Στήλη: Εφηβικές Ανησυχίες

Τα προβλήματα των εφήβων

γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Παύλου Πέρσα και Παύλου Μαρία

   teen_problemΟι έφηβοι βρίσκονται στο ιδιαίτερο ηλικιακό στάδιο, κατά το οποίο πρέπει να αποχαιρετήσουν την παιδική ηλικία και να περάσουν στην ενηλικίωση. Από τη μία, βλέπουν τη ζωή με αισιοδοξία και ευαισθησία, από την άλλη με άρνηση και επαναστατικότητα.  Έτσι, δυσκολεύονται πολύ να αντιμετωπίζουν τις δύσκολες καταστάσεις της σύγχρονης κοινωνίας, με αποτέλεσμα να προκαλούνται αρκετά προβλήματα.

    Στην ηλικία αυτή, οι νέοι θέλουν να βρουν και να αναδείξουν κάτι που τους κάνει ξεχωριστούς και μοναδικούς. Αφενός, οι γονείς παροτρύνουν τα παιδιά τους να ασχολούνται με το διάβασμα, τον αθλητισμό, τη μουσική και την τέχνη, ώστε μέσα από αυτά να ανακαλύψουν την κλίση τους και τα ενδιαφέροντα τους. Όμως, από την άλλη, οι νέοι αυτό το βρίσκουν χρονοβόρο κι απαιτητικό, προτιμώντας να μιμούνται είτε κάποιον διάσημο ηθοποιό, τραγουδιστή, μοντέλο είτε κάποιον ήρωα που κατά καιρούς αναδεικνύεται μέσα από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που παίζουν. Στην περίοδο αυτή, έρχονται πολλές φορές σε διαφωνία με τους γονείς τους και την οικογένειά τους, με συνέπειες φασαρίες και τσακωμούς.

   Επιπλέον, ένα σημαντικό πρόβλημα των νέων είναι η εξάρτησή τους από την τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους παίζοντας παιχνίδια στο ίντερνετ, παρακολουθώντας διάσημους youtubers, ανεβάζοντας προσωπικές ιστορίες και φωτογραφίες. Η πολύωρη ενασχόληση τους με το ίντερνετ τούς αποξενώνει από την οικογένειά τους, τους φίλους τους, ενώ ταυτόχρονα αδιαφορούν για το διάβασμα και τις υποχρεώσεις τους και γίνονται απόμακροι και απαθείς.

   Επίσης, συχνή είναι η αβεβαιότητά τους για το αύριο. Η οικονομική κρίση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας τα τελευταία χρόνια γεννά στους νέους έντονο άγχος και ανασφάλεια για το μέλλον. Γιατί καλούνται να αποφασίσουν ποιες σπουδές θα ακολουθήσουν, ώστε να επιτύχουν σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση και βέβαιο μέλλον, ενώ διαπιστώνουν ότι οι γονείς, οι περισσότεροι από τους φίλους,  τους συγγενείς και τους γνωστούς είναι άνεργοι και ζουν στα όρια της φτώχειας είτε κάτω από αυτά.

        Σε αυτές τις κρίσιμες συνθήκες, κρίνεται πολύ σημαντικό οι έφηβοι να έχουν δίπλα τους την οικογένειά τους και τους δασκάλους τους, ώστε να μπορούν να μοιράζονται τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους, αποκτώντας τα κατάλληλα εφόδια, για να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά  τις προκλήσεις του μέλλοντος.

Μαθαίνοντας για τον ρατσισμό

 Γράφει η μαθήτρια της Β” Γυμνασίου,  Περλάτου Αναστασία

     ?????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? Ο ρατσισμός προέρχεται από την λέξη «ράτσα», που σημαίνει φυλή. Με τη λέξη «ρατσισμός» εννοούμε την άποψη σύμφωνα με την οποία μια φυλή ή ένα έθνος είναι ανώτερα από όλες τις υπόλοιπες. Ακόμη με τον όρο αυτόν εννοούμε την άσχημη και προσβλητική συμπεριφορά προς κάποια άτομα, ομάδες και ολόκληρους λαούς.

