Σε ένα σχολείο που έχει επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου, είναι λογικό να περνάνε γενιές και γενιές μαθητών, πολλοί από τους οποίους έγιναν καθηγητές και κάποιοι μάλιστα επέλεξαν να διδάξουν σε αυτό. Ποιοι άλλοι, λοιπόν, θα μας έδιναν το κλειδί στα ερωτήματα που μας γεννά η συγχρονία και η διαχρονία του σχολείου εκτός από τους ανθρώπους που το γνώρισαν και από τη σκοπιά του μαθητή αλλά και του καθηγητή;
Οι συνεντεύξεις που γεννήθηκαν από αυτό το ερώτημα, δεν αφήνουν εμάς, τους μαθητές του σήμερα, χωρίς εντυπώσεις! Οι καθηγητές μας φαίνεται να αναγνωρίζουν αρετές του σχολείου που εμείς αγνοούμε αλλά και να βλέπουν την Ιωνίδειο με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι νυν μαθητές της…
Ο καθηγητής Φυσικής του Λυκείου μας Μιχάλης Σαρρής μάς έκανε την τιμή να συνομιλήσει ελεύθερα μαζί μας για το παρελθόν και το παρόν του σχολείου μέσα από το διττό του ρόλο, μαθητή και καθηγητή. Τον ευχαριστούμε θερμά!
Ελένη Μελίδου, Απόστολος Γκουτζιαμάνης
Η σχέση με την Ιωνίδειο κρατάει χρόνια…
- Καλημέρα κύριε Σαρρή, μιλήστε μας για τη σχέση σας με το σχολείο αυτό.
- Ονομάζομαι Σαρρής Μιχάλης, ήμουν καθηγητής Φυσικής στο Πρότυπο Γυμνάσιο της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά από το 2003 και μετά από 5 χρόνια, από το 2008 είμαι στο Λύκειο. Είμαι και απόφοιτος της Ιωνιδείου άρα είμαι εδώ και από πολύ πιο νωρίς, από το 1981 που μπήκα στο Γυμνάσιο ως μαθητής μέχρι το 1987 που τελείωσα.
- Γιατί επιλέξατε τότε να μπείτε σ΄αυτό το σχολείο;
- Δεν ήταν συνειδητή επιλογή στην ηλικία της έκτης δημοτικού αλλά ήταν ένα σχολείο κοντά στο σπίτι μου με πολύ καλή φήμη, οπότε αφού ήμουν και καλός μαθητής ήταν λογικό για μένα να προσπαθήσω να μπω στο σχολείο αυτό.
- Όταν δίνατε εξετάσεις τότε, κάνατε φροντιστήρια για να περάσετε;
- Ναι, ναι θυμάμαι τον εαυτό μου στην έκτη δημοτικού που έκανα φροντιστήριο έκθεση και μαθηματικά. Αυτά δίναμε και τότε .
- Το σχολείο μας ήταν Πρότυπο καθ’ όλη τη διάρκεια της μαθητικής σας ζωής;
- Νομίζω ότι ναι ήταν, αλλά όταν έδωσα εγώ εξετάσεις ήταν και η τελευταία χρονιά που οι μαθητές έμπαιναν με εξετάσεις, αν θυμάμαι καλά από τότε και μετά έμπαιναν πλέον με κλήρωση.
- Θεωρείτε πως το μάθημα τότε έρεε κάπως διαφορετικά;
- Εντάξει, θεωρώ πως το επίπεδο και τώρα είναι πολύ καλό, απλά ίσως τότε να ήταν λίγο διαφορετικό το επίπεδο ή οι καθηγητές να ήταν πιο αυστηροί.
- Περισσότερο αναφέρεστε στο πόσο αυστηροί ήταν οι καθηγητές παρά στο επίπεδο.
- Ε ναι η αυστηρότητα είναι σίγουρα κάτι που έχει αλλάξει. Δεν ξέρω αν είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, αλλά δεν είναι αναγκαστικά κακό αυτό, δηλαδή καλύτερα να σε σέβονται οι μαθητές παρά να σε φοβούνται.
