέρος και χωριό του νησιού για να προσκυνήσουν τη χάρη του.
Τα χρόνια πέρασαν, ο κόσμος άρχισε να έχει στην κατοχή του αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις, μα το έθιμο δεν σταμάτησε ποτέ. Χιλιάδες πιστοί συρρέουν με τα πόδια κάθε χρόνο και όχι μόνο από το νησί μας αλλά από όλη την Ελλάδα για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα του Ταξιάρχη.
Το πανηγύρι του Ταξιάρχη συνδέεται και με το αρχαιολατρικό έθιμο της ζωοθυσίας, καθώς γίνεται η σφαγή του ταύρου ( τάματος) και η προσφορά του κρέατος, μαγειρεμένου με σιτάρι το γνωστό , όπως το λέμε εδώ στο νησί μας, ΄΄κισκέκ΄΄, στους πολυπληθείς επισκέπτες- προσκυνητές, από τη Λέσβο και την υπόλοιπη Ελλάδα.
Πρόκειται για ένα έθιμο που υπήρχε και θα συνεχιστεί , γιατί η πίστη ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει. Άλλωστε, είμαστε μια χώρα που η θρησκεία αποτελεί ισχυρό στοιχείο της ύπαρξης μας και οι άνθρωποι πάντα εναποθέτουν τις ελπίδες τους για κάτι καλύτερο και προσεύχονται για υγεία , δύναμη και ελπίδα.
(Από τη μαθήτρια της Β Λυκείου Έλενα Ευαγγέλου)