        Τα είδη του ρατσισμού που συναντάμε στην καθημερινότητα είναι αρκετά. Εκτός από τον εθνικό-φυλετικό ρατσισμό διαπιστώνεται και ο θρησκευτικός, σύμφωνα με τον οποίο μια θρησκεία είναι η αληθινή και η καλύτερη, γι” αυτό πρέπει να επικρατήσει μόνη αυτή σε όλη τη γη.Επίσης, παρατηρείται και ο κοινωνικός ρατσισμός, που οι άνθρωποι συμπεριφέρονται εχθρικά και προσβλητικά σε άλλους, που είτε είναι διαφορετικοί από αυτούς είτε έχουν κάποια ιδιαιτερότητα, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι μετανάστες, οι ναρκομανείς και οι ομοφυλόφιλοι. Ακόμα ένα είδος ρατσισμού είναι αυτός που δεν αποδέχεται το γυναικείο φύλο, διότι οι άντρες πιστεύουν ότι οι γυναίκες είναι κατώτερες από αυτούς.

         Οι επιπτώσεις του ρατσισμού είναι άσχημες για τον άνθρωπο. Πολλά θύματα που δέχονται ρατσιστική συμπεριφορά αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα στην πορεία, απομονώνονται και πέφτουν σε κατάθλιψη. Επίσης, παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες, τη στιγμή που καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει σε όποιον και  ό,τι θέλει.

          Συμπεραίνοντας, ο ρατσισμός επιφέρει μόνο αρνητικές επιπτώσεις στον άνθρωπο και στην κοινωνία, οδηγώντας σε συγκρούσεις μεταξύ τους άτομα, ομάδες και λαούς. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι αλλά και διαφορετικοί.

Kατανοώντας την ψυχολογία του εφήβου!

Γράφουν οι μαθήτριες της Γ”  Γυμνασίου,   Χρηστίδου Θωμαή και   Κόντρα Άντζελa

  Στη σημερινή κοινωνία σχεδόν όλοι οι έφηβοι νιώθουν μεγάλη καταπίεση από το περιβάλλον τους, νομίζουν πως είναι μόνοι τους  στον κόσμο, χωρίς να βρίσκουν στήριξη, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε αδιέξοδο.  Κάποιες από τις συναισθηματικές αλλαγές τους είναι ότι ο έφηβος επιδεικνύει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις σε διάφορες στιγμές. Η διάθεσή του μπορεί να φαίνεται απρόβλεπτη. Αυτές οι εκρηκτικές συμπεριφορές πιθανό να οδηγούν σε συγκρούσεις. Ο εγκέφαλος του παιδιού μαθαίνει ακόμα πώς να ελέγχει τα

   Οι αλλαγές αυτές προκαλούν εντάσεις ανάμεσα σε γονείς και εφήβους. Οι τελευταίοι αντιδρούν υπερβολικά και πειράζονται με το παραμικρό και έτσι έρχονται σε αντιπαράθεση με γνωστούς, φίλους, συγγενείς. Οι γονείς, από την άλλη, δεν καταλαβαίνουν την κατάσταση που βιώνουν τα παιδιά τους, ώστε τους φορτώνουν και με άλλες υποχρεώσεις. Πιέζονται στο σπίτι αλλά και στο σχολείο,  χωρίς να έχουν στήριξη από κάποιον δικό τους.συναισθήματά του και να τα εκφράζει. Επίσης, είναι πιο ευαίσθητο ψυχοσυναισθηματικά. Καθώς ο νέος μεγαλώνει, βελτιώνεται στο να διαβάζει και να επεξεργάζεται τα συναισθήματα των άλλων. Ακόμη είναι περισσότερο εγωκεντρικός, τον απασχολεί η εμφάνισή του και πώς αυτή θα προσεχθεί  από τους συνομήλικούς του. Συχνά συγκρίνει την εξωτερική του εμφάνιση με αυτή των φίλων του. Έπειτα, περνά από το στάδιο του άτρωτου. Τέλος, η ικανότητα λήψης αποφάσεων συνεχίζει να αναπτύσσεται και το παιδί μαθαίνει ότι οι πράξεις του έχουν ανάλογες συνέπειες.

