Μια ομαδική εργασία από Τμήμα Γ1
Ομάδα: Λευτέρης , Έλενα, Ματίνα, Παναγιώτα
1) Πώς ηταν το σχολείο τα παλιά χρόνια ;
Γιαγιά Καίτη: Το σχολείο της γιαγιάς μου ήταν στα Χανιά της Κρήτης όπου εκεί γεννήθηκε. Η γιαγιά μου πήγε σχολείο τη δεκαετία του ’50 (1948). Το σχολείο της ήταν το 7ο δημοτικό σχολείο Χανίων.
Μου είπε ότι τη δασκάλα της την έλεγαν Ειρήνη Κουτρούμπα. Είχα πολλές συμμαθήτριες αλλά η κολλητή μου φίλη ήταν η Αγγελική Βαρελά, που τώρα είναι μια διάσημη συγγραφέας.
Τότε αγοράζαμε τα βιβλία μας. Οι γονείς μου δεν είχαν πολλά λεφτά και δανειζόμουν από την Αγγελική το βιβλίο της για να γράφω και να διαβάζω.
Το κτίριο του σχολείου μου ήταν διώροφο με πολύ μεγάλη αυλή και κήπο. Στον κάτω όροφο ήταν οι μικρές τάξεις , το γραφείο του διευθυντή και των δασκάλων, η αίθουσα θεάτρου και η αίθουσα έκθεσης , γιατί τότε κάναμε οικοκυρικά. Στον πάνω όροφο ήταν όλες οι μεγάλες τάξεις. Το κτίριο ήταν πέτρινο και είχε ωραία μεγάλα τζάμια.
Στην αυλή φύτευαν στις άκρες λουλούδια όταν είχαμε φυσική ιστορία. Δεξιά ήταν τα σπιτάκια της καθαρίστριας και της μαγείρισσας , γιατί τότε είχαμε συσσίτιο. Μπροστά από τα σπιτάκια ήταν ένας κήπος με πεύκα. Αριστερά ήταν οι τουαλέτες αγοριών και κοριτσιών.
Αυτό το σχολείο υπάρχει ακόμα και ήταν και είναι το καλύτερο κτίριο στο νησί.
Ο παππούς Λευτέρης πήγε σχολείο τη δεκαετία του 1950. Το σχολείο του ήταν το 4ο δημοτικό σχολείο Καισαριανής. Το σχολικό κτίριο ήταν ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο . Το σχολείο, ου λειτουργούσε στο 2ο όροφο είχε 6 τάξεις. Το διάλειμμα γινόταν στην ταράτσα. Δηλαδή ήταν η αυλή του σχολείου. Το ισόγειο του κτιρίου είχε μέσα πολεμικό υλικό από τους πολέμους που είχε περάσει η χώρα μας. Λίγο αργότερα ο χώρος αυτός έγινε κινηματογράφος και πηγαίναμε απόγευμα στο σχολείο τρεις φορές την εβδομάδα. Το απόγευμα ακούγαμε και την ταινία που έπαιζε ο κινηματογράφος την ώρα του μαθήματος.
2) Γιατί φορούσατε μπλε ποδιά;
Η μαμά μου μού είπε ότι φορούσαν μπλε ποδιά γιατί έπρεπε να ξεχωρίζουν ως μαθητές. (μαμά 1983)
«Φορούσαμε μπλε ποδιά με λευκό δαντελένιο γιακά και στο στήθος σήμα με τον αριθμό του σχολείου». ( γιαγιά Παναγιώτα 1960)
«Ήταν αυστηρός ο παιδονόμος. Γυρνούσε στους δρόμους γύρο από το σχολείο και έλεγχε. Αν έβλεπε μετά από το σχολείο μαθητές χωρίς τη στολή τους έπαιρναν αποβολή για μια εβδομάδα, ανάλογα».
3) Τι ώρα σχολούσατε το μεσημέρι;
Μαμά: Πήγα δημοτικό το 1985 στο 16ο Δ.Σ. Πειραιά. Θυμάμαι ότι το κουδούνι χτυπούσε το πρωί για προσευχή στις 8:10 π.μ.
Όταν πήγαινα Α΄ δημοτικού σχολούσα νωρίτερα απ’ όλο το σχολείο δηλαδή στις 12:15 μ.μ. Στις υπόλοιπες τάξεις του δημοτικού σχολούσα στις 13:00 . Στην εποχή μου δεν υπήρχε το ολοήμερο σχολείο για να σχολάμε αργά το μεσημέρι.