- Και στο ζήτημα των βαθμών τότε ήταν πιο αυστηρά;
- Ναι ναι εννοείται! Θυμάμαι για παράδειγμα ότι πάντα μου άρεσε η Φυσική και ήμουνα καλός! Ωστόσο, στην πρώτη Λυκείου δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει κανείς πάνω από 18, στη δευτέρα πάνω από 19 και το “άριστα”, το 20, πήγαινε στην τρίτη Λυκείου. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν λάβουμε υπόψη ότι τότε οι βαθμοί της Α, Β, Γ Λυκείου σε ένα ποσοστό έπαιζαν ρόλο για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Αν θυμάμαι καλά ήταν το 5% στην πρώτη, το 8% στη δευτέρα και το 12 % στην τρίτη και το υπόλοιπο 75% ήταν ο βαθμός των Πανελληνίων εξετάσεων.
- Είπατε ότι σας άρεσε η Φυσική πάντα, πότε όμως το συνειδητοποιήσατε;
- Ε, δεν ξέρω, θα έλεγα ότι απλά πάντα αισθανόμουν μια άνεση στη Φυσική, από το Γυμνάσιο κιόλας, αν και δεν μπορώ να πω ότι στο Γυμνάσιο ήμουν ιδιαίτερα μελετηρός. Θυμάμαι ότι μου άρεσε να ασχολούμαι με τη Φυσική, να διαβάζω βιβλία για τη Φυσική και κάπως έτσι άρχισε…
-Άρα δεν διαβάζατε μόνο για το σχόλειο;
- Ναι εντάξει και εξωσχολικά διάβαζα αλλά ασχολούμουν και με πολλά άλλα πράγματα.
- Σας άρεσε περισσότερο η σχολική Φυσική ή αυτά που διαβάζατε μόνος ;
- Πάντα αυτά που διαβάζεις μόνος είναι σίγουρα πιο γοητευτικά από όσα κάνεις στο σχολείο, αλλά πρέπει σίγουρα να λαμβάνουμε υπ΄όψιν ότι και αυτά που μαθαίνεις στο σχολείο σε οδηγούν στο να καταλάβεις καλύτερα αυτά με τα οποία στο μέλλον θα ασχοληθείς.
- Υπήρχε τότε μεγάλη διαφορά σε αυτά που μαθαίνατε εσείς και σε ό,τι μαθαίνουμε εμείς;
- Όχι δεν θα το έλεγα, αλλά τότε είχαμε πολύ μεγαλύτερη ύλη, θυμάμαι στη Φυσική 13 κεφάλαια έπρεπε να καλύψουμε και αυτό σίγουρα επηρέασε τη δυσκολία των θεμάτων. Θα έλεγα, δηλαδή, ότι τα θέματά μας ήταν πιο εύκολα από τα τωρινά, αλλά έπρεπε να βγάλουμε πολύ μεγαλύτερο όγκο ύλης.
- Πώς περνούσατε τότε ως μαθητής τον χρόνο σας;
- Δεν θα έλεγα πως γινόταν κάτι ιδιαίτερο τότε, όπως και εσείς τώρα φαντάζομαι, έτσι κι ένας μαθητής τότε δεν είχε κάτι διαφορετικό θέλω να πω. Και τα πειράγματα μας κάναμε, αλλά δεν υπήρχαν ακρότητες. Τα παιδιά, βέβαια, είναι πάντα σκληρά. Βέβαια υπάρχει μια τάση να ωραιοποιούμε το παρελθόν εμείς οι μεγαλύτεροι και να λέμε πως τα δικά μας χρόνια ήταν καλύτερα, αλλά πραγματικά δεν υπήρχαν ακρότητες.
- Αν έπρεπε να συγκρίνετε την Ιωνίδειο τότε και τώρα, όχι μόνο ως προς τους μαθητές – την συμπεριφορά τους, το επίπεδό τους αλλά και γενικά ως προς τις υποδομές για παράδειγμα τι θα λέγατε;
- Οι υποδομές έχουν αλλάξει πολύ προς το καλύτερο, εμείς δεν είχαμε πολλά πράγματα, ένα εργαστήριο μόνο και σε αυτό πηγαίναμε πολύ σπάνια. Τις περισσότερες φορές το χρησιμοποιούσαμε ως αμφιθέατρο. Δεν κάναμε πειράματα, μόνο στη Χημεία θυμάμαι κάποια πειράματα που βλέπαμε, δεν κάναμε ούτε είχαμε υπολογιστές, ενώ τώρα από ό,τι βλέπω έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα σε αυτό το κομμάτι. Ως προς το επίπεδο, ίσως επειδή ήταν πολύ ανταγωνιστικό τότε το επίπεδο στο σχολείο – επειδή συζητάω ακόμα και τώρα με πολλούς συμμαθητές από το σχολείο – πραγματικά τους είχε επηρεάσει πάρα πολύ αυτό ψυχολογικά. Αλλά επειδή ακριβώς υπήρχε αυτός ο ανταγωνισμός ίσως να ήταν τότε λίγο πιο υψηλό το επίπεδο απ’ ότι τώρα. Είναι κάποιοι άνθρωποι που μπορεί να τους κινητοποιήσει κάτι τέτοιο, κάποιους άλλους όμως τους επιβαρύνει ψυχολογικά.