   Για να κατανοηθεί, λοιπόν, αυτή η συμπεριφορά θα πρέπει οι γονείς να συζητάνε με τα παιδιά τους και να ακούν τις ανησυχίες τους, δίνοντας στο παιδί να καταλάβει ότι του έχουν εμπιστοσύνη. Να μπορούν να συζητάνε και να συμβουλεύουν ο ένας τον άλλον.

Μπορείς να γνωρίζεις το ύψος σου;

                             γράφουν οι Κατερίνα Καρολίδου και Νάσια Νταλαγιώργου, μαθήτριες της Γ’Γυμνασίου

      Το ύψος είναι αυτό, που καθορίζει την πορεία της ανάπτυξης  ενός  ανθρώπου. Υπάρχουν ποικίλοι  παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση του ύψους, ενώ, παράλληλα, κάθε άτομο περνάει από συγκεκριμένα στάδια ανάπτυξης.

     Το ύψος καθορίζεται κυρίως από δύο είδη παραγόντων, τους  ενδογενείς, με άλλα λόγια την κληρονομικότητα, και τους εξωγενείς, δηλαδή το περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα, την κληρονομικότητα αποτελούν τα γονίδια που προϋπάρχουν στο DNA ενός ανθρώπου. Μπορούμε να προβλέψουμε το ύψος, αλλά όχι με προσέγγιση και πλήρη ακρίβεια. Αυτό  γίνεται με δύο τρόπους. Ο ένας είναι το άθροισμα του ύψους των γονιών δια δύο, και ο άλλος είναι ο διπλασιασμός του ύψους στην ηλικία των δύο ετών, συν ή μείον 13 πόντους ανάλογα με το φύλο (συν 13 για το αγόρι και μείον 13 για το κορίτσι). Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, το ύψος επηρεάζεται από τις συνθήκες διαβίωσης και τις συνθήκες του περιβάλλοντος του ανθρώπου. Για παράδειγμα, η κακή διατροφή εμποδίζει την πλήρη ανάπτυξη, ενώ ο αθλητισμός συμβάλλει θετικά στην άρτια διάπλαση του σώματος. Επίσης, κάποιες αρρώστιες στην παιδική ηλικία αποτελούν συχνά πρόσκομμα στην αύξηση του ύψους του παιδιού.

     Υπάρχουν τέσσερα στάδια ανάπτυξης. Στην πρώτη θέση κατατάσσεται η διαδρομή κατά τη βρεφική ηλικία, η οποία είναι 35 περίπου πόντοι κάθε χρόνο έως την ηλικία των 2 ετών. Επόμενο στάδιο αποτελεί η πορεία μέχρι την εφηβεία. Στο στάδιο αυτό, η ανάπτυξη που παρουσιάζει το παιδί είναι 7 με 7,5 πόντους ανά έτος.  Το επόμενο βήμα είναι αυτό που αναμφίβολα έχετε προϊδεαστεί, η εφηβεία. Στην εφηβεία υπάρχει μια έξαρση που κυμαίνεται από 7 έως 12 πόντους κάθε χρόνο έως ότου το άτομο φτάσει στο τελικό ύψος που θα έχει και ως ενήλικας. Τελικό στάδιο αποτελεί η πορεία της ηλικίας των 40 έως 50 ετών και εκεί τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Τότε παρατηρείται μια αναπόφευκτη,  ελαφρώς φθίνουσα πορεία του ύψους.

     Το ύψος, λοιπόν, επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, είτε θετικούς είτε αρνητικούς. Επίσης, διακρίνουμε τέσσερα σημαντικά στάδια ανάπτυξης σε κάθε άτομο. Άρα καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να γίνει μια υπόθεση, με μεγάλο ποσοστό πιθανοτήτων για το οριστικό ύψος του καθενός.