4) Σε τι σχολείο πηγαίνατε;
Πατέρας Ματίνας: Εγώ πήγαινα σε ιδιωτικό σχολείο. Τις Δευτέρες και τις Παρασκευές σχολούσα στις τρεις το μεσημέρι. Τις υπόλοιπες μέρες σχολούσα στις πέντε το απόγευμα γιατί είχα δραστηριότητες. Στο σχολείο έκανα ξένες γλώσσες , αθλήματα και μάθαινα σκάκι.
5) Πώς ήταν τα θρανία σας;
Η γιαγιά μου, η Παναγιώτα πήγαινε στο 26ο δημοτικό σχολείο Πειραιά, στην οδό Ισμήνης κατά την διάρκεια της δεκαετίας 1950-1960 . Στο ιδιο σχολείο πήγαιναν ο παππούς μου και ο πατέρας μου. Το σχολείο λειτουργεί μέχρι και σήμερα.
Τα θρανία παλιά ήταν ξύλινα και μονοκόμματα. Έμοιαζαν με παγκάκια. Ήταν τοποθετημένα σε δυο σειρές και το ένα πίσω από το άλλο.
Ομάδα: ΖΗΝΟΒΙΑ-ΔΕΣΠΟΙΝΑ-ΓΕΩΡΓΙΑ-ΜΑΡΙΝΑ
6) Τα τετράδιά σας είχαν τετραγωνάκια;
Γιαγιά Ζηνοβίας: Τη δεκαετία του ΄50, στο σχολείο μου, σε ένα χωριό της Άνδρου, που πήγαινα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, δεν είχαμε τετράδια. Χρησιμοποιούσαμε την πλάκα και το κοντύλι, που έμοιαζε με κιμωλία και με αυτό γράφαμε στην πλάκα τις εργασίες μας. Αργότερα, από την Δ΄ τάξη και μετά, είχαμε τετράδια καλλιγραφίας, όπου γράφαμε την ορθογραφία και απλά τετράδια που μοιάζουν με τα σημερινά μπλε τετράδια. Δεν είχαμε τετράδια με τετραγωνάκια.
7) Ποιο ήταν το αγαπημένο σας παιχνίδι στο διάλειμμα ;
Γιαγιά Δέσποινας : Το αγαπημένο μας παιχνίδι ήταν «τα μήλα». Στεκόταν ένα παιδί δεξιά, ένα αριστερά και τα υπόλοιπα στο κέντρο. Τα παιδιά που ήταν δεξιά και αριστερά προσπαθούσαν να πετύχουν με τη μπάλα εκείνα που ήταν στο κέντρο. Εκείνος που κατάφερνε να μείνει τελευταίος ήταν νικητής.
8) Πήγατε ποτέ αδιάβαστοι;
Παππούς Γεωργίας: Οι μαθητές παλιά δεν πήγαιναν ποτέ αδιάβαστοι γιατί οι δάσκαλοί τους ήταν αυστηροί και τους έβαζαν πολλές τιμωρίες.
Ο δάσκαλος ζητούσε από τους μαθητές του να φέρουν βέργες από ξύλο με τις οποίες τα χτυπούσε στις παλάμες. Άλλη τιμωρία ήταν που τους έβαζε όρθιους στον τοίχο με γυρισμένη πλάτη
Για αυτό δεν πηγαίνουν ποτέ αδιάβαστοι.
9) Πώς έλεγαν τη δασκάλα ή τον δάσκαλό σας;
Μαμά Μαρίνας: Το 1990, στην Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού, τον δάσκαλό μου τον έλεγαν κ. Αργύρη.
Γιαγιά Μαρίνας: Το 1954, στην Α΄ και Β΄ δημοτικού, την δασκάλα μου την έλεγαν κ. Αγγελική.
Μπαμπάς Μαρίνας: Το 1979, στην Ε΄ δημοτικού, τον δάσκαλό μου τον έλεγαν κ. Κώστα.
Παππούς Μαρίνας: Το 1950, στην Α΄ δημοτικού, την δασκάλα μου την έλεγαν κ. Τούλα.
Μπράβο που τα θυμάστε!!!