- Βλέπετε τώρα ανταγωνισμό στους μαθητές;
- Νομίζω υπάρχει ακόμα και τώρα.
- Μας έχετε πει και εσείς και άλλοι καθηγητές ότι τότε υπήρχε μια μέριμνα για τη διατήρηση του ονόματος του σχολείου.
- Ναι ήταν μια γενικότερη αντίληψη που είχαμε ως μαθητές ότι πρέπει να σεβόμαστε και να διαφυλάσσουμε το όνομα του σχολείου. Κάναμε βεβαια και κάποια πράγματα που ίσως δεν θα έπρεπε. Ας πούμε όλοι της ηλικίας μου θυμούνται ότι υπήρχε έντονη αντιπαλότητα με το γειτονικό σχολείο, το Ζάννειο και γίνονταν διάφορα έκτροπα, αλλά κατά τα άλλα αισθανόμασταν περήφανοι που ήμασταν σε αυτό το σχολείο και προσπαθούσαμε κατά έναν τρόπο να διατηρήσουμε και το όνομα του.
- Νομίζετε πως το όνομα του σχολείου έχει πραγματικά σημασία;
- Νομίζω ναι, εμείς ακόμα και ως καθηγητές- επειδή είμαι και αρκετά χρόνια σε αυτό το σχολείο, δεν έχω έρθει πρόσφατα- κάναμε πράγματα, κάναμε θυσίες που άλλοι δεν τις κάνουν. Για παράδειγμα, όταν κληθήκαμε εμείς να αποφασίσουμε το αν το σχολείο θα ξαναγίνει πρότυπο ήταν σαφές πως αν το κάνουμε θα είμαστε από τους λίγους δημόσιους υπαλλήλους που θα χάναμε την οργανική μας θέση. Λαμβάνοντας υπόψη πόσο σημαντική είναι για τον δημόσιο τομέα η οργανική θέση, επιλέξαμε να διατηρήσουμε το όνομα και το επίπεδο του σχολείου, δηλαδή να μπαίνουν τα παιδιά με εξετάσεις και να έχουμε μεγάλο αριθμό μαθητών, για να διατηρηθεί η βιωσιμότητα του σχολείου.
- Έχετε κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία να μας αφηγηθείτε από τότε που ήσασταν μαθητής;
- Όσον αφορά τι; Σε πειράγματα; Δεν ξέρω… ίσως μπορώ να πω ότι το “περίεργο” με μένα είναι ότι είχα γράψει τρία εικοσάρια στις Πανελλήνιες και 6 στην Έκθεση που ακόμα και τώρα με πειράζουν και συμμαθητές μου αλλά και μαθητές μου, όταν το μαθαίνουν.
- Έχετε ίσως και κάποια ιστορία από τα μαθητικά χρόνια, εδώ στο σχολείο.
- Α ναι, είναι η ιστορία με το σφουγγάρι θες να πεις. Ε εντάξει αυτό δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο… Είχαμε τότε στις τάξεις επιμελητές και έπρεπε αυτοί να φροντίζουν να έχει πάντα η τάξη σφουγγάρι και να είναι πλυμένο, καθαρό, για να μπορέσουν να σβήσουν οι καθηγητές τον πίνακα. Θυμάμαι μια μέρα είχα έρθει πρωί πρωί και είχα μαζέψει όλα τα σφουγγάρια από όλες τις τάξεις και δεν είχε καμία τάξη σφουγγάρι εκτός από τη δικιά μας. Είχα κρύψει όλα τα υπόλοιπα, οπότε την πρώτη ώρα δεν κάναμε καθόλου μάθημα, γιατί κάθε δύο τρία λεπτά ερχόταν συνέχεια κάποιος επιμελητής από άλλες τάξεις και ζητούσε το σφουγγάρι, του το δίναμε αλλά το ξανάφερνε μετά από λίγο. Τέλος πάντων κάποια στιγμή ένας δεν επέστρεψε, οπότε αναγκάστηκα να αποκαλύψω που τα είχα κρύψει, να ανοίξει ο καθηγητής το ντουλάπι για να πάρει ένα άλλο και βέβαια έφαγα βρίσιμο που είχα κλέψει όλα τα σφουγγάρια και είχα διαταράξει έτσι το μάθημα.
