TO AYTOKINHTO SMART

Το Smart είναι το πιο μικρό αυτοκίνητο πόλης. Kατασκευάστηκε το 1998  από τη Mercedes . Το αυτοκίνητο κανονικά θα ονομαζόταν Swatz . To 2014 κυκλοφόρησε το δεύτερο μοντέλο.  Eίχε δυνατότερο  κινητήρα  και το  λογότυπο πίσω  στο πορτμπαγκάζ είναι  ανάγλυφο και όχι αυτοκόλλητο. Δυστυχώς  η Κίνα αντιγράφει  διάφορα μοντέλα. Σε κάθε μοντέλο αλλάζουν τα χαρακτηριστικά. Τα Smart είναι πολύ επικίνδυνα για ατυχήματα. και τα κλέβουν συνέχεια, γιατί είναι  πολύ ελαφριά.  Στο Σαν Φρανσίσκο πολλοί κλέφτες  τα αναποδογυρίζουν!  Τα smart   είναι διθέσια, αλλά έχουν βγει  και τα φορφόρ .

ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ MINI COOPER

To mini ή mini hatc  είναι ένα μικρό αυτοκίνητο  πόλης κατηγορίας Α. Κυκλοφορεί  από το 2001 και το δημιούργησε η bmw.  Έχουν  κυκλοφορήσει  τρεις γενιές. Η τρίτη  κατασκευάστηκε  το 2014.   Το αυτοκίνητο έχει  γνωρίσει  μεγάλη εμπορική επιτυχία,  ειδικά στην Κίνα  .

 

Πέτρος Ευδαίμων (Ε2)

 ΕΛΙΑ: ΤΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ελιά, το δέντρο που λάτρευαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας.

Στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν ένα σύμβολο ειρήνης, γονιμότητας, εξαγνισμού, ισχύος, νίκης και μετάνοιας, διαδραματίζοντας ένα βασικό ρόλο στην ιστορία και τον πολιτισμό των αρχαίων. Η σημασία του ελαιολάδου ήταν επίσης ιδιαίτερα μεγάλη, καθώς το λάδι πέρα από την καθημερινή χρήση του στο φαγητό, χρησιμοποιούνταν και σε διάφορες άλλες εφαρμογές, όπως στη βυρσοδεψία, στην υφαντική, στο φωτισμό, στην αρωματοποιία, στη φαρμακευτική, στην ιατρική, αλλά και σε διάφορες λατρευτικές τελετές.

Η Αθηνά δώρισε στους Αθηναίους την πρώτη ελιά του κόσμου, η οποία φύτρωσε εκεί όπου χτύπησε το δόρυ της, κατά τον αγώνα μεταξύ των θεών για την ανάδειξη του προστάτη των Αθηνών. Οι Μυκηναίοι προσέφεραν ελαιόλαδο στους Θεούς, ενώ ο Όμηρος ονόμαζε την ελιά «το υγρό χρυσάφι της διατροφής». Ο Αριστοτέλης θεωρούσε την καλλιέργεια της ελιάς επιστήμη, ενώ ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε το λάδι ελιάς ως φάρμακο.

Κατά τη μυθολογία, ο Ηρακλής φύτεψε μια ελιά στο ναό της Ήρας στην αρχαία Ολυμπία, μετά την ολοκλήρωση την 12 άθλων του. Ήταν γνωστή ως η «καλλιστέφανος ελιά», από την οποία φτιαχνόνταν ο κότινος, η μεγαλύτερη διάκριση για κάθε αθλητή. Ο κότινος ήταν ένα στεφάνι αγριελιάς το οποίο έπαιρναν οι αθλητές όταν διέπρεπαν σ” ένα άθλημα. Επίσης, το λάδι της ελιάς μοιραζόνταν στους νικητές μέσα σε παναθηναϊκούς αμφορείς. Πηγή έμπνευσης και στις μέρες μας, καθώς το στεφάνι ελιάς επιλέχθηκε ως σύμβολο της Ολυμπιάδας του 2004. 

Το ελαιόλαδο αποτελεί τη βάση της Μεσογειακής διατροφής, από τις πιο δημοφιλείς και αποδεδειγμένα υγιεινές διατροφές παγκοσμίως.

 Είναι πλούσιο σε βιταμίνες, όπως βιταμίνη Α και Ε, αλλά και σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Επίσης περιέχει μεγάλες ποσότητες από μονοακόρεστα λιπαρά (75%) και αντιοξειδωτικές ουσίες.Εκτός από την κουζίνα, το ελαιόλαδο είναι και κύριο συστατικό στο χώρο της ομορφιάς.