Ομάδα : ΝΙΚΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΚΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ, ΤΑΣΟΣ ΓΕΜΕΝΙΤΖΟΓΛΟΥ
10) Είχατε κυλικείο;
Συνεντευξιαζόμενος: Αθηνά Χατζηκώστα (μητέρα Τάσου)
Περίοδος Αναφοράς: Δημοτικό Σχολείο (1979-1985)
Το δημοτικό μου σχολείο ήταν το 35ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά. Φυσικά και είχε κυλικείο το οποίο βρισκόταν στο ημιυπόγειο. Κατεβαίναμε σκαλάκια για να πάμε να ψωνίσουμε.
Εκείνη την εποχή τα κυλικεία είχαν κυρίως τυρόπιτες, λουκανόπιτες, σοκοφρέτες, καραμέλες, τσίχλες, κουλούρι, μπομπονέλες, kiss. Δε θυμάμαι πολλά όμως γιατί συνήθως είχα κολατσιό από το σπίτι. Όποτε όμως είχα χαρτζιλίκι έτρεχα χαρούμενη να πιάσω σειρά στο κυλικείο να αγοράσω το αγαπημένο μου κουλούρι.
Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις περιμένοντας στη σειρά του κυλικείου με τις φίλες μου. Θυμάμαι ακόμα τον γελαστό κύριο Στέφανο που μας εξυπηρετούσε με αγάπη.
11) Πώς έλεγαν το διπλανό ή τη διπλανή σου;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΝΔΡΕΑΚΟΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Από τον πατέρα μου
ΔΕΚΑΕΤΙΑ: 1980
Από την πρώτη δημοτικού έως την Τρίτη, το όνομα του διπλανού μου ήταν Φραγκίσκος. Ήταν ένα ξανθό αγόρι με γαλάζια μάτια. Με το Φραγκίσκο δεν ήμασταν μόνο διπλανοί στο σχολείο, ήμασταν διπλανοί και στα σπίτια που μέναμε.
Έτσι κάθε πρωί, χτύπαγα το κουδούνι του Φραγκίσκου, μαζί με τη μητέρα μου και πηγαίναμε μαζί στο σχολείο. Μαζί στο θρανίο, μαζί στην αυλή, μαζί και το απόγευμα στο παιχνίδι έξω στη γειτονία.
Στην Τετάρτη δημοτικού άλλαξα σχολείο και αναγκαστικά άλλαξα και διπλανό.
Όμως και πάλι ήμουν τυχερός. Η δασκάλα μου με έβαλε δίπλα στο Γιώργο, ένα αγόρι με πολύ πυκνά σγουρά μαλλιά και μεγάλα γυαλιά. Με το Γιώργο, αυτή τη φορά δεν μέναμε κοντά – όπως με το Φραγκίσκο – έτσι βρισκόμασταν λιγότερο. Οι υποχρεώσεις μας είχαν αυξηθεί και μόνο το Σαββατοκύριακο βρισκόμασταν για παιχνίδι, στη πλατεία ή στο προαύλιο του σχολείου.
12) Τι τιμωρίες έβαζαν; (Νικόλας Ορφανίδης)
(Μαμά Νικόλα) Οι τιμωρίες που έβαζαν το 1980 ήταν χτύπημα στο χέρι με τον χάρακα στο παιδάκι που ήταν άτακτο ή το έβαζαν στην γωνία της τάξης να καθίσει μόνο του.
(Παππούς Νικόλα) Το 1960 έβαζαν το παιδάκι τιμωρία στην γωνία να κοιτάει τον τοίχο.
13) Πόσες μέρες είχατε μάθημα; (Χρήστος Γαβαλάς)
Στις μικρές τάξεις ο μπαμπάς μου πήγαινε 6 μέρες σχολείο την εβδομάδα. Η μητέρα μου πήγαινε σχολείο από τις 8:00 έως τις 3:30. Ο παππούς μου επίσης πήγαινε 6 μέρες σχολείο. Η μαμά μου και ο μπαμπάς μου πήγαιναν στο δημοτικό σχολείο τη δεκαετία του 1980 – 1990.
Ομάδα : Μπάμπης , Αντώνης Καραγιάννης, Βασίλης, Θοδωρής
14) Πήγαινες στο Διευθυντή;(Μπάμπης Δρόσος)
(Μπαμπάς): Αχ, τι μου θύμισες! Στο δημοτικό πήγαινα πολλά χρόνια πριν και είμαι σίγουρος ότι πολλά έχουν αλλάξει από τότε. Εγώ πήγαινα δημοτικό σε τριθέσιο σχολείο, στη Ζωσιμαία Ακαδημία στα Γιάννενα, κατά την δεκαετία του ’70.