 

Τελικά, τι πραγματικά είναι οι «χίπστερς» ;

 γράφουν η Καρολίδου Κατερίνα και η Νταλαγιώργου Αθανασία, μαθήτριες της Γ” τάξης

   Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά σε ένα από τα πιο ανατριχιαστικά ποιήματα το 1956 από τον Allen Ginsberg. Συχνά η ονομασία αυτή απευθύνεται σε κάποιον ο οποίος ασχολείται με οτιδήποτε εκτός του θεσπισμένου mainstream, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μουσική.

   Θα μπορούσαμε παραλληλίσουμε με το σήμερα και να πούμε ότι οι χίπστερς ξέρουν όλα τα hypes και ακούνε Lana Del Ray. Προφανώς όσοι αγοράζουν από το top shop δεν είναι χίπστερ. Το να τρέχεις, όμως, να προλάβεις κάθε meet market και κάθε second hand, κάθε φορά που γίνεται bazzar, το να μετράς τις μέρες για το Plissken Festival, να έχεις tumblr, η αρχική σου σελίδα να είναι γεμάτη από newsfeed, το να έχεις όμπρε, παπούτσια δίπατα, το να έχεις το Nylon για βιβλίο, να έχεις προσπαθήσει να είσαι vegan, αλλά το μπεργκεράκι ποιος το αποχωρίζεται και, βέβαια,  το #foodporn στη γλώσσα του instagram, όλα αυτά είναι σίγουρα γνωρίσματα των hipster.

   Ο hipster είναι είρωνας. Έχοντας βασίσει το οικοδόμημα της προσωπικότητάς του στην πνευματική, πολιτισμική και στιλιστική ανωτερότητα σε σχέση με τον εκάστοτε mainstream βαρετό βλάχο, εκ των πραγμάτων αισθάνεται υπεροπτικά απέναντι στη μάζα. Το αποδεικνύει φορώντας βαμβακερό σαρκασμό, μπλούζες με αφοριστικά ή ακατανόητα μηνύματα, εικόνες από πόλεις του κόσμου που ονειρεύεται να ζήσει.. Μεγάλη αγάπη, επίσης, επιδεικνύει ο hipster και για οτιδήποτε ρετρό, ντεμοντέ, ξεπερασμένο και κιτς, με έμφαση στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 – επαναφέροντας στο προσκήνιο μνήμες της παιδικής του ηλικίας, στην οποία, πιθανόν, θα ήθελε να επιστρέψει.

   Οι χίπτερς, λοιπόν, είναι άτομα με ένα διαφοροποιημένο και μοναδικό στυλ. Οι διαφορές αφορούν τη μουσική που συνηθίζουν να ακούν, τις σελίδες που επισκέπτονται με μεγάλη συχνότητα στο διαδίκτυο και τον τρόπο που αρέσκονται να ντύνονται. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως η διαφορετικότητά τους αυτή είναι πάντοτε αρνητική.

Εφηβεία-Οικογένεια

 

Το σχολικό μας περιοδικό δίνει σε όλους τους μαθητές την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις για θέματα επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους της ηλικίας μας. Ένα τέτοιο ζήτημα είναι και σχέσεις των εφήβων με τους γονείς τους.

Στην εφηβεία ο νέος αποχωρίζεται ουσιαστικά τους γονείς του και εγκαταλείπει σταδιακά το αίσθημα  του παιδιού. Ενώ ήταν πάντα στο επίκεντρο της προσοχής των γονιών, τώρα θα πρέπει να αναλάβει ο ίδιος ευθύνες. Έτσι, ο έφηβος έχει την αίσθηση ότι είναι πολύ ώριμος, ώστε μπορεί να τα αντιμετωπίσει όλα μόνος του. Επίσης, η απομάκρυνση των νέων κατά την περίοδο της εφηβείας προκαλεί κρίση στους γονείς, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν. Ο έφηβος δοκιμάζει συμπεριφορές διαφορετικές από των γονιών του για να εδραιώσει έτσι τη δική του ταυτότητα. Έρχεται σε σύγκρουση μαζί τους, όταν αυτοί θέλουν να τον συμβουλέψουν και αρνείται τις γνώσεις τους, διότι τις θεωρεί παλιές   . Σε περίπτωση που οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί, τότε πιστεύει πως δεν έχει προσωπική ζωή, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια.