Το λάδι λοιπόν της ελιάς βοηθάει τον οργανισμό μας εσωτερικά αλλά και εξωτερικά. Είναι η βάση της Μεσογειακής διατροφής, προσφέροντας μας πεντανόστιμα φαγητά αλλά και πολλά μυστικά ομορφιάς, τα οποία είναι παγκοσμίως γνωστά. Ταυτόχρονα θωρακίζει τον οργανισμό μας και τον ισχυροποιεί ενάντια σε ασθένειες.

Γιάννης Καρούμπας (Δ1)

 

Η ΕΛΙΑ

1.   Η ελιά είναι σύμβολο ειρήνης ,αγνότητας, γονιμότητας.

2.  Κάποτε ήταν το σύμβολο της Αθηνάς.

3.  Είναι βασικό στοιχείο της διατροφής μας και έχει  θεραπευτικές ιδιότητες.

4.  Οι νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων στεφανώνονταν με κλαδί αγριελιάς .

      Μαριλού Κοντοπούλου (Δ1)

 

 

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ

Οι ελιές είναι πολύ νόστιμες και έχουν μια τεράστια σειρά από οφέλη για την υγεία όλων μας.

Δείτε τι μας κάνει αυτό το ευλογημένο δέντρο, συγκεκριμένα το ελαιόλαδο και οι ελιές:

1.     Αποβάλλουν την υπερβολική χοληστερόλη στο αίμα.

2.     Αποτελούν εξαιρετική πηγή διαιτητικών ινών.

3.     Είναι πολύ καλή πηγή βιταμίνης Ε΄.

4.     Προστατεύουν τα κύτταρα, κατά των ασθενειών, όπως ο καρκίνος.

5.     Προστατεύουν από την αναιμία.

6.     Παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση ενός υγιούς ανοσοποιητικού συστήματος.

7.     Είναι θρεπτικές και πλούσιες σε περιεκτικότητα σε νάτριο, κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, ιώδιο κ.α.

8.     Οι ελιές έχουν ευεργετικές ιδιότητες για την προστασία της καρδιάς.

 

Για αυτούς τους λόγους πρέπει να τρώμε ελιές και να μαγειρεύουμε με ελαιόλαδο.

 

 Μαριτίνα Ρουσσάκη (Δ1)

 

 

ΕΛΙΑ Η  ΤΙΜΗΜΕΝΗ   

Η ελιά είναι το δέντρο που συμβολίζει την ελπίδα και την ειρήνη. Είναι το δέντρο που ξεκουράστηκε και ευλόγησε ο Χριστός. Την ελιά την βρίσκουμε στα κείμενα των αρχαίων και των σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων  και ποιητών. Οι πιο πολλές ελιές είναι στην Κρήτη και το λάδι της είναι πολύ φημισμένο. Ήταν τόσο ιερό δέντρο που όποιος το έκοβε τον εξόριζαν ή τον σκότωναν. Πρέπει να ευχαριστούμε την θεά Αθηνά για ένα τόσο μεγάλο δώρο που κανείς δεν μπορούσε να μας το προσφέρει γιατί η ελιά είναι κάτι σαν θαύμα!    

 

Μυρτώ Διαμαντοπούλου (Δ1)     

 

 

ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΑΠΟ ΕΛΙΑ

Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα στο ιερό και αιωνόβιο δέντρο μας δε θα μπορούσε να λείπει και η δοκιμή. Γι’ αυτό σας δίνουμε δυο εύκολες και νοστιμότατες συνταγές. 

Κέικ με ελαιόλαδο και πορτοκάλι

Υλικά

500γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του , 1 κούπα ελαιόλαδο, 2 κούπες ζάχαρη, 5 αβγά, 1 κούπα φρέσκο χυμό πορτοκάλι, ξύσμα 2 πορτοκαλιών

Εκτέλεση

1.     Χτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη

2.     Προσθέτουμε ένα- ένα τα αυγά, το ξύσμα, το χυμό και τέλος ρίχνουμε σιγά σιγά το αλεύρι

3.     Αδειάζουμε το μίγμα σε βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα

4.     Ψήνουμε σε προ θερμασμένο φούρνο στον αέρα στους 180οC βαθμούς για μια ώρα 

5.     Το αφήνουμε να κρυώσει, το βάζουμε σε πιατέλα και το πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη

 

Εύη Σαβάδη (Δ2)