- Ο λόγος που το ρώτησα αυτό είναι επειδή υπάρχει γενικώς μια αντίληψη ότι και οι καθηγητές, ήταν μαθητές και έκαναν όσα κάνουμε εμείς…
- Ναι μα φυσικά, το ότι έγινες καθηγητής δεν σημαίνει ότι ήσουν “άγιος” σαν μαθητής. Κι εγώ όπως είπα δεν διάβαζα ιδιαίτερα στο γυμνάσιο, διάβαζα στο Λύκειο γιατί μετρούσαν οι βαθμοί για τις Πανελλήνιες.
- Μπορείτε να ξεχωρίσετε ταλέντα στο μάθημά σας;
- Η αλήθεια είναι πως οι ώρες που κάνουμε φυσική είναι λίγες, και μάλιστα οι μαθητές συχνά ζητάνε να κάνουμε περισσότερα πράγματα, εργαστήρια, πειράματα… Θεωρώ πως είναι λίγο δύσκολο να αντιληφθείς με μια γραπτή εικόνα και τόσα τμήματα και τόσους μαθητές, γιατί οι λίγες ώρες σημαίνουν πολλούς μαθητές, πολλά τμήματα. Τώρα, στη Γ λυκείου που οι ώρες έχουν γίνει 6 – κάποτε ήταν 7 και ξαναέγιναν 6 – είναι σαφώς πιο εύκολο να αντιληφθείς κλίσεις και ταλέντα.
Η σχέση με τη Φυσική και όχι μόνο…
- Εσείς όταν περάσατε στο Φυσικό θέλατε να δουλέψετε ως ερευνητής και μάλιστα βρήκατε τέτοια ευκαιρία. Έτσι δεν είναι;
- Ναι, θεωρώ πως η μεγάλη πλειονότητα των φοιτητών θέλει να δουλέψει σε ερευνητικό τομέα στη Φυσική. Αρκετά νωρίς από το πρώτο έτος εντάχθηκα σε μια ερευνητική ομάδα και μετά στο τρίτο έτος πήγα στο Cern αρχικά ως μαθητής για ένα καλοκαίρι και μετά δούλεψα για άλλους τρεις μήνες ως ερευνητής αλλά τελικά πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Ελλάδα και να συνεχίσω τις σπουδές εδώ, αλλά έχω τη διπλωματική μου στο Cern και τις πρώτες μου δημοσιεύσεις από εκεί, και τις συστατικές επιστολές που είχα πάρει τότε.
- Εξηγήστε λίγο πιο αναλυτικά τι ακριβώς κάνατε στο Cern.
- Είχα ενταχθεί σε μια ξένη ερευνητική ομάδα και το θεωρώ πολύ καλό, γιατί μαθαίνεις τον τρόπο δουλείας των ξένων και τι έχουν μάθει και αυτοί. Ήμουν σε ένα μικρότερο πείραμα από αυτό που είχα ενταχθεί στην αρχή ως φοιτητής αλλά αυτό το πείραμα επειδή ήταν μικρότερο ξέραμε περισσότερα πράγματα ως ερευνητές, δεν ήταν χαοτικό. Γινόταν σε έναν μικρότερο επιταχυντή – αυτόν που τώρα λέγεται SPS όχι στον LHC – και ήταν ένα πείραμα που εξερευνούσε μια κατάσταση της ύλης που θεωρούμε ότι υπήρξε μερικά δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά την μεγάλη έκρηξη (quark -gluon plasma) και εκεί παρακολουθούσα ένα συγκεκριμένο σωματίδιο το j/ψ (J/psi meson) που έπρεπε να μετρήσω την μάζα του και να “καλιμπράρω” τα πειραματικά δεδομένα για να συμφωνούν με τις τιμές που προβλέπονταν θεωρητικά.