Ο έφηβος και η οικογένεια βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με έντονες προστριβές, χαρακτηριστικές αυτής της περιόδου. Διεκδικεί με πάθος την αυτονομία του, την ίδια στιγμή που εξαρτάται άμεσα από την οικογένειά του, καθώς διακηρύσσει την ανεξαρτησία του αλλά ταυτόχρονα αναζητά τη σιγουριά και τη στήριξη που παρέρχονται από τους γονείς του.

Από την άλλη πλευρά, πολλοί γονείς δυσκολεύονται να προβλέψουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους βασιζόμενοι σε κληροδοτημένες συμπεριφορές. Πολλά παιδιά που ήταν εύκολο μέχρι πρότινος να συμμορφωθούν, θεωρούνται  επαναστάτες από τους γονείς τους. Μπορεί, λοιπόν, οι ίδιοι να βλέπουν ένα υπάκουο παιδί να μετατρέπεται σε έναν απρόβλεπτο έφηβο και αυτό τους ανησυχεί. Έτσι γίνονται πιο πιεστικοί και κυριαρχικοί, με αποτέλεσμα και  έφηβος να βλέπει την αυτονομία του να απειλείται και να δημιουργούνται εντάσεις στην οικογένεια. Και οι ίδιοι οι γονείς, όμως, αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτήν τη φάση. Συχνά, οι ενήλικες νιώθουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή, αυξημένα καταθλιπτικά συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις γιατί  συνήθως βρίσκονται στη μέση ηλικία, όταν τα παιδιά τους περνούν στην εφηβεία, ώστε να νιώθουν απαισιόδοξοι και νιώθουν ότι η ζωή δε θα γίνει καλύτερη απ’ αυτή που ζουν.

Άρα οι γονείς των εφήβων θα πρέπει να είναι σταθεροί και, ταυτόχρονα, ευέλικτοι. Όπως αλλάζει το παιδί, έτσι θα πρέπει και η στάση του γονιού να διαφοροποιείται σιγά-σιγά, προσφέροντας, όμως, πάντα σταθερότητα.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι πάντα θα υπάρχουν συγκρούσεις και έριδες ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά κατά την περίοδο της εφηβείας. Οι γονείς από τη δική τους πλευρά οφείλουν να είναι προσαρμοστικοί δείχνοντας κατανόηση στα παιδιά τους, ενώ οι έφηβοι πρέπει να είναι συγκρατημένοι και ήρεμοι προς τους γονείς τους.

Μαρία Μαββίδου

Ο αθλητισμός και η επιρροή του στη σημερινή νεολαία

                                                                                                 Γράφει ο Τζατζάνης Γιώργος, μαθητής της Β” Γυμνασίου

    Ο αθλητισμός στις μέρες μας επηρεάζει κατά τη γνώμη μου θετικά τους εφήβους και τους νέους. Μέσα από τον αθλητισμό ο έφηβος και ο νέος μαθαίνει να γυμνάζει το σώμα αλλά και την ψυχή του. Μαθαίνει να πειθαρχεί ακούγοντας τις οδηγίες του προπονητή του και να συνεργάζεται με τους συναθλητές του. Αναπτύσσει αγωνιστικό πνεύμα και ευγενή αθλητική άμιλλα. Κοινωνικοποιείται και αναπτύσσει φιλίες, γνωρίζει αθλητές από άλλες χώρες.

    Στα πολύ μεγάλα οφέλη του αθλητισμού θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τη διέξοδο από την ανία και την καθημερινή ρουτίνα των νέων. Η ενασχόληση με κάποιο άθλημα ωθεί τους νέους να έχουν στόχους και να αποφεύγουν τις παγίδες των ναρκωτικών, του αλκοόλ και του διαδικτύου.

   Συμπερασματικά, ο αθλητισμός βοηθάει τον έφηβο ή τον νέο να γυμνάσει το σώμα του, να αναπτύξει την προσωπικότητά του και να ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία.

