“Πράξεις αγάπης, πράξεις αλληλεγγύης»
Σε δύσκολες εποχές -όπως αυτές που βιώνει ο πλανήτης παγκοσμίως εν μέσω πανδημίας- αρκετοί συμπολίτες μας πλήττονται και έχουν ανάγκη τη συνεισφορά και τη φροντίδα όλων. Εμείς οι έφηβοι πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε; Ποια μπορεί να είναι η συμβολή μας και ποια τα οφέλη που θα αποκομίσουμε τόσο εμείς οι ίδιοι όσο και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες από αυτή την προσφορά;
Αρχικά, μια κοινωνική ομάδα που θα μπορούσε να ωφεληθεί από την αλληλεγγύη των εφήβων είναι οι ηλικιωμένοι ακόμα και αν δεν πρόκειται για δεσμούς συγγένειας. Συγκεκριμένα, οι νεότεροι άνθρωποι αποτελούν την ιδανική συντροφιά για τα συγκεκριμένα άτομα, καθώς δίνουν ζωντάνια και χαρά με τη νεανική τους φύση στη συζήτηση. Από την πλευρά τους οι έφηβοι μέσω της συζήτησης με μεγαλύτερους, αποκομίζουν εμπειρίες, συμβουλές, παροτρύνσεις, όπως και μια πιο υποστηρικτική και ανεκτική ματιά στα προβλήματά τους, επειδή οι ηλικιωμένοι έχουν αποκτήσει περισσότερα βιώματα και συνεπώς έχουν μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για τη ζωή. Ακόμη οι νέοι, μαθαίνουν να σέβονται περισσότερο, να εκτιμούν και να αναγνωρίζουν την ύπαρξη της τρίτης ηλικίας. Παράλληλα, οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι ωφελούνται σε θέματα κοινωνικοποίησης, έτσι ώστε να αποφύγουν προβλήματα κατάθλιψης ή απομόνωσης, αλλά και σε θέματα εξοικείωσης με την τεχνολογία, αν οι έφηβοι που θεωρούνται σχετικοί τους μυήσουν.
Μια άλλη κοινωνική ομάδα στην οποία μπορούν να προσφέρουν οι έφηβοι είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες που βρίσκονται γύρω τους. Για παράδειγμα, μπορούν να μεριμνούν για την υγεία, τη μόρφωση και την μετακίνηση αυτών των ανθρώπων ή να αναλάβουν δράση στο κομμάτι της ψυχαγωγίας και της συναισθηματικής τους ολοκλήρωσης. Με αυτόν τον τρόπο θα ενισχύσουν την ψυχολογία και την αυτοεκτίμησή αυτών. Όμως, αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι και οι έφηβοι με τη σειρά τους θα εξοικειωθούν με αυτές τις πράξεις αλληλεγγύης, θα ευαισθητοποιηθούν και θα μάθουν να συναναστρέφονται και να αποδέχονται τη διαφορετικότητα.
Τέλος, μια ομάδα που σίγουρα έχει ανάγκη την παρουσία και τη βοήθεια των εφήβων είναι οι ίδιοι τους οι γονείς, οι οποίοι καθημερινά προσπαθούν να τους εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον. Αναλυτικότερα, οι έφηβοι θα μπορούσαν να αναλάβουν κάποιες οικιακές δουλειές, ώστε να ελαφρύνουν τον φόρτο υποχρεώσεων των γονιών τους. Ενδεικτικά, μια πράξη οικογενειακής προσφοράς θα ήταν η τακτοποίηση και το καθάρισμα του σπιτιού ή η παροχή βοήθειας στα μικρότερα αδέρφια τους, όταν αυτά αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα μαθήματα. Μ΄αυτό τον τρόπο οι νέοι ωφελούμαστε αναλαμβάνοντας περισσότερες ευθύνες, αφού μαθαίνουμε να αυτοσυντηρούμαστε και να λειτουργούμε ως ώριμα άτομα. Εξάλλου, το σημαντικότερο είναι ότι μπαίνουμε στη θέση των γονιών μας, κατανοούμε τις δυσκολίες τους και τελικά δενόμαστε πιο πολύ συναισθηματικά μαζί τους. Από την άλλη πλευρά, οι γονείς μας θα αποκτήσουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό τους, θα αποδεχθούν τη σταδιακή ωρίμανση των έφηβων παιδιών τους και θα μας εμπιστεύονται ευκολότερα.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η συνύπαρξη και η συνεισφορά των εφήβων στη ζωή των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω τους είναι καταλυτικές, μιας και αποφέρουν αξιοσημείωτα οφέλη τόσο σε εκείνους όσο και σε αυτούς που τους συναναστρέφονται. Στην περίπτωση μάλιστα που η νέα γενιά ενδιαφέρεται να γνωρίσει σε βάθος τους συνανθρώπους της και τις ανάγκες τους και να αλληλεπιδράσει με αυτούς, αυτό αποτελεί ένα ευοίωνο σημάδι για την εξέλιξη της κοινωνίας.
Ξανθοπούλου Κωνσταντίνα Α2
