Επάνω:Παράσταση αγώνα χειροσφαίρισης στην αρχαία Ελλάδα / Κάτω: Αγγείο με παράσταση «ανακρουσίας»

Από τον Γιώργο Δελήμπαλτα, μαθητή του Γ΄ 3 τμήματος Γυμνασίου.

Από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι κατανοούν πως ο αθλητισμός είναι σημαντικός για τη ζωή τους. Όχι μόνο τους βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του σώματός τους αλλά και τους προσφέρει διασκέδαση.

Στην αρχαία Ελλάδα ο αθλητισμός ήταν τρόπος ζωής. Στη Μινωική Κρήτη βρίσκουμε αθλητικές εκδηλώσεις σε θρησκευτικές τελετές. Κατά τη Μυκηναϊκή εποχή μετά από την ταφή των νεκρών, προς τιμή τους γίνονταν αθλητικοί αγώνες, όπως δρόμος, πάλη, πυγμαχία, αρματοδρομία, ακοντισμός, οπλομαχία, δισκοβολία και τοξοβολία.

                                 

Επάνω: Θεατές παρακολουθούν τον αγώνα δρόμου στα «άθλα επί Πατρόκλω» / Κάτω: Νεαροί πυγμάχοι, τοιχογραφία από τη Σαντορίνη

Με την εμφάνιση της πόλης-κράτους τον 8ο αιώνα π.Χ., η γυμναστική συμπεριλαμβάνεται σε κάθε σύστημα εκπαίδευσης μαζί με τη μουσική, τη γραφή και την ανάγνωση. Η σωματική άσκηση μάλιστα συνοδευόταν από μουσική. Σταδιακά ιδρύθηκαν και εξαπλώθηκαν τα γυμνάσια σε κάθε πόλη και καθιερώθηκε η σωματική άσκηση ως μέσο αγωγής.

Αθλητές (ακοντιστής, δισκοβόλος, πυγμάχος) ασκούνται υπό τους ήχους του αυλού.

Σε κάθε ευκαιρία και σε όλη τη διάρκεια του έτους οι αρχαίοι Έλληνες διεξήγαγαν αγώνες για να τιμήσουν τους θεούς τους. Πρόκειται για πανελλήνιους ιερούς αγώνες που έδιναν την ευκαιρία στους απανταχού Έλληνες να θυμηθούν όσα τους ενώνουν: τα Ολύμπια – οι σπουδαιότεροι αγώνες του Ελληνισμού – τα Πύθια, τα Ίσθμια και τα Νέμεα.

  

Επάνω: Αθλητές πεντάθλου. Άλτης, ακοντιστές, δισκοβόλος / Κάτω: Πυγμάχοι

Οι Ρωμαίοι αντιμετώπισαν πολύ διαφορετικά τον αθλητισμό, βλέποντάς τον κυρίως ως θέαμα. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες παρακολουθούσαν τις μονομαχίες, τις θηριομαχίες και άλλα αιμοσταγή θεάματα, που αντικατέστησαν τα ευγενή αθλήματα.

Αυτά τα θεάματα σταδιακά ξεχάστηκαν, δίνοντας τη θέση τους, κατά τα βυζαντινά χρόνια, στις ιπποδρομίες και αρματοδρομίες. Ο λαός αγάπησε αυτό το άθλημα και σύχναζε στον ιππόδρομο όπου διεξάγονταν οι αγώνες. Το 393 μ.Χ. όταν Βυζαντινός αυτοκράτορας ήταν ο Θεοδόσιος Α΄ καταργήθηκαν μετά από πορεία 1200 χρόνων, οι Ολυμπιακοί αγώνες, αφού θεωρήθηκε πως, ως ειδωλολατρικό έθιμο, δεν είχε θέση σε μία χριστιανική αυτοκρατορία.

Ενώ η μεσαιωνική Ευρώπη δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στον αθλητισμό, η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός θύμισαν στον άνθρωπο την ξεχασμένη αξία του.

Στη σύγχρονη εποχή ο αθλητισμός έκανε τη δυναμική επανεμφάνιση στις ζωές των ανθρώπων. Από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και μετά εμφανίζονται ανανεωμένα τα αρχαία αγωνίσματα αλλά και καινούργια, όπως το ποδόσφαιρο και το ράγκπι. Το 1896 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα, ενώ συνεχίζονται μέχρι και σήμερα ως το σημαντικότερο αθλητικό γεγονός σε παγκόσμια πλέον κλίμακα.

Ο αθλητισμός έχει ιδιαίτερη θέση στη ζωή των ανθρώπων κάθε εποχής. Πλέον αναπτύσσεται ραγδαία, με καινούργια αθλήματα να κάνουν διαρκώς την εμφάνισή τους. Από ότι φαίνεται, θα κυριαρχεί στις ζωές μας για πάρα πολύ καιρό ακόμα!

Πηγή: Φυσική Αγωγή, Α, Β, Γ Γυμνασίου, ΟΕΔΒ