 

 

ΚΑΙ…

 

Κουλουράκια λαδιού και κανελας

Υλικά

1 και μισό ποτήρι λάδι ,1/5 ποτήρι κρασί ,1 ποτήρι ζάχαρη, 1 ποτήρι χυμό πορτοκάλι ,1κ.γ. σόδα, 1 κ.γ. baking powder, κανέλα (όση θέλετε), 1 κιλό περίπου αλεύρι

Διαδικάσία

Σε ένα μπολ βάζουμε το λάδι, το κρασί, τη ζάχαρη, το χυμό πορτοκαλιού, την κανέλα, τη σόδα και το  baking powder. Σιγά σιγά προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε με το χέρι. Μόλις η ζύμη μας γίνει αφράτη και δεν κολλάει στα χέρια σας μπορείτε να ξεκινήσετε τον αυτοσχεδιασμό. Κάντε ότι σχήματα θέλετε και ψήστε τα στο φούρνο στους 170 οC βαθμούς μέχρι να ροδίσουν ελαφρά! Τόσο εύκολα ! 

Αν θέλετε μπορείτε να πασπαλίσετε λίγη ζάχαρη από πάνω όσο είναι ακόμα ζεστά. 

Καλή απόλαυση και στις 2 συνταγές. Είναι ότι πρέπει για ένα υγιεινό πρωινό ή για το σχολείο. 

 

Άννα –Μαρία Μπόλπαση (Δ2)   

 

 

 

Χορός! Τι είναι ο χορός;

Εγώ θα έλεγα πως ο χορός είναι κάτι εντελώς μαγικό!  Κάτι που μόνο αν το δεις σε παρασέρνει να χορέψεις κι εσύ .  Ο χορός δεν είναι σπατάλη χρόνου, είναι ευχάριστη απασχόληση και δημιουργία . Στην αρχή όλα ξεκινούν σαν χόμπι όμως αν σου αρέσει πολύ μπορείς να το ακολουθήσεις και σαν επάγγελμα. Για εμένα  ο χορός είναι κάτι που όταν «πέφτεις» να σε σηκώνει. Η μουσική επίσης είναι κάτι που βγαίνει από μέσα μας σαν το χορό. Τραγουδάμε για πολλούς λόγους, ακούμε μουσική για πάρα πολλούς λόγους επίσης. 

Εγώ δεν τραγουδάω γιατί έχω υπέροχη φωνή αλλά γιατί μου αρέσει. Δεν είναι αναγκαστικό να τραγουδάμε, δεν μας το λέει κανείς, απλά βγαίνει αυθόρμητα από μέσα μας όταν αισθανόμαστε αγάπη, λύπη, απόρριψη, χαρά και πολλά άλλα.  Τέλος εάν τα ταιριάξουμε και  τα δύο γίνεται ο τέλειος συνδυασμός.

Μπράβο σε όσους τα συνδυάζουν και τα δύο.

 

Πελαγία Ταμπουράκη (Ε2 )

Οι μαθητές της Β Τριθεσίου  ζήτησαν από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους να τους αφηγηθούν περιστατικά από τότε που ήταν εκείνοι παιδιά! Έτσι, μπορούμε και εμείς με τη σειρά μας να απολαύσουμε 10 ιστορίες από τα παλιά εκείνα χρόνια!

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ

Ο παππούς μου, όταν ήταν μικρός, ήταν ξανθός και είχε έναν θείο που ήταν φαλακρός. Συχνά οι δυο τους μεταφέρανε μυστικά μηνύματα των Ελλήνων! Μια μέρα τους σταμάτησαν οι Γερμανοί! «Τραγούδα», του είπε ο θείος του. Ο παππούς τότε άρχισε να τραγουδάει ένα τραγούδι και να χτυπάει τη φαλάκρα του θείου του, μιας και καθόταν στους ώμους του! Επειδή το τραγούδι ήταν γερμανικό και η φαλάκρα κατακόκκινη … οι Γερμανοί γέλασαν πολύ και τους άφησαν να φύγουν!

Αλέξανδρος Αναπλιώτης (Β 3/θ)

 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ

Όταν η γιαγιά μου ήταν μικρή, ξεκίνησε με την οικογένεια της να πάνε διακοπές στο νησί τους την Κρήτη.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, έπιασε πολύ φουρτούνα και μεγάλα κύματα χτύπαγαν το καράβι.