- Σε πολλά παιδιά στο σχολείο μπορεί να μην αρέσει η φύση της Φυσικής ως εφαρμογής τύπων και επίλυσης ασκήσεων και μπορεί να θέλουν να μάθουν κάτι πιο θεωρητικό, να μάθουν τη δομή του κόσμου, γιατί κατά τη γνώμη μου αυτό κάνει η Φυσική, εξηγεί πως λειτουργεί ο κόσμος. Υπάρχει κάτι που θα λέγατε στους μαθητές σας για να ακούσουν και να εντυπωσιαστούνε όσον αφορά το μάθημά σας;
- Προσπαθούμε να εντάξουμε και τέτοια πράγματα στο μάθημα, ευτυχώς το σχολείο κάνει κι άλλες δράσεις όπως είναι οι Όμιλοι, που κάνουμε και πρακτικά πράγματα αλλά εντάσσουμε και πιο θεωρητικά, εντυπωσιακά πράγματα όπως είναι η κοσμολογία, η κβαντομηχανική, η σκοτεινή ύλη. Εγώ πριν κάνω κάποιο τέτοιο μάθημα στον Όμιλο βάζω σαν “πειραματόζωο” τον γιο μου. Του τα λέω για να δω αν κατάλαβε. Κι εκείνος αν και είναι σε εντελώς διαφορετικό τομέα, είναι σε τομέα υγείας, χαίρεται και λέει ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα αυτά από όσα έκανε στο σχολείο. Βέβαια αυτός υποστηρίζει ότι του φαίνονται πιο ωραία, γιατί μαθαίνει κάτι χωρίς να είναι υποχρεωμένος να το κάνει, αλλά εγώ νομίζω ότι ο λόγος είναι πως όσα συζητάμε αφορούν περισσότερο την ουσία της φυσικής και όχι τη μεθοδολογία και την επίλυση ασκήσεων της.
- Αν ήταν να επιλέξετε ένα μεγάλο fun fact ή και πολλά μικρότερα έτσι ώστε να κινήσετε σε κάποιον το ενδιαφέρον για τη φυσική τι θα λέγατε;
- Να έλεγα ας πούμε ότι το κομμάτι της ύλης με το οποίο ασχολούμαστε και κάνουμε τόσα πειράματα και στο Cern αφορά μόνο το πέντε τοις εκατό, δηλαδή το ορατό σύμπαν αφορά μόνο το πέντε τοις εκατό αυτού που πιστεύουμε ότι υπάρχει και μας λείπει ένα 20 % (για την ακρίβεια 27%) σκοτεινής ύλης και ένα περίπου 75% σκοτεινής ενέργειας από τα οποία αποτελείται το σύμπαν για τα οποία υποθέτουμε πολύ λίγα πράγματα και ξέρουμε ακόμα λιγότερα.
- Έχετε δουλέψει και στο γυμνάσιο και δεν κάνατε μόνο το μάθημα της φυσικής. Θα σας άρεσε να κάνετε και άλλα μαθήματα ή θεωρείτε πως η Φυσική είναι το αντικείμενό σας και δεν πρέπει μπαίνετε σε άλλα πεδία;
- Η αλήθεια είναι ότι επειδή πιστεύω ότι είναι καλό να ξέρεις πολλά περισσότερα πράγματα από αυτά που καλείσαι να πεις είναι καλό ένας καθηγητής να κάνει το μάθημα που αντιστοιχεί στην ειδικότητα του, άρα πιστεύω πως καλύτερα να κάνω το μάθημα της Φυσικής. Εάν τώρα μου πούνε να κάνω το μάθημα της Χημείας θα το κάνω, αλλά δεν αισθάνομαι άνετα να πω ότι ξέρω τα πάντα στη Χημεία – καλά ούτε στη Φυσική ξέρω τα πάντα. Θέλω να πω ότι στη Χημεία ξέρω παραπάνω βέβαια από αυτά που καλούμαι να διδάξω και δεν θα αισθανόμουν άσχημα να κάνω στη Γ΄ Λυκείου Χημεία. Τα άλλα μαθήματα είναι ακόμα χειρότερα, Βιολογία θα πρέπει να διαβάζω για να διδάξω ή Γεωγραφία ας πούμε που κάνουμε στο γυμνάσιο… Αλλά τι να κάνεις; Είναι η δομή τέτοια του εκπαιδευτικού μας συστήματος που καμία φορά είσαι αναγκασμένος να κάνεις αυτά τα μαθήματα.
