Γράφει ο μαθητής της Β΄ Γυμνασίου, Ευθυμιόπουλος Δημήτρης
Η εφηβεία είναι η περίοδος της ζωής κατά την οποία το παιδί εξελίσσεται σε ενήλικα. Δεν είναι απλά χρόνος, είναι διαδικασία σωματικού και συναισθηματικού μετασχηματισμού. Ο κύριος εξελικτικός σκοπός, τον οποίο εξυπηρετεί η εφηβεία, είναι να προετοιμάσει το άτομο, να ανεξαρτητοποιηθεί από τους γονείς του, ώστε να μπορέσει ως ενήλικας να ζει μία αυτόνομη ζωή. Κατά συνέπεια, η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη σε κάθε άτομο και θα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιτυχία, ώστε το άτομο να ζήσει επιτυχημένα ως ενήλικας
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και εισέρχονται στην περίοδο της εφηβείας, το σώμα τους μεγαλώνει και αυτό και αλλάζει. Οι ταυτόχρονες συναισθηματικές και σωματικές αλλαγές τούς δημιουργούν ανασφάλεια και στρες για την εξωτερική τους εμφάνιση. Την ίδια στιγμή πειραματίζονται και μαθαίνουν, πώς να αλληλεπιδρούν με άλλους εφήβους και παράλληλα αναζητούν την αποδοχή τους. Η ταυτόχρονη επιδίωξη φαινομενικά συγκρουόμενων στόχων, κάνει τη ζωή τους, να φαντάζει χαοτική και τους ίδιους ευερέθιστους και απρόβλεπτους.
Έτσι, οι έφηβοι βιώνουν έντονο στρες, το οποίο με τη σειρά του επιβαρύνει την οικογένεια. Η διαδικασία κατά την οποία ο έφηβος τελικά ανεξαρτητοποιείται από τους γονείς του, οδηγεί και σε συμπεριφορές που είναι δυνατόν να παρεξηγήσουν ακόμη και οι γονείς. Η αμφισβήτηση της εξουσίας και των κανόνων του σπιτιού είναι φυσικό μέρος της διαδικασίας ανεξαρτητοποίησης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής ο/η έφηβος πειραματίζεται με τις αποφάσεις της/του και μαθαίνει να αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις του/της. Η μεγάλη ευθύνη των γονιών είναι να προσφέρουν ένα υγιές περιβάλλον και στήριξη, ώστε αυτή η εξελικτική διαδικασία να ολοκληρωθεί σωστά. Η αυτονόμηση και ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς σηματοδοτεί την επιτυχημένη ολοκλήρωση της εφηβείας και την έναρξη της ενήλικης ζωής. Αυτός πρέπει είναι ο τελικός σκοπός τόσο για την/τον έφηβο όσο και για τους γονείς της/του.
Οι γονείς που κατανοούν τον αγώνα που δίνουν καθημερινά οι έφηβοι, είναι λιγότερο πιθανόν, να εκλάβουν τη συμπεριφορά των εφήβων ως προσωπική προσβολή και να τη θεωρήσουν αγενή ή απρεπή. Στην περίοδο της εφηβείας, τα πιο σημαντικά πράγματα τα οποία μπορούν οι γονείς να προσφέρουν είναι αγάπη, κατανόηση, ασφαλές καταφύγιο στο σπίτι, κανόνες και όρια και πάνω απ” όλα να είναι καλοί ακροατές.
Οι έφηβοι δεν μπορούν να επιβιώσουν συναισθηματικά χωρίς την επικοινωνία με τους γονείς τους. Η συμβολή και η στήριξη των γονιών στη διάρκεια της εφηβείας είναι πολύ σημαντική και για αυτό το σκοπό τα κανάλια επικοινωνίας μεταξύ γονέων και εφήβων θα πρέπει να είναι συνέχεια ανοιχτά. Παρόλο που τελική αποστολή των εφήβων είναι να ανεξαρτητοποιηθούν από τους γονείς τους, ταυτόχρονα, θα πρέπει να γνωρίζουν και να νιώθουν ότι η οικογένειά τους αποτελεί ένα μόνιμο ασφαλές καταφύγιο, όταν το χρειαστούν.