Η γιαγιά μου τρομαγμένη καθόταν σε ένα σκαλοπάτι, χωρίς να κουνιέται. Τελικά, όλα πήγαν καλά, αλλά η γιαγιά μου δεν ξαναμπαίνει σε καράβι!

Αθηνά Αναστασάκου (Β 3/θ)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ

Μια μέρα, όταν ήταν ακόμη άνοιξη, είχε στείλει η μαμά της γιαγιάς μου τη γιαγιά μου και την αδελφής της στο βουνό για να φέρουν μαλλί από ένα πρόβατο. Μετά από λίγο, βρήκαν ένα κοπάδι προβάτων και όπως πλησίαζαν, άκουσαν ένα μουγκρητό.  Τότε, γύρισαν το κεφάλι τους αργά-αργά και τι να δουν. Ένας λύκος καθόταν ακριβώς δίπλα τους!

Τότε άρχισαν να φωνάζουν «Βοήθεια! Βοήθεια!». Οι κάτοικοι του χωριού πήραν ο τι είχαν και άρχισαν να βάρανε τον λύκο!

Μετά από ένα χρόνο ξαναεμφανίστηκε ο λύκος και αυτή τη φορά τα κορίτσια ήταν μόνα τους.

Τελικά, η γιαγιά μου βρήκε μια ιδέα, να φτιάξουν μια παγίδα για να τον πιάσουνε.

-Λες να πιάσει; ,λέει η θεία Νίκη.

-Ναι ,αρκεί να την κάνουμε γερή, λέει η γιαγιά.

Τότε, όταν έφτιαξαν την παγίδα, πιάσανε τον λύκο! Ύστερα, όταν γύρισαν οι γονείς τους, γιορτάσανε και έτσι ο λύκος δεν ξαναεμφανίστηκε ποτέ.

Αλεξάνδρα Βασιλοπούλου (Β 3/θ)

  

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ

Η γιαγιά μου όταν ήταν μικρή, ήταν ένα κοριτσάκι όμορφο, με μαύρα μαλλάκια πλεγμένα σε κοτσιδάκια και γκριζοπράσινα μάτια. Ήταν η πιο μικρή στην οικογένεια. Ήταν χαριτωμένη και ζωηρή.

Ένα βράδυ ο μπαμπάς της, με όλη την οικογένεια, πήγαν σε μία ταβέρνα για φάνε. Η ταβέρνα αυτή είχε ένα μεγάλο μηχάνημα που το λέγανε “τζουκ-μποξ”.

Σε αυτό το μηχάνημα βάζανε χρήματα και διάλεγαν τραγούδια. Κάποια στιγμή ακούστηκε ένα τραγούδι που είχε τον τίτλο «Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω». Τότε η γιαγιά μου σηκώθηκε από την καρέκλα της και άρχισε να χορεύει ζεϊμπέκικο. Όλος ο κόσμος που ήταν στα τραπέζια είχε σηκωθεί, ήταν όρθιοι και χτυπούσαν παλαμάκια. Είχε μεγάλη πλάκα να βλέπεις ένα κοριτσάκι μικρό να χτυπάει το χεράκι του κάτω στο πάτωμα, να φέρνει σβούρες και να ανεμίζουν τα κοτσιδάκια της στον αέρα.

Είχε γεμίσει το τραπέζι της γιαγιάς μου με μπύρες και κρασί που έστελναν οι πελάτες της ταβέρνας. Η γιαγιά μου εκείνη τη βραδιά, ήταν πολύ χαρούμενη.

Τη γιαγιά μου τη λένε Σοφία και την αγαπώ πολύ!

Γιώργος Δελλόπουλος (Β 3/θ)

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

Η γιαγιά μου η Μυρσίνη γεννήθηκε σε ένα χωριό της Λέσβου. Το καλοκαίρι στο πανηγύρι του χωριού τον Δεκαπενταύγουστο, χόρευε με όλους τους συγχωριανούς της, στην πλατεία του χωριού, παραδοσιακούς χορούς. Στα παλιά χρόνια ήταν φτωχοί, αλλά πολύ ευτυχισμένοι! Πήγαιναν και μάζευαν ελιές στο βουνό και βγάζανε παρθένο λάδι.

Μυρσίνη Δημητριάδη (Β 3/θ)

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ

Τα παλιά χρόνια, όταν ο παππούς μου, ο Παναγιώτης ήταν μικρός και πήγαινε σχολείο, οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες στο χωριό. Περπατούσαν πολλά χιλιόμετρα μέσα στο χιόνι. Τότε χιόνιζε πάρα πολύ και είχε πολύ κρύο. Όλα τα παιδιά πηγαίνανε από το σπίτι τους, από δύο κούτσουρα ξύλα στο σχολείο. Είχαν μια ξυλόσομπα στην αίθουσα και έτσι ζεσταινόντουσαν τις κρύες μέρες του Χειμώνα.