Ο Διευθυντής μας όπως θυμάμαι ήταν ψηλός, φαλακρός, με χοντρά γυαλιά, και τον φοβόταν όλοι. Θυμάμαι ότι ο δάσκαλος πήγαινε στον Διευθυντή κάθε παιδί που έκανε σοβαρή αταξία στην τάξη ή ζαβολιά ή πείραζε πολύ άλλα παιδάκια. Και κάθε φορά που πήγαινε ένα παιδί για αυτόν τον λόγο στον Διευθυντή, αυτό έκλαιγε γιατί ήξερε ότι ο Διευθυντής θα το τιμωρούσε αυστηρά αλλά και θα καλούσε τους γονείς του για να τους ενημερώσει σχετικά!
Εγώ προσωπικά ευτυχώς δεν είχα πάει για αυτόν τον λόγο. Πήγα όμως για άλλον λόγο. Γιατί, ο Διευθυντής μας εκτός από το μάλωμα, που το έκανε όταν έπρεπε (σύμφωνα με τους κανόνες του σχολείου), έκανε και άλλα, πιο χαρούμενα πράγματα, όπως π.χ. βράβευε κάθε μήνα τον καλύτερο στη συμπεριφορά μαθητή ενώπιον της τάξης του. Για αυτόν τον λόγο λοιπόν είχα πάει στον Διευθυντή, για να με συγχαρεί και μετά να με βραβεύσει με ειδικό δίπλωμα μπροστά στους συμμαθητές μου.
Αυτό που θα θυμάμαι πάντα όταν φέρνω τον Διευθυντή στο μυαλό μου, είναι έναν άνθρωπο με αξίες, δίκαιο και αυστηρό όταν έπρεπε, και παράλληλα γλυκομίλητο και πάλι όταν έπρεπε.
15) Είχατε υπολογιστές;(Αντώνης Καραγιάννης)
(Μαμά):Τη δεκαετία του 80 υπήρχαν υπολογιστές, όμως εμείς δεν είχαμε στο σπίτι.
- Στο σχολείο κάνατε Πληροφορική;
Μαμά: Στο δημοτικό δεν είχαμε μάθημα Πληροφορικής.
- Πότε ξεκινήσατε Πληροφορική;
Μαμά: Ξεκινήσαμε Πληροφορική στην Α” Γυμνασίου.
-Είχατε υπολογιστές;
Μπαμπάς: Τη δεκαετία του 70 δεν είχαμε στο σπίτι μας.
- Πότε πήρατε τον πρώτο υπολογιστή;
Μπαμπάς: Όταν ξεκίνησα το Γυμνάσιο.
16) Πότε πήγαινες σχολείο; Πρωί ή απόγευμα;(Βασίλης Καλαμπαλίκης)
(Γιαγιά):Σχολείο πήγαινα τη δεκαετία του ΄50 ,από Δευτέρα έως και Σάββατο, εκτός Τετάρτης…Το ωράριο ήταν κυλιόμενο δηλαδή πηγαίναμε πρωί και απόγευμα..
(Μπαμπάς):Σχολείο πήγα τη δεκαετία του ΄80..Πηγαίναμε σχολείο από Δευτέρα έως Παρασκευή…Το ωράριο ήταν μία εβδομάδα πρωί,από 8:15 έως 13:00 και μία εβδομάδα απόγευμα, από 14:15 έως 18:30….
17) Τι μαθήματα κάνατε;(Θοδωρής Θοδωρόπουλος)
(Μαμά):Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 που πήγαινα στο δημοτικό. Είχαμε λιγότερα μαθήματα από την σημερινή εποχή. Διδασκόμασταν: Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία, Θρησκευτικά, Νεοελληνική Γραμματική, Ανθολόγιο, Γυμναστική, Γεωγραφία και το αγαπημένο μου μάθημα Εμείς και ο Κόσμος.
Ομάδα: Άγγελος, Ελένη, Παναγιώτης, Γιώργος
18) Το σχολείο σας ήταν διώροφο, τριώροφο, πέτρινο, νεοκλασικό;
(Δημήτρης Άγγελος Γιαννίκος)
Μαμά: Το δημοτικό μου σχολείο που πήγαινα ήταν διώροφο και στο ισόγειο ήταν το νηπιαγωγείο και μια μεγάλη αυλή.