Αποτέλεσμα εικόνας για αθλητισμος και έφηβοι

Σύγχρονες εξαρτήσεις

Γράφουν οι Μελίνα Χρυσάφη και Κατερίνα  Κυροπούλου , μαθήτριες της Γ΄τάξης 

   Εξάρτηση είναι η χρήση μιας ουσίας σε μεγάλο βαθμό. Κάποιος είναι εξαρτημένος, όταν αδυνατεί να αντισταθεί σε μια ουσία κι έχει αίσθημα στέρησης ,όταν δεν την έχει. Οι εξαρτήσεις στην εφηβεία είναι συχνές. Η συνηθέστερη εξάρτηση είναι ο υπέρ-καταναλωτισμός . Αυτή η εξάρτηση είναι κυρίως γυναικεία. Η υπερβολική αγορά υλικών αγαθών που δεν είναι απαραίτητα, μπορεί να έχει αρνητικές οικονομικές συνέπειες για το άτομο και την οικογένεια του. Ωστόσο οι περισσότεροι βλέπουν τον υπέρ-καταναλωτισμό ως έναν τρόπο να διώξουν το άγχος και να ξεφύγουν από την δύσκολη καθημερινότητα. Ακόμη μια εξάρτηση είναι η λεγόμενη εξάρτηση οθόνης. Η πολύωρη παρακολούθηση της τηλεόρασης, του υπολογιστή καθώς και του διαδικτύου μπορεί να είναι ένας ακόμη τρόπος μείωσης του άγχους και μια προσπάθεια αποφυγής των προβλημάτων που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Κυρίως οι νέοι ασχολούνται πολλές ώρες με το κινητό τους. Τις περισσότερες φορές είναι στο διαδίκτυο.. Μπαίνουν καθημερινά στα social media και φροντίζουν να ¨ποστάρουν¨ κάθε κίνηση τους.

   Σχετική εικόναΠολλοί άνθρωποι με τη χρήση διαφόρων ουσιών πιστεύουν ότι δίνεται  λύση στα προβλήματά τους. Έτσι δημιουργείται άλλη μια εξάρτηση, η εξάρτηση από ουσίες (ναρκωτικά, τσιγάρο, ποτά). Όμως προσπαθώντας να αποφύγουμε μια δυσκολία με αυτό τον τρόπο, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε καινούρια προβλήματα χωρίς να φτάνουμε στην επίλυση τους. Βέβαια, υπάρχουν και μικρότερες, αλλά το ίδιο σημαντικές μορφές εξάρτησης ,όπως οι διαταραχές στην πρόσληψη τροφών, που είναι αποτέλεσμα εμμονής με την εμφάνιση του σώματος , ο εύκολος πλουτισμός και τα τυχερά παιχνίδια ,όπου ο άνθρωπος παραμελεί  την εργασία του . Πως όμως δημιουργούνται οι εξαρτήσεις; Από την στιγμή που το ένα ισχυρότερο μέρος του εαυτού μας επιβάλλει την εξουσία του στο άλλο  αδύναμο, αρχίζει ο φαύλος κύκλος της εξάρτησης.

   Το άτομο καθοδηγείται μόνο  από τις επιθυμίες του και όχι από τη λογική του. Όταν αυτές οι επιθυμίες εκπληρωθούν και επαναληφθούν γίνονται συνήθειες και πλέον μηχανική συμπεριφορά που δεν μπορεί να διακοπεί. Έτσι το άτομο έχει αισθήματα ενοχής για την αδυναμία του να θέσει υπό έλεγχο τις επιθυμίες και τις συνήθειες. Ο άνθρωπος βρίσκεται σε ένα δίλημμα: επιθυμία και φόβος. Από την μια η επιθυμία για την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς και από την άλλη ο διαρκής φόβος για την επανάληψή της. Ο εξαρτημένος άνθρωπος βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο. Όμως υπάρχουν θεραπείες για τις διάφορες εξαρτήσεις. Με την ψυχολογική υποστήριξη συγγενών και φίλων και, εάν είναι απαραίτητο, με τη βοήθεια ειδικού μπορεί να ξεπεραστεί η οποιαδήποτε εξάρτηση. Πιστεύουμε πως ,εάν υπάρχει καλή θέληση, υπομονή και επιμονή από το ίδιο το άτομο ,αλλά και από τους γύρω του, μπορούν να αντιμετωπιστούν όχι μόνο οι εξαρτήσεις, αλλά και οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα προκύπτει.