Λευτέρης Θεοφανάκης (Β 3/θ)

 

  

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ

Ο παππούς και η γιαγιά αποχωρίστηκαν κάποτε στον πόλεμο του σαράντα. Η γιαγιά ανέβηκε στη βάρκα με τρία παιδιά. Πέρασαν από τη Σμύρνη στην Κύπρο. Μετά στο τέλος του πολέμου, ο παππούς πήγε και τους βρήκε εκεί. Τους τύφλωσαν τα δάκρυα, μόλις έσμιξαν πάλι. Ο πόλεμος δεν χωρίζει μόνο τις χώρες, αλλά και τις ανθρώπινες καρδιές.

Αθηνά Θωμαΐδη (Β 3/θ)

 

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ

Ο παππούς μου κάθε φορά που τον επισκέπτομαι, μου λέει ιστορίες από τα παιδικά του χρονιά. Θυμάται τις ωραίες στιγμές που περνούσε στο σχολείο, παίζοντας με τους φίλους τους. Θυμάται επίσης, την αγάπη που έδιναν οι δάσκαλοι σε όλα τα παιδιά αλλά και το διασκεδαστικό τους μάθημα. Αναπολεί πάντα με νοσταλγία εκείνα τα ωραία χρόνια!

Αριστείδης Κούκουρας (Β 3/θ)

 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ

Όταν ήταν 10 χρονών ο παππούς μου, τον χειμώνα, τον πόναγαν τα χέρια του, γιατί είχε χιονίστρα και του είπαν πως για να μην τον πονάνε, έπρεπε να πάρει γάντια.

Και μάζεψε λεφτά από τα κάλαντα, μέχρι που ήρθε το πανηγύρι και είχε καταφέρει να μαζέψει 12 δραχμές και η αδελφή του, η Μίνα 15 δραχμές.

Η αδελφή του είδε ένα φόρεμα με λουλούδια, που έκανε 25 δραχμές. Ο παππούς ήθελε να πάρει γάντια, αλλά η αδερφή του τον παρακαλούσε να της δώσει 10 δραχμές, για το φόρεμα. Ο παππούς έλεγε : «Όχι». Η αδερφή του όμως ήταν 18χρονών και πιο μεγάλη από εκείνον και του είπε: «Κοίτα μια καραμούζα» και του έδειξε μία. Ο παππούς της έδωσε λίγα λεφτά, για να την αγοράσει. Του την αγόρασε και αυτός σκέφτηκε να τη πάρει στο σχολείο και να τη δείξει στα άλλα παιδιά και χάρηκε πολύ. Έτσι, της έδωσε τα λεφτά για το φόρεμα που ήθελε να αγοράσει η αδελφή του και δεν πήρε τα γάντια.

Επίσης, στον δρόμο για το χωριό, του χάλασε η καραμούζα και δεν είχε κάτι να δείξει στα παιδιά στο σχολείο του.

Τότε θυμήθηκε πως τον χειμώνα, θα τον πονάνε πάλι τα χέρια του.

Οδυσσέας Κωνσταντινίδης (Β 3/θ)

 

 

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ

Κάθε χρόνο τις γιορτές, πλάι στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά, στήνανε παράγκες με παιχνίδια οι μικροπωλητές. Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, μας πήρε η μαμά και ο μπαμπάς να πάμε να μας αγοράσουν δώρα.

Εγώ πήρα μια ντουλάπα, για τα ρούχα της κούκλας μου. Από τη χαρά μου, δεν πρόσεξα και με τρύπησε μια πινέζα και έκλαιγα συνέχεια.

Το βράδυ, την ώρα που κόβαμε τη βασιλόπιτα, ήρθε ο θείος και μας έφερε φουσκωμένα μπαλόνια, να τα σκάσουμε για το καλό του χρόνου. Η χαρά μου ήταν μεγάλη, που ξέχασα το τρύπημα της πινέζας και γέλαγα από τα μπαμ μπουμ των μπαλονιών.