- Πείτε ότι είχαμε όλα τα κατάλληλα εργαλεία για να εξηγήσουμε τον κόσμο μας, είχαμε αυτή την περίφημη «γενική θεωρία των πάντων»* και μπορούσαμε γενικότερα να εξηγήσουμε τα πάντα στον κόσμο. Θα βλέπαμε έναν κόσμο δύσκολο να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ή έναν κόσμο εύκολο αλλά η δυσκολία θα ήταν η ίδια η διαδικασία να βρούμε αυτή την εξήγηση;
- Νομίζω, αν κατάλαβα καλά, πως δεν είναι υποχρεωμένη η φύση να είναι εύπεπτη από εμάς. Για παράδειγμα, η κβαντομηχανική έχει δύσκολες έννοιες που δύσκολα αντιλαμβανόμαστε και δεν είναι υποχρεωτικό να πρέπει να τις αντιληφθούμε, αφού απλά είναι ο τρόπος που δρα η φύση – πρέπει να το αποδεχτούμε. Ας πούμε, το να βρίσκεται ένα σωματίδιο σε μία θέση ή σε μία άλλη ή και στις δύο ταυτόχρονο σε μία χρονική στιγμή δεν είναι αναγκαστικό να το καταλαβαίνουμε με τα ανθρώπινα μέτρα. Έτσι είναι η φύση, έτσι δρουν τα κουάρκ ή τα λεπτόνια ή όποιο άλλο σωματίδιο.
- Σας κουράζει η Φυσική ποτέ;
- Εντάξει, είναι η δουλειά μου, μου αρέσει να ασχολούμαι με την Φυσική, με ενθουσιάζει γιατί διαφορετικά δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να κάνω αυτή τη δουλειά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ασχολούμαι συνέχεια με αυτό. Δεν είναι και το συναρπαστικότερο πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου.
- Απ΄όσο ξέρω ζωγραφίζετε.
- Ναι ζωγραφίζω και πραγματικά πιστεύω ότι ένας άνθρωπος πρέπει να είναι πολύπλευρος, να μην ασχολείται με ένα μόνο πράγμα.
- Κάπως αντιφατικό με αυτό που είπατε πριν για το ότι δεν θα θέλατε να κάνετε άλλα μαθήματα, γιατί και αυτό ένα είδος “πολυπραγμοσύνης” είναι αλλά καταλαβαίνω πως το εννοείτε…
- Σωστά, σωστά απλά δεν θα ήθελα να είμαι φυσικός και το χόμπι μου να είναι η χημεία.
- Από πότε ζωγραφίζετε;
- Εντάξει σχετικά μικρός, όλοι λένε ότι ζωγραφίζω από παιδί αλλά σε σχολή πήγα όταν ήμουν είκοσι χρονών.
- Ξέρετε και μουσική;
- Ναι, ναι έπαιζα πιάνο αλλά έχω σταματήσει εδώ και αρκετό καιρό.
- Σας ενοχλούν ποτέ οι γνώσεις σας στη Φυσική, όταν ας πούμε βλέπετε κάποιο έργο; Παρατηρείτε ατέλειες, ότι κάτι είναι λάθος από φυσικής άποψης;
- Ναι τα παρατηρώ αλλά δεν με ενοχλεί, καταλαβαίνω ότι κάποια πράγματα δεν γίνονται σωστά, αλλά δεν τρελαίνομαι κιόλας. Αισθάνομαι ότι είναι σαν να έβλεπε κάποιος ορθογραφικά λάθη σε έναν τιμοκατάλογο και δεν μπορούν μετά να παραγγείλουν, ε εγώ δεν έχω τέτοια κολλήματα.
