Αθυρόστομος, νευρικός, αλλά μία αναμφίβολα σπουδαία προσωπικότητα της Ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Στις 4 Οκτωβρίου του 2023, σε ηλικία 78 ετών, ο μεγάλος Γιάννης Ιωαννίδης άφησε την τελευταία του πνοή μετά από μία χρόνια μάχη με την άνοια. Με αφορμή αυτό το δυσάρεστο γεγονός, αξίζει να μιλήσουμε για την ζωή και τα έργα του coach Ιωαννίδη.
Γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου του 1945 στην Θεσσαλονίκη, από νωρίς στη ζωή του γνώρισε και αγάπησε το μπάσκετ, καθώς και την ομάδα της «γειτονιάς» του, τον Άρη. Άρχισε να ασχολείται σοβαρά με το πάθος του για το μπάσκετ στα 15 του, όταν κατάφερε να κερδίσει την θέση βασικού πλέι μέικερ στους Κιτρινόμαυρους. Αν και δεν άφησε την ακαδημαϊκή του πορεία σε δεύτερη μοίρα, καθώς αποφοίτησε από το ΑΠΘ, το μπάσκετ παρέμεινε ο πρωταρχικός του στόχος.
Η λαμπρή καριέρα του ως προπονητής ξεκίνησε το 1978, όταν σταμάτησε τη μακρά θητεία του ως παίκτης του Άρη, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα προπονητή στην ομάδα του με μεγάλη επιτυχία, κατακτώντας το πρωτάθλημα του 79. Η αρχική του θητεία πάντως, ήταν απρόσμενα σύντομη, καθώς μόλις το ίδιο έτος ανέλαβε θέση προπονητή στην Λάρισα μέχρι το ‘82, με μια παράλληλη σεζόν το 80-81 στην Εθνική Ελλάδος. Η δεύτερη θητεία του στον Άρη ξεκίνησε το 1982, οπού και βρήκε την ευκαιρία να δείξει στον χώρο του αθλητισμού το πραγματικό ταλέντο του, κερδίζοντας μέχρι το 1990 7 τίτλους πρωταθλητή, με ένα εκπληκτικό σερί από το ‘85 ως το 90. Αξίζει να αναφερθεί πως η προσθήκη που θεμελίωσε την “αυτοκρατορία” του Άρη ήταν χωρίς αμφιβολία ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Αν και εξαιρετικός παίκτης, χαρακτηριστικές ήταν οι διαφωνίες που είχε με τον συμπαίκτη του, Νίκο Γκάλη.
Η τεταμένη σχέση τους όμως δεν εμπόδισε την επιτυχία του Άρη, και αυτό λόγω της εξαιρετικής ηγετικής ικανότητας του Ιωαννίδη. Όντας μία έντονη και επιβλητική προσωπικότητα, κατάφερε να ενισχύσει το ομαδικό κλίμα και οι αποφάσεις του πάντα υπερίσχυαν. Συνεπώς, η πορεία του Άρη ήταν αξιοθαύμαστη εντός των συνόρων. Παρόλα αυτά, οι επιδόσεις του σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ήταν απογοητευτικές. Σε 3 Final Four, γνώρισε την ήττα από ομάδες όπως η Μακάμπι, η Τρέισερ και η Μπαρτσελόνα. Η ευρωπαϊκή αυτή “Κατάρα” συνέχισε να τον ακολουθεί στην συνέχεια της καριέρας του, καθώς ποτέ δεν κατάφερε να διακριθεί ευρωπαϊκά, παρ΄όλες τις εγχώριες επιτυχίες του.
Το 1991 ο Ιωαννίδης άφησε πίσω του τον Άρη, και ξεκίνησε την δεύτερη μεγαλύτερη σε διάρκεια προπονητική του θητεία στον Ολυμπιακό, μία ομάδα η οποία μέσα στα χρόνια είχε χάσει το κύρος της. Ο Ιωαννίδης λοιπόν δεν είχε απλά τον ρόλο προπονητή στον Ολυμπιακό, αλλά χρεώθηκε και με την ολική ανακατασκευή του μπασκετικού τμήματος της ομάδας. Οι επιδόσεις ανέβηκαν ραγδαία, και ο Ολυμπιακός κατάφερε να κατακτήσει 4 σερί πρωταθλήματα από το 1993 μέχρι το 1996. Παρ” όλα αυτά, η ευρωπαϊκή κατάρα εμφανίστηκε και σε αυτήν την περίοδο, με την ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας να είναι, πάλι, απογοητευτική. Ιδιαίτερα μελανό σημείο στην καριέρα του Ιωαννίδη αποτέλεσε ο χαμένος τελικός του ’94 στο Τελ Αβίβ εναντίον της Μπανταλόνα με σκορ 59-57, παρόλο που ο Ολυμπιακός κατείχε τον τίτλο του απόλυτου φαβορί πριν το παιχνίδι. Οι αποτυχίες αυτές, όμως, δεν μείωσαν το γόητρο που ασκούσε στους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ο Ιωαννίδης ακόμα και σήμερα αποτελεί μια εξαιρετικά αγαπητή προσωπικότητα στην ιστορία της ομάδας, με πολλούς να τον αποκαλούν τον μεγάλο αναμορφωτή της ΚΑΕ Ολυμπιακός.
