Το έργο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο, βασίζεται στο συμβάν της πολύνεκρης βομβιστικής επίθεσης σε μια τράπεζα στο Μιλάνο από έναν αναρχικό. Θίγει πλήθος κοινωνικών ζητημάτων, προβάλλοντας την ιστορία του ήρωα, ο οποίος οδηγείται για ανάκριση στην Αστυνομική Διεύθυνση της πόλης ως βασικός ύποπτος και εκεί ο κατηγορούμενος για το έγκλημα αναρχικός πεθαίνει δίνοντας αιφνίδια τέλος στη ζωή του κατά τα λεγόμενα των αστυνομικών.
Η παράσταση είχε κατά τη γνώμη μας περισσότερα θετικά αλλά και κάποια αρνητικά στοιχεία!
Όσον αφορά στα θετικά της, θα μπορούσαμε να πούμε πως ήταν μία σκηνοθετικά άρτια επιμελημένη προσπάθεια από τον υπεύθυνο σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα, μιας και τόσο τα σκηνικά, όσο και οι κινήσεις των ηθοποιών «γέμιζαν» ευχάριστα την σκηνή, εντυπωσιάζοντας ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή. Ακόμη, το σενάριο -προσαρμοσμένο στα δεδομένα της παράστασης- κατάφερε με αριστοτεχνικό τρόπο και κωμικό ύφος, να εκφράσει «αλήθειες» σχετικά με την αυθαιρεσία της αστυνομίας και τη βία της εξουσίας, προβληματίζοντάς μας πάνω σε διαχρονικά θέματα αλλά και θέματα της επικαιρότητας.
Φυσικά, είναι αδύνατον να μην αναφερθούμε στις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών, οι οποίοι υποδύθηκαν άψογα τους ρόλους τους. Ιδιαίτερα ο Πάνος Βλάχος, στον κεντρικό ρόλο του έργου ως γελωτοποιός, ο οποίος μας διηγείται την ιστορία του αναρχικού, αποδεικνύει το ταλέντο του ως περφόρμερ, καθώς συνδυάζει το τραγούδι και την υποκριτική δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Και τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου συμπλήρωσαν επάξια το μουσικοθεατρικό θέαμα που παρακολουθήσαμε, κρατώντας μας προσηλωμένους καθ’ όλη την διάρκεια του έργου. Τέλος, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το μουσικό ταλέντο του Β. Πράπα, του οποίου η κιθάρα συνόδευσε τα δρώμενα που έλαβαν χώρα επί σκηνής δημιουργώντας μία μοναδική ατμόσφαιρα στον χώρο.
Ως μειονέκτημα από την άλλη πλευρά, αξίζει να σχολιαστεί ο εκτενής μονόλογος του ήρωα κατά την έναρξη της παράστασης, ο οποίος είχε προστεθεί από ένα διαφορετικό έργο του Ντάριο Φο. Επειδή δεν έγιναν πιο ειδικές αναφορές, άφηνε αρκετά αναπάντητα ερωτήματα στους θεατές δημιουργώντας τους απορίες για το κομμάτι αυτό, αφού ξέφευγε από τα όρια της κύριας ιστορίας.
Σε γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» είναι ένα έργο που θίγει με καυστικό τρόπο πολλά φλέγοντα ζητήματα τα οποία εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα και στην σύγχρονη πραγματικότητα. Μέσα από την σκηνοθεσία και τις ερμηνείες των ηθοποιών παρουσιάστηκε ένα όμορφο θέαμα, το οποίο αξίζει σίγουρα τον κόπο να παρακολουθήσει κάποιος.
Λιάκος Χάρης- Κούτα Μαρίλια Γ1