Γνωρίσαμε την κυρία Ειρήνη το περασμένο καλοκαίρι στα πλαίσια του προγράμματος «The Beaming Project»- ένα πρόγραμμα που έλαβε χώρα στην Αθήνα με σκοπό, μαθητές και φοιτητές από την Γαλλία και την Ελλάδα να έρθουν σε επαφή με το προσφυγικό ζήτημα και ανθρώπους που συνδέονται άμεσα με αυτό. Η κυρία Ειρήνη ήταν αναμφισβήτητα από τους ανθρώπους που μας «κέρδισε» από την πρώτη μέρα του προγράμματος. Το χαμογελαστό πρόσωπο, η ευγενική της φυσιογνωμία και η θετική και αισιόδοξη αύρα της, έκανε την επιθυμία μας να την γνωρίσουμε καλύτερα, ακόμα δυνατότερη. Καθήσαμε λοιπόν ένα βράδυ και αφού συζητήσαμε ώρες μαζί της, της υποσχεθήκαμε μια συνέντευξη στο περιοδικό μας. Και όντως, έτσι έγινε!
1. Ποια είναι η Ειρήνη; Ποιες είναι οι καθημερινές της ασχολίες;
Ονομάζομαι Ειρήνη Κουρούβανη και είμαι ένας άνθρωπος που γεννήθηκα με μια σπάνια αναπηρία (για την οποία καμαρώνω) διότι έχω αδυναμία σε σπάνια πράγματα και καταστάσεις! Η αναπηρία αυτή ονομάζεται αρθρογρίπωση. Εργάζομαι στο Υπουργείο Οικονομικών και έχω τελειώσει το Πολιτικό Τμήμα της Νομικής σχολής Αθηνών. Το 1991 έλαβα από την «Ακαδημία Αθηνών» ένα βραβείο για τον αισιόδοξο τρόπο που αντιμετωπίζω την ζωή πάρα τις δυσχέρειες της αναπηρίας μου.
Οι καθημερινές μου ασχολίες είναι οι ακόλουθες:
-Το πρωί βρίσκομαι στο γραφείο της εργασίας μου.
-Τρεις φορές την βδομάδα πηγαίνω στο γυμναστήριο.
-Μια φορά την βδομάδα ασχολούμαι με διαφορά δημιουργικά παιχνίδια με τα ανήψια μου.
-Αυτή την περίοδο και για 4 μήνες κάθε Δευτέρα, παρακολουθώ ένα σεμινάριο φωτογραφίας και μοντάζ.
-Μια φορά την βδομάδα και για 9 συναντήσεις, θα διδάσκω χορό στην Στέγη του ιδρύματος Ωνάση στα πλαίσια του προγράμματος <Χορός και Αναπηρία>… unlimited access
-Και κάθε Σαββατοκύριακο βρίσκομαι στην θάλασσα όπου κάνω προπόνηση ιστιοπλοΐας.
2. Σας γνωρίσαμε στα πλαίσια του προγράμματος “The Beaming project” το περασμένο καλοκαίρι στην Αθήνα, αφού συμμετείχατε ενεργά στην ομάδα του χορού. Πόσο δύσκολο είναι για έναν άνθρωπο με κινητικά προβλήματα να πάρει τελικά την απόφαση να συμμετέχει με τόσο έντονο τρόπο σε ένα τέτοιο πρόγραμμα;
Προσωπικά, το εντατικό πρόγραμμα του σεμιναρίου «The Beaming Project» αποτέλεσε ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα μου και με γέμισε με χαρά και αισιοδοξία καθώς για 2 βδομάδες βρισκόμουν πλαισιωμένη από νέα, γεμάτα ζωή, παιδιά!
3. Ομολογουμένως το θέαμα που μας παρουσιάσατε δεν είναι κάτι που το βλέπουμε συχνά. Τι σκεφτόσασταν και τι νιώθατε την ώρα που χορεύετε και γινόσασταν μέλος μιας ολόκληρης ομάδας με κοινό σκοπό;
Ένιωθα δημιουργική και με γέμιζε με ενδιαφέρον η όλη συνεργασία μέχρι να βγει το τελικό αποτέλεσμα!
4. Δεν σας φόβισε η έκθεση στο κοινό; Δεν αγχωθήκατε για αυτά που θα απαιτούσαν οι επαγγελματίες χορευτές από εσάς;
Η έκθεση στο κοινό γενικά δεν με φοβίζει. Είναι μια τελείως φυσική διαδικασία θα έλεγα για μένα … μιας και από πάντα … ερχόμενη στην ζωή με ένα διαφορετικό σώμα … θέλοντας και μη, ήμουν πάντα εκτεθειμένη. Οπότε έχω μάθει να το διαχειρίζομαι αλλά και να το κατανοώ…οτιδήποτε διαφορετικό, μας κεντρίζει το ενδιαφέρον για μια επιπλέον ματιά! Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη…όχι, δεν αγχώθηκα καθόλου γιατί ασχολούμαι 20 χρόνια με το χορό και πάντα νιώθω έτοιμη για οποιαδήποτε κινητική πρόκληση!
5. Ας πάμε τώρα στα πιο κοινωνικά ζητήματα. Πώς ζει ένας άνθρωπος με κάποιου είδους αναπηρία σε μια σύγχρονη πρωτεύουσα όπως η Αθήνα; Αντιμετωπίζει δυσκολίες ή οι δυνατότητες μιας μεγαλούπολης τον εξυπηρετούν;
Η Αθήνα μετά το 2004 (Ολυμπιακοί Αγώνες) έχει γίνει μια προσβάσιμη πόλη σε αρκετά μεγάλο βαθμό.