Μετά την λήξη της πρώτης του θητείας στον Ολυμπιακό, επόμενος σταθμός ήταν η ΑΕΚ. Η πορεία του στην ομάδα αυτή δυστυχώς δεν ήταν καρποφόρα, ειδικά σε σύγκριση με τις θρυλικές του επιδόσεις στον Άρη και Ολυμπιακό. Από το 1996 μέχρι το 1998 η ΑΕΚ δεν κατέκτησε κανέναν τίτλο, αν και αξιόλογη ήταν η ευρωπαϊκή της πορεία την τελευταία σεζόν του «Ξανθού» στον πάγκο της.
Το 1999, ο Γιάννης Ιωαννίδης επέστρεψε στον Ολυμπιακό, όμως η δεύτερη θητεία του έμελλε να είναι αρκέτα βραχυπρόθεσμη, διαρκώντας μόνο μια σεζον, καθώς δεν κατάφερε να αποκαταστήσει την αίγλη του παρελθόντος. Αυτή ήταν και η τελευταία προπονητικη του «πράξη» όσον αφορά το συλλογικό επίπεδο. Στη συνέχεια, ανέλαβε ξανά την εθνική ομάδα το 2002, χωρίς όμως να γνωρίσει επιτυχία. Το 2003, η λαμπρή καριέρα του Ιωαννίδη έφτασε στο τέλος της.
Το επόμενο στάδιο στην επαγγελματική του ζωή ήταν αυτός της πολιτικής. Από το 2004 έως και τον Ιανουάριο του 2015 κατείχε θέση βουλευτή στην εκλογική περιφέρεια Α’ Θεσσαλονίκης, ενώ μετά τις εκλογές του 2007, ανέλαβε την θέση του υφυπουργού αθλητισμού έως το 2009.
https://www.ertnews.gr
Ο Γιάννης Ιωαννίδης φημιζόταν επίσης για τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ξεσπούσαν διαμάχες μεταξύ εκείνου και των παιχτών του, αλλά και του κοινού, εν ώρα αγώνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η στιγμή όπου σε αγώνα του Ολυμπιακού απέναντι στην Τρεβίζιο εκτόξευσε ενα μπουκάλι νερού προς την κατεύθυνση του Γιώργου Σιγάλα, ο οποίος καθόταν στον πάγκο έπειτα από το τρίτο ατομικό του φαούλ, γεγόνος που εξόργισε τον προπονητή του. Η πίστη του Ιωαννίδη στις προλήψεις ήταν επίσης ένα σημαντικό στοιχείο του χαρακτήρα του. Πριν από κάθε αγώνα, ο «Ξανθός» φορούσε το ίδιο σακάκι, αρνούνταν να ανάψει φωτιά από τον κίτρινο ‘Βic’ αναπτήρα του, ενώ ήταν σύνηθες φαινόμενο να αναγκάζει τον οδηγό του πούλμαν να ακολουθεί την διαδρομή που ήθελε εκείνος, η οποία πολλές φορές ήταν πολύ πιο χρονοβόρα. Ο πρώην «ερυθρόλευκος» Eddie Johnson διηγείται μια παρόμοια ιστορία σε πρόσφατη εκπομπή, θέλοντας να τελέσει φόρο τιμής στον προπονητή που όπως δήλωσε ο ίδιος «του επέτρεψε να είναι ξανά ο εαυτός του». «Είχαμε μπει σε ένα λεωφορείο για να πάμε σε έναν αγώνα και είχαμε κάνει ήδη μία ώρα. Ήμουν πάντα στις πρώτες θέσεις. Είδαμε μία μαύρη γάτα να περνάει το δρόμο. Και ο κόουτς δεν άφησε να πάει το λεωφορείο να πάει από εκείνο το δρόμο. Ζήτησε από τον οδηγό να αλλάξει δρόμο και κάναμε άλλα 35 λεπτά για να φτάσουμε στον προορισμό μας», ανέφερε αρχικά. Στη συνέχεια, ο Johnson πρόσθεσε χιουμοριστικά: «Λίγες μέρες μετά είδα πολλές γάτες έξω από το σπίτι μου. Δεν ήθελα να κάνω προπόνηση, οπότε έπιασα μια μαύρη γάτα και την πήγα στο γήπεδο. Την άφησα ελεύθερη και είπα στους συμπαίκτες μου ότι «΄σήμερα έχουμε ρεπό». Η γάτα τριγύριζε, την είδε ο Ιωαννίδης και φώναξε «τελειώσαμε»! Δεν του το είχα πει, παρά μόνο όταν πήραμε το πρωτάθλημα.»
Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν ο άνθρωπος που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Σε συνδυασμό με την επιτυχία της εθνικής ομάδας στο ευρωμπάσκετ το 1987, η ομάδα του Άρη που έχτισε αυτός έστρεψε τους Έλληνες στις τηλεοράσεις τους. Χωρίς τον «Ξανθό», η ανάπτυξη του μπάσκετ στην χώρα μας μπορεί να καθυστερούσε για αρκετές δεκαετίες ακόμα. Η ελληνική κοινωνία δυστυχώς έχασε μια μεγάλη προσωπικότητα, όμως οφείλουμε να κρατήσουμε την ανάμνησή του ζωντανή, με πρωτοπόρους τα άτομα που έζησαν στην εποχή του.
Μπίλλιας Νίκος - Πατεράκης Κωστής Β2
Πηγές:
https://www.lifo.gr/now/sport/pethane-o-giannis-ioannidis
https://www.kathimerini.gr/athletics/562652884/pethane-o-giannis-ioannidis/
https://specials.gazzetta.gr/basketball/giannis-ioannidis-o-xanthos-arhaggelos-tou-basket/index.html
https://oiassoitouareos.gr/i-metagrafi-toy-panagioti-giannaki-st/
https://www.iefimerida.gr/spor/sigalas-mpoykali-apo-ioannidi-binteo