- Τι πιστεύετε ότι μπορεί να ενοχλεί έναν φυσικό ή έναν καθηγητή γενικότερα;
- Πραγματικά αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα είναι πως δεν εκτιμάται η δουλειά του καθηγητή, αυτό με ενοχλεί. Και μάλιστα θεωρώ πως αυτό είναι “τρικλοποδιά” και στο ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα και στο ίδιο το παιδί. Δηλαδή, όταν υπάρχει η αντίληψη ότι οι καθηγητές κάθονται και περνάει αυτό από το σπίτι στους μαθητές, πλήττει το ίδιο το εκπαιδευτικό έργο. Είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν γιατρό και να λες ότι ο γιατρός είναι τεμπέλης. Αποκλείεται να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτό που θα κάνει ο γιατρός, άρα αποκλείεται να ακολουθήσεις τις συμβουλές τους. Το δεύτερο θέμα που με ενοχλεί είναι κάποιος να μην σέβεται αυτό που δίνεις στο μάθημα, γιατί κάποιοι από εμάς βάζουμε τη ψυχή μας σε αυτό. Το καταλαβαίνω όταν κάποιος δεν με προσέχει, γιατί μπορεί να μην είναι το συναρπαστικότερο πράγμα στη ζωή ενός μαθητή το μάθημα της Φυσικής, το αντιλαμβάνομαι, αλλά το να μην σέβεται κάποιος αυτό που δίνεις είναι πολύ άσχημο.
- Θεωρείτε ότι είστε αυστηρός καθηγητής;
- Δεν θα το έλεγα όχι… Ίσως να είμαι λιγάκι πιο αυστηρός στους βαθμούς από ό,τι θα θέλανε κάποιοι, αλλά προσπαθώ να είμαι δίκαιος.
- Όταν ήσασταν μαθητής εδώ στην Ιωνίδειο ζητούσαν περισσότερα πράγματα πιστεύετε οι καθηγητές απ΄ ό,τι σε άλλα σχολεία;
- Πιστεύω ναι.
- Και αυτό το υιοθετήσατε;
- Νομίζω ναι, το σκεπτικό μου είναι αυτό. Θεωρώ πως όπως οι φυσικοί θέλουν να γίνει η φυσική ενιαία έτσι πρέπει να είναι και η διδασκαλία πιστεύω. Αυτά που λέω στη πρώτη Λυκείου δεν πρέπει να είναι άσχετα με αυτά που θα πω μέχρι και την τρίτη λυκείου, δεν μπορώ να λέω άσχετα πράγματα, πρέπει να είναι συμβατά.
- Η φυσική μπορεί να γίνει ένα χόμπι; Για εσάς ας πούμε είναι επάγγελμα αλλά μπορεί κανείς να τη δει ως χόμπι;
- Ναι βέβαια, υπάρχουν τομείς της φυσικής όπως η κοσμολογία ή η αστρονομία στους οποίους υπάρχουν πάρα πολύ αξιόλογοι ερασιτέχνες που ασχολούνται με αυτούς και είναι εκπληκτικά κάλοι ή υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που ασχολούνται με τη μετεωρολογία σε μετεωρολογικούς σταθμούς και λοιπά. Ναι θεωρώ πως μπορεί να είναι χόμπι και μάλιστα πολύ ωραίο χόμπι.
- Άρα μπορεί κάποιος χωρίς να σπουδάσει φυσική σε ένα πανεπιστήμιο να μάθει μόνος του αρκετά πράγματα;
- Ναι φυσικά το πιστεύω ειδικά στους τομείς που είπαμε πριν.
- Ωραία κύριε Σαρρή, αυτά ήταν για σήμερα σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
- Εγώ σας ευχαριστώ, καλή συνέχεια!
Απόστολος Γκουτζιαμάνης
*θεωρία των πάντων : Σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές το Σύμπαν στην αρχή είχε μία απροσδιόριστη χρονική διάρκεια ύπαρξης, αφού η διάσταση του χρόνου εξομοιώνονταν κατά κάποιον τρόπο με μία από τις διαστάσεις του χώρου. Αυτό που υπήρχε στον περιορισμένο εκείνο χώρο σύμφωνα με τους σύγχρονους φυσικούς είναι ότι όπως και η βαρύτητα το ίδιο και οι άλλες τρεις δυνάμεις της φύσης ίσως να δημιουργούνται κι αυτές από χωροχρονο-παραμορφώσεις. Για να εξηγηθεί όμως η ύπαρξη των δυνάμεων αυτών χρειαζόμαστε την ύπαρξη έξι ή επτά πρόσθετων διαστάσεων. Αν η θεωρία αυτή αληθεύει, ζούμε σε ένα Σύμπαν δέκα ή ακόμη και ένδεκα διαστάσεων!