Μελίνα Σταύρου (Β 3/θ)

Η κυρα-Σαρακοστή  είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο. Είναι ένα ημερολόγιο που δείχνει πόσες εβδομάδες χρειαζόμαστε μέχρι να έρθει το Πάσχα. Κάθε Παρασκευή από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Πάσχα, κόβουμε ένα πόδι από τα εφτά. Η κυρα- Σαρακοστή δεν έχει στόμα για να μην τρώει, επειδή νηστεύει, δεν έχει μύτη για να μη μυρίζει και τα χέρια της τα έχει σταυρωμένα γιατί προσεύχεται.

Εβίνα Μακράκη (Δ1)

Γίναμε  λαογράφοι…Η  13^η ενότητα του βιβλίου της Γλώσσας μας ζητούσε να βρούμε παιχνίδια, τραγούδια και έθιμα που γίνονταν παλιότερα. Και εμείς το κάναμε.

Βρήκαμε πώς υποδέχονταν την άνοιξη τα παιδιά παλιότερα   στα χωριά. Κατασκεύαζαν από χαρτόνι τη μικρή τους χελιδόνα, την έδεναν σε ένα κλαδάκι και με το καλαθάκι τους  χτυπούσαν τις πόρτες κι έλεγαν τα κάλαντα για την άνοιξη…(κάλαντα δεν λέμε μόνο τα Χριστούγεννα). Οι νοικοκυρές τους έβαζαν στο καλαθάκι φρούτα, αυγουλάκια  από το κοτέτσι, καραμέλες κ.λ.π.

Σας γράφουμε το τραγούδι για να το μάθετε να το πείτε του χρόνου γιατί τα έθιμα πρέπει να διαδίδονται.

Η χελιδόνα

Ήρθε  ήρθε η χελιδόνα

ήρθε και άλλη μελιδόνα

κάθισε και λάλησε

και γλυκά κελάηδησε.

Μάρτη, Μάρτη μου καλέ

και Φλεβάρη φοβερέ

και αν φλεβίσεις

και αν τσικνίσεις

καλοκαίρι θα μυρίσεις.

Καλή άνοιξη παιδιά

Η Eurovision είναι ένας ευρωπαϊκός διαγωνισμός τραγουδιού που  ξεκίνησε το 1956. Η Ελλάδα συμμετείχε στον διαγωνισμό με διάφορα τραγούδια και μάλιστα, η Έλενα Παπαρίζου πήρε τη νίκη με το τραγούδι My number one σε μουσική του Χρήστου Δάντη και στίχους της Ναταλίας Γερμανού. Το 2000, το τραγούδι που πήρε την πρώτη θέση λέγεται Fly One the wins of love και το τραγουδούν οι Olsen Brothers. Tο 2004 η Rouslana κερδίζει με το τραγούδι Wild Dances, το 2006 οι Lordoi εκπροσωπώντας τη Φιλανδία με το τραγούδι Hard Rock Hallelyia, το 2007 η Mariyia Serifovits εκπροσωπώντας τη Σερβία, με το τραγούδι Molitva, το 2009 ο Alexander Rybak εκπροσωπώντας τη Νορβηγία με το τραγούδι Fairy Tale και το 2010  η Lena για τη Γερμανία με το τραγούδι Satelie.

Πέτρος Ευδαίμων (Ε2)

 

Εάν πάρετε έναν σκύλο, πρέπει να βρείτε τον κατάλληλο για εσάς. Υπάρχουν σκύλοι για κυνήγι, συντροφιάς, για να προστατεύουν το σπίτι σας και πολλοί άλλοι. Μερικές τέτοιες ράτσες είναι ο Γερμανικός Ποιμενικός, το Λαμπραντόρ, το Χάσκυ και πολλές άλλες.

Παρακάτω θα βρείτε μερικές πληροφορίες για αυτές:

Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι σκύλος κυνηγιού. Συνήθως το χρώμα του είναι καφέ και μαύρο. Του αρέσει να κυνηγά πουλιά και λαγούς.

Το Λαμπραντόρ Ρετριβέρ είναι σκύλος συντροφιάς. Είναι αρκετά μεγάλος στο μέγεθος και οι περισσότεροι έχουν κίτρινο, καφέ και μαύρο χρώμα.

Τα Χάσκυ ζουν σε πολύ κρύα μέρη και συνήθως είναι γκρι, άσπρα και μαύρα με γαλάζια μάτια.

Τα Μπούλντογκ είναι σκυλιά συντροφιάς. Είναι μικρά στο μέγεθος και έχουν χρώματα συνδυασμού καφέ-άσπρο, πυρόξανθο-άσπρο και μαύρο άσπρο.

Σοφία Α.

Ιωάννα Ν.