Το κτίριο εξωτερικά ήταν τσιμεντένιο και δεν ήταν πολύ όμορφο, τον εσωτερικό του όμως ήταν τέλειο, με πολύ ωραίες ζωγραφιές.
Η είσοδος του σχολείου είχε μια τεράστια μεταλλική πράσινη πόρτα.
Μπαμπάς: Το σχολείο μου ήταν διώροφο και πέτρινο. Η αυλή του σχολείου ήταν μικρή και είχε δυο μικρές μεταφερόμενες μπασκέτες. Η είσοδος του σχολείου είχε μια μεταλλική πράσινη πόρτα. Το σχολείο μου δεν υπάρχει πια.
Γιαγιά: Το δημοτικό μου σχολείο ήταν διώροφο και παλιό. Είχε μια μεγάλη αυλή και στην μέση της αυλής είχε ένα μεγάλο δέντρο. Μια μεγάλη σιδερένια πόρτα μαύρη για είσοδο. Τα παράθυρα ήταν ξύλινα και μεγάλα. Η σκεπή είχε κεραμίδια. Τα θρανία ήταν ξύλινα πράσινου χρώματος και οι αίθουσες φωτεινές.
19) Πώς ήταν η σχολική τσάντα; (Παναγιώτης Καββαδίας)
Ήταν σαν χαρτοφύλακας ορθογώνιος. Άνοιγε δηλαδή σαν φάκελος. Συνήθως ήταν δερμάτινη και πολύ πιο παλιά πάνινη . Επίσης είχε λουράκια όπως οι ζώνες μας.
20) Πού ήταν το σχολείο σας ; Σε πόλη ή σε χωριό; (Ελένη Μαραγκού)
Το σχολείο της μαμάς ήταν σε χωριό και έμενε πολύ κοντά του. Το σχολείο του μπαμπά ήταν κι αυτό σε χωριό . Ο μπαμπάς περπατούσε αρκετά μέχρι το σχολείο του. Ήταν ωραία και μέσα στη φύση. Κάτι σαν καθημερινή εκδρομή. Η νονά μου πήγαινε σχολείο στη Νίκαια . Τα σχολεία στις πόλεις είναι ανάμεσα σε πολυκατοικίες αλλά έχουν αυλή.
21) Πόσους δασκάλους είχατε; (Γιώργος Καμαράτος)
Στο δημοτικό είχαμε μόνο έναν δάσκαλο ή δασκάλα για όλα τα μαθήματα , ακόμα και για τη γυμναστική. Στο γυμνάσιο και στο λύκειο είχαμε διαφορετικό καθηγητή για κάθε μάθημα , όπως και σήμερα.
Ομάδα : Αντώνης Βούλγαρης, Σπυριδούλα, Κλειώ, Ίρινα
22) Πώς ήταν το αναγνωστικό σας ;
Το αναγνωστικό μου ήταν πολύχρωμο με ωραίο εξώφυλλο. Είχε ποιήματα και μικρά αστεία .Μου άρεσε πολύ να το διαβάζω και να κάνω τις ασκήσεις του. Το θυμάμαι με αγάπη και νοσταλγία. Επίσης όταν το ξεφυλλίζω αναπολώ τα μαθητικά μου χρόνια.
23) Κάνατε ζωγραφική ή μουσική ;
Εμείς κάναμε μόνο το μάθημα της ζωγραφικής. Μου άρεσε πολύ και είχαμε τέσσερις μέρες την εβδομάδα.
24) Πώς λεγόταν το σχολείο σας ;
Γιαγιά: Το δημοτικό σχολείο λεγόταν Α΄ δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου στην Κρήτη.
Μαμά : Το σχολείο μου ήταν το 7ο δημοτικό σχολείο.
Μπαμπάς : Το σχολείο μου ήταν το 28ο δημοτικό σχολείο Πειραιά.
Παππούς : Το δημοτικό σχολείο λεγόταν 300ο δημοτικό σχολείο παλαιού Φαλήρου.
Νονά (γιαγιά) : το δημοτικό σχολείο λεγόταν Λεύκης Ιθάκης.
25) Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μάθημα ;
Μπαμπάς Ίρινας : Το αγαπημένο μου μάθημα είναι τα μαθηματικά.