Εφηβεία και κατάθλιψη

 γράφει η  Ειρήνη Λαμπροπούλου, μαθήτρια της Γ΄γυμνασίου

     Η κατάθλιψη είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας, συμπεριλαμβανομένων των εφήβων, και αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη, δεν πρόκειται για μια κακή διάθεση ή μια περιστασιακή μελαγχολία που μπορεί να νιώθουμε.

    Η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται κυρίως από ένα μόνιμο αίσθημα θλίψης ,απελπισίας και αδιαφορίας για  οτιδήποτε .Η κατάθλιψη εμφανίζεται διαφορετικά στα δύο φίλα κατά την ηλικία της εφηβείας .Τα αγόρια συνήθως παρουσιάζουν επιθετική και αντικοινωνική συμπεριφορά, ενώ τα κορίτσια κλείνονται στον εαυτό τους .Η εφηβική κατάθλιψη είναι πολύ σοβαρή και έτσι αν δεν αντιμετωπιστεί σύντομα μπορεί να οδηγήσει τον έφηβο στη βίαιη συμπεριφορά ,στη σχολική αποτυχία ,στην κατάχρηση ουσιών και αλκοόλ, ακόμα κι στην αυτοκτονία.

   Δεν είναι καθόλου εύκολο να καταλάβει κάποιος αν η αλλαγή στην συμπεριφορά ενός εφήβου οφείλεται στις αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτή την ηλικία ή στην κατάθλιψη .Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποια συμπτώματα από τα οποία μπορεί κάποιος να κατανοήσει αν κάποιος έφηβος βρίσκεται σε κατάθλιψη. Μερικά από αυτά είναι:

Θλίψη

Αδιαφορία

Έλλειψη συγκέντρωσης

Απομόνωση

Αϋπνία ή υπνηλία

Απώλεια βάρους ή το αντίθετο ,αύξηση βάρους

Έλλειψη αυτοπεποίθησης

Ο έφηβος γίνεται πολύ ευαίσθητος

Συνεχείς σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας

Βέβαια για να μιλήσουμε για κατάθλιψη θα πρέπει ο έφηβος να παρουσιάζει τουλάχιστον πέντε από τα παραπάνω συμπτώματα σχεδόν καθημερινά και έντονα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

    Η κατάθλιψη έχει περισσότερες πιθανότητες να εμφανιστεί σε έναν έφηβο ο οποίος βιώνει έντονο στρες ,έχει ζήσει κάποια απώλεια στη ζωή του ή τον χωρισμό των γονιών του .Ακόμα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ένας έφηβος να αποκτήσει κατάθλιψη, αν στην οικογένειά από την οποία προέρχεται, υπάρχει ιστορικό κατάθλιψης .Οι γονείς σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να βρίσκονται κοντά στον έφηβο και να προσπαθήσουν να τον καταλάβουν, να συζητούν μαζί του ,να του παρέχουν ασφάλεια, έτσι ώστε ο έφηβος να τους εμπιστευτεί και να  τους εκφράσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του ,να τον ενθαρρύνουν στο να έχει αυτοπεποίθηση και να τον βοηθήσουν να κοινωνικοποιηθεί και να κάνει παρέες .Επίσης, ο έφηβος είναι πολύ βασικό να νιώθει πως μπορεί να βασιστεί στους γονείς του.