6. Κατά καιρούς ακούμε, διαβάζουμε και ενημερωνόμαστε για μαρτυρίες ανθρώπων που δέχτηκαν ανάγωγες συμπεριφορές από άλλους συνανθρώπους προς τους ίδιους. Σας έχει τύχει ποτέ να δεχτείτε κοινωνικό ρατσισμό ακόμα και από ανθρώπους στο δρόμο; Αν ναι, πως το διαχειριστήκατε;
Ίσως ακουστεί υπερβολικό αλλά ό-χ-ι, δεν έχω δεκτεί προσωπικά ανάρμοστη συμπεριφορά συνανθρώπων μου. Ίσα-ίσα, πολύ αγάπη και εκτίμηση θα έλεγα.
7. Λαμβάνοντας υπόψη την παραπάνω ερώτηση, θεωρείται πως η ελληνική κοινωνία είναι έτοιμη να «αγκαλιάσει» ,να κατανοήσει και σε ορισμένες περιπτώσεις να βοηθήσει ανθρώπους με ιδιαιτερότητες;
Έχοντας ταξιδέψει σε διάφορες χώρες στον κόσμο, αυτό που έχω να επισημάνω για την ελληνική κοινωνία είναι το εξής:
Μπορεί να υστερούμε σε υποδομές και προσβασιμότητα σε σχέση με άλλες χώρες, δεν υστερούμε όμως σε διάθεση εξηπηρέτησης και φροντίδας … αυτό το αγκάλιασμα που λέτε … σε ανθρώπους με ιδιαιτερότητες. Ίσως γιατί γνωρίζοντας ότι έχουμε κενά υποδομών, είμαστε σε μεγαλύτερη ετοιμότητα για την οποιαδήποτε βοήθεια. Είναι και αυτό το ελληνικό φιλότιμο που χαρακτηρίζει τον λαό μας!
8. Μάθαμε επίσης πως έχετε ασχοληθεί με διάφορα αθλήματα εκτός του χορού, κατά τη διάρκεια της ζωής σας. Ποια είναι αυτά και τι εμπειρίες έχετε εισπράξει μέσα από αυτά;
Τα αθλήματα με τα οποία κατά καιρούς έχω ασχοληθεί είναι τα εξής:
α) Στίβος με αγωνιστικό αμαξίδιο 100/200/400m
β) Άρση Βαρών σε πάγκο κατηγορία 48 κιλών
γ) Και τα τελευταία 10 χρόνια που ασχολούμαι με την ιστιοπλοΐα
Και με τα τρία αυτά αθλήματα έχω συμμετάσχει σε παγκόσμια πρωταθλήματα, οπότε όπως καταλαβαίνετε, οι εμπειρίες είναι πολύ ξεχωριστές και μοναδικές! Πολλή δουλειά, πείσμα, μεθοδικότητα, στόχοι, ταξίδια, γνωριμίες με διαφορετικούς λαούς και κουλτούρες, απογοητεύσεις, ικανοποιήσεις, με λίγα λόγια θα έλεγα ότι περνάει από μπροστά σου όλη η ζωή!
Επίσης ερασιτεχνικά έχω κάνει σκι και κατάδυση.
9. Στα πλαίσια της επαφής σας με τα ειδικά αθλήματα. Πώς κρίνετε τις υποδομές που διαθέτει η Ελλάδα για την πραγματοποίησή τους; Τις θεωρείτε ικανοποιητικές;
Τα ειδικά αθλήματα και όσον αφορά την προετοιμασία τους, γίνονται σε αντίστοιχα ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω τις υποδομές που έχουν στην επαρχία όποτε δεν μπορώ να εκφέρω ολοκληρωμένη γνώμη. Στην Αθήνα οι υποδομές είναι αυτές που αρμόζουν.
10. Κλείνοντας θα θέλαμε να μας πείτε ένα μήνυμα για τους ανθρώπους που προσεγγίζουν ρατσιστικά τους ανθρώπους με αναπηρία και ένα μήνυμα για τους ανθρώπους εκεί έξω που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, προσπαθούν και παλεύουν για μία καλύτερη κοινωνία και έναν καλύτερο κόσμο.
Θα ήθελα να πω ένα μήνυμα γενικά και για τις δυο κατηγορίες στις οποίες αναφέρεστε και αυτό είναι το εξής:
Απλά ζήσε…ζήσε το παρών σε οποία κατάσταση και αν σε βρει αυτό…γιατί η ζωή είναι μοναδική-υπέροχη-ερωτεύσιμη και γεμάτη εκπλήξεις!!! Χτίσε έναν δυνατό, ευγενικό άνθρωπο μέσα σου που να μπορεί να στηρίζεται και να αντιμετωπίζει ότι του έρχεται και ολα θα πάρουν το δρόμο τους!
Εγώ την αγάπησα και την αγαπώ την ζωή και αυτή με την σειρά της μου έχει σταθεί απλόχερη…
Η συνέντευξη έκλεισε και η ίδια μας ευχαρίστησε που της δώσαμε την ευκαιρία να μοιραστεί τις σκέψεις της μαζί μας. Δεν θα κρύψουμε πως με την συνέντευξη αυτή μάθαμε καινούργια πράγματα, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε και πάνω από όλα ήρθαμε ακόμα πιο κοντά σε ανθρώπους που εκεί έξω αρπάζουν την ζωή και την μετατρέπουν σε αγάπη, δύναμη και ευτυχία. Κυρία Ειρήνη, εμείς ευχαριστούμε. Για όλα!
Χαρούλα Σουμάδη- Λαμπρινή Σούλα
