Kαι τη φετινή χρονιά μέλη του Ομίλου και άλλοι μαθητές της Β΄ Λυκείου μελέτησαν το παρελθόν του Πειραιά και ένα χαρακτηριστικό μνημείο του λιμανιού. Πιο συγκεκριμένα ασχοληθήκαμε με τη μεσαιωνική και νεότερη όψη του λιμανιού του Πειραιά, μάθαμε για την προγενέστερη ονομασία του «Πόρτο Λεόνε», για τους επισκέπτες και κατακτητές του. Παράλληλα, μελετήσαμε το μοναδικό χαρακτηριστικό μνημείο της εποχής αυτής, τον Λέοντα του λιμανιού. Ανακαλύψαμε την ιστορία του, τα χαρακτηριστικά του, εντυπωσιαστήκαμε από τη βίαιη απομάκρυνση του από τη γενέτειρα πόλη και τη μεταφορά του στη Βενετία.
Με μεγάλο ενδιαφέρον επισκεφθήκαμε τη σχολική βιβλιοθήκη του σχολείου μας και αναζητήσαμε κατάλληλο υλικό στα επιστημονικά βιβλία που αφορούσαν την πόλη του Πειραιά και υπήρχαν εκεί. Με προθυμία καταγράψαμε τις επιθυμητές πληροφορίες και την αντίστοιχη βιβλιογραφία με την καθοδήγηση των καθηγητριών μας Γ. Αρέτου και Σ. Λουράντου. Από την έρευνα μάθαμε ότι ο Λέων του Πειραιώς είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό, το ύψος του οποίου ξεπερνάει τα 3 μέτρα. Το αυθεντικό-πρωτότυπο γλυπτό βρισκόταν στον μυχό του λιμανιού του Πειραιά στη σημερινή πλατεία Θεμιστοκλέους (Τινάνειος Κήπος). Αν και δεν είναι βέβαιη η εποχή της δημιουργίας του ούτε η πρώτη χρήση του, εικάζεται ότι αποτελεί ταφικό μνημείο του 4ου αιώνα π.Χ., αργότερα όμως πρέπει να χρησιμοποιούνταν ως κρήνη για παροχή νερού στους επισκέπτες του λιμανιού. Ήταν για αιώνες το μοναδικό στοιχείο πολιτισμού στο λιμάνι, αφού μετά την καταστροφή του Σύλλα το 86 π.Χ. ο Πειραιάς ερημώθηκε. Από αυτό το μοναδικό τοπόσημο ο Πειραιάς αποκαλούνταν Πόρτο Λεόνε ή Πόρτο Δράκο ή Ασλάν Λιμάνι (λιμάνι του λιονταριού) επί Τουρκοκρατίας. Κατά τη διάρκεια του Βενετοτουρκικού πολέμου, ο Βενετός ναύαρχος Φραντσέσκο Μοροζίνι, αφού πολιόρκησε και ανατίναξε την Ακρόπολη, απέσπασε το Λιοντάρι του Πειραιά και το μετέφερε ως λάφυρο στη Βενετία το 1687 . Σήμερα, το αυθεντικό γλυπτό κοσμεί τον Ναύσταθμο της Βενετίας, ενώ στην είσοδο του λιμανιού μας βρίσκεται το αντίγραφό του που «αγναντεύει» τον Σαρωνικό κόλπο. 
Ακολουθήσαμε τα ίχνη του Πειραϊκού Λέοντα, αυτού που για αιώνες αγνάντευε τη δική μας θάλασσα και τώρα αγναντεύει την Αδριατική, μάθαμε τη μυστηριώδη ιστορία του που συνδέεται με το λιμάνι μας. Τώρα συνειδητοποιήσαμε γιατί το έχουν επιλέξει ως έμβλημα τους πολλά εκπαιδευτικά Ιδρύματα της πόλης μας και ειδικά το σχολείο μας. Στο σήμα της Ιωνιδείου δεσπόζει ο καθιστός Λέων στο βάθρο του μαζί με την κουκουβάγια και ένα κλαδάκι ελιάς. Αλλά και ο «Θρυλέων» η μασκότ Ολυμπιακού, της μεγάλης πειραϊκής ομάδας σ΄ αυτόν τον λιόντα χρωστά τη δημιουργία του το 1997.
Επισκεφθήκαμε την άκρη του λιμανιού μας και παρατηρήσαμε από κοντά το αντίγραφο του λιονταριού να αγναντεύει το πέλαγος. Ο Λέοντας μάς παρείχε μια μοναδική ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε ταξίδι στη Βενετία, για να μελετήσουμε το αυθεντικό άγαλμα από κοντά, γεγονός που μας ενθουσίασε.
Τον ζωγραφίσαμε, τον εκτυπώσαμε σε τρισδιάστατη μορφή. Οι δράσεις αυτές μας έδωσαν τη δυνατότητα της συνεργασίας, της ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικότητας. Ο μαθητής Νίκος Πανταζής, μάλιστα, μετά τη βιβλιογραφική έρευνα και την έρευνα πεδίου που πραγματοποίησε πήρε την πρωτοβουλία και δημιούργησε βίντεο ψηφιακής αναπαράστασης της ιστορίας του Λέοντα.
Δείτε το βίντεο!
Με το υλικό αυτό συμμετείχαμε στις 17 Απριλίου στο Πανελλήνιο μαθητικό υβριδικό συνέδριο του Πειραματικού Λυκείου Πατρών «Έλα να σου μιλήσω για τον τόπο μου». Συνειδητοποιήσαμε πώς οργανώνεται μια παρουσίαση συνεδρίου, πραγματοποιήσαμε μια δημόσια ομιλία διαδικτυακά, ανταλλάξαμε μηνύματα με μαθητές άλλων σχολείων, συνομιλήσαμε με τους ενήλικες συντονιστές του Συνεδρίου. Για να αποκτήσουμε και μια πιο βιωματική εμπειρία δημόσιας παρουσίασης και επαφής με άλλα σχολεία της περιοχής του Πειραιά πήραμε μέρος στις 16 Μαϊου στο Εκπαιδευτικό Συμπόσιο Πολιτιστικών Προγραμμάτων «Να σ” αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω…» που πραγματοποιήθηκε στο 1ο ΕΠΑΛ Νίκαιας. Εκεί είχαμε την τύχη να συναντήσουμε έναν θρύλο του ελληνικού μπάσκετ, τον Παναγιώτη Γιαννάκη, που έχει δώσει το όνομά του στο συγκεκριμένο σχολείο. Φωτογραφηθήκαμε μαζί του..