    Ακόμα μία περίπτωση στην οποία μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα κατάθλιψης σε έναν έφηβο είναι όταν περνάει τη πρώτη του ερωτική του απογοήτευση .Η ερωτική απογοήτευση αποτελεί ένα από τα πιο συχνά φαινόμενα που παρατηρούνται στην εφηβική ηλικία, γιατί φυσικά  πολλοί έφηβοι χωρίζουν συναινετικά ,αρκετοί όμως χωρίζουν με πρωτοβουλία «του άλλου». Έτσι, ο ένας από τους δύο νιώθει εγκαταλελειμμένος και βιώνει την απόρριψη. Βέβαια, κατά έναν τρόπο η απογοήτευση υπάρχει και στους «συναινετικούς» χωρισμούς, γιατί ο έρωτας έχασε τη γοητεία του και το άλλο πρόσωπο απομυθοποιήθηκε. Η απογοήτευση όμως πονάει πιο πολύ, όταν ο ένας από τους δύο εξακολουθεί να βρίσκει το πρώην ταίρι του αναντικατάστατο και επιθυμητό. Μπορεί βέβαια αυτό το θέμα να μην απασχολεί τους μεγαλύτερους και να το θεωρούν αστείο, αλλά όταν ένας έφηβος βιώνει την απόρριψη σε αυτήν την ηλικία, ο πόνος που νιώθει είναι ασύγκριτος .Συνολικά, ένα ποσοστό 10-20% των εφήβων εμφανίζουν κάποιο καταθλιπτικό επεισόδιο στη διάρκεια της εφηβικής τους ηλικίας.

Η κατάθλιψη στην εφηβεία μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, αν γίνει έγκαιρα αντιληπτή .Έρευνες έχουν αποδείξει πως ένας στους πέντε εφήβους που πάσχουν από κατάθλιψη έχει λάβει την απαραίτητη βοήθεια που χρειάζεται, καθώς εξαρτάται από τους μεγαλύτερους να το αντιληφθούν και να απευθυνθούν σε κάποιο ειδικό .Ο ειδικός θα ερευνήσει τα συμπτώματα τις κατάθλιψης, καθώς και την αιτία της και έτσι θα δώσει τις κατάλληλες συμβουλές, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

 

Το τέλος της Γ΄ Γυμνασίου

 γράφουν οι μαθήτριες  Τόζιου Ευαγγελία  και Στεφανίδου Κυριακή
   Η φετινή χρονιά έφτασε και αυτή στο τέλος της και εμείς οι μαθητές της Γ΄ γυμνασίου ετοιμαζόμαστε να ακολουθήσουμε ο καθένας τον δικό του δρόμο, πηγαίνοντας στο ΓΕΛ ή στο ΕΠΑΛ. Η μετάβαση αυτή δεν θεωρείται και τόσο δύσκολη, όσο αυτή από το δημοτικού στο γυμνάσιο.Το λύκειο είναι, ωστόσο, το τελευταίο βήμα πριν το πανεπιστήμιο και όλοι μας αρχίζουμε τη διαδικασία προετοιμασίας για τις εισαγωγικές εξετάσεις.
   Στο λύκειο οι προσδοκίες και οι στόχοι είναι υψηλότεροι και οι αποφάσεις μας μπορούν και καθορίσουν την υπόλοιπη ζωή μας. Πρέπει να πάρουμε σοβαρές αποφάσεις,όπως το τι επιθυμούμε να γίνουμε. Έτσι όλοι μας τώρα συνειδητοποιημένοι  και έχοντας πάρει μια ιδέα από το γυμνάσιο για το τι μας ενδιαφέρει περισσότερο ,είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε στο λύκειο, όπου  μπαίνουμε στην τελική ευθεία της παιδικής μας ζωής.  Οι αποφάσεις μας πρέπει να παίρνονται με σύνεση και ψυχραιμία, καθώς είναι σημαντικό ο καθένας μας να γίνει αυτό που του αρέσει και τον γεμίζει ψυχικά.
   Ωστόσο, εμείς αποχαιρετάμε το γυμνάσιο ,κρατώντας στο μυαλό μας και στην ψυχή μας όλες τις ωραίες εμπειρίες που βιώσαμε μαζί.Ελπίζουμε το περιοδικό μας να συνεχίσει και τις επόμενες χρονιές έχοντας μεγάλη επιτυχία, αλλά και να εξελιχθεί όσο το δυνατόν περισσότερο.